Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	11
Translated to:	turn 4 \| beturn 3 \| alter 1 \| return 1 \| change 1
Lemma:	گرداند/گردان VERB

4 Poems contain بگردان

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:29.3-29.3

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:29.3

German Translation

[1] می‌سوزم از فراقت روی از جفا بگردان
هجران بلای ما شد یا رب بلا بگردان

[2] مه جلوه می‌نماید بر سبز خنگ گردون
تا او به سر درآید بر رخش پا بگردان

[3] مر غول را برافشان یعنی به رغم سنبل
گرد چمن بخوری همچون صبا بگردان

[4] یغمای عقل و دین را بیرون خرام سرمست
در سر کلاه بشکن در بر قبا بگردان

[5] ای نور چشم مستان در عین انتظارم
چنگ حزین و جامی بنواز یا بگردان

[6] دوران همی‌نویسد بر عارضش خطی خوش
یا رب نوشته بد از یار ما بگردان

[7] حافظ ز خوبرویان بختت جز این قدر نیست
گر نیستت رضایی حکم قضا بگردان

[1] O beloved from separation from thee ,I consume
Separation from the beloved our soul - calamity became .O Lord the calamity ,turn .

[2] On the bay courser of the sky ,the moon displayeth splendour :
So that ,to an end ,it may come ,to mighty Rakhsh ,thy foot turn .

[3] Thy love - lock ,dishevel that is ,against the tress - like hyacinth ,
About the sward ,fragrance like the morning breeze beturn .

[4] Forth for the plunder of reason and of faith ,intoxicated gracefully move
On thy head ,aslant in pride place the cap and ,on the body ,the kaba beturn .

[5] O light of the eye of the intoxicated in the essence of expectation ,I am
The wailing harp and the cup ,that one ,the harp play and this one ,the cup beturn .

[6] When ,on thy cheek ,time writeth the happy line ,
O Lord from our friend ,the ill - decree ,turn .

[7] Hafiz from lovely ones ,thy lot ,save that portion that thou hast is naught
If as to it contentment be not thine ,fate's decree ,turn .

[1] Ich brenne von der Trennung, Wend' mein Gesicht von Leiden ab, Ein Unglück ist die Trennung, O wende, Herr! von mir das Unglück ab.

[2] Sieh, wie der Mond erglänzet Auf grünem Gaul des Himmels-Plans, Damit er flieh' nach Westen. Wend' dich von seinem Glücke ab.

[3] O staube aus die Locken; Trag' Hyacinthen selbst zum Trotz Des Wohlgeruches Rauchfaß Dem Ost gleich Fluren auf und ab.

[4] Damit Vernunft und Glauben Von Liebenden geplündert sey, Erscheine du betrunken, Und wirf so Kleid als Haube ab.

[5] O Augenlicht der Trunknen, Ich harre deiner voll von Begier, O schlag' die Laute, oder Gieb uns den Becher auf und ab.

[6] Es schrieb der Lauf der Zeiten Auf deinen Wangen schöne Schrift, O Herr! von meinem Freunde, Wend' böse Schriften von ihm ab.

[7] Hafis, du darfst von Schönen Erwarten nicht ein anders Loos, Wenn dies dir nicht behaget, So wend' den Spruch des Schicksals ab.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:29.20-29.20

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:29.20

German Translation

[1] چون شوم خاک رهش دامن بیفشاند ز من
ور بگویم دل بگردان رو بگرداند ز من

[2] روی رنگین را به هر کس می‌نماید همچو گل
ور بگویم بازپوشان بازپوشاند ز من

[3] چشم خود را گفتم آخر یک نظر سیرش ببین
گفت می‌خواهی مگر تا جوی خون راند ز من

[4] او به خونم تشنه و من بر لبش تا چون شود
کام بستانم از او یا داد بستاند ز من

[5] گر چو فرهادم به تلخی جان برآید باک نیست
بس حکایت‌های شیرین باز می‌ماند ز من

[6] گر چو شمعش پیش میرم بر غمم خندان شود
ور برنجم خاطر نازک برنجاند ز من

[7] دوستان جان داده‌ام بهر دهانش بنگرید
کو به چیزی مختصر چون باز می‌ماند ز من

[8] صبر کن حافظ که گر زین دست باشد درس غم
عشق در هر گوشه‌ای افسانه‌ای خواند ز من

[1] When to reach His skirt the dust of His path ,I become ,His skirt He shaketh from me
If I say : In love my heart ,return ,His face ,He turneth from me ,

[2] To every one ,He displayeth His hued cheek like the red rose ,
If I say : Thy face from others conceal : In grief at that His face ,He concealeth from me

[3] To my eye ,I spake saying At last ,Him once fully behold
It the eye said Perchance thou wishestthat a stream of blood should pour from me .

[4] Thirsty for my blood ,He and for His blood ,I .So that when it happeneth ,
My desire I will take from Him ; or justice revenge He will take from me .

[5] If ,like Farhad ,my life in bitterness issueth ,there is no fear
Many sweet tales remain behind of me .

[6] If before Him ,like the candle ,I die ,at my grief ,He laughcth like the morning
If I grieve ,His tender heart is grieved against me .

[7] Friends for His mouth ,behold ye my life ,I gave
Say : How for a trifling matter ,He keepeth back from me .

[8] Hafiz conclude .For ,if in this way ,love's lesson thou read ,
In every corner ,love uttereth tales of me .

[1] Wenn ich der Staub der Freundinn bin, So reinigt sie den Saum von mir, Und wenn ich sage: kehr' dein Herz So kehret sie sich ab von mir.

[2] Sie zeigt ihr schönes Angesicht Der ganzen Welt den Rosen gleich, Und wenn ich sage: deck' es zu, So decket sie es zu vor mir.

[3] Ich sprach zu meinem Aug', o schau', Sie einmal an mit einem Blick; Mein Auge sprach zu mir: Willst du Es fließ' ein blut'ger Strom von mir.

[4] Sie dürstet stets nach meinem Blut, Nach ihren Lippen dürste ich, Erhalte ich vielleicht mein Ziel, Rächt sie sich wohl vielleicht an mir.

[5] Entflöhe mir aus Bitterkeit Die Seele, wie Ferhaden einst, So macht es nichts, es bleiben einst Der süßen Sagen viel von mir.

[6] Wenn ich wie Kerzen vor ihr steh', Lacht sie wie's Morgenroth zum Gram; Und wenn ich böse drüber bin, So zeiget sie sich böse mir.

[7] Ihr Freunde! eines Kusses halb Gäb' ich die ganze Seele hin, Seht! wegen solcher Kleinigkeit Bleibt sie zurück im Lauf mit mir.

[8] Versiegle doch dein Wort Hafis, Denn wenn du so die Liebe singst, So singet vor in jeder Eck' Die Liebe Zaubereien mir.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:31.7-31.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:31.7

German Translation

[1] ای که با سلسله زلف دراز آمده‌ای
فرصتت باد که دیوانه نواز آمده‌ای

[2] ساعتی ناز مفرما و بگردان عادت
چون به پرسیدن ارباب نیاز آمده‌ای

[3] پیش بالای تو میرم چه به صلح و چه به جنگ
چون به هر حال برازنده ناز آمده‌ای

[4] آب و آتش به هم آمیخته‌ای از لب لعل
چشم بد دور که بس شعبده بازآمده‌ای

[5] آفرین بر دل نرم تو که از بهر ثواب
کشته غمزه خود را به نماز آمده‌ای

[6] زهد من با تو چه سنجد که به یغمای دلم
مست و آشفته به خلوتگه راز آمده‌ای

[7] گفت حافظ دگرت خرقه شراب آلوده‌ست
مگر از مذهب این طایفه بازآمده‌ای

[1] O thou that ,with the long trailing tress ,hast come
Thine be leisure for ,with love pitying the distraught ,thou hast come .

[2] One moment ,disdain display not thy custom so that by thee ,they may be prosperous alter
For ,for inquiring after the state of the Lords of need thou hast come .

[3] Before thy cypress stature ,I boast whether thou be in peace .or in war ;
Because ,in every state ,as the uplifter the taker away of disdain thou hast come .

[4] O beloved out of that lip of ruby ,thou hast evoked water and fire
Far be the evil eye for the sweet magic - player strangely mixing water and fire thou hast come .

[5] Afarin on thy tender heart for ,for the sake of good ,
To him slain by thy glance ,in prayer ,thou hast come .

[6] With thee ,what weigheth my austerity For the plundering - of my heart ,
Intoxicated and perturbed ,to the khilvat - place of mystery ,thou hast come .

[7] Hafiz said Again ,wine - stained is thy khirka
Perchance ,back from this religious order of this band zahids and sufis thou hast come .

[1] Du der mit dem langen Haar' Wie mit eigenen Ketten gekommen, Dein sey die Gelegenheit, Weil du Narren zu schmeicheln gekommen.

[2] Eine Stunde zeig' dich mild Und verändre deine Gewohnheit, Weil nur jene, welche fleh'n, Du zu fragen und forschen gekommen.

[3] Sey's im Frieden, sey's im Krieg, Immer bin ich geweiht dir zum Opfer, Denn in jedem Zustand bist Du mit lieblichem Kosen gekommen.

[4] Gluth und Wasser sind vermischt In den schwellenden Lippenrubinen, Böse Augen seyen fern! Als ein Gaukler bist du gekommen.

[5] Lob sey deinem weichen Herz, Um ein löbliches Werk zu verrichten, Betest du für alle Todten, Welche du mit den Wimpern gemordet.

[6] Sag', was meiner Tugend nützt, Daß du Schätze des Herzens zu plündern, Ganz betrunken und verwirrt In mein stilles Gemach bist gekommen.

[7] Sieh Hafis! sprach sie zu mir, Deine Kutte mit Mackeln beflecket, Bist du wohl von dieser Zunft Endlich einmahl zurückgekommen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.39-10.39

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.39

German Translation

[1] یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

[2] آن جوان بخت که می‌زد رقم خیر و قبول
بنده پیر ندانم ز چه آزاد نکرد

[3] کاغذین جامه به خوناب بشویم که فلک
رهنمونیم به پای علم داد نکرد

[4] دل به امید صدایی که مگر در تو رسد
ناله‌ها کرد در این کوه که فرهاد نکرد

[5] سایه تا بازگرفتی ز چمن مرغ سحر
آشیان در شکن طره شمشاد نکرد

[6] شاید ار پیک صبا از تو بیاموزد کار
زان که چالاکتر از این حرکت باد نکرد

[7] کلک مشاطه صنعش نکشد نقش مراد
هر که اقرار بدین حسن خداداد نکرد

[8] مطربا پرده بگردان و بزن راه عراق
که بدین راه بشد یار و ز ما یاد نکرد

[9] غزلیات عراقیست سرود حافظ
که شنید این ره دلسوز که فریاد نکرد

[1] Memory be of that one ,who ,at the time of journeying memory of us made not
Who ,by farewell ,joyous our grief - stricken heart made not .

[2] That one of youthful fortune ,that dashed the writing of good acceptance ,
I know not why the old slave ,free he made not .

[3] The papery garment ,we wash in bloody water .For ,the sky ,
My guidance to the standard of justice ,made not .

[4] In the hope that perchance a great cry may reach Thee ,the heart
Made in this desert mountain ,cries that Farhad made not .

[5] Since the bird of the sward had taken its shadow from the sward ,
Its nest in the curl of the tress of the box - tree ,it made not .

[6] If from Thee ,the footman of the east wind will learn work it is possible
For movement ,swifter than this ,the wind made not .

[7] The reed of the attirer of nature draweth not the picture of desire of him
Who as to this beauty ,God - given ,confession made not .

[8] O Minstrel change the note ,and strike the path ,of Irak
For ,in this path ,the true Beloved went and of us recollection made not .

[9] The ghazals of Irak are the songs of Hafiz
This heart - consuming path ,who heard ,who lamentation made not .

[1] Denk daran, daß, als er gieng, Er aus mir gar nichts gemacht, Daß mit keinem Abschiedswort, Er mein Herz hat froh gemacht.

[2] Diese junge Sohn des Glücks, Der des Guten viel versprach, Warum hat er mich, der Alt', Lang ihm dien', nicht freygemacht?

[3] Waschen will ich jetzt mit Blut, Den papierenen Kaftan, Denn der Himmel hat uns nicht, Zu dem Rechte Weg gemacht.

[4] In der Hoffnung einen Ton, Zu vernehmen macht das Herz, Mehr Geschrey und Klaggetön, Als Ferhad am Berg gemacht.

[5] Seit du deines Schattensbild, Dieser Flur entzogen hast, Hat die Nachtigall kein Nest, Auf des Buxes Stamm gemacht.

[6] Selbst der Ostwind könnte kühn, In die Schule geh'n zu dir, Schnellere Bewegungen, Hat er sicher nie gemacht.

[7] Gottes Wunderfeder schreibt, Keinem seine Wünsche zu, Der nicht von dem Reiz des Freunds, Das Bekenntniß hat gemacht.

[8] Flötenspieler spiele mir, Nur die Weise von Irak, Denn dahin entfloh der Freund, Der kein Lebewohl gemacht.

[9] Die Gasel' Hafisens sind, Reine Töne aus Irack, Welchen, der sie angehöret, Haben sie nicht weich gemacht?