Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	powerful 1
Lemma:	کامگار ADJ

2 Poems contain کامگار

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.2-12.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.2

German Translation

[1] عید است و آخر گل و یاران در انتظار
ساقی به روی شاه ببین ماه و می بیار

[2] دل برگرفته بودم از ایام گل ولی
کاری بکرد همت پاکان روزه دار

[3] دل در جهان مبند و به مستی سؤال کن
از فیض جام و قصه جمشید کامگار

[4] جز نقد جان به دست ندارم شراب کو
کان نیز بر کرشمه ساقی کنم نثار

[5] خوش دولتیست خرم و خوش خسروی کریم
یا رب ز چشم زخم زمانش نگاه دار

[6] می خور به شعر بنده که زیبی دگر دهد
جام مرصع تو بدین در شاهوار

[7] گر فوت شد سحور چه نقصان صبوح هست
از می کنند روزه گشا طالبان یار

[8] زان جا که پرده پوشی عفو کریم توست
بر قلب ما ببخش که نقدیست کم عیار

[9] ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود
تسبیح شیخ و خرقه رند شرابخوار

[10] حافظ چو رفت روزه و گل نیز می‌رود
ناچار باده نوش که از دست رفت کار

[1] Tis the 'id and ,at last ,the rose and friends are in expectation
Saki in the king's resplendent face ,behold the effulgent moon and bring wine .

[2] From the spring - season of the rose ,I had uplifted my heart for in the rose - sea - son ,I drink no wine wander not about the forbidden and ,in the service of the pure ,acquire perfection but ,
In it the blessing of the pure ones of the time did no great work effected little

[3] To the world ,attach not the heart and of the intoxicated one the holy traveller inquire ,
Of the bounty of the cup and of the tale of Jamshid .

[4] Naught have I in hand ,save life's cash : the wine is where
That it also ,on the Saki's glance ,I may scatter .

[5] Joyous is pleasant fortune and pleasant is the merciful king .
O Lord From time's eye - wound ,them preserve .

[6] To the slave's verse ,drink wine .For another decoration giveth
Thy bejewelled cup to this royal pearl the murshid

[8] For the reason that Thy merciful disposition is the screen - concealer ,
On our heart ,bestow pardon for it is a little cash of small proof .

[9] I fear that ,on the day of rising ,up ,rein on rein equally urge
The rosary of the holy Shaikh ,and the khirka of the profligate ,wine - drinker .

[10] Hafiz since fasting austerity and chastity hath departed and the rose love's season also departeth ,
Helpless ,drink wine of love for ,from the hand ,the goal of work hath departed .

[1] Heut ist das Fest, die Rosen sind fort, und die Freund' in Erwartung,Schaut in Schenkengesicht Mondenglanz, bringet mir Wein!

[2] Längstens hatte mein Herz Verzicht gethan auf die Rosen,Aber frommes Gebet rettete einige noch.

[3] Schenke dein Herz nicht der Welt, und frage einen Betrunknen,Um's wohlthätige Glas, um die Geschichte Dschemschids.

[4] Seelengold ist alles Vermögen, o bringet den Wein her,Daß ich auch diesen verspend', süßeren Lohnes gewiß.

[5] Glücklich ist das Reich, und gnädig unser Beherrscher,Vor den Gefahren der Zeit schirme, beschütz' ihn o Herr!

[6] Seines Dieners Gesang entström' den Kehlen bei'm Weine,Glänzende Perlen verleih'n Gläsern den herrlichsten Glanz.

[7] Ist das Frühmal vorbei, so hat es nichts zu bedeuten,O ihr Freunde des Freund's brechet die Fasten mit Wein!

[8] Gerne verhüllt dein edeler Sinn die Fehler mit Schleiern,Zürne mir nicht, denn mein Herz ist von zu leichtem Gehalt.

[9] Wahrlich ich fürchte mit Recht, es geh'n am Tag' des GerichtesEinstens Hand in Hand Trinker und Scheiche den Weg.

[10] Nun ist die Fasten vorbei, die Rosen Hafis gehen zu Ende.Trinke du immerhin Wein, beßeres ist nicht zu thun.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.57-10.57

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.57

German Translation

[1] به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد
تو را در این سخن انکار کار ما نرسد

[2] اگر چه حسن فروشان به جلوه آمده‌اند
کسی به حسن و ملاحت به یار ما نرسد

[3] به حق صحبت دیرین که هیچ محرم راز
به یار یک جهت حق گزار ما نرسد

[4] هزار نقش برآید ز کلک صنع و یکی
به دلپذیری نقش نگار ما نرسد

[5] هزار نقد به بازار کائنات آرند
یکی به سکه صاحب عیار ما نرسد

[6] دریغ قافله عمر کان چنان رفتند
که گردشان به هوای دیار ما نرسد

[7] دلا ز رنج حسودان مرنج و واثق باش
که بد به خاطر امیدوار ما نرسد

[8] چنان بزی که اگر خاک ره شوی کس را
غبار خاطری از ره گذار ما نرسد

[9] بسوخت حافظ و ترسم که شرح قصه او
به سمع پادشه کامگار ما نرسد

[1] To our friend Muhammad in beauty of disposition and of fidelity ,one reacheth not
In this matter ,to thee ,denial of our work reacheth not .

[3] By the right of ancient society I swear that any mystery confidant
To our friend ,of one way sincere thank - offering ,reacheth not .

[4] From the Creator's reed ,issue a thousand pictures and one
To the degree of approval of the picture of our idol Muhammad reacheth not .

[5] To the market of created beings ,they Fate and Destiny bring a thousand coins
To the die of our master of assay ,one coin reacheth not .

[6] Alas the Kafila of life manifestations of glories passed in such a way ,
That ,to the air of our far distant country ,its dust reacheth not .

[7] O heart grieve not of the reproach of the envious and be firm
For ,to our hopeful heart ,evil reacheth not .

[8] So live that if thou die and become the dust of the path ,to any one ,
From our way of life a particle of dust of grief of the heart reach not .

[9] Hafiz consumed and I fear that the explanation of his tale
To the ear of the powerful King reacheth not .

[1] Ich weiß, daß Niemand meinem Freund An Treu und Anmuth gleich kommt, Und daß hierinn der Wiederspruch Am wenigstens dir zukommt.

[2] Wiewohl sich mit Liebkosungen Die Liebeshändler brüsten, So weiß ich doch, daß meinem Freund An Anmuth Keiner gleich kommt.

[3] Ich schwör' es bei dem alten Bund, Daß Keiner der Vertrauten, Dem Freund an wahrer Dankbarkeit Und an Geradheit gleich kommt.

[4] Ich mahlte tausend Bilder aus, Mit kunstgewandtem Pinsel, Wiewohl kein einziges davon Dem Bild des Freundes gleich kommt.

[5] Viel tausend Münzen bringet man Zu Markt, sie zu verkaufen, Wiewohl nicht eine an Gehalt Dem Kern des Freundes gleich kommt.

[6] O weh! o weh! es zieht davon Des Lebens Karawane, So daß ihr Staub nicht bis in's Land Von meinen Wünschen hinkommt.

[7] Mein Herz, betrüb' dich nicht zu sehr, Ob bittern Spott der Neider, Weil meinem hoffenden Gemüth Daraus nichts Uebels zukommt.

[8] Du lebe mit den Leuten so, Daß wenn du Erbe wärest, Doch Keinem, der vorübergeht, Von dir ein Stäubchen zukommt.

[9] Verbrennet ist Hafisens Herz, Ich fürchte, daß die Sage Davon nicht einstens bis zum Ohr Des großen Schahes hinkommt.