Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	51
Translated to:	یاد 7
Part of:	thy memory 3 \| from thy memory 3 \| the memory 7
Co-occurrences:	take 4 \| recollection 3 \| hafiz 3 \| desire 3 \| morning 3 \| ancient 2 \| covenant 2 \| also 2 \| eye 2 \| prayer 2

2 Poems contain Memory

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.39-10.39

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.39

German Translation

[1] یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

[2] آن جوان بخت که می‌زد رقم خیر و قبول
بنده پیر ندانم ز چه آزاد نکرد

[3] کاغذین جامه به خوناب بشویم که فلک
رهنمونیم به پای علم داد نکرد

[4] دل به امید صدایی که مگر در تو رسد
ناله‌ها کرد در این کوه که فرهاد نکرد

[5] سایه تا بازگرفتی ز چمن مرغ سحر
آشیان در شکن طره شمشاد نکرد

[6] شاید ار پیک صبا از تو بیاموزد کار
زان که چالاکتر از این حرکت باد نکرد

[7] کلک مشاطه صنعش نکشد نقش مراد
هر که اقرار بدین حسن خداداد نکرد

[8] مطربا پرده بگردان و بزن راه عراق
که بدین راه بشد یار و ز ما یاد نکرد

[9] غزلیات عراقیست سرود حافظ
که شنید این ره دلسوز که فریاد نکرد

[1] Memory be of that one ,who ,at the time of journeying memory of us made not
Who ,by farewell ,joyous our grief - stricken heart made not .

[2] That one of youthful fortune ,that dashed the writing of good acceptance ,
I know not why the old slave ,free he made not .

[3] The papery garment ,we wash in bloody water .For ,the sky ,
My guidance to the standard of justice ,made not .

[4] In the hope that perchance a great cry may reach Thee ,the heart
Made in this desert mountain ,cries that Farhad made not .

[5] Since the bird of the sward had taken its shadow from the sward ,
Its nest in the curl of the tress of the box - tree ,it made not .

[6] If from Thee ,the footman of the east wind will learn work it is possible
For movement ,swifter than this ,the wind made not .

[7] The reed of the attirer of nature draweth not the picture of desire of him
Who as to this beauty ,God - given ,confession made not .

[8] O Minstrel change the note ,and strike the path ,of Irak
For ,in this path ,the true Beloved went and of us recollection made not .

[9] The ghazals of Irak are the songs of Hafiz
This heart - consuming path ,who heard ,who lamentation made not .

[1] Denk daran, daß, als er gieng, Er aus mir gar nichts gemacht, Daß mit keinem Abschiedswort, Er mein Herz hat froh gemacht.

[2] Diese junge Sohn des Glücks, Der des Guten viel versprach, Warum hat er mich, der Alt', Lang ihm dien', nicht freygemacht?

[3] Waschen will ich jetzt mit Blut, Den papierenen Kaftan, Denn der Himmel hat uns nicht, Zu dem Rechte Weg gemacht.

[4] In der Hoffnung einen Ton, Zu vernehmen macht das Herz, Mehr Geschrey und Klaggetön, Als Ferhad am Berg gemacht.

[5] Seit du deines Schattensbild, Dieser Flur entzogen hast, Hat die Nachtigall kein Nest, Auf des Buxes Stamm gemacht.

[6] Selbst der Ostwind könnte kühn, In die Schule geh'n zu dir, Schnellere Bewegungen, Hat er sicher nie gemacht.

[7] Gottes Wunderfeder schreibt, Keinem seine Wünsche zu, Der nicht von dem Reiz des Freunds, Das Bekenntniß hat gemacht.

[8] Flötenspieler spiele mir, Nur die Weise von Irak, Denn dahin entfloh der Freund, Der kein Lebewohl gemacht.

[9] Die Gasel' Hafisens sind, Reine Töne aus Irack, Welchen, der sie angehöret, Haben sie nicht weich gemacht?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.93-10.93

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.93

German Translation

[1] سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند
همدم گل نمی‌شود یاد سمن نمی‌کند

[2] دی گله‌ای ز طره‌اش کردم و از سر فسوس
گفت که این سیاه کج گوش به من نمی‌کند

[3] تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
زان سفر دراز خود عزم وطن نمی‌کند

[4] پیش کمان ابرویش لابه همی‌کنم ولی
گوش کشیده است از آن گوش به من نمی‌کند

[5] با همه عطف دامنت آیدم از صبا عجب
کز گذر تو خاک را مشک ختن نمی‌کند

[6] چون ز نسیم می‌شود زلف بنفشه پرشکن
وه که دلم چه یاد از آن عهدشکن نمی‌کند

[7] دل به امید روی او همدم جان نمی‌شود
جان به هوای کوی او خدمت تن نمی‌کند

[8] ساقی سیم ساق من گر همه درد می‌دهد
کیست که تن چو جام می جمله دهن نمی‌کند

[9] دستخوش جفا مکن آب رخم که فیض ابر
بی مدد سرشک من در عدن نمی‌کند

[10] کشته غمزه تو شد حافظ ناشنیده پند
تیغ سزاست هر که را درد سخن نمی‌کند

[1] Inclination for the sward ,the cypress of my sward the Beloved wherefore maketh not
The fellow - companion of the rose ,wherefore becometh not Memory of the lily wherefore ~ maketh not

[2] To the Beloved I complained last night of the tyranny of His tress .By way of regret
He spake saying To me ,the ear of attention this black curly tress maketh not .

[3] Until ,into the curl of His tress ,went my foolish heart ,
On account of that long journey to the next world the resolution of visiting its native land ,it my heart of itself maketh not .

[4] Submissiveness ,before the bow of His eye - brow ,I keep displaying but ,
Ear - drawn it is .Therefore ,for me ,the ear of attention He maketh not .

[5] Notwithstanding all this perfume of Thy skirt ,in respect of the wind ,wonder cometh to me ,
That ,by Thy passing ,the dust ,the musk of Khutan ,it the wind maketh not .

[6] When with the wind ,the dark violet tress becometh full of twist
Alas of that time of curl of Thy tress what recollection is it that my heart maketh not .

[7] O true Beloved in hope of union with Thee ,the fellow - companion of the soul ,my heart is not
In desire of Thy street ,the service of the body ,my soul maketh not .

[8] If my Saki the true Beloved of silver leg giveth naught but dregs poison
The body all mouth ,like the wine - cup ,who is there that maketh not .

[9] Against my honour ,exercise no tyranny for the bounty of the cloud ,
Without the aid of my tears ,the pearl of 'Adn maketh not .

[10] Not listening to counsel heart given to Thee Hafiz was slain by Thy glance :
Fit is the sword of destruction for him ,who the comprehension of speech of counsel maketh not .

[1] Warum, o schwankende Ceder Neigest du dich zur Wiese nicht! Warum vertraust du der Rose, Und gedenk'st der Narziße nicht!

[2] Ich klagte über die Locken Und den Zauber derselben laut, Sie sprach: es folgt mir im Guten Dieser schwarze Verräther nicht.

[3] Seitdem ich kleinlichen Herzens Locken-Bisam zusammen trag', Verlangt das Herz von entfernten Orten nicht nach der Heimath hin.

[4] Vor ihrem Bogen und Pfeilen Hab ich Bitten und Flehen gewagt, Sie zog die Sehne des Bogens, Und verlieh ihr Gehör mir nicht.

[5] Der Ostwind hauchet im Duften, Spezerei'n und Gewürze aus. Warum verwandelt der innre Sinn Veilchenerde in Moschus nicht?

[6] Nun sind die Locken des Veilchens Aufgerißen vom Hauch des Osts. Warum erinnert mein Herz sich Dieses Bündnißzerreißers nicht.

[7] Entbrannt von Gier nach deinem Genuße Traut der Seele das Herze nicht. Die Seele, dich nur verlangend, Dien't dem Leben des Körpers nicht.

[8] Mein silberschenklichter Schenke, Schenket uns nur die Hefen ein! Wir wünschen ähnlich dem Glas ganz Mund zu werden; wer wünscht es nicht?

[9] O zieh' zurücke die Hände, Meinen Wangen thu' nichts zu Leide! Der Tropfen Thaues wird ohne Meine Thränen zur Perle nicht.

[10] Hafis befolgte dein Wort nicht, Deine Wimpern erstachen ihn Mit Recht! denn Jeder verdienet Tod, der freundlichem Rath nicht folgt.