Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	5
Translated to:	love 2 \| longing 1 \| possessing fidelity 1 \| passion possessing 1
Co-occurrences:	خود 2 \| بروم 2
Lemma:	هواداری NOUN \| هوادار ADJ

4 Poems contain هواداری

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.51-28.51

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.51

German Translation

[1] خرم آن روز کز این منزل ویران بروم
راحت جان طلبم و از پی جانان بروم

[2] گر چه دانم که به جایی نبرد راه غریب
من به بوی سر آن زلف پریشان بروم

[3] دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم

[4] چون صبا با تن بیمار و دل بی‌طاقت
به هواداری آن سرو خرامان بروم

[5] در ره او چو قلم گر به سرم باید رفت
با دل زخم کش و دیده گریان بروم

[6] نذر کردم گر از این غم به درآیم روزی
تا در میکده شادان و غزل خوان بروم

[7] به هواداری او ذره صفت رقص کنان
تا لب چشمه خورشید درخشان بروم

[8] تازیان را غم احوال گران باران نیست
پارسایان مددی تا خوش و آسان بروم

[9] ور چو حافظ ز بیابان نبرم ره بیرون
همره کوکبه آصف دوران بروم

[1] Joyous that day when from this desolate abode this world I go
The ease of soul the true Beloved I seek and for the sake of the Beloved I go .

[2] Though I know that to such a place the stranger findeth not the path ,
To the sweet perfume of that dishevelled tress ,I go .

[3] From dread of the prison of Sikandar this fleeting world my heart took contraction
I bind up my chattels and to the Land of Sulaiman the lasting world I go .

[4] With the sick heart ,and powerless body ,like the swift breeze ,
For the love of that moving cypress ,I go .

[5] In His path ,like the pen ,if on my head it is necessary to go ,
With the heart ,wound - enduring and weeping eye ,I go .

[6] If of this grief one day come to an end ,I have vowed that
To the wine - house door ,joyous and song - singing ,I will go

[7] That like a mote ,in love for Him ,
To the lip of the fountain of the resplendent sun ,I will go .

[8] Since ,to the Arabs those gone before ,who rest in proximity to God and who have escaped from time's tumult grief for us of heavy loads is none ,
Persians murshids of the faith guides of the Path of certainty A little help ,that happy and easy of heart in that Path I may go .

[9] And if ,out from the desert ,I take not the path like Hafiz
Along with the constellations of the Asaf of the age I go .

[1] O froher Tag! an dem aus diesem Zerstörten Haus ich werde gehen! An dem ich Seelenruhe suchen, Und nach der Freundinn werde gehen.

[2] Wiewohl ich weiß, daß diese Straße Zu Nichts den fremden Wandrer führet, So will ich doch nach Wohlgerüchen, Der tief verwirrten Locken gehen.

[3] Ein Schrecken hat mein Herz ergriffen, In diesem Kerker Alexanders. Ich werde nun mein Bündel schnüren, Zum Thron der Salomonen gehen.

[4] Ich will mit meinem kranken Herzen, Und mit dem kräftelosen Körper Dem Ostwind gleich, blos aus Begierde Nach dieser schwanken Ceder gehen.

[5] Und müßt' ich wie die Schreibefeder Sogar auf meinem Kopfe gehen, Ich würde doch mit wundem Herzen, Mit Thränen in den Augen gehen.

[6] Ich that ein heimliches Gelübde, Wenn ich von diesem Scherzen einstens Befreiet bin, mit frohem Herzen Und Sang zur Schenke hinzugehen.

[7] Aus Lust zu ihr und aus Begierde, Vermöchte ich wie Sonnenstäubchen Bis an den Rand des Aug's der Sonne Im Tanz und Glanz hineinzugehen.

[8] Weil jene leicht geschnüret sind, Die auf arabischen Hengsten reiten, So wollen wir zu frommen Männern, Ganz leicht und frohen Muthes gehen.

[9] Und wenn ich wie Hafis die Straße Nicht finden kann aus Trennungswüsten, So will ich immer mit dem Heere Des Großwesir's der Zeiten gehen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:29.7-29.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:29.7

German Translation

[1] بهار و گل طرب انگیز گشت و توبه شکن
به شادی رخ گل بیخ غم ز دل برکن

[2] رسید باد صبا غنچه در هواداری
ز خود برون شد و بر خود درید پیراهن

[3] طریق صدق بیاموز از آب صافی دل
به راستی طلب آزادگی ز سرو چمن

[4] ز دستبرد صبا گرد گل کلاله نگر
شکنج گیسوی سنبل ببین به روی سمن

[5] عروس غنچه رسید از حرم به طالع سعد
به عینه دل و دین می‌برد به وجه حسن

[6] صفیر بلبل شوریده و نفیر هزار
برای وصل گل آمد برون ز بیت حزن

[7] حدیث صحبت خوبان و جام باده بگو
به قول حافظ و فتوی پیر صاحب فن

[1] Joy - exciting and repentance - shattering became the spring and the rose
With the joy of the face of the rose ,grief's root from the heart up - pluck .

[2] Arrived the morning - breeze from passion - possessing love the rose - bud ,
Out from itself ,went and on itself the shirt rent blossomed

[3] Heart from water - pureness ,the path of truth learn
In uprightness ,from the free cypress of the sward ,freedom seek .

[4] Through the breeze's violence ,the tresses around the rose ,behold :
On the face of the jessamine ,the curl of the tress of the hyacinth ,behold .

[5] With this jewel and sweet smile ,the bride ,the rose - bud
Exactly ,in an excellent way ,my heart and faith ravished .

[6] The shriek of the distraught bulbul ,and the scream of the hazar ,
For the sake of union with the rose ,forth from the sad house of mourning came .

[7] Hafiz from the cup ,the tale of time's story seek
According to the word of the minstrel and to the decision of the Pir ,possessed of knowledge .

[1] Frühling und Rosen erwecken die Lust; magst brechen die Reue! Reißen aus trauriger Brust fröhlich die Wurzeln des Grams.

[2] Sieh der Morgenwind weht, und alle Knospen der Rosen Haben zerrissen ihr Hemd, billig der Sinnen beraubt.

[3] Lern', o Herz! die Reinheit der Sitten vom perlenden Wasser, Von der Geradheit stell' Cedern als Muster dir auf.

[4] Siehe, wie hat der Räuber der Ost die Locken zerstöret, Hyacinthen zerstreut um das Jasminengesicht.

[5] Ha! die Braut der Knospen, sie raubt mit schmeichelndem Lächeln Auf die schöneste Art uns so den Glauben als Herz.

[6] Trauergesänge Bülbüls und Philomelens Geweine Kommen der Rose zu Lieb aus dem Gemache des Grams.

[7] Dir erzählte das Glas Hafis den Umlauf der Dinge nach des Sängers Spruch, und nach des Wirths Fetwa.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:30.8-30.8

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:30.8

German Translation

[1] مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو
جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو

[2] غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستی
نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو

[3] هلالی شد تنم زین غم که با طغرای ابرویش
که باشد مه که بنماید ز طاق آسمان ابرو

[4] رقیبان غافل و ما را از آن چشم و جبین هر دم
هزاران گونه پیغام است و حاجب در میان ابرو

[5] روان گوشه گیران را جبینش طرفه گلزاریست
که بر طرف سمن زارش همی‌گردد چمان ابرو

[6] دگر حور و پری را کس نگوید با چنین حسنی
که این را این چنین چشم است و آن را آن چنان ابرو

[7] تو کافردل نمی‌بندی نقاب زلف و می‌ترسم
که محرابم بگرداند خم آن دلستان ابرو

[8] اگر چه مرغ زیرک بود حافظ در هواداری
به تیر غمزه صیدش کرد چشم آن کمان ابرو

[1] Mine is an eye ,blood - shedding on account of the eye of that bow eyebrow
Full of tumult will become the world on account of that eye ,and of that eyebrow .

[2] The slave of the eye I am of that saucy one such that ,in the sweet sleep of intoxication ,
The adorned rose - bed is her face and the musky canopy ,her eyebrow .

[4] The watchers careless unacquainted with my secrets and ,momently ,from that eye and forehead ,ours
Are a thousand kinds of message and ,the curtain between them is the eyebrow .

[5] To the soul of the corner - sitters ,the beauty of the rose - bed is only a little of his beauty
On the border of whose sward ,a saunterer becometh the eyebrow .

[6] Notwithstanding such beauty ,again none speaketh of the Hur and the Par
Saying : Of this the Hur is like this ,the eye ; and of that the Pari like that ,the eyebrow .

[7] Thou ,Kafir of heart ,bindest not the veil of thy tress .I fear
That my prayer - arch will turn ,the curve of that heart - ravishing eyebrow .

[8] Although ,in possessing fidelity ,Hafiz is the wise bird yet
Him ,with the arrow of the glance ,prey made ,the eye of that bow eyebrow .

[1] Blut verströmet mein Aug', verwundet vom Schwerte der Brauen, Welten werden verwirrt durch diese Augen und Brauen.

[2] Gänzlich weihe ich mich dem Dienste des lieblichen Knaben, Sein Gesicht ist die Ros', und schattige Lauben die Brauen.

[3] Abgezehret bin ich aus Gram so fein wie der Neumond, Weil der Mond es noch wagt, keck zu steh'n vor den Brauen.

[4] Ha! es merken nicht auf die Nebenbuhler, indessen Kommt mir Kunde der Stirne des Augs vom Mittler der Brauen.

[5] Wunderlich dünkt den Zellenbewohner die Stirne des Freundes. Denn es neigen herab sich auf die Flaumen die Brauen. Immer halte dein Aug' gespannt den Bogen der Schönheit, Denn es fliegen die Pfeile zum Mond vom Bogen der Brauen.

[6] Keiner vergleiche den Freund hinfort mit Huris und Perien, Wo hat jene das Aug', und wo hat diese die Brauen?

[7] Du ungläubiges Herz, verhüllest dich nicht mit den Locken, Aber ich fürchte, es stürzt der Altar zusammen vor Brauen.

[8] Zwar ist in Sehnsucht und Lust Hafis ein lustiger Vogel, Aber er ward doch erlegt vom scharfen Pfeile der Brauen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.7-4.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.7

German Translation

[1] دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

[2] که شنیدی که در این بزم دمی خوش بنشست
که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست

[3] شمع اگر زان لب خندان به زبان لافی زد
پیش عشاق تو شب‌ها به غرامت برخاست

[4] در چمن باد بهاری ز کنار گل و سرو
به هواداری آن عارض و قامت برخاست

[5] مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت
به تماشای تو آشوب قیامت برخاست

[6] پیش رفتار تو پا برنگرفت از خجلت
سرو سرکش که به ناز از قد و قامت برخاست

[7] حافظ این خرقه بینداز مگر جان ببری
کاتش از خرقه سالوس و کرامت برخاست

[1] Went heart and faith ; and the Heart - Ravisher God with reproach arose ,
And said Sit not with me for ,from thee ,safety hath risen .

[2] Of whom heardest thou ,who ,at this banquet of the world hath awhile sat happy
Who ,at the end of the companionship ,not in remorse hath risen .

[3] If ,with its tongue wick the candle expressed a boast of that laughing face
In fine for that boast nights before thy lovers ,it burning hath risen .

[4] In the sward ,from the border of the rose and the cypress ,the spring breeze ,
In longing for that cheek and stature of Thine ,hath risen .

[5] Intoxicated ,Thou passedest by ,and from the Khilvatis of angels
The tumult of resurrection at the sight of Thee hath risen .

[6] Before thy graceful gait ,from shame its foot uplifted not ,
The head - extending lofty cypress that ,with grace of stature and of form ,hath risen .

[1] Glauben und Herz sind weg, und die Geliebte Ist, mich zu schmähen, aufgestanden. Setze dich nicht zu mir! so sprach sie böse: Das Heil ist von dir aufgestanden.

[2] Hast du gehört, es sey bei diesem Fenster Je Einer kurze Zeit geseßen, Welcher zuletzt nicht voll von Reue über Die Unterhaltung aufgestanden.

[3] Weil sich die Kerze jüngst mit freyer Zunge Gerühmet hat der Flammenwangen, Ist sie dadurch zur Pein vor den Geliebten Durch ganze Nächte Wach' gestanden.

[4] Siehe der Frühlingswind ist von den Rosen Und von dem Fuße der Cypreßen, Blos aus Begier und Lust nach deinem Wuchse Nach deinen Wangen aufgestanden.

[5] Trunkenen Schrittes giengst du vorüber, Da ist aus Sehnsucht deines Anblicks Mitten im hohen Kreis der Himmelsbürger Empörung und Gezänk entstanden.

[6] Weil sich die Zeder schämt vor deinem Gange, Hat sie den Fuß nie aufgehoben, Schwankend mit hohem Wuchs ist sie bishero Auf einem Flecke still gestanden.

[7] Werfe hinweg, Hafis, das Kleid des Truges Vielleicht kannst du die Seele retten. Flammen des Schimpfes sind aus dem Gewande Der frommen Mönchezunft entstanden.