Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	3
Translated to:	غلامی 1

2 Poems contain slavery

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.14-28.14

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.14

German Translation

[1] خیال نقش تو در کارگاه دیده کشیدم
به صورت تو نگاری ندیدم و نشنیدم

[2] اگر چه در طلبت همعنان باد شمالم
به گرد سرو خرامان قامتت نرسیدم

[3] امید در شب زلفت به روز عمر نبستم
طمع به دور دهانت ز کام دل ببریدم

[4] به شوق چشمه نوشت چه قطره‌ها که فشاندم
ز لعل باده فروشت چه عشوه‌ها که خریدم

[5] ز غمزه بر دل ریشم چه تیر ها که گشادی
ز غصه بر سر کویت چه بارها که کشیدم

[6] ز کوی یار بیار ای نسیم صبح غباری
که بوی خون دل ریش از آن تراب شنیدم

[7] گناه چشم سیاه تو بود و گردن دلخواه
که من چو آهوی وحشی ز آدمی برمیدم

[8] چو غنچه بر سرم از کوی او گذشت نسیمی
که پرده بر دل خونین به بوی او بدریدم

[9] به خاک پای تو سوگند و نور دیده حافظ
که بی رخ تو فروغ از چراغ دیده ندیدم

[1] O true Beloved on the workshop of the eye ,the form of Thy face ,I drew
An idol in Thy form ,not I saw not I heard .

[2] Although in search of Thee ,equal in rein speed with the swift north breeze I am
Not even the dust of the swiftly moving cypress of Thy stature ,I reached .

[3] Hope in the dark night of Thy dark tress for the bright day of life ,I established not
From the heart's desire ,desire for Thy mouth's round form ,I severed ,

[4] From desire for Thy sweet fountain ,what drops tears they were that I scattered
From Thy ruby lip wine - selling ,what graces I purchased .

[5] On my wounded heart ,what arrows of glances ,Thou loosedest
At the head of Thy street ,what loads of grief I endured .

[6] O breeze of the morning from the true Beloved's street ,a little dust bring ;
For ,from that moist land ,the perfume of the blood of the wounded heart I perceived .

[7] The sin fault of Thy dark eye ,and of Thy heart - alluring neck ,it was ,
That ,like the wild deer ,from man I fled .

[8] Over my head ,from His street ,a fragrant breeze like the perfumed rose - bud passed ,
For obtaining the perfume of which ,the screen over my poor heart ,1 rent .

[9] The oath by the dust of Thy foot and by the light of the eye of Hafiz ,I swear that ,without Thy face ,
No splendour from the lamp of the eye ,I saw .

[1] Auf Herrschaft hoffte ich,Ich opferte mich deinem Dienste,Ich wünschte mir ein Reich,Und wählte dich zu meinem Herren.

[2] Ich habe dein GesichtVor die Fabrik des Augs gezogen.Ich sah und hörte nurVon einem Bilde, das dir gleichet.

[3] Wiewohl ich mit dem NordIn gleichem Flügelschritte gehe,So konnt' ich doch noch nichtZur Zeder deines Wuchses kommen.

[4] In deiner Locken NachtThat ich Verzicht auf Lebenstage,Im Kreise deines MundsVergaß ich meines Herzens Wünsche.

[5] Wie viel vergoß ich nichtAus Sehnsucht deines Auges Thränen!Wie viel LiebkosungenErkauft' ich nicht von deinen Lippen.

[6] Mit wie viel Pfeilen hastDu nicht mein Wundes Herz durchschoßen?Wie viele Lasten GramHab' ich in deinem Gau geschleppet?

[7] Bring' mir, o Morgenwind,Ein Stäubchen von dem Gau der Freundinn,Ich rieche dort den DuftDes Blutdurchströmten wunden Herzens.

[8] Fürwahr es ist die SchuldDes schwarzen Aug's und schönen Nacken,Daß ich wie Rehe scheuMich vor dem Menschen fürcht' und flüchte.

[9] Ein Duft aus ihrem GauGieng über mich wie über Knospen,Und dieser Duft zerrißDes armen Herzens Hülle.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.41-32.41

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.41

German Translation

[1] انت روائح رند الحمی و زاد غرامی
فدای خاک در دوست باد جان گرامی

[2] پیام دوست شنیدن سعادت است و سلامت
من المبلغ عنی الی سعاد سلامی

[3] بیا به شام غریبان و آب دیده من بین
به سان باده صافی در آبگینه شامی

[4] اذا تغرد عن ذی الاراک طائر خیر
فلا تفرد عن روضها انین حمامی

[5] بسی نماند که روز فراق یار سر آید
رایت من هضبات الحمی قباب خیام

[6] خوشا دمی که درآیی و گویمت به سلامت
قدمت خیر قدوم نزلت خیر مقام

[7] بعدت منک و قد صرت ذائبا کهلال
اگر چه روی چو ماهت ندیده‌ام به تمامی

[8] و ان دعیت بخلد و صرت ناقض عهد
فما تطیب نفسی و ما استطاب منامی

[9] امید هست که زودت به بخت نیک ببینم
تو شاد گشته به فرماندهی و من به غلامی

[10] چو سلک در خوشاب است شعر نغز تو حافظ
که گاه لطف سبق می‌برد ز نظم نظامی

[1] The hearing of the Friend's message is felicity and safety
Be my precious life a ransom for the dust of the Friend's door .

[3] To the evening shelter of strangers ,come and the bloody water of our eye ,behold ,
Like pure red w'ne in Damascus glass .

[4] If ,in praise of the dweller of Arak the beloved the bird of happiness warbleth ,
From its gardens ,the moaning of my pigeons in desire of the possessor of Arak will not be separated .

[5] Not much remaineth when to an end cometh the day of separation from the beloved
From the hills of Hima the beloved's abode I almost beheld the removing of tents .

[6] O happy that moment when thou enterest ,and to thee I say : In safety ,
Happy arrival in the best of abodes ,thou hast alighted .

[7] Being far from thee ,I have become slender lean as the new crescent moon
Although thy face like the moon ,in its fulness ,I have not seen .

[8] If ,to paradise ,I inclined and became a covenant - breaker ,
Be neither my sleep agreeable ,nor my sleeping place tranquil .

[9] Hope is that ,by good fortune ,thee I may quickly see ,
Thou being joyous in order - giving ; and I ,in slavery .

[10] Hafiz like the string of pearls of good water is thy pure lustrous verse
For in the place of grace it surpasseth the verse of Ni'zami .

[1] Düfte des Weins sind gekommen, und meine Begier ist gewachsen, Für den Staub der Thür' werde geopfert mein Geist.

[2] Immer ist es ein Glück zu vernehmen Kunde vom Freunde, Ha! wer bringt von mir freundliche Grüße zu Saad!

[3] Komm' am Abend der Fremden, und schau' mein Auge voll Thränen, So schwimmt reiner Wein in dem kristallnen Gefäß.

[4] Wenn ich bräche den Mund und hin nach Eden mich sehnte, Fliehe von mir der Schlaf, fliehe der schmeichelnde Traum!

[5] Lang' ist's wahrlich nicht mehr bis zu dem Tage der Trennung, Denn ich erblickte schon über den Hügeln das Zelt.

[6] Selig der Augenblick, wo ich dich einstens begrüße, Wo ich dir sage: gegrüßt! Sey mir von Herzen gegrüßt! Weinet der Vogel des Glücks im Garten genannt Sileroki, Wird die Taube doch nicht weinen im Garten von Saad.

[7] Ferne bin ich von dir, und irre herum in der Fremde, Ob ich gleich den Mond niemals im Vollschein geseh'n.

[8] Wenn ich gleich Nichts besitze, das werth ist des Umgangs der Fürsten, So erlaube mir doch, daß dein Bedienter ich sey.

[9] Bald, o bald, so hoff' ich, erblick' ich ein besseres Schicksal, Herrschen erfreuet dich, mich dir gehorsam zu seyn.

[10] Deine Verse, Hafis, sind Perlen süßer Sorbete, Uebertreffen gar manchmal die Verse Nisami's.