Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	4
Translated to:	given 2 \| hath given 1
Co-occurrences:	رواج 2
Lemma:	داده ADJ

3 Poems contain داده

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:6.1-6.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:6.1

German Translation

[1] تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج
سزد اگر همه دلبران دهندت باج

[2] دو چشم شوخ تو برهم زده خطا و حبش
به چین زلف تو ماچین و هند داده خراج

[3] بیاض روی تو روشن چو عارض رخ روز
سواد زلف سیاه تو هست ظلمت داج

[4] دهان شهد تو داده رواج آب خضر
لب چو قند تو برد از نبات مصر رواج

[5] از این مرض به حقیقت شفا نخواهم یافت
که از تو درد دل ای جان نمی‌رسد به علاج

[6] چرا همی‌شکنی جان من ز سنگ دلی
دل ضعیف که باشد به نازکی چو زجاج

[7] لب تو خضر و دهان تو آب حیوان است
قد تو سرو و میان موی و بر به هیئت عاج

[8] فتاد در دل حافظ هوای چون تو شهی
کمینه ذره خاک در تو بودی کاج

[1] From all the heart - ravishers ,it is fit that thou 0 Muhammad shouldest take tribute
For ,over all lovely ones prophets thou ,crown - like ,art chief .

[2] Thy two intoxicated eyes ,the tumult of all Turkistan
To the curl of thy tress ,Ma chin and Chin have given tribute .

[3] The whiteness of mercy of thy face appeared more luminous than the face of day
The darkness of vengeance of thy tress ,more dark than the darkness of dark night .

[4] To the water of life of Khizr ,thy small mouth hath given permanency
Over the sugar of Egypt ,thy candy - like lip hath taken currency .

[5] In truth ,from this disease of love for ,and of separation from ,thee where shall I find recovery
If ,from thee ,my heart - pain reacheth no remedy .

[6] O my soul from stone - heartedness ,why shatterest thou
The feeble heart which ,through feebleness ,is fragile like crystal .

[7] Thy hair is ever fresh like Khizr and thy mouth ,the water of life
Thy stature ,the cypress thy waist ,a hair and thy chest ,like lustrous ivory .

[8] In the head of Hafiz ,the desire of a sovereign like thee hath fallen
Would to Heaven he Hafiz were the humble slave of the dust of thy door

[1] Wie knüpfst die Mitte du, mit einem einz'gen Haar.Wie lösest du so schön, den Leib aus Elfenbein!

[2] Es ziemt, daß du von allen Schönen Steuer nimmst,Indem du in der Schönen Laube König bist.

[3] Durch deine Augen ist ganz Turkistan empört,Und Sin und Hind bringt deinen krausen Locken Zoll.

[4] Die Weisse des Gesichts ist heller als der Tag,Die Schwärze deines Haars ist finstrer als die Nacht.

[5] Dein enger Mund verleiht, dem Quelle Chisers Dauer.Aegyptens Zuckerrohr, versteckt sich vor den Lippen.

[6] Wie soll ich denn von dieser Krankheit Heilung finden,Wenn in mein Herz von dir, kein Heilungsmittel kömmt.

[7] Warum zerschlägst du meine Seele, steinern Herz!Aus Zartheit bricht mein schwaches Herz wie Glas.

[8] Dein Flaum ist Chiser, und dein Mund des Lebensquell,Der Wuchs ein Baum, die Mitt' ein Haar, der Busen Wachs.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:29.1-29.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:29.1

German Translation

[1] فاتحه‌ای چو آمدی بر سر خسته‌ای بخوان
لب بگشا که می‌دهد لعل لبت به مرده جان

[2] آن که به پرسش آمد و فاتحه خواند و می‌رود
گو نفسی که روح را می‌کنم از پی اش روان

[3] ای که طبیب خسته‌ای روی زبان من ببین
کاین دم و دود سینه‌ام بار دل است بر زبان

[4] گر چه تب استخوان من کرد ز مهر گرم و رفت
همچو تبم نمی‌رود آتش مهر از استخوان

[5] حال دلم ز خال تو هست در آتشش وطن
چشمم از آن دو چشم تو خسته شده‌ست و ناتوان

[6] بازنشان حرارتم ز آب دو دیده و ببین
نبض مرا که می‌دهد هیچ ز زندگی نشان

[7] آن که مدام شیشه‌ام از پی عیش داده است
شیشه‌ام از چه می‌برد پیش طبیب هر زمان

[8] حافظ از آب زندگی شعر تو داد شربتم
ترک طبیب کن بیا نسخه شربتم بخوان

[1] To the shattered one ,when thou comest ,the Fatiha recite
Thy lip ,open for life to the dead ,the ruby of thy lip giveth .

[2] That one the holy traveller who ,for inquiry after my state came the Fatiha readeth and departeth ,
A breath where that my soul after him ,I may move sacrifice

[3] O thou that art the physician of the shattered my face and tongue ,behold
For ,on the tongue ,this breath and sigh of my chest is the heart's load .

[4] Though hot with love ,fever made my bone ,and departed ,
From my bone ,like the fever ,love's fire departeth not .

[5] Like the state of thy dark mole on the ruddy fire of its native land thy luminous ,ruddy ,cheek is the state of my heart
On account of those two eyes of thine that against me consider tyranny lawful shattered and powerless my body hath become .

[6] With the water of my two eyes ,quench my heat of love's fever and feel
My pulse whether any trace of life it giveth .

[7] That one the holy traveller who ,for the sake of rest ,me ,the wine of the bottle the heart had given ,
Momently ,to the physician ,my bottle the heart wherefore taketh he

[8] Hafiz the draught of the water of life ,me ,thy verse gave
The physician ,forsake come the prescription of my draught sweet verse read .

[1] Bet', wenn du zum Kranken kommst, ein kleines Gebetlein, Oeffne deinen Rubin, daß er beseele den Leib.

[2] Wer da kommt zum Besuch, ein Fatiha betet und gehet, Sag' ihm: Habe Geduld; siehe dann folget der Geist.

[3] Du der Herzen Arzt, beschäme das Aeußre des Herzens, Meine Zunge beschwert Seufzer und Rauch von der Brust.

[4] Fieberhitze verbrennt das Gebein, doch geht sie von hinnen, Liebesfieber verbrennt, aber es gehet nicht fort.

[5] Wie das verbrannte Maal ist das Herz im Feuer zu Hause, Deinem Auge gleich schmachtet deßhalben der Leib.

[6] Lösche nun wieder aus die Gluth mit den Thränen der Augen, Greife mir den Puls, zeiget er Leben noch an?

[7] Jener, der mir zum Trunk die Flasche der Liebe gegeben, Sage, warum trägt er immer die Flasche zum Arzt.

[8] Dein Gesang, o Hafis, hat mich mit dem Leben getränket, Laß den Arzt, und komm, singe vielmehr mir ein Lied.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.23-4.23

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.23

German Translation

[1] بیا که قصر امل سخت سست بنیادست
بیار باده که بنیاد عمر بر بادست

[2] غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست

[3] چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
سروش عالم غیبم چه مژده‌ها دادست

[4] که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین
نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست

[5] تو را ز کنگره عرش می‌زنند صفیر
ندانمت که در این دامگه چه افتادست

[6] نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر
که این حدیث ز پیر طریقتم یادست

[7] غم جهان مخور و پند من مبر از یاد
که این لطیفه عشقم ز ره روی یادست

[8] رضا به داده بده وز جبین گره بگشای
که بر من و تو در اختیار نگشادست

[9] مجو درستی عهد از جهان سست نهاد
که این عجوز عروس هزاردامادست

[10] نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل
بنال بلبل بی دل که جای فریادست

[11] حسد چه می‌بری ای سست نظم بر حافظ
قبول خاطر و لطف سخن خدادادست

[2] Beneath the azure vault ,I am that slave of resolution ,who
Is free from whatever taketh colour of attachment .

[3] What shall I tell thee Last night ,in the wine - tavern the stage of Truth completely intoxicated .
Me ,Jibr'a ,il of the invisible world gave tidings how glad ,

[4] Saying O Falcon of lofty vision ,sitting on the Sidra tree of lofty degree
Not thy nest ,is this corner of the world full of woe .

[5] From highest Heaven's pinnacle ,they utter a cry for thee
In this snare - place the World I know not what Fortune hath befallen thee that with it ,thou art fascinated

[6] Counsel ,I proffer thee take it to mind ; bring it into action
For ,from the Pir of Tarikat the Path I recollect this matter .

[7] Suffer not grief for the World ; take not my counsel from thy mind
For ,from a wayfarer ,I recollect this sweet saying

[8] Give contentment to that God given unloose the frown from thy forehead
For ,the door of choice is not open to me and thee .

[9] From the world of unstable nature ,seek not uprightness of covenant
For ,this old woman is the bride of a thousand Lovers .

[10] In the smile of the rose ,is no trace of the covenant of fidelity
O Bulbul lover ; bewail ; for it is the place of wail .

[11] O languid verse wherefore bearest thou envy towards Hafiz
God - given ,are the acceptance of the heart ; and the grace of speech .

[1] Komm! es ruht der Pallast der Hoffnung auf lustigen Pfeilern, Komm und bringe mir Wein, unsere Tage sind Wind.

[2] Gerne weih' ich als Sklav mich jenem muthigen Geiste, Der auf der weiten Welt aller Verbindung entsagt.

[3] Soll ich dir sagen, wie gestern der Lichtboth himmlischer Freuden In die Schenke zu mir heimliche Kunde gebracht.

[4] O hochfliegender Falk! du wohnst auf dem Baume des Lebens, Dieser Winkel des Grams ziemet dir übel zum Nest.

[5] Horch! sie rufen auf dich herab von den Zinnen des Himmels, Wahrlich ich weiß nicht, was hier in dem Netze dich hält.

[6] Ich ertheile dir Rath, merk' ihn, und handle nach solchem, Denn ich habe das Wort selber vom Meister gelernt.

[7] Kümmere dich nicht um die Welt, und meine Lehren vergiß nicht; Diesen verliebten Scherz ließ mir ein Wandrer zurück.

[8] Gieb dich in das, was geschehn, enthülle die Stirne von Locken, Weder mir noch dir hat man gegeben die Wahl.

[9] Such' nicht Glauben und Treu' bei der Welt der leichtfertigen Dirne, Tausend Werber ja hat diese verrufene Braut.

[10] Weder Dauer noch Treu' bezeichnet das Lächeln der Rose Liebende Nachtigall klag'! Stoffes zu Klagen genug!

[11] Was beneidest du Hafisens strömende Verse? Wiß' es hat ihm ein Gott Anmuth der Rede verliehn.