Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	4
Translated to:	friendship 2 \| friends 1 \| constancy 1
Lemma:	آشنایی NOUN \| آشنا NOUN

3 Poems contain آشنایی

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.4-1.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.4

German Translation

[1] صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را

[2] شکرفروش که عمرش دراز باد چرا
تفقدی نکند طوطی شکرخا را

[3] غرور حسنت اجازت مگر نداد ای گل
که پرسشی نکنی عندلیب شیدا را

[4] به خلق و لطف توان کرد صید اهل نظر
به بند و دام نگیرند مرغ دانا را

[5] ندانم از چه سبب رنگ آشنایی نیست
سهی قدان سیه چشم ماه سیما را

[6] چو با حبیب نشینی و باده پیمایی
به یاد دار محبان بادپیما را

[7] جز این قدر نتوان گفت در جمال تو عیب
که وضع مهر و وفا نیست روی زیبا را

[8] در آسمان نه عجب گر به گفته حافظ
سرود زهره به رقص آورد مسیحا را

[1] O breeze with softness speak to the beautiful fawn the murshid
Saying Thou hast given to us desire for the mountain and the desert the hardship and pain of separation

[4] By beauty of disposition ,people of vision one can captivate
Not by snare and net ,take they the wise bird .

[5] I know not why the colour of constancy ,they have not
Those straight of stature ,dark of eye ,moon of face the prophets in the garden of the shar'

[6] O murshid when thou sittest with the beloved Muhammad and drinkest wine the acquisition of divine bounty
Bring to mind the beloved ones ,wind - measuring astoniedand bewildered

[7] Of defect in thy beauty ,one cannot speak save to this degree
That the way of love and of constancy belongeth not to the lovely face .

[8] On the sky ,what if ,of Hafiz's utterances
Zuhra's singing should bring to dancing the Masiha Christ

[1] Sage Morgenwind mit SchmeichelnJener lieblichen Gaselle,Auf die Berge, in die WüstenHat die Liebe mich getrieben.

[2] Warum frägt der Zuckerhändler(Herr erhalte ihm das Leben)Warum frägt er nicht ums WohlseynSeines Zucker Papageyes?

[3] Wisse Rose dir geziemt esNicht so stolz zu seyn, auf SchönheitDaß aus Stolz du nach der irrenNachtigall nicht einmal fragest.

[4] Nur mit guter Art und WeiseWirst du den Geliebten fangen,Denn es gehen kluge VögelNicht ins Netz und in die Schlinge.

[5] Wer belehrt mich, warum dieseDunkeln Augen, hohe FormenDiese vollen MondsgesichterMir so gar nicht hold seyn wollen!

[6] Wenn du bey dem Liebchen sitzestWein an seiner Seite trinkest,O erinnre dich der Freunde,Die umher gleich Winden irren.

[7] Deiner Schönheit fänd' ich wahrlichGar nichts anders auszusetzen,Als daß insgemein die SchönenNichts von Treu' und Liebe wissen. Für den Umgang mit den Freunden,Für die Gunst des Glückes dankbar,Sey auch eingedenk der Fremden,Die durch Heid' und Wüsten streifen.

[8] Was ists Wunder wenn im Himmel,Durch Hafisens Lied gewecket,Zu dem Lautenspiele Suhre'sDer Messias Reigen tanzet?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.64-32.64

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.64

German Translation

[1] سلامی چو بوی خوش آشنایی
بدان مردم دیده روشنایی

[2] درودی چو نور دل پارسایان
بدان شمع خلوتگه پارسایی

[3] نمی‌بینم از همدمان هیچ بر جای
دلم خون شد از غصه ساقی کجایی

[4] ز کوی مغان رخ مگردان که آن جا
فروشند مفتاح مشکل گشایی

[5] عروس جهان گر چه در حد حسن است
ز حد می‌برد شیوه بی‌وفایی

[6] دل خسته من گرش همتی هست
نخواهد ز سنگین دلان مومیایی

[7] می صوفی افکن کجا می‌فروشند
که در تابم از دست زهد ریایی

[8] رفیقان چنان عهد صحبت شکستند
که گویی نبوده‌ست خود آشنایی

[9] مرا گر تو بگذاری ای نفس طامع
بسی پادشایی کنم در گدایی

[10] بیاموزمت کیمیای سعادت
ز همصحبت بد جدایی جدایی

[11] مکن حافظ از جور دوران شکایت
چه دانی تو ای بنده کار خدایی

[1] A salutation ,like the pleasant perfume of friendship ,
To that man of the eye of light

[2] A salutation ,like the light of the heart of the pious
To that candle of the khilvat - place of piety .

[3] None of my fellow - companions in his place ,I see
With grief ,my heart is become blood .Saki the murshid where art thou

[4] Thy face ,away from the street of the magians ,turn not .For ,there ,
They sell the key of the opening of difficulty .

[5] Although within limit ,the bride of the world hath beauty ,
Beyond limit ,she taketh the way of unfaithfulness .

[6] My shattered heart if it's be a desire ,
Desireth not ,from those stone of heart ,a mumiya .i .

[7] The wine ,sufl - overthrowing ,they sell where
For ,in torment ,I am from the hand of austerity of hypocrisy .

[8] The covenant of society ,the companions have so shattered ,
That thou mayst say Verily ,hath not been friendship .

[9] O lust of greed if thou leave me ,
Great sovereignty contentment I will make in beggary .

[10] Thee ,the chemistry of happiness ,I will teach
From bad fellowship ,separation ,separation

[11] Hafiz of time's violence ,complain not
O slave what knowest thou divine work

[1] Ich sende einen Gruß, der nach Bekanntschaft duftet, Ich sende ihn an deinen lichten Augenapfel,

[2] Ich sende einen Gruß wie Herzenslicht der Frommen, Ich send' ihn an das Licht der lautesten Versammlung.

[3] Ich sehe keinen Freund an seinem wahren Platze, Mein Herz ist blutig ob dem Gram, wo bist du, Schenke?

[4] O wende dein Gesicht nicht ab vom Gau der Schenken, Es werden dort verkauft die Schlüssel für das Schwere.

[5] Der Lauf der Welt ist schwer, das muß ich zwar gestehen, Doch treibet sie's zu arg mit ihrer Treue Schwanken.

[6] Mein Herz hat hohen Muth, es ist sehr schwer verwundet, Es bettelt dennoch nicht um Balsam bei den Harten.

[7] Wo wird der Wein verkauft, der Fromme niederschmettert? Ich bin in Angst und Qual in dieses Heuchlers Händen.

[8] Die Freunde haben so den Freundschaftsbund gebrochen, Daß man wohl zweifeln kann, ob sie auch Freunde waren.

[9] O harte Seele! wenn du mir die Freiheit ließest, Durch betteln würde ich zum Kaiserthum gelangen.

[10] Den Stein der Weisen selbst, das Glück will ich dich lehren, Das Ganze liegt darin zu flieh'n der Bösen Umgang.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.3-4.3

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.3

German Translation

[1] سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت
آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت

[2] تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

[3] سوز دل بین که ز بس آتش اشکم دل شمع
دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت

[4] آشنایی نه غریب است که دلسوز من است
چون من از خویش برفتم دل بیگانه بسوخت

[5] خرقه زهد مرا آب خرابات ببرد
خانه عقل مرا آتش میخانه بسوخت

[6] چون پیاله دلم از توبه که کردم بشکست
همچو لاله جگرم بی می و خمخانه بسوخت

[7] ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم
خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت

[8] ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی
که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت

[1] From the fire of love of my heart ,my chest in grief for the Beloved consumed .
In this house of the heart was such a fire ,that the house consumed .

[2] From the farness of the Heart - Ravisher ,my body melted waned
From Love's fire for the Beloved's face ,my soul consumed .

[3] Behold the heart's burning For ,from the great fire of my tears ,the candle's heart wick
Last night ,from Love's desire ,like the moth ,consumed .

[4] Strange it is not that the Friends are heart - consuming for me
When out of myself distraught I went ,even the stranger's heart consumed .

[5] The water of the tavern took my religious garment of austerity
My house of reason ,the fire of the tavern consumed .

[6] As the cup of my heart broke from the repentance that I made ,
So my liver ,like a wine flagon ,without wine and the tavern ,consumed .

[7] O Admonisher make little talk come back and be not my prohibitor of love's Path For ,the man of my eye
Plucked ,from off my head ,the religious garment of modesty and ,in thanks for the acquisition of love consumed .

[1] Der Gram ob der Geliebten hat die Brust verbrannt, Das Feuer hat im Haus mein Kämmerlein verbrannt,

[2] Mein Leib ist durch die Gluth der Trennung ganz zerschmelzt; Die Seele ist durch ihrer Wangen Gluth verbrannt. Wer je gesehen hat die Bande ihrers Haars, Ward aus Begier zum Thoren wie mein Herz gebrannt.

[3] O schau die Brust! die Gluth der Thränen meines Augs Hat wie den Schmetterling aus Liebe mich verbrannt.

[4] Mich wunderts nicht, daß Freunde meinethalben entglühen; Denn Fremde sind, als ich von Sinnen kam, entbrannt.

[5] Das Kleid der Eingezogenheit trug fort der Rausch, Und des Verstandes Haus ward von dem Glas verbrannt.

[6] Der Stein der Reue schlug des Herzens Glas entzwey; Es kocht wie Wein, und ist wie's Wirthshaus abgebrannt.

[7] Laß das Vergangne, komm zurück, mein Auge hat Die alten Kleider ausgezogen und verbrannt.

[8] Hafis laß diese Kosereien, trinke Wein! Durch Kosen ist die Kerze, da ich schlief, verbrannt.