Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	31
Translated to:	شاد 7 \| خرم 6 \| خوش 2 \| فرخنده 1 \| طربناک 1 \| لطیف 1
Part of:	joyous heart 2
Co-occurrences:	grief 4 \| heart 4 \| go 3 \| became 3 \| beloved 3 \| seek 3 \| love 3 \| life 2 \| true 2 \| cast 2

2 Poems contain Joyous

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.2-12.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.2

German Translation

[1] عید است و آخر گل و یاران در انتظار
ساقی به روی شاه ببین ماه و می بیار

[2] دل برگرفته بودم از ایام گل ولی
کاری بکرد همت پاکان روزه دار

[3] دل در جهان مبند و به مستی سؤال کن
از فیض جام و قصه جمشید کامگار

[4] جز نقد جان به دست ندارم شراب کو
کان نیز بر کرشمه ساقی کنم نثار

[5] خوش دولتیست خرم و خوش خسروی کریم
یا رب ز چشم زخم زمانش نگاه دار

[6] می خور به شعر بنده که زیبی دگر دهد
جام مرصع تو بدین در شاهوار

[7] گر فوت شد سحور چه نقصان صبوح هست
از می کنند روزه گشا طالبان یار

[8] زان جا که پرده پوشی عفو کریم توست
بر قلب ما ببخش که نقدیست کم عیار

[9] ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود
تسبیح شیخ و خرقه رند شرابخوار

[10] حافظ چو رفت روزه و گل نیز می‌رود
ناچار باده نوش که از دست رفت کار

[1] Tis the 'id and ,at last ,the rose and friends are in expectation
Saki in the king's resplendent face ,behold the effulgent moon and bring wine .

[2] From the spring - season of the rose ,I had uplifted my heart for in the rose - sea - son ,I drink no wine wander not about the forbidden and ,in the service of the pure ,acquire perfection but ,
In it the blessing of the pure ones of the time did no great work effected little

[3] To the world ,attach not the heart and of the intoxicated one the holy traveller inquire ,
Of the bounty of the cup and of the tale of Jamshid .

[4] Naught have I in hand ,save life's cash : the wine is where
That it also ,on the Saki's glance ,I may scatter .

[5] Joyous is pleasant fortune and pleasant is the merciful king .
O Lord From time's eye - wound ,them preserve .

[6] To the slave's verse ,drink wine .For another decoration giveth
Thy bejewelled cup to this royal pearl the murshid

[8] For the reason that Thy merciful disposition is the screen - concealer ,
On our heart ,bestow pardon for it is a little cash of small proof .

[9] I fear that ,on the day of rising ,up ,rein on rein equally urge
The rosary of the holy Shaikh ,and the khirka of the profligate ,wine - drinker .

[10] Hafiz since fasting austerity and chastity hath departed and the rose love's season also departeth ,
Helpless ,drink wine of love for ,from the hand ,the goal of work hath departed .

[1] Heut ist das Fest, die Rosen sind fort, und die Freund' in Erwartung,Schaut in Schenkengesicht Mondenglanz, bringet mir Wein!

[2] Längstens hatte mein Herz Verzicht gethan auf die Rosen,Aber frommes Gebet rettete einige noch.

[3] Schenke dein Herz nicht der Welt, und frage einen Betrunknen,Um's wohlthätige Glas, um die Geschichte Dschemschids.

[4] Seelengold ist alles Vermögen, o bringet den Wein her,Daß ich auch diesen verspend', süßeren Lohnes gewiß.

[5] Glücklich ist das Reich, und gnädig unser Beherrscher,Vor den Gefahren der Zeit schirme, beschütz' ihn o Herr!

[6] Seines Dieners Gesang entström' den Kehlen bei'm Weine,Glänzende Perlen verleih'n Gläsern den herrlichsten Glanz.

[7] Ist das Frühmal vorbei, so hat es nichts zu bedeuten,O ihr Freunde des Freund's brechet die Fasten mit Wein!

[8] Gerne verhüllt dein edeler Sinn die Fehler mit Schleiern,Zürne mir nicht, denn mein Herz ist von zu leichtem Gehalt.

[9] Wahrlich ich fürchte mit Recht, es geh'n am Tag' des GerichtesEinstens Hand in Hand Trinker und Scheiche den Weg.

[10] Nun ist die Fasten vorbei, die Rosen Hafis gehen zu Ende.Trinke du immerhin Wein, beßeres ist nicht zu thun.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.51-28.51

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.51

German Translation

[1] خرم آن روز کز این منزل ویران بروم
راحت جان طلبم و از پی جانان بروم

[2] گر چه دانم که به جایی نبرد راه غریب
من به بوی سر آن زلف پریشان بروم

[3] دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم

[4] چون صبا با تن بیمار و دل بی‌طاقت
به هواداری آن سرو خرامان بروم

[5] در ره او چو قلم گر به سرم باید رفت
با دل زخم کش و دیده گریان بروم

[6] نذر کردم گر از این غم به درآیم روزی
تا در میکده شادان و غزل خوان بروم

[7] به هواداری او ذره صفت رقص کنان
تا لب چشمه خورشید درخشان بروم

[8] تازیان را غم احوال گران باران نیست
پارسایان مددی تا خوش و آسان بروم

[9] ور چو حافظ ز بیابان نبرم ره بیرون
همره کوکبه آصف دوران بروم

[1] Joyous that day when from this desolate abode this world I go
The ease of soul the true Beloved I seek and for the sake of the Beloved I go .

[2] Though I know that to such a place the stranger findeth not the path ,
To the sweet perfume of that dishevelled tress ,I go .

[3] From dread of the prison of Sikandar this fleeting world my heart took contraction
I bind up my chattels and to the Land of Sulaiman the lasting world I go .

[4] With the sick heart ,and powerless body ,like the swift breeze ,
For the love of that moving cypress ,I go .

[5] In His path ,like the pen ,if on my head it is necessary to go ,
With the heart ,wound - enduring and weeping eye ,I go .

[6] If of this grief one day come to an end ,I have vowed that
To the wine - house door ,joyous and song - singing ,I will go

[7] That like a mote ,in love for Him ,
To the lip of the fountain of the resplendent sun ,I will go .

[8] Since ,to the Arabs those gone before ,who rest in proximity to God and who have escaped from time's tumult grief for us of heavy loads is none ,
Persians murshids of the faith guides of the Path of certainty A little help ,that happy and easy of heart in that Path I may go .

[9] And if ,out from the desert ,I take not the path like Hafiz
Along with the constellations of the Asaf of the age I go .

[1] O froher Tag! an dem aus diesem Zerstörten Haus ich werde gehen! An dem ich Seelenruhe suchen, Und nach der Freundinn werde gehen.

[2] Wiewohl ich weiß, daß diese Straße Zu Nichts den fremden Wandrer führet, So will ich doch nach Wohlgerüchen, Der tief verwirrten Locken gehen.

[3] Ein Schrecken hat mein Herz ergriffen, In diesem Kerker Alexanders. Ich werde nun mein Bündel schnüren, Zum Thron der Salomonen gehen.

[4] Ich will mit meinem kranken Herzen, Und mit dem kräftelosen Körper Dem Ostwind gleich, blos aus Begierde Nach dieser schwanken Ceder gehen.

[5] Und müßt' ich wie die Schreibefeder Sogar auf meinem Kopfe gehen, Ich würde doch mit wundem Herzen, Mit Thränen in den Augen gehen.

[6] Ich that ein heimliches Gelübde, Wenn ich von diesem Scherzen einstens Befreiet bin, mit frohem Herzen Und Sang zur Schenke hinzugehen.

[7] Aus Lust zu ihr und aus Begierde, Vermöchte ich wie Sonnenstäubchen Bis an den Rand des Aug's der Sonne Im Tanz und Glanz hineinzugehen.

[8] Weil jene leicht geschnüret sind, Die auf arabischen Hengsten reiten, So wollen wir zu frommen Männern, Ganz leicht und frohen Muthes gehen.

[9] Und wenn ich wie Hafis die Straße Nicht finden kann aus Trennungswüsten, So will ich immer mit dem Heere Des Großwesir's der Zeiten gehen.