Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	3
Translated to:	sugar devouring 2 \| sugar eating 1
Lemma:	شکرخا ADJ

3 Poems contain شکرخا

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.3-1.3

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.3

German Translation

[1] اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

[2] بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را

[3] فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهرآشوب
چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان یغما را

[4] ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است
به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را

[5] من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را

[6] اگر دشنام فرمایی و گر نفرین دعا گویم
جواب تلخ می‌زیبد لب لعل شکرخا را

[7] نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست‌تر دارند
جوانان سعادتمند پند پیر دانا را

[8] حدیث از مطرب و می گو و راز دهر کمتر جو
که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را

[9] غزل گفتی و در سفتی بیا و خوش بخوان حافظ
که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثریا را

[1] If that Bold One the true Beloved of Shiraz gain our heart ,
For His dark mole ,I will give Samarkand and Bukhara both worlds

[2] Saki give the wine of divine love remaining from the people of religion for ,in Paradise ,thou wilt not have
The bank of the water of the Ruknabad the lover's weeping eye nor the rose of the garden of Musalla the lover's heart

[3] Alas These saucy dainty ones lovely women sweet of work ,the torment of the city ,
Take patience from the heart even as the men of Turkistan take the tray of plunder .

[4] The beauty of the Beloved God is in no need of our imperfect love
Of lustre ,and colour ,and mole and tricked line of eyebrow what need hath the lovely face

[6] O murshid thou to amend my work spakest ill of me and I am happy .God Most High forgive thee thou spakest well
The bitter reply suiteth the ruddy lip ,sugar - eating .

[7] O Soul Hear the counsel of the Murshid
For ,dearer than the soul ,hold happy youths the counsel of the wise old man .

[8] The tale of minstrel and of wine of Love utter little seek the mystery of time
For this mystery ,none solved by skill thought and knowledge and shall not solve .

[9] Thou utteredest a ghazal ; and threadedest pearls of verse Hafiz come and sweetly sing
That ,on thy verse ,the sky may scatter in thanks the cluster of the Pleiades .

[1] Nähme mein Herz in die Hand der schöne Knabe aus Schiras,Gäb ich fürs Maal Samarkand und Buchara.

[2] Reiche mir Schenke den Wein, im Himmel suchst du vergebensRoknabad's Blumengestad, und Mosella's.

[3] Wehe! die Schelmen mit schwarzem Aug und süsser GebärdeRauben dem Herz die Geduld, wie die Türken.

[4] Unvollkommene Liebe bedarf nicht die Schönheit des Freundes,Schöne Gesichter bedürfen nicht Schminke.

[5] Jusufs berauschende Schönheit erklärt den Zauber der Liebe,Welcher zerrissen den Flor bei Sulicha.

[6] Böses hast du gesprochen. Verziehn! Wohl ward es gesprochenBitteres ziemet den zuckrichten Lippen.

[7] Höre den Rath, denn wiß': ein wohlerzogener JünglingSchätzt wie die Seele die Worte der Alten.

[8] Bleibe beym Sänger, beim Glas, erforsch nicht verborgene DingeKeiner noch hat es gelöset, wird's lösen.

[9] Lieder hast du gesungen Hafis, und Perlen gebohret.Werth, daß Pleiaden der Himmel verstreue.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.4-1.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.4

German Translation

[1] صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را

[2] شکرفروش که عمرش دراز باد چرا
تفقدی نکند طوطی شکرخا را

[3] غرور حسنت اجازت مگر نداد ای گل
که پرسشی نکنی عندلیب شیدا را

[4] به خلق و لطف توان کرد صید اهل نظر
به بند و دام نگیرند مرغ دانا را

[5] ندانم از چه سبب رنگ آشنایی نیست
سهی قدان سیه چشم ماه سیما را

[6] چو با حبیب نشینی و باده پیمایی
به یاد دار محبان بادپیما را

[7] جز این قدر نتوان گفت در جمال تو عیب
که وضع مهر و وفا نیست روی زیبا را

[8] در آسمان نه عجب گر به گفته حافظ
سرود زهره به رقص آورد مسیحا را

[1] O breeze with softness speak to the beautiful fawn the murshid
Saying Thou hast given to us desire for the mountain and the desert the hardship and pain of separation

[4] By beauty of disposition ,people of vision one can captivate
Not by snare and net ,take they the wise bird .

[5] I know not why the colour of constancy ,they have not
Those straight of stature ,dark of eye ,moon of face the prophets in the garden of the shar'

[6] O murshid when thou sittest with the beloved Muhammad and drinkest wine the acquisition of divine bounty
Bring to mind the beloved ones ,wind - measuring astoniedand bewildered

[7] Of defect in thy beauty ,one cannot speak save to this degree
That the way of love and of constancy belongeth not to the lovely face .

[8] On the sky ,what if ,of Hafiz's utterances
Zuhra's singing should bring to dancing the Masiha Christ

[1] Sage Morgenwind mit SchmeichelnJener lieblichen Gaselle,Auf die Berge, in die WüstenHat die Liebe mich getrieben.

[2] Warum frägt der Zuckerhändler(Herr erhalte ihm das Leben)Warum frägt er nicht ums WohlseynSeines Zucker Papageyes?

[3] Wisse Rose dir geziemt esNicht so stolz zu seyn, auf SchönheitDaß aus Stolz du nach der irrenNachtigall nicht einmal fragest.

[4] Nur mit guter Art und WeiseWirst du den Geliebten fangen,Denn es gehen kluge VögelNicht ins Netz und in die Schlinge.

[5] Wer belehrt mich, warum dieseDunkeln Augen, hohe FormenDiese vollen MondsgesichterMir so gar nicht hold seyn wollen!

[6] Wenn du bey dem Liebchen sitzestWein an seiner Seite trinkest,O erinnre dich der Freunde,Die umher gleich Winden irren.

[7] Deiner Schönheit fänd' ich wahrlichGar nichts anders auszusetzen,Als daß insgemein die SchönenNichts von Treu' und Liebe wissen. Für den Umgang mit den Freunden,Für die Gunst des Glückes dankbar,Sey auch eingedenk der Fremden,Die durch Heid' und Wüsten streifen.

[8] Was ists Wunder wenn im Himmel,Durch Hafisens Lied gewecket,Zu dem Lautenspiele Suhre'sDer Messias Reigen tanzet?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.105-10.105

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.105

German Translation

[1] یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود
رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود

[2] یاد باد آن که چو چشمت به عتابم می‌کشت
معجز عیسویت در لب شکرخا بود

[3] یاد باد آن که صبوحی زده در مجلس انس
جز من و یار نبودیم و خدا با ما بود

[4] یاد باد آن که رخت شمع طرب می‌افروخت
وین دل سوخته پروانه ناپروا بود

[5] یاد باد آن که در آن بزمگه خلق و ادب
آن که او خنده مستانه زدی صهبا بود

[6] یاد باد آن که چو یاقوت قدح خنده زدی
در میان من و لعل تو حکایت‌ها بود

[7] یاد باد آن که نگارم چو کمر بربستی
در رکابش مه نو پیک جهان پیما بود

[8] یاد باد آن که خرابات نشین بودم و مست
وآنچه در مسجدم امروز کم است آن جا بود

[9] یاد باد آن که به اصلاح شما می‌شد راست
نظم هر گوهر ناسفته که حافظ را بود

[1] Be memory of that time 0 true Beloved when towards us Thy exceeding glance of mercy was .
When evident in our face ,the writing of Thy love mercy was .

[2] Be memory of that time when ,me with reproach ,Thy eye slew
When in Thy lip ,sugar - devouring ,the miracle of Isa life - giving was .

[3] Be memory of that time when ,in the assembly of companionship of the perfect murshid ; or of the circle of zikr we dashed drained the morning cup of wine
We were not ,save I and the friend the murshid and ,with us ,God was .

[4] Be memory of that time when Thy cheek kindled the candle of joy
And its careless moth ,this consumed heart was .

[5] Be memory of that time when ,in that banquet - place of courtesy and of manners the assembly of hal and of zikr
That which expressed laughter like the intoxicated one ,the red morning wine of Love for God was .

[6] Be memory of that time ,when the ruby wine of the goblet expressed laughter reflected itself ,and foamed in tumult
Between me and thy ruby lip many a story was .

[7] Be memory of that time ,when my lovely moon used to bind on a moon - like ,crescent cap
At her stirrup in service the new crescent moon ,the world - measuring messenger ,was .

[8] Be memory of that time when I was tavern - sitter and intoxicated :
And that which divine knowledge to - day ,in the assembly of the binding world is wanting to me ; there in the loosening world ready was .

[9] Be memory of that time when ,by your amending ,correct became
The lustrous verse of every unpierced jewel fresh thought ,new melody that Hafiz's was .

[1] Als du heimliche Blicke mir nachsandtest, Deine Liebe auf meinen Wangen strahlte, Erinnere dich!

[2] Als mit Zürnen dein Auge mich entseelte, Zuckerlippen des Heilands Kraft entströmte, Erinnere dich!

[3] Als des Morgens beim Wein im trauten Kreise Nur die Freundinn, und ich, und Gott mit uns war, Erinnere dich!

[4] Als die Wangen den Glanz des Lichts entflammten, Und ein Schmetterling mein verbranntes Herz war, Erinnere dich.

[5] Als in dieser Versammlung guter Sitten, Nur der Becher des Morgens trunken lachte, Erinnere dich.

[6] Als Rubinen im Becher lachten, während Ich mit deinen Rubinen kos'te, Erinnere dich.

[7] Als, mein Mond, du die Haub im Schlaf aufbandest, Und der Mond zu den Füßen stand als Diener, Erinnere dich!

[8] Als wir trunken in Schenken saßen, und was Wir in keiner Moschee erfleh'n, besaßen, Erinnere dich.

[9] Als der Verse Hafisens undurchbohrte Perlen Schöner glänzten, durch deine Pfleg' verbeßert, Erinnere dich.