Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	this 1 \| arrows 1
Lemma:	ها INTJ

2 Poems contain ها

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.2-28.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.2

German Translation

[1] مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام
خیر مقدم چه خبر دوست کجا راه کدام

[2] یا رب این قافله را لطف ازل بدرقه باد
که از او خصم به دام آمد و معشوقه به کام

[3] ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست
هر چه آغاز ندارد نپذیرد انجام

[4] گل ز حد برد تنعم نفسی رخ بنما
سرو می‌نازد و خوش نیست خدا را بخرام

[5] زلف دلدار چو زنار همی‌فرماید
برو ای شیخ که شد بر تن ما خرقه حرام

[6] مرغ روحم که همی‌زد ز سر سدره صفیر
عاقبت دانه خال تو فکندش در دام

[7] چشم بیمار مرا خواب نه درخور باشد
من له یقتل داء دنف کیف ینام

[8] تو ترحم نکنی بر من مخلص گفتم
ذاک دعوای و ها انت و تلک الایام

[9] حافظ ار میل به ابروی تو دارد شاید
جای در گوشه محراب کنند اهل کلام

[1] Bird ,auspicious of foot ,gracious of message ,welcome
Happy thy arrival What news of the Friend He is where His path is what

[2] O Lord be the grace of eternity without beginning the guide of this kafila ,
By means of which ,to the snare the enemy hath come and to His desire ,the Beloved .

[3] No limit hath tale of me and of my Beloved
Whatever no beginning hath ,no ending taketh .

[5] Since the heart - possessing tress keepeth ordering me the zunnar the mystic cord which is contrary to the khirka
O khwaja go for ,on our body ,unlawful is the khirka .

[6] The bird of my soul that ,from the summit of the Sidra tree ,crieth out
It ,at last ,into the snare of Thy beauty the grain of Thy mole cast .

[7] For my blood - raining eye ,how is sleep fit
He who hath a grievous malady that slayeth how sleepeth he

[8] To me ,heart - bereft ,Thou showest no pity I said
This is my claim that Thou pity me and this ,Thou art and this is the opportune time .

[9] If inclination for Thy eye - brow ,Hafiz have ,it is fit
In the corner of the prayer - arch ,their dwelling ,men of eloquence or men of the Kuran will make .

[1] Sey willkommen, o glücklicher Vogel,Gesegneter Bothe!Welche Kunde vom Freunde vom Guten?Wo führet sein Weg hin?

[2] Herr! Du leite der Reisenden HeerzugDurch ewige Güte;Sie verstricken die Feinde in Schlingen,Sie beglücken Verliebte.

[3] Was sich alles mit mir und dem LieblingHat Verschiednes ereignet,Hat kein Ende, denn leider! gebrichts hierSo am Ausgang wie Anfang.

[4] Allzu üppig erscheinen die Rosen,Zeig' die Hülle des Geistes!Wohl bewegen sich schwankend Cypressen,Doch nicht lieblich, o Wandler!

[5] Wenn der Liebling befiehlt, aus den LockenFeuergürtel zu machen,Dann, o Meister! ist's uns nicht erlaubet,Ordenskleider zu tragen.

[6] Jüngst noch prahlte der Vogel des GeistesMit dem Lebensbaum Sidra,Sieh da hat ihn das Körnlein des MaalesIn die Schlingen gelocket.

[7] Sage, ziemt es dem blutigen AugeZiemt es ihm wohl zu schlafen?Kann derjenige schlafen, der siechendStets in Todesgefahr liegt.

[8] Du zeigst leider! mir Elenden keineHuld, keine ErbarmungDieses ist vorüber, ich klage,So bist du und die Zeiten.

[9] Wenn Hafis zu den Brauen sich hinneigt,Ist's nicht anders als billig,Denn es machen die Künstler der RedeHochaltäre aus selben.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.14-28.14

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.14

German Translation

[1] خیال نقش تو در کارگاه دیده کشیدم
به صورت تو نگاری ندیدم و نشنیدم

[2] اگر چه در طلبت همعنان باد شمالم
به گرد سرو خرامان قامتت نرسیدم

[3] امید در شب زلفت به روز عمر نبستم
طمع به دور دهانت ز کام دل ببریدم

[4] به شوق چشمه نوشت چه قطره‌ها که فشاندم
ز لعل باده فروشت چه عشوه‌ها که خریدم

[5] ز غمزه بر دل ریشم چه تیر ها که گشادی
ز غصه بر سر کویت چه بارها که کشیدم

[6] ز کوی یار بیار ای نسیم صبح غباری
که بوی خون دل ریش از آن تراب شنیدم

[7] گناه چشم سیاه تو بود و گردن دلخواه
که من چو آهوی وحشی ز آدمی برمیدم

[8] چو غنچه بر سرم از کوی او گذشت نسیمی
که پرده بر دل خونین به بوی او بدریدم

[9] به خاک پای تو سوگند و نور دیده حافظ
که بی رخ تو فروغ از چراغ دیده ندیدم

[1] O true Beloved on the workshop of the eye ,the form of Thy face ,I drew
An idol in Thy form ,not I saw not I heard .

[2] Although in search of Thee ,equal in rein speed with the swift north breeze I am
Not even the dust of the swiftly moving cypress of Thy stature ,I reached .

[3] Hope in the dark night of Thy dark tress for the bright day of life ,I established not
From the heart's desire ,desire for Thy mouth's round form ,I severed ,

[4] From desire for Thy sweet fountain ,what drops tears they were that I scattered
From Thy ruby lip wine - selling ,what graces I purchased .

[5] On my wounded heart ,what arrows of glances ,Thou loosedest
At the head of Thy street ,what loads of grief I endured .

[6] O breeze of the morning from the true Beloved's street ,a little dust bring ;
For ,from that moist land ,the perfume of the blood of the wounded heart I perceived .

[7] The sin fault of Thy dark eye ,and of Thy heart - alluring neck ,it was ,
That ,like the wild deer ,from man I fled .

[8] Over my head ,from His street ,a fragrant breeze like the perfumed rose - bud passed ,
For obtaining the perfume of which ,the screen over my poor heart ,1 rent .

[9] The oath by the dust of Thy foot and by the light of the eye of Hafiz ,I swear that ,without Thy face ,
No splendour from the lamp of the eye ,I saw .

[1] Auf Herrschaft hoffte ich,Ich opferte mich deinem Dienste,Ich wünschte mir ein Reich,Und wählte dich zu meinem Herren.

[2] Ich habe dein GesichtVor die Fabrik des Augs gezogen.Ich sah und hörte nurVon einem Bilde, das dir gleichet.

[3] Wiewohl ich mit dem NordIn gleichem Flügelschritte gehe,So konnt' ich doch noch nichtZur Zeder deines Wuchses kommen.

[4] In deiner Locken NachtThat ich Verzicht auf Lebenstage,Im Kreise deines MundsVergaß ich meines Herzens Wünsche.

[5] Wie viel vergoß ich nichtAus Sehnsucht deines Auges Thränen!Wie viel LiebkosungenErkauft' ich nicht von deinen Lippen.

[6] Mit wie viel Pfeilen hastDu nicht mein Wundes Herz durchschoßen?Wie viele Lasten GramHab' ich in deinem Gau geschleppet?

[7] Bring' mir, o Morgenwind,Ein Stäubchen von dem Gau der Freundinn,Ich rieche dort den DuftDes Blutdurchströmten wunden Herzens.

[8] Fürwahr es ist die SchuldDes schwarzen Aug's und schönen Nacken,Daß ich wie Rehe scheuMich vor dem Menschen fürcht' und flüchte.

[9] Ein Duft aus ihrem GauGieng über mich wie über Knospen,Und dieser Duft zerrißDes armen Herzens Hülle.