Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Good

Language:	English
Frequency:	80
Translated to:	نیک 11 \| خیر 11 \| صواب 3 \| خوب 3 \| خوش 2 \| زیبا 1
Part of:	good fortune 2 \| good mention 2 \| good work 2 \| the good work 2 \| good fame 3
Co-occurrences:	fame 6 \| work 4 \| us 3 \| no 3 \| every 3 \| mention 3 \| beloved 3 \| they 3 \| have 3 \| cast 3

2 Poems contain Good

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.78-10.78

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.78

German Translation

[1] نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
نه هر که آینه سازد سکندری داند

[2] نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست
کلاه داری و آیین سروری داند

[3] تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن
که دوست خود روش بنده پروری داند

[4] غلام همت آن رند عافیت سوزم
که در گداصفتی کیمیاگری داند

[5] وفا و عهد نکو باشد ار بیاموزی
وگرنه هر که تو بینی ستمگری داند

[6] بباختم دل دیوانه و ندانستم
که آدمی بچه‌ای شیوه پری داند

[7] هزار نکته باریکتر ز مو این جاست
نه هر که سر بتراشد قلندری داند

[8] مدار نقطه بینش ز خال توست مرا
که قدر گوهر یک دانه جوهری داند

[9] به قد و چهره هر آن کس که شاه خوبان شد
جهان بگیرد اگر دادگستری داند

[10] ز شعر دلکش حافظ کسی بود آگاه
که لطف طبع و سخن گفتن دری داند

[1] Not every beloved ofle that up - kindleth his face the work of a heart - ravisher knoweth .
Not every one who maketh the mirror of Sikandar the work of a Sikandar knoweth .

[2] Not every one who slantwise placed his cap and sat severe
The work of a crown - possessor ,and the usage of a Ruler knoweth .

[3] Like the beggars ,do not thou service for wages
For the way of slave - cherishing ,the Friend Himself knoweth .

[5] Good are fidelity promise - fulfilling and covenant ,if thou wilt learn
If not ,every one thou seest ,the work of a tyrant knoweth .

[6] My distraught heart ,I staked and knew not
That one born of man ,the way of a Par knoweth .

[7] Here ,finer than a hair ,are a thousand subtle points :
Not every one who shaveth his head the work of a Kalandar knoweth .

[8] O beloved the centre of the point of my vision is thy mole
For the value of the incomparable jewel ,the jeweller knoweth .

[9] In stature and face ,every one who became the king of the lovely ones Arifs
Taketh the world ,if the work of a justice - dispenser ,he knoweth .

[10] Acquainted with Hafiz's heart - alluring verse ,becometh that one ,
Who ,the grace of disposition ,and the utterance of Dari knoweth .

[1] Nicht Jeder, der sein Antlitz schminkt, Deßhalb von Schönheit weiß. Nicht Jeder, welcher Spiegel macht, Von Alexandern weiß.

[2] Nicht Jeder, welcher auf dem Haupt Gesenkt die Kappen trägt, Der Herrschaft Sitte und Gebrauch Vollkommen kennt und weiß.

[3] Wie Bettler diene nicht dem Freund, Um einen festgesetzten Lohn, Indem der Freund die Dienerschaft Schon zu ernähren weiß. Versenkt in meiner Augen Fluth, Wo find' ich Hülfe nun! Indem nicht Jedermann durch's Meer Sich fortzutreiben weiß.

[4] Ich bin der Sklav des Trunkenbolds, Der alles Heil verbrennt, Der aus dem Bettlerstaube Gold Durch Kunst zu machen weiß.

[5] Hast Wort und Treue du gelernt, So beßer ist's für dich. Wenn nicht, ist's recht, weil Jedermann Das Unrecht kennt und weiß,

[6] Mein närrisches verwirrtes Herz, Hab' ich jetzt ausgespielt, Und weiß nun, daß ein Menschenkind Perien Zauber weiß.

[7] Hierinn sind Dinge tausendlei Ein jedes feiner als ein Haar, Nicht Jeder, der das Haar sich scheert, Der Kalendere Sitten weiß.

[8] Es drehet sich mein schwarzes Aug' Blos um dein schwarzes Maal, Indem den Werth des Edelsteins Der Edelstein nur weiß.

[9] Der Schah erobert eine Welt, Durch Wuchs und Angesicht, Wenn er nur die Gerechtigkeit Auch zu vollziehen weiß.

[10] Hafisens Lied kennt Jedermann, Wer liebliche Natur besitzt, Und wer ein Wort von dem Deri Noch vorzusagen weiß.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.45-4.45

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.45

German Translation

[1] دارم امید عاطفتی از جناب دوست
کردم جنایتی و امیدم به عفو اوست

[2] دانم که بگذرد ز سر جرم من که او
گر چه پریوش است ولیکن فرشته خوست

[3] چندان گریستم که هر کس که برگذشت
در اشک ما چو دید روان گفت کاین چه جوست

[4] هیچ است آن دهان و نبینم از او نشان
موی است آن میان و ندانم که آن چه موست

[5] دارم عجب ز نقش خیالش که چون نرفت
از دیده‌ام که دم به دمش کار شست و شوست

[6] بی گفت و گوی زلف تو دل را همی‌کشد
با زلف دلکش تو که را روی گفت و گوست

[7] عمریست تا ز زلف تو بویی شنیده‌ام
زان بوی در مشام دل من هنوز بوست

[8] حافظ بد است حال پریشان تو ولی
بر بوی زلف یار پریشانیت نکوست

[1] Of a great favour from the threshold of the Friend God hope mine is
A great sin I have done ; of His pardon hope mine ,is .

[2] I know that He will pass by forgive my sin for
Although ,Pan - like vengeful and omnipotent He is ,of angel - nature merciful and compassionate He is .

[3] To such a degree ,I wept that every one who passed by me
When he beheld running the pearl of our tears ,spake saying : This stream what is

[4] That small mouth ,no trace whereof I see ,is naught
That waist is only a hair in slenderness and I know not what that hair is .

[5] O true Beloved at the picture of Thy peerless form ,I wonder saying How goeth it not
From my eye ,whose work ,momently ,washing and washing with the stream of tears is .

[6] Speechless ,Thy tress the attraction of divine grace draweth my heart :
Against Thy heart - alluring tress ,the way of speech whose is

[7] A long lifetime it is since we perceived the perfume of Thy tress
Yet in the perfume - place of my heart ,the perfume of that great perfume is .

[8] Hafiz bad is thy distraught state but ,
Good ,to the memory of the Friend's tress thy distraught state is .

[1] Ich hoffe Gnade von dem Freund, Ich habe zwar vor ihm gefehlt, Er aber wird mir verzeihen.

[2] Ich weiß er übersieht die Schuld, Denn er ist schön wie die Peris Und doch auch gut wie ein Engel.

[3] So viel hab' ich geweint um Ihn, Daß Jedermann zu mir gesagt: Woher die Ströme der Thränen? Ich spielte Ballen mit dem Kopf Vor deinem Haus; wer kennt das Haus, Die Ballen, wessen sie seyen?

[4] Dein Mund ist nichts, ich seh ihn nicht, Und deine Mitte ist ein Haar. Ich weiß nicht welches der Haare.

[5] Dein Bild im Auge wundert mich, Ich wasche es mit Thränen stets, Und doch wird's nimmer verwischet.

[6] Dein Haar schlägt todt, und redet nicht. Wer wagt es wohl mit deinem Haar Noch Widerrede zu führen!

[7] Vor vielen Tagen kam zu mir Von deinem Lockenschmuck ein Duft, Noch riecht das Herz von demselben.

[8] Hafis! zerstört ist dein Gemüth - Doch sey es; ward es ja zerstört Vom Duft der Locken des Freundes.