Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	86
Translated to:	امید 13 \| طمع 2 \| امل 2 \| چشم 1 \| آیا بود 1
Part of:	hope the 2 \| hope's eye 2 \| hope is 2 \| the hope 4
Co-occurrences:	have 5 \| day 4 \| union 4 \| dark 4 \| night 4 \| am 4 \| eye 3 \| desire 3 \| mine 3 \| end 3

7 Poems contain Hope

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.14-28.14

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.14

German Translation

[1] خیال نقش تو در کارگاه دیده کشیدم
به صورت تو نگاری ندیدم و نشنیدم

[2] اگر چه در طلبت همعنان باد شمالم
به گرد سرو خرامان قامتت نرسیدم

[3] امید در شب زلفت به روز عمر نبستم
طمع به دور دهانت ز کام دل ببریدم

[4] به شوق چشمه نوشت چه قطره‌ها که فشاندم
ز لعل باده فروشت چه عشوه‌ها که خریدم

[5] ز غمزه بر دل ریشم چه تیر ها که گشادی
ز غصه بر سر کویت چه بارها که کشیدم

[6] ز کوی یار بیار ای نسیم صبح غباری
که بوی خون دل ریش از آن تراب شنیدم

[7] گناه چشم سیاه تو بود و گردن دلخواه
که من چو آهوی وحشی ز آدمی برمیدم

[8] چو غنچه بر سرم از کوی او گذشت نسیمی
که پرده بر دل خونین به بوی او بدریدم

[9] به خاک پای تو سوگند و نور دیده حافظ
که بی رخ تو فروغ از چراغ دیده ندیدم

[1] O true Beloved on the workshop of the eye ,the form of Thy face ,I drew
An idol in Thy form ,not I saw not I heard .

[2] Although in search of Thee ,equal in rein speed with the swift north breeze I am
Not even the dust of the swiftly moving cypress of Thy stature ,I reached .

[3] Hope in the dark night of Thy dark tress for the bright day of life ,I established not
From the heart's desire ,desire for Thy mouth's round form ,I severed ,

[4] From desire for Thy sweet fountain ,what drops tears they were that I scattered
From Thy ruby lip wine - selling ,what graces I purchased .

[5] On my wounded heart ,what arrows of glances ,Thou loosedest
At the head of Thy street ,what loads of grief I endured .

[6] O breeze of the morning from the true Beloved's street ,a little dust bring ;
For ,from that moist land ,the perfume of the blood of the wounded heart I perceived .

[7] The sin fault of Thy dark eye ,and of Thy heart - alluring neck ,it was ,
That ,like the wild deer ,from man I fled .

[8] Over my head ,from His street ,a fragrant breeze like the perfumed rose - bud passed ,
For obtaining the perfume of which ,the screen over my poor heart ,1 rent .

[9] The oath by the dust of Thy foot and by the light of the eye of Hafiz ,I swear that ,without Thy face ,
No splendour from the lamp of the eye ,I saw .

[1] Auf Herrschaft hoffte ich,Ich opferte mich deinem Dienste,Ich wünschte mir ein Reich,Und wählte dich zu meinem Herren.

[2] Ich habe dein GesichtVor die Fabrik des Augs gezogen.Ich sah und hörte nurVon einem Bilde, das dir gleichet.

[3] Wiewohl ich mit dem NordIn gleichem Flügelschritte gehe,So konnt' ich doch noch nichtZur Zeder deines Wuchses kommen.

[4] In deiner Locken NachtThat ich Verzicht auf Lebenstage,Im Kreise deines MundsVergaß ich meines Herzens Wünsche.

[5] Wie viel vergoß ich nichtAus Sehnsucht deines Auges Thränen!Wie viel LiebkosungenErkauft' ich nicht von deinen Lippen.

[6] Mit wie viel Pfeilen hastDu nicht mein Wundes Herz durchschoßen?Wie viele Lasten GramHab' ich in deinem Gau geschleppet?

[7] Bring' mir, o Morgenwind,Ein Stäubchen von dem Gau der Freundinn,Ich rieche dort den DuftDes Blutdurchströmten wunden Herzens.

[8] Fürwahr es ist die SchuldDes schwarzen Aug's und schönen Nacken,Daß ich wie Rehe scheuMich vor dem Menschen fürcht' und flüchte.

[9] Ein Duft aus ihrem GauGieng über mich wie über Knospen,Und dieser Duft zerrißDes armen Herzens Hülle.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.15-28.15

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.15

German Translation

[1] ز دست کوته خود زیر بارم
که از بالابلندان شرمسارم

[2] مگر زنجیر مویی گیردم دست
وگر نه سر به شیدایی برآرم

[3] ز چشم من بپرس اوضاع گردون
که شب تا روز اختر می‌شمارم

[4] بدین شکرانه می‌بوسم لب جام
که کرد آگه ز راز روزگارم

[5] اگر گفتم دعای می فروشان
چه باشد حق نعمت می‌گزارم

[6] من از بازوی خود دارم بسی شکر
که زور مردم آزاری ندارم

[7] سری دارم چو حافظ مست لیکن
به لطف آن سری امیدوارم

[1] Through my short feeble arm ,beneath grief's load ,am I
For ,of those of lofty stature ashamed ,am I .

[2] Perchance ,my hand ,the chain of the hair of Thy tress will take
If not ,in distraughtness ,my head I bring forth .

[3] Of my sleepless eye ,ask the plane of the spheres ,
For ,night to day ,the stars ,I count .

[4] Thankfully ,the cup of the lip ,I kiss for this ,
That ,me ,it acquainted with time's mystery .

[5] If ,for the wine - sellers ,a prayer I uttered ,
What is it the duty of favour ,I offer .

[6] Thanks many ,I owe to my feeble arm
In that the strength of the man - in jurer ,I have not .

[7] A head like intoxicated Hafiz ,I have But ,
Hope ,in the grace of that chief I have .

[8] At me ,for drinking my own blood through affliction in this plain ,carp not
For ,the pupil of the deer the lovely one of the Tatar ,I am .

[9] From love's wine - house ,what strong ,bitter ,wine I drank ,
That ,neither sensibleness nor wakefulness ,have I .

[1] Du hebst mich nicht auf vom Staube,Wenn ich auch blos Perlen weinte.Schmähe nicht auf meinen BlutdurstDenn ich lehre Moschushirschen.

[2] Unter meiner Armuth seufz' ich,Schäme mich vor den Gewalt'gen

[3] Haltet mich in Lockenbanden,Sonst ergreifet mich die Narrheit.

[4] Frag' mich um den Lauf der WeltenIn der Nacht zähl' ich die Sterne,

[5] Dankbar küße ich den BecherDenn er lehrte mich mein Schicksal.

[6] Wenn ich die Betrunknen lobe,Ist's aus dankbarem Gemüthe,

[7] Dankbar bin ich meinem Arme,Der kein Unrecht ausgeübet,

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.32-28.32

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.32

German Translation

[1] من که از آتش دل چون خم می در جوشم
مهر بر لب زده خون می‌خورم و خاموشم

[2] قصد جان است طمع در لب جانان کردن
تو مرا بین که در این کار به جان می‌کوشم

[3] من کی آزاد شوم از غم دل چون هر دم
هندوی زلف بتی حلقه کند در گوشم

[4] حاش لله که نیم معتقد طاعت خویش
این قدر هست که گه گه قدحی می نوشم

[5] هست امیدم که علیرغم عدو روز جزا
فیض عفوش ننهد بار گنه بر دوشم

[6] پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت
من چرا ملک جهان را به جوی نفروشم

[7] خرقه پوشی من از غایت دین داری نیست
پرده‌ای بر سر صد عیب نهان می‌پوشم

[8] من که خواهم که ننوشم بجز از راوق خم
چه کنم گر سخن پیر مغان ننیوشم

[9] گر از این دست زند مطرب مجلس ره عشق
شعر حافظ ببرد وقت سماع از هوشم

[1] Although from the heart's fire ,like a foaming jar of wine ,in tumult I am ,
The seal of silence on my lip pressed ,the blood of grief I drink and silent I am .

[2] To show desire for the lip of the true Beloved is to make an attempt upon one's own life
Behold thou me who ,in this matter ,with soul strenuously strive

[3] Free from the heart's grief ,how may I become ,when ,momently ,
The Hindu of the tress of the idol the true Beloved me ,beringed as His slave maketh

[4] God forbid not trusting to my own devotion ,am I
Only this is the extent that ,sometimes ,a goblet of the wine of love to God I drink and in it strive

[5] Hope is mine that despite the enemy shaitan on the day of requital resurrection - day
Not ,on my back ,will the bounty of His pardon place the load of sin .

[6] For two wheat - grains ,my Father ,Adam ,sold the garden of Rizvan paradise
If ,for a barley - grain ,I sell it not ,unworthy son I shall be .

[7] Not from exceeding religiousness ,is my inducing of the khirka
Over the head of a hundred secret sins ,a veil the khirka I place .

[8] I who desire not to drink save of the purest wine
What shall I do ,if the speech of the Pir of the Magians ,I hear not

[1] Ich gähre zwar von Herzensgluth, Wie eine Tonne Wein, Daß ich versiegele den Mund, Trink' Wein und schweige still.

[2] Der Seele Vorsatz ist der Wunsch Nach meiner Freundin Mund, O sieh, wie meine Seele sich Zu diesem Zweck bemühet.

[3] Wie soll ich mich befreyen denn Von Herzensleid und Gram, Wenn mich mit jedem Augenblick Das Haar in Fesseln legt.

[4] Bewahre Gott! daß ich vertrau' Auf eigenes Verdienst, Ich weiß nur, daß ich leere aus Von Zeit zu Zeit ein Glas.

[5] Ich hoffe, daß zum Trotz des Feinds Am Tage des Gerichts Der Herr aus Huld die Sündenlast Nicht auf mich legen wird.

[6] Mein Vater hat das Paradies Zwey Körner werth geschätzt, Man schelte nicht daher, wenn ich Um eines es verspiel.

[7] Ich trage nicht mein Ordenskleid Aus bloßem frommen Sinn, Ich trage es vielmehr darum, Weil Fehler es verbirgt.

[8] Ich, der vom reinsten Rebensaft Nur trinkt, was soll ich thun? Was thun? wenn ich dem Wirthe nicht Zu folgen Willens bin.

[9] Wenn unser Sänger solch ein Lied Zu seiner Weise wählt, Wenn er Hafisens Lieder singt, So komm ich ausser mir.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.61-28.61

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.61

German Translation

[1] ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آن چه ما پنداشتیم

[2] تا درخت دوستی بر کی دهد
حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم

[3] گفت و گو آیین درویشی نبود
ور نه با تو ماجراها داشتیم

[4] شیوه چشمت فریب جنگ داشت
ما غلط کردیم و صلح انگاشتیم

[5] گلبن حسنت نه خود شد دلفروز
ما دم همت بر او بگماشتیم

[6] نکته‌ها رفت و شکایت کس نکرد
جانب حرمت فرونگذاشتیم

[7] گفت خود دادی به ما دل حافظا
ما محصل بر کسی نگماشتیم

[1] The eye of expectation of friendship from friends we had
Verily ,'twas mistake that which we thought .

[2] Let us see ,when fruit ,the tree of friendship will give
Now ,we have departed and a seed zikr va fikr we have sown .

[3] Not the way usage of the darvish is discussion of complaint of the true Beloved ,or of the murshid
If not ,to narrate passed circumstances to thee we had .

[4] The way of thy eye ,battle's deceit had ,
This we knew not and peace ,we sowed .

[5] Not of itself ,heart - fascinating became the rose - bush of thy beauty
On it ,the breath of blessing ,we established .

[6] Subtleties passed and complaint ,none made
Aside ,dignity we put not .

[7] The true Beloved said Hafiz to Us ,thou thyself gavest thy heart
To none ,the tax - collector ,we sent .

[1] Freundschaft hab' ich von Freunden erwartet, Leider! hab' ich hierin mich geirret.

[2] Ach wann tragen die Bäume der Freundschaft, Jetzt erst hab' ich den Saamen gepflanzet.

[3] Leere Rede geziemt nicht Derwischen, Was geschehen, ist einmal geschehen.

[4] Deine Augen betrogen mit List uns, Doch wir meinten, dies wäre nur Friede,

[5] Deine Schönheit betrog sich allein nicht, Mit betrogen ward muthiger Sinn auch.

[6] Vieles spricht man, doch keiner beklagt sich, Denn wir haben die Huld nicht vergessen,

[7] Mein, so sprach sie, Hafis, du bist mein nun, Keinen Sammelnden hab' ich bestellet.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.41-32.41

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.41

German Translation

[1] انت روائح رند الحمی و زاد غرامی
فدای خاک در دوست باد جان گرامی

[2] پیام دوست شنیدن سعادت است و سلامت
من المبلغ عنی الی سعاد سلامی

[3] بیا به شام غریبان و آب دیده من بین
به سان باده صافی در آبگینه شامی

[4] اذا تغرد عن ذی الاراک طائر خیر
فلا تفرد عن روضها انین حمامی

[5] بسی نماند که روز فراق یار سر آید
رایت من هضبات الحمی قباب خیام

[6] خوشا دمی که درآیی و گویمت به سلامت
قدمت خیر قدوم نزلت خیر مقام

[7] بعدت منک و قد صرت ذائبا کهلال
اگر چه روی چو ماهت ندیده‌ام به تمامی

[8] و ان دعیت بخلد و صرت ناقض عهد
فما تطیب نفسی و ما استطاب منامی

[9] امید هست که زودت به بخت نیک ببینم
تو شاد گشته به فرماندهی و من به غلامی

[10] چو سلک در خوشاب است شعر نغز تو حافظ
که گاه لطف سبق می‌برد ز نظم نظامی

[1] The hearing of the Friend's message is felicity and safety
Be my precious life a ransom for the dust of the Friend's door .

[3] To the evening shelter of strangers ,come and the bloody water of our eye ,behold ,
Like pure red w'ne in Damascus glass .

[4] If ,in praise of the dweller of Arak the beloved the bird of happiness warbleth ,
From its gardens ,the moaning of my pigeons in desire of the possessor of Arak will not be separated .

[5] Not much remaineth when to an end cometh the day of separation from the beloved
From the hills of Hima the beloved's abode I almost beheld the removing of tents .

[6] O happy that moment when thou enterest ,and to thee I say : In safety ,
Happy arrival in the best of abodes ,thou hast alighted .

[7] Being far from thee ,I have become slender lean as the new crescent moon
Although thy face like the moon ,in its fulness ,I have not seen .

[8] If ,to paradise ,I inclined and became a covenant - breaker ,
Be neither my sleep agreeable ,nor my sleeping place tranquil .

[9] Hope is that ,by good fortune ,thee I may quickly see ,
Thou being joyous in order - giving ; and I ,in slavery .

[10] Hafiz like the string of pearls of good water is thy pure lustrous verse
For in the place of grace it surpasseth the verse of Ni'zami .

[1] Düfte des Weins sind gekommen, und meine Begier ist gewachsen, Für den Staub der Thür' werde geopfert mein Geist.

[2] Immer ist es ein Glück zu vernehmen Kunde vom Freunde, Ha! wer bringt von mir freundliche Grüße zu Saad!

[3] Komm' am Abend der Fremden, und schau' mein Auge voll Thränen, So schwimmt reiner Wein in dem kristallnen Gefäß.

[4] Wenn ich bräche den Mund und hin nach Eden mich sehnte, Fliehe von mir der Schlaf, fliehe der schmeichelnde Traum!

[5] Lang' ist's wahrlich nicht mehr bis zu dem Tage der Trennung, Denn ich erblickte schon über den Hügeln das Zelt.

[6] Selig der Augenblick, wo ich dich einstens begrüße, Wo ich dir sage: gegrüßt! Sey mir von Herzen gegrüßt! Weinet der Vogel des Glücks im Garten genannt Sileroki, Wird die Taube doch nicht weinen im Garten von Saad.

[7] Ferne bin ich von dir, und irre herum in der Fremde, Ob ich gleich den Mond niemals im Vollschein geseh'n.

[8] Wenn ich gleich Nichts besitze, das werth ist des Umgangs der Fürsten, So erlaube mir doch, daß dein Bedienter ich sey.

[9] Bald, o bald, so hoff' ich, erblick' ich ein besseres Schicksal, Herrschen erfreuet dich, mich dir gehorsam zu seyn.

[10] Deine Verse, Hafis, sind Perlen süßer Sorbete, Uebertreffen gar manchmal die Verse Nisami's.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.13-10.13

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.13

German Translation

[1] آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد
صبر و آرام تواند به من مسکین داد

[2] وان که گیسوی تو را رسم تطاول آموخت
هم تواند کرمش داد من غمگین داد

[3] من همان روز ز فرهاد طمع ببریدم
که عنان دل شیدا به لب شیرین داد

[4] گنج زر گر نبود کنج قناعت باقیست
آن که آن داد به شاهان به گدایان این داد

[5] خوش عروسیست جهان از ره صورت لیکن
هر که پیوست بدو عمر خودش کاوین داد

[6] بعد از این دست من و دامن سرو و لب جوی
خاصه اکنون که صبا مژده فروردین داد

[7] در کف غصه دوران دل حافظ خون شد
از فراق رخت ای خواجه قوام الدین داد

[1] Who ,to thy cheek ,the hue of the red rose and of the wild white rose gave .
To me ,miserable ,patience and ease ,can

[2] Who taught thy tress the habit of being long ,
To me ,grief - stricken ,the gift of His liberality ,can also give .

[3] Hope of Farhad that he would live I severed that very day ,
When ,to Shlrln's lip ,the rein of his distraught heart ,he gave .

[4] If mine be not the treasure of gold ,contentment is left
Who ,to kings that treasure gave ,to beggars this contentment gave .

[5] A fine bride ,outwardly ,is the world .But ,
Who joined himself to her the world his own life as the dowry gave .

[6] After this ,together are My hand and my skirt the cypress and the marge of the stream ,
Especially ,now ,that ,glad tidings of the coming of February ,the wind gave .

[7] In the hand of grief for Time ,Hafiz's heart became blood
Khwaja Kivam - ud - Din for separation from thy face justice

[1] Wer deinen Wangen den Schmelz Der Tulp' und Rose gegeben, Ist auch im Stande Geduld Und Ruh mir Armen zu geben.

[2] Wer deinem finstern Haar Die Grausamkeit hat gelehret, Ist auch im Stande, das Recht Mir wider selbes zu geben.

[3] Ich gab die Hoffnung Ferhards Für immer auf von dem Tage, Da ich vernahm, daß sein Herz Er an Schirin abgegeben.

[4] Zwar ward kein Schatz mir zu Theil, Doch bin ich reichlich zufrieden, Der Herr hat jenes dem Schah, Dieses dem Bettler gegeben.

[5] Die Braut der Welt ist, fürwahr! Von außen herrlich gestaltet, Wer sie genießet, der muß Den Geist zur Mitgift ihr geben.

[6] Am Fuß der Zeder, am Bach Erheb' ich freyer die Hände, Da nun das Wehen des Osts Vom May die Kunde gegeben,

[7] Hafisens Herz ist in Blut Vom Arm des Schicksals verwandelt, Hassan, die Stütze des Glaubens, Sie ward ihm nicht mehr gegeben.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.23-4.23

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.23

German Translation

[1] بیا که قصر امل سخت سست بنیادست
بیار باده که بنیاد عمر بر بادست

[2] غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست

[3] چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
سروش عالم غیبم چه مژده‌ها دادست

[4] که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین
نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست

[5] تو را ز کنگره عرش می‌زنند صفیر
ندانمت که در این دامگه چه افتادست

[6] نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر
که این حدیث ز پیر طریقتم یادست

[7] غم جهان مخور و پند من مبر از یاد
که این لطیفه عشقم ز ره روی یادست

[8] رضا به داده بده وز جبین گره بگشای
که بر من و تو در اختیار نگشادست

[9] مجو درستی عهد از جهان سست نهاد
که این عجوز عروس هزاردامادست

[10] نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل
بنال بلبل بی دل که جای فریادست

[11] حسد چه می‌بری ای سست نظم بر حافظ
قبول خاطر و لطف سخن خدادادست

[2] Beneath the azure vault ,I am that slave of resolution ,who
Is free from whatever taketh colour of attachment .

[3] What shall I tell thee Last night ,in the wine - tavern the stage of Truth completely intoxicated .
Me ,Jibr'a ,il of the invisible world gave tidings how glad ,

[4] Saying O Falcon of lofty vision ,sitting on the Sidra tree of lofty degree
Not thy nest ,is this corner of the world full of woe .

[5] From highest Heaven's pinnacle ,they utter a cry for thee
In this snare - place the World I know not what Fortune hath befallen thee that with it ,thou art fascinated

[6] Counsel ,I proffer thee take it to mind ; bring it into action
For ,from the Pir of Tarikat the Path I recollect this matter .

[7] Suffer not grief for the World ; take not my counsel from thy mind
For ,from a wayfarer ,I recollect this sweet saying

[8] Give contentment to that God given unloose the frown from thy forehead
For ,the door of choice is not open to me and thee .

[9] From the world of unstable nature ,seek not uprightness of covenant
For ,this old woman is the bride of a thousand Lovers .

[10] In the smile of the rose ,is no trace of the covenant of fidelity
O Bulbul lover ; bewail ; for it is the place of wail .

[11] O languid verse wherefore bearest thou envy towards Hafiz
God - given ,are the acceptance of the heart ; and the grace of speech .

[1] Komm! es ruht der Pallast der Hoffnung auf lustigen Pfeilern, Komm und bringe mir Wein, unsere Tage sind Wind.

[2] Gerne weih' ich als Sklav mich jenem muthigen Geiste, Der auf der weiten Welt aller Verbindung entsagt.

[3] Soll ich dir sagen, wie gestern der Lichtboth himmlischer Freuden In die Schenke zu mir heimliche Kunde gebracht.

[4] O hochfliegender Falk! du wohnst auf dem Baume des Lebens, Dieser Winkel des Grams ziemet dir übel zum Nest.

[5] Horch! sie rufen auf dich herab von den Zinnen des Himmels, Wahrlich ich weiß nicht, was hier in dem Netze dich hält.

[6] Ich ertheile dir Rath, merk' ihn, und handle nach solchem, Denn ich habe das Wort selber vom Meister gelernt.

[7] Kümmere dich nicht um die Welt, und meine Lehren vergiß nicht; Diesen verliebten Scherz ließ mir ein Wandrer zurück.

[8] Gieb dich in das, was geschehn, enthülle die Stirne von Locken, Weder mir noch dir hat man gegeben die Wahl.

[9] Such' nicht Glauben und Treu' bei der Welt der leichtfertigen Dirne, Tausend Werber ja hat diese verrufene Braut.

[10] Weder Dauer noch Treu' bezeichnet das Lächeln der Rose Liebende Nachtigall klag'! Stoffes zu Klagen genug!

[11] Was beneidest du Hafisens strömende Verse? Wiß' es hat ihm ein Gott Anmuth der Rede verliehn.