Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	11
Translated to:	land 5 \| country 4 \| native land 1
Co-occurrences:	خود 3 \| باشم 2 \| حسن 2
Lemma:	دیار NOUN

9 Poems contain دیار

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.25-28.25

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.25

German Translation

[1] نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه‌های غریبانه قصه پردازم

[2] به یاد یار و دیار آن چنان بگریم زار
که از جهان ره و رسم سفر براندازم

[3] من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب
مهیمنا به رفیقان خود رسان بازم

[4] خدای را مددی ای رفیق ره تا من
به کوی میکده دیگر علم برافرازم

[5] خرد ز پیری من کی حساب برگیرد
که باز با صنمی طفل عشق می‌بازم

[6] بجز صبا و شمالم نمی‌شناسد کس
عزیز من که بجز باد نیست دمسازم

[7] هوای منزل یار آب زندگانی ماست
صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم

[8] سرشکم آمد و عیبم بگفت روی به روی
شکایت از که کنم خانگیست غمازم

[9] ز چنگ زهره شنیدم که صبحدم می‌گفت
غلام حافظ خوش لهجه خوش آوازم

[1] At the time of the evening - prayer of strangers when weeping I begin ,
With moans like a stranger ,my tale ,I compose .

[2] To the memory of the Friend and of my native land so bitterly I'weep ,
That ,up from the world ,the way and usage of journeying ,I cast .

[3] From the country of my true Beloved I am not from the cities of the stranger
divine Protector Me ,back to my companions ,cause to reach .

[4] guide of the Path for God's sake ,a little aid give so that ,
In the street of the wine - house ,my banner ,again I may exalt .

[5] Of my being a Pir ,reckoning how may wisdom take ,
When ,again ,with a child - idol at love I play .

[6] Save the east morning breeze and the cool north wind ,me recogniseth none
O my friend for ,save the fleeting wind ,my companion is none .

[7] The air of the Friend's dwelling is our water of life ,
O breeze from the dust of Shiraz ,me ,a fragrant perfume bring .

[8] Forth came my tear and told my crime face to face publicly
Complaint may I make of whom of my household ,the informer is .

[9] From the harp of Zuhra ,I heard that ,at dawn ,it said
The disciple of Hafiz ,sweet of note ,sweet of voice I am .

[1] Wenn ich fremd in der Nacht beim Gebet zu weinen beginne, Bringt der Freundinn Haar Wundergeschichten ans Licht.

[2] Weinen will ich, des Vaterlands und der Freunde gedenkend, Bis die Welt dereinst Reisen und Wandrer verbannt.

[3] Ich bin vom Lande des Freunds, und nicht aus der Fremde gebürtig; Sende mich, o Herr! meinen Gefährten zurück.

[4] Weiser des Wegs, ich beschwör' dich bei Gott, verschaff' mir ein Mittel, Daß ich im Schenkengau noch einmal pflanze die Fahn',

[5] Wann werd' ich dem Verstand die Rechnung legen vom Alter? Leider! bin ich jetzt wieder in Knaben verliebt.

[6] Außer dem Ost und außer dem West verstehet mich Niemand. O ich Seliger! der Keinem vertraut als dem Wind.

[7] Ha! die Luft vom Wohnort des Freunds ist mir Wasser des Lebens, Bring von Schirasens Staub, Ostwind Gerüche mir her!

[8] Meine Thräne verrieth mich von Angesicht zu Gesichte, Ach! wem klag' ich dieß, denn der Verräther bin ich.

[9] Morgens hörte ich, wie die Leyer der Sterne getönt hat; Süßre Töne ward ich von Hafisen gelehrt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.29-28.29

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.29

German Translation

[1] چرا نه در پی عزم دیار خود باشم
چرا نه خاک سر کوی یار خود باشم

[2] غم غریبی و غربت چو بر نمی‌تابم
به شهر خود روم و شهریار خود باشم

[3] ز محرمان سراپرده وصال شوم
ز بندگان خداوندگار خود باشم

[4] چو کار عمر نه پیداست باری آن اولی
که روز واقعه پیش نگار خود باشم

[5] ز دست بخت گران خواب و کار بی‌سامان
گرم بود گله‌ای رازدار خود باشم

[6] همیشه پیشه من عاشقی و رندی بود
دگر بکوشم و مشغول کار خود باشم

[7] بود که لطف ازل رهنمون شود حافظ
وگرنه تا به ابد شرمسار خود باشم

[1] In the pursuit of the desire of visiting my own native Land ,why should I not be
The dust of the head of my true Beloved's street ,why should I not be

[2] When the load of grief of being a stranger and the trouble ,I bear not ,
To my own city ,I go and ,my own monarch ,I shall be .

[3] Of the confidential ones of the veil of union I shall be
Of the slaves of my own Lord ,I shall be .

[4] Since life's work how it will pass how long it will show fidelity is unknown ,at least that is best
That ,on the day of events the day of death before God my idol engaged in zikr and fikr ; and ,from that exterior to God ,turned away I shall be .

[5] Of the hand of fortune ,heavy with sleep and of resourceless work ,
If complaint be mine ,my own secret - keeper ,I shall be .

[6] The being a lover and a profligate was ever my way
Again ,I will strive and engaged in my own work I shall be .

[7] Hafiz perchance ,the grace of eternity without beginning may be thy guide ,
If not ,to eternity without end ,ashamed of self ,I shall be .

[1] Warum soll nach dem Vaterland Ich nicht begierig seyn! Warum soll ich im Freundegau Der Staub der Thür nicht seyn!

[2] Da ich der Trennung Herzensleid Unmöglich tragen kann, Warum soll' ich in meiner Stadt Nicht selbst ein Kaiser seyn!

[3] Ich will dort ein geheimer Rath, Von Liebe und Genuß, Ich dort der ergebne Sklav Von meinem Herzen seyn.

[4] Des Todes Zeit ist ungewiß. Was kann ich Bessers thun, Als an dem Tage meines Tods Bei dem Geliebten seyn!

[5] Wenn mir das blinde Glück im Schlaf Nicht meinen Willen thut, So werde ich in's Künftige Selbst mein Vertrauter seyn.

[6] Verliebt seyn, und Betrunkenheit War immer mein Gebrauch, Nun will ich eifrig mich bemüh'n, Beschäftiget zu seyn.

[7] Es weiset die des Ew'gen Huld Vielleicht den Weg Hafis, Wenn nicht, so wirst du ewig fort Deßhalb verbannet seyn.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:29.13-29.13

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:29.13

German Translation

[1] ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن
خال و خط تو مرکز حسن و مدار حسن

[2] در چشم پرخمار تو پنهان فسون سحر
در زلف بی‌قرار تو پیدا قرار حسن

[3] ماهی نتافت همچو تو از برج نیکویی
سروی نخاست چون قدت از جویبار حسن

[4] خرم شد از ملاحت تو عهد دلبری
فرخ شد از لطافت تو روزگار حسن

[5] از دام زلف و دانه خال تو در جهان
یک مرغ دل نماند نگشته شکار حسن

[6] دایم به لطف دایه طبع از میان جان
می‌پرورد به ناز تو را در کنار حسن

[7] گرد لبت بنفشه از آن تازه و تر است
کآب حیات می‌خورد از جویبار حسن

[8] حافظ طمع برید که بیند نظیر تو
دیار نیست جز رخت اندر دیار حسن

[1] O Thou ,whose face ,moon in appearance ,is the fresh spring of beauty ;
Whose mole and down are the centre of grace ,and the circle of beauty

[2] Hidden in Thy eye full of intoxication the fascination of sorcery
Revealed on Thy restless floating tress ,the calm rest of beauty .

[3] Not a moon shone like Thee from the mansion of goodness
Not a cypress arose like Thy stature from the stream of beauty .

[4] By Thy darkish beauty ,joyous became the age of heart - ravishingness ;
By Thy grace ,expanded became the season of beauty .

[5] From the snare of Thy tress ,and the grain of Thy mole ,in the world ,
Not a bird of the heart remaineth ,not become the prey of beauty .

[6] Ever ,with grace ,from the midst of life nature's nurse ,
Thee ,cherisheth with care in the bosom of beauty .

[7] Fresh and fresh is the dark violet hair about Thy lip ,for that reason ,
That it keepeth drinking the water of life from the fountain - source of beauty .

[8] Hafiz severed desire when he seeth Thy equal
There is none save Thy face in the land of beauty .

[1] Dein Mondgesicht, o Liebchen! ist Ein Frühlingstag der Schönheit. Es ist dein Flaum, es ist dein Maal Der Mittelpunkt der Schönheit.

[2] In deinem Funkelauge ist Ein Zauberspruch geschrieben, In den verwirrten Locken liegt Beständigkeit der Schönheit.

[3] Ein Mond, dir ähnlich, gieng nie auf Am Himmel der Vollendung. Und keine Zeder, die dir gleicht, Wuchs je am Strom der Schönheit.

[4] Der Lebenslauf der Schönen wird Erfreut durch deine Anmuth. Durch deine Lieblichkeit wird froh, Der Weltenlauf der Schönheit.

[5] Die Locken sind ein Netz, es ist Das Maal ein Korn der Lockung, Darum ist jeder Vogel stets Die Beute deiner Schönheit.

[6] Der Anmuth Amme nähret dich In unsrer Seelen Mitte, Sie nähret dich mit Schmeichelei'n Am Busenrand der Schönheit.

[7] Um deine Lippen blüht so frisch Die Veilchensaat des Flaumes, Weil sie das Lebenswasser trinkt Frisch aus dem Quell der Schönheit.

[8] Es hofft Hafis nun nimmermehr Dein Angesicht zu sehen. Denn außer deinen Wangen giebt Es Nichts im Land der Schönheit.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.11-32.11

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.11

German Translation

[1] دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی
کز عکس روی او شب هجران سر آمدی

[2] تعبیر رفت یار سفرکرده می‌رسد
ای کاج هر چه زودتر از در درآمدی

[3] ذکرش به خیر ساقی فرخنده فال من
کز در مدام با قدح و ساغر آمدی

[4] خوش بودی ار به خواب بدیدی دیار خویش
تا یاد صحبتش سوی ما رهبر آمدی

[5] فیض ازل به زور و زر ار آمدی به دست
آب خضر نصیبه اسکندر آمدی

[6] آن عهد یاد باد که از بام و در مرا
هر دم پیام یار و خط دلبر آمدی

[7] کی یافتی رقیب تو چندین مجال ظلم
مظلومی ار شبی به در داور آمدی

[8] خامان ره نرفته چه دانند ذوق عشق
دریادلی بجوی دلیری سرآمدی

[9] آن کو تو را به سنگ دلی کرد رهنمون
ای کاشکی که پاش به سنگی برآمدی

[10] گر دیگری به شیوه حافظ زدی رقم
مقبول طبع شاه هنرپرور آمدی

[1] Last night ,in sleep ,I saw that forth ,a great moon had come ,
From the reflection of the face whereof ,to an end ,the night of separation had come .

[2] The explanation is what The much journeyed Friend the true Beloved arriveth
O would that by my door ,He ,splendour - giving and adorned ,had come

[3] My Saki ,auspicious of omen whose mention be for good
Ever ,by my door ,with the goblet and the cup ,he used to come .

[4] Happy ,had it been if ,in sleep ,his native land he had seen
So that the guide to us ,the recollection of its association would have come .

[5] If ,with force and gold ,to our hand ,the bounty of eternity without beginning union with the true Beloved had come ,
The water of life of Khizr .Sikandar's portion would have come .

[6] O true Beloved wherefore fleest Thou Be memory of that time ,when ,from roof and door ,to me ,
The message of the Beloved and the letter of the Heart - ravisher ,used to come .

[7] Such power of tyranny ,Thy watcher where would have obtained ,
If ,one night ,to the Ruler's door ,an oppressed one had come

[8] Love's desire ,how know the immature ones of the Path
One of ocean - heart generous seek and a bold one who is a chief .

[9] That one who ,thee ,road - guide to stone - heartedness ,made ,
O would that against a stone so that he might fall his foot^ had come .

[10] If ,in Hafiz's way ,another had written ,
Agreeably to the nature of the king ,skill - cherishing ,it would have come .

[1] Mein Mond war gestern in dem Traum Zu mir herabgekommen, Zu Ende war's mit seinem Schein Der Trennungsnacht gekommen.

[2] Wie sag' ich's, denn es kehrt mein Freund Zurück von seinen Reisen, O möchte er doch bald und bald Herein zur Thüre kommen.

[3] Der Namen meines Schenken sey In löblicher Erinn'rung, Weil er mit Flasche und mit Glas Stets ist zu mir gekommen.

[5] Wenn Gottes Huld ich mit Gewalt Mit Gold erworben habe, Dann wäre mir der Lebensquell Vielleicht auch zugekommen. Die Seele hätt' ich hingestreut Dem süßen Herzensschmeichler, Wär' er, wie ein verklärter Geist, Zu mir herab gekommen.

[6] O gern gedenke ich der Zeit, Wo mir von Dach und Thüren Von meinem Freunde bald ein Brief, Bald Kunde ist gekommen.

[7] Dem Nebenbuhler sag', wo fand'st Du solche Grausamkeiten, Was wirst du thun, wenn eines Nachts Zu dir die Kläger kommen?

[8] Wer nie den Weg der Liebe gieng Was weiß er von der Liebe? Drum suche einen Liebling, der Gewandt ist, zu bekommen.

[9] Wer dir mit Herzen hart wie Stein Die wahre Straße weiset, O möchte doch auf seinen Kopf Ein Stein von oben kommen!

[10] Wenn Andere Hafisens Bild Zu zeichnen sich bestreben, So wird es dann dem Schah gar schön, Und wohlgefällig kommen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.57-10.57

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.57

German Translation

[1] به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد
تو را در این سخن انکار کار ما نرسد

[2] اگر چه حسن فروشان به جلوه آمده‌اند
کسی به حسن و ملاحت به یار ما نرسد

[3] به حق صحبت دیرین که هیچ محرم راز
به یار یک جهت حق گزار ما نرسد

[4] هزار نقش برآید ز کلک صنع و یکی
به دلپذیری نقش نگار ما نرسد

[5] هزار نقد به بازار کائنات آرند
یکی به سکه صاحب عیار ما نرسد

[6] دریغ قافله عمر کان چنان رفتند
که گردشان به هوای دیار ما نرسد

[7] دلا ز رنج حسودان مرنج و واثق باش
که بد به خاطر امیدوار ما نرسد

[8] چنان بزی که اگر خاک ره شوی کس را
غبار خاطری از ره گذار ما نرسد

[9] بسوخت حافظ و ترسم که شرح قصه او
به سمع پادشه کامگار ما نرسد

[1] To our friend Muhammad in beauty of disposition and of fidelity ,one reacheth not
In this matter ,to thee ,denial of our work reacheth not .

[3] By the right of ancient society I swear that any mystery confidant
To our friend ,of one way sincere thank - offering ,reacheth not .

[4] From the Creator's reed ,issue a thousand pictures and one
To the degree of approval of the picture of our idol Muhammad reacheth not .

[5] To the market of created beings ,they Fate and Destiny bring a thousand coins
To the die of our master of assay ,one coin reacheth not .

[6] Alas the Kafila of life manifestations of glories passed in such a way ,
That ,to the air of our far distant country ,its dust reacheth not .

[7] O heart grieve not of the reproach of the envious and be firm
For ,to our hopeful heart ,evil reacheth not .

[8] So live that if thou die and become the dust of the path ,to any one ,
From our way of life a particle of dust of grief of the heart reach not .

[9] Hafiz consumed and I fear that the explanation of his tale
To the ear of the powerful King reacheth not .

[1] Ich weiß, daß Niemand meinem Freund An Treu und Anmuth gleich kommt, Und daß hierinn der Wiederspruch Am wenigstens dir zukommt.

[2] Wiewohl sich mit Liebkosungen Die Liebeshändler brüsten, So weiß ich doch, daß meinem Freund An Anmuth Keiner gleich kommt.

[3] Ich schwör' es bei dem alten Bund, Daß Keiner der Vertrauten, Dem Freund an wahrer Dankbarkeit Und an Geradheit gleich kommt.

[4] Ich mahlte tausend Bilder aus, Mit kunstgewandtem Pinsel, Wiewohl kein einziges davon Dem Bild des Freundes gleich kommt.

[5] Viel tausend Münzen bringet man Zu Markt, sie zu verkaufen, Wiewohl nicht eine an Gehalt Dem Kern des Freundes gleich kommt.

[6] O weh! o weh! es zieht davon Des Lebens Karawane, So daß ihr Staub nicht bis in's Land Von meinen Wünschen hinkommt.

[7] Mein Herz, betrüb' dich nicht zu sehr, Ob bittern Spott der Neider, Weil meinem hoffenden Gemüth Daraus nichts Uebels zukommt.

[8] Du lebe mit den Leuten so, Daß wenn du Erbe wärest, Doch Keinem, der vorübergeht, Von dir ein Stäubchen zukommt.

[9] Verbrennet ist Hafisens Herz, Ich fürchte, daß die Sage Davon nicht einstens bis zum Ohr Des großen Schahes hinkommt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.61-10.61

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.61

German Translation

[1] خوش است خلوت اگر یار یار من باشد
نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد

[2] من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم
که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد

[3] روا مدار خدایا که در حریم وصال
رقیب محرم و حرمان نصیب من باشد

[4] همای گو مفکن سایه شرف هرگز
در آن دیار که طوطی کم از زغن باشد

[5] بیان شوق چه حاجت که سوز آتش دل
توان شناخت ز سوزی که در سخن باشد

[6] هوای کوی تو از سر نمی‌رود آری
غریب را دل سرگشته با وطن باشد

[7] به سان سوسن اگر ده زبان شود حافظ
چو غنچه پیش تواش مهر بر دهن باشد

[1] Pleasant is khilvat ,if my beloved ,the true Beloved shall be
Not pleasant if I consume ; and the candle of another assembly ,He shall be .

[2] As naught ,I take regard Sulaiman's seal - ring the world's power
On which ,sometimes ,Ahriman's hand shall be .

[3] O God hold it not lawful that ,in the sacred enclosure of union ,
The watcher ,included as friend and my lot ,excluded shall be .

[4] To the Huma ,say Cast not thy auspicious shadow
On that land where the noble parrot less than the mean kite shall be .

[5] What need of the description of love's desire ,when the explanation of the heart's fire ,
One can recognise from the burning which in speech may be .

[6] From our head ,the desire for Thy street goeth not ,
With his native land ,the stranger's distraught heart shall be .

[7] If like the lily ,ten tongues be Hafiz's ,
Before Thee ,like the folded rose - bud ,on his mouth ,the seal of silence shall be .

[1] Die Einsamkeit ist schön, Sobald die Freundinn meine Freundinn ist, Sobald ich nicht mehr brenn'! Und sie das Licht von meinem Kreise ist.

[2] Ich nehme diesen Ring Von Salomon um nichts in aller Welt, Weil manchesmal die Hand Von Arihman darauf gewesen ist.

[3] O Herr! gestatt' es nicht, Der Nebenbuhler schweiget in dem Saal' Des Hochgenußes fort, Indeß Entbehrung mir geworden ist.

[4] Zu dem Humai sag': O wirf nicht deinen Schatten auf das Land, Das mehr der Raben Ort Als edler Papageyen Wohnung ist.

[5] Was brauchet es noch mehr Vom Herzensbrande einen Kommentar, Er wird ja leicht erkannt Am Feuer, das in meinen Worten ist.

[6] Aus meinem Kopfe geht Die Sehnsucht deines Aufenthaltes nicht, Weil dort das irre Herz Des armen Fremdlings wie zu Hause ist.

[7] Und hätte auch Hafis Zehn Zungen, wie die Lilien, er schwieg' Den Rosenknospen gleich, Weil durch die Lieb' sein Mund versiegelt ist.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.70-10.70

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.70

German Translation

[1] یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

[2] آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست
خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد

[3] کس نمی‌گوید که یاری داشت حق دوستی
حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد

[4] لعلی از کان مروت برنیامد سال‌هاست
تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد

[5] شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

[6] گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند
کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد

[7] صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست
عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد

[8] زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت
کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد

[9] حافظ اسرار الهی کس نمی‌داند خموش
از که می‌پرسی که دور روزگاران را چه شد

[1] Friendship in none ,I perceive .To friends what hath happened
Friendship ended when To friends what hath happened

[2] Black of hue became the limpid ,gleaming water of life .Khizr ,auspicious of foot ,is where
From its own roseate colour ,the rose hath changed .To the spring - breeze what hath happened

[3] None saith A friend preserved the right of friendship .
Those right - understanding ,what state hath befallen To friends what hath happened

[4] Years it is since no ruby came from the mine of manliness
To the sun's heat ,to the wind's effort ,to the rains ,what hath happened

[5] This land was the city of friends and the dust of kind ones
Friendship ,how ended To the city friends ,what hath happened

[7] Many a rose a created being hath blossomed no cry of a bird hath risen
To the nightingales lovers of God what hath chanced To those of a thousand notes lovers of God what hath happened

[8] No sweet melody ,maketh Zuhra the murshid Perchance ,she hath consumed her lute tongue
Intoxication ,none desireth .To the wine - drinkers ,what hath happened

[9] Hafiz divine mysteries ,none knoweth .Silence
Of whom ,askest thou saying To the state of Time's revolution ,what hath happened

[1] Nirgends kann ich Freunde schauen, Was ist aus ihnen geworden? Wo ist Freundschaft? wo die Freunde? Was ist aus ihnen geworden?

[2] Trübe ist des Lebensquelle, Wo ist der reinliche Chiser? Umgekehrt sind Wind und Rosen, Was ist aus ihnen geworden?

[3] Keiner redet von den Freunden, Die Wort und Treue bewahren, Dankbarkeit, wohin entfloh sie? Was ist aus Freunden geworden?

[4] Aus der Mine ihrer Gnaden Entsteigen nicht mehr Rubinen, Windepfleg' und Sonnenwärme Was ist aus ihnen geworden?

[5] Diese Stadt war sonst der Wohnort Der Fürsten und der Verliebten, Was befiel denn die Verliebten? Was ist aus Fürsten geworden?

[6] Gottesleitung, Himmelsgnade Ward uns als Spende geworfen, Keiner tummelt auf dem Platz sich, Was ist aus Reitern geworden?

[8] Sohre singet nicht mehr lieblich, Hat sie die Leier verbrennet? Niemand freut sich mehr des Rausches, Was ist aus Trinkern geworden?

[9] Schweige still Hafis, denn Niemand Erspäht Geheimniße Gottes, Welchen fragst du von dem Zeitlauf, Was ist aus selbem geworden?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.46-4.46

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.46

German Translation

[1] آن پیک نامور که رسید از دیار دوست
آورد حرز جان ز خط مشکبار دوست

[2] خوش می‌دهد نشان جلال و جمال یار
خوش می‌کند حکایت عز و وقار دوست

[3] دل دادمش به مژده و خجلت همی‌برم
زین نقد قلب خویش که کردم نثار دوست

[4] شکر خدا که از مدد بخت کارساز
بر حسب آرزوست همه کار و بار دوست

[5] سیر سپهر و دور قمر را چه اختیار
در گردشند بر حسب اختیار دوست

[6] گر باد فتنه هر دو جهان را به هم زند
ما و چراغ چشم و ره انتظار دوست

[7] کحل الجواهری به من آر ای نسیم صبح
زان خاک نیکبخت که شد رهگذار دوست

[8] ماییم و آستانه عشق و سر نیاز
تا خواب خوش که را برد اندر کنار دوست

[9] دشمن به قصد حافظ اگر دم زند چه باک
منت خدای را که نیم شرمسار دوست

[2] Pleasantly ,giveth trace of the Friend's grandeur and grace
Pleasantly ,maketh mention of the glory and the greatness of the Friend .

[3] For his glad tidings ,I gave him my heart and ,I bear shame
Of this coin of little value wherewith I bescattered the Friend .

[4] Thanks to God that ,by the aid of concordant Fortune ,
All my work is to the desire of the Friend .

[5] Of the Sphere's procession through space and of the Moon's revolution ,thine what power
In progression ,they were by the power of the Friend .

[6] If calamity's Wind dash together and destroy the two worlds this and the next
Together are we ,and the light of the eye ,and the path of expectation of arrival of the Friend .

[7] O morning breeze Bring me the bejewelled kuhl ,
From that happy dust that was the thoroughfare of the Friend .

[8] Together are we ,and the Friend's threshold ,and our head of supplication
Let us see for whom is sweet sleep in the bosom of - ^ the Friend .

[9] If in design of the life of Hafiz ,the enemy speak what fear
Thanks to God that I am not ashamed of the Friend .

[1] Der Both, der angekommen ist Vom fernen Land der Freundinn, Hat Seelenmittel mitgebracht Vom Moschushain der Freundinn.

[2] Er hat ein Zeichen mitgebracht Von ihrer hohen Schönheit, Geschichten hat er uns erzählt Vom hohen Rang der Freundinn.

[3] Mein Herz gab ich als Bothengeld Und schäme mich fast dessen, Solch eine schlechte Münze ziemt Nicht für die Hand der Freundinn.

[4] Ich preise Gott, daß durch die Kraft Des mir gefallnen Looses Nach meinem Wunsch gegangen ist Das Herzgeschäft der Freundinn.

[5] Was wollet ihr mir aus dem Lauf Des Monds, der Sonn' verrathen? Sie laufen, und sie drehen sich, Nach dem Befehl der Freundinn.

[6] Wenn beide Welten in dem Sturm Des Untergangs zerstöben, So blieb mein Blick noch unverwandt Gesenkt zum Pfad der Freundinn.

[7] O Morgenwind bring bring mir Kohol Bring mir Kohol der Perlen, Bring mirs vom hochbeglückten Staub, Vom Staub der Thür der Freundinn.

[8] Ich harre an der Freundinn Thür Mit Bitten und mit Flehen. Ha! Wer? wer ruhet an der Brust Und in dem Arm der Freundinn?

[9] Es mögen über dich Hafis Die Feinde Vieles sagen, Ich danke Gott, daß nimmer ich Mich schämen darf der Freundinn.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.49-4.49

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.49

German Translation

[1] روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست

[2] گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست

[3] در عشق خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتو روی حبیب هست

[4] آن جا که کار صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوس دیر راهب و نام صلیب هست

[5] عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست

[6] فریاد حافظ این همه آخر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست

[1] Thy face ,none hath seen ; and yet a thousand watchers are Thine ,
Still hidden in the folded rosebud ,Thine many a nightingale^ is .

[2] Not so strange is it if to Thy street came
I ,since in this country many a stranger traveller is .

[3] In love ,the cloister islam and the tavern other religions are not different
Wherever ,they are ,the ray of the true Beloved's face is .

[4] There ,where they give splendour to the work of the cloister ,
The bell of the Christian monk's cloister associated with the name of the cross is .

[5] Lover ,who became ,at whose state the true Beloved gazed not
O Sir the truth is there is no pain .Otherwise ,the Physician God is .

[6] In short ,all this lament of Hafiz is not in vain
Both a strange story and a wonderful tale ,it is .

[1] Noch niemand sah dein Angesicht, Doch harren dein schon tausend Nebenbuhler; Noch in der Knospe harren dein Schon tausend Nachtigallen.

[2] Wenn ich mich deiner Wohnung nah', Was nimmt es dich, sprich, was nimmt es dich Wunder? Unendlich viel der Fremden giebts Im Lande, die mir gleichen. So weit bin ich von dir entfernt, O möchte Niemand sich von dir entfernen! Doch des Genußes Hoffnung ist Sehr nahe mir gelegen.

[3] Die Kloster- und die Schenkenluft Sind wenig von einander unterschieden, Das Antlitz des Geliebten strahlt, Wo immer es sich findet.

[4] Wo frommer Zellen heilig Werk Betrieben wird mit regem Geist und Eifer, Dort tönt des Mönches Glockenschall, Dort tönt des Kreuzes Name.

[5] Ist ein Geliebter, welcher nicht Den Liebenden des Anschau'nswürdig hielte? Ich bin nicht krank, und wenn ichs bin, So ist der Freund bei Handen.

[6] Hafisens Klagen um den Freund Sind doch zuletzt nicht in den Wind gesprochen. Sie sind ein altes Fabelbuch Und eine Wundersage.