Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	washed 2
Lemma:	شست/شوی VERB

2 Poems contain بشستم

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:30.4-30.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:30.4

German Translation

[1] ای آفتاب آینه دار جمال تو
مشک سیاه مجمره گردان خال تو

[2] صحن سرای دیده بشستم ولی چه سود
کاین گوشه نیست درخور خیل خیال تو

[3] در اوج ناز و نعمتی ای پادشاه حسن
یا رب مباد تا به قیامت زوال تو

[4] مطبوعتر ز نقش تو صورت نبست باز
طغرانویس ابروی مشکین مثال تو

[5] در چین زلفش ای دل مسکین چگونه‌ای
کشفته گفت باد صبا شرح حال تو

[6] برخاست بوی گل ز در آشتی درآی
ای نوبهار ما رخ فرخنده فال تو

[7] تا آسمان ز حلقه به گوشان ما شود
کو عشوه‌ای ز ابروی همچون هلال تو

[8] تا پیش بخت بازروم تهنیت کنان
کو مژده‌ای ز مقدم عید وصال تو

[9] این نقطه سیاه که آمد مدار نور
عکسیست در حدیقه بینش ز خال تو

[10] در پیش شاه عرض کدامین جفا کنم
شرح نیازمندی خود یا ملال تو

[11] حافظ در این کمند سر سرکشان بسیست
سودای کج مپز که نباشد مجال تو

[1] O Thou that hast the resplendent sun ,the mirror - holder of the beauty of Thine ;
And the musk dark fragrant tress ,the censer - circulator of the dark mole of Thine

[2] The court - yard of the palace of the eye ,I washed .But what profit
Not fit is this retired corner for the troop of the fancy of love of Thine .

[3] O sun of beauty in the height of grace and graciousness ,thou art
O Lord till the up - standing the resurrection be no decline of Thine

[4] More agreeable than Thy picture ,no picture ,delineated ,
The Tughra - scribe God ,great and glorious the musky dark beperfumed eye - brow like the eye - brow of Thine .

[5] O poor heart in the curl of His tress ,how art thou
For perturbed ,the morning breeze uttered the circumstances of thine

[6] O beloved hath risen the perfume ,of the rose by the door of friendship come and union choose
O fresh spring of ours the auspicious face is the omen of Thine .

[7] So that of the crowd of our beringed ones slaves the sky may be ,
Where ,the charm of an eye - brow like the new crescent moon of Thine

[8] So that offering congratulation ,I may go back to fortune ,
Where ,the glad tidings of the approach of the 'idd of the union - of Thine

[9] This dark spot ,that became the centre of luminosity ,
Is in the fold of vision ,only a reflection of the dark mole of Thine .

[10] Before the Khwaja ,which hardship shall I represent
The explanation of my own need was the displeasure of Thine .

[11] Hafiz in this noose the beloved's tress is the head of many a headstrong one ;
Crude passion ,indulge not ; for it is not the power of thine .

[1] Die Sonne ist der Spiegelhalter Von deiner Schönheit, Der Moschus ist das schwarze Rauchfaß Von deinem Maale.

[2] Ich habe meiner Augen Hofraum Zwar rein gewaschen, Allein, was nützt es, dieser Winkel Ist deiner unwerth.

[3] Es stehet im Zenith der Anmuth Die Schönheits-Sonne! O Herr! bis an das End' der Welten Geh' sie nicht unter!

[4] Es mahlte der Diplomenmahler Von Moschusbrauen, Bisher kein schöneres Gemählde, Als deine Formen.

[6] Es steigen auf des Friedens Düfte, O komm' zu mir her! Du bist für uns mit deinen Wangen Der junge Frühling.

[7] Wann werden deine Augenbrauen Mir wieder schmeicheln? Damit ich selbst den Himmel zähle Zu meinem Sklaven.

[8] O gieb beim Feste des Genusses Mir Freundenkunde, Damit ich zu dem Schicksal wieder Mit Menschen kehre.

[9] Der schwarze Punkt des Augenapfels, Des Lichtes Ausfluß, Ist nur des Licht, das wiederstrahlet Von deinem Maale.

[10] Wie soll ich wohl vor meinem Herren Mein Leiden klagen! Wo fang' ich an bei meinen Bitten? Bei deinen Härten?

[11] Hafis, der Närrischen sind Viele In diesen Banden, Laß dir nichts Wildes träumen, Das dir nicht ziemet.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.54-10.54

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.54

German Translation

[1] سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد
به دست مرحمت یارم در امیدواران زد

[2] چو پیش صبح روشن شد که حال مهر گردون چیست
برآمد خنده خوش بر غرور کامگاران زد

[3] نگارم دوش در مجلس به عزم رقص چون برخاست
گره بگشود از ابرو و بر دل‌های یاران زد

[4] من از رنگ صلاح آن دم به خون دل بشستم دست
که چشم باده پیمایش صلا بر هوشیاران زد

[5] کدام آهن دلش آموخت این آیین عیاری
کز اول چون برون آمد ره شب زنده داران زد

[6] خیال شهسواری پخت و شد ناگه دل مسکین
خداوندا نگه دارش که بر قلب سواران زد

[7] در آب و رنگ رخسارش چه جان دادیم و خون خوردیم
چو نقشش دست داد اول رقم بر جان سپاران زد

[8] منش با خرقه پشمین کجا اندر کمند آرم
زره مویی که مژگانش ره خنجرگزاران زد

[9] شهنشاه مظفر فر شجاع ملک و دین منصور
که جود بی‌دریغش خنده بر ابر بهاران زد

[10] از آن ساعت که جام می به دست او مشرف شد
زمانه ساغر شادی به یاد میگساران زد

[11] ز شمشیر سرافشانش ظفر آن روز بدرخشید
که چون خورشید انجم سوز تنها بر هزاران زد

[12] دوام عمر و ملک او بخواه از لطف حق ای دل
که چرخ این سکه دولت به دور روزگاران زد

[13] نظر بر قرعه توفیق و یمن دولت شاه است
بده کام دل حافظ که فال بختیاران زد

[1] In the morning when ,his standard on the mountainous lands ,the Khasrau of the east the rising sun pitched ,
With the hand of mercy ,the door of hopeful ones ,my beloved beat

[2] Before morning ,when it became manifest what is the inconstant state of the sphere's love ,
It the morning ascended and ,on the pride of potentates ,a sweet laugh expressed .

[3] Last night ,when with the intention of dancing ,my idol stood up ,
From the tress ,she unloosed the knot and on the hearts of beloved ones beat .

[5] This usage of deceit ,what iron heart taught Him the true Beloved
That when from his own house He came out ,those keeping awake at night the 'abids ,and the zahids He first attacked .

[6] The idea of horsemen my wretched heart matured and near to them went
O Lord preserve it ,for ,on the centre of the horsemen ,it dashed .

[8] By the woollen khirka ,how into the noose of my power may I bring Him ,
A hair - clad one whose eye - lash ,those dagger - thrusting attacked .

[9] The great king ,Muzaffar of pomp ,the bravery of the kingdom ,and the faith of Mansur
Whose exceeding liberality without hesitation ,laughter ,against the generous spring - cloud ,expressed .

[10] From that moment when ,by his hand ,the cup of wine became honoured ,
In memory of its wine - drinkers ,the cup of joyousness ,time drained .

[11] With his head - cleaving sword ,gleamed victory that day
When ,like the star - consuming sun ,on thousands ,alone he dashed .

[12] Hafiz from God's grace ,ask for his Shah Mansur's lasting life and kingdom
For ,in the time of the people ,this coin of fortune ,the sphere struck .

[13] On the die of grace ,and the felicity of the King's fortune ,my glance is
O beloved give the desire of the heart of Hafiz who ,the omen of the fortunate ,struck .

[14] God most high since it gained the sorcery of existence ,excellent the nature of Shah Mansur
The purity of whose pure essence ,the breath of equality with the austere expressed .

[1] Morgens als die Fahne der Sonne Aufgesteckt war auf den Bergen, Sieh da kam der Liebling des Herzens Aus Erbarmung an die Thüre.

[2] Weil der Morgen deutlich erblickte, Was da sey des Glückes Liebe, Fieng er an im Ernste zu lachen Ueber jene, die d'rauf stolz sind.

[3] Gestern als mein Schöner zum Tanze Aufgestanden war im Kreise, Löst' er auf die Bande der Locken, Warf dieselben auf die Freunde,

[4] Als sein Wein ergründendes Auge, Die Vernünftigen zu rufen, Wusch ich über Frieden und Ruhe In dem Herzensblut die Hände.

[5] Saget, welches eiserne Herz hat Diese List ihn wohl gelehret, Daß er so vor allem beginn't Nachtdurchwacher auszurauben?

[6] Einen Reiter sah ich im Traume, Armes Herz! du war'st verloren, Herr, bewahr's vor allen Gefahren, Mitten unter Reiter fiel es.

[7] Für den Glanz von seinem Gesichte, Wurden Blut und Geist geopfert, Doch erfüllt er einmal die Wünsche, Danken es ihm die Entseelten.

[8] Ha! wie soll ich denn mit der Kutte Eine Locke Haar's erobern, Deren einz'le Härchen auf Straßen Tapfre Männer ganz ausrauben.

[10] Seit der Stunde, da er das Weinglas Nahm zuerst in seine Hände, Gab die Zeit den Becher der Freude Allen Trinkern in die Hände.

[11] Von dem Goldverspendenden Schwerte, Strahlte Sieg an jenem Tage, Als Er, wie die Sonne der Sterne, Tausende allein geschlagen.

[12] Seines Lebens, seiner Regierung Dauer fleh', o Herz! vom Herren, Denn die Münze ward von dem Loose Nach dem Laufe der Zeit geschlagen.

[13] Meines Muthes Loos ist gebunden An des Schahes Glück und Segen, Sey vergnügt Hafis, denn die Losung Ist auf's Beste ausgefallen.