Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	4
Translated to:	flashed 2 \| gleamed 2
Lemma:	درخشید/درخش VERB

4 Poems contain بدرخشید

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.42-10.42

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.42

German Translation

[1] دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

[2] آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت
آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد

[3] اشک من رنگ شفق یافت ز بی‌مهری یار
طالع بی‌شفقت بین که در این کار چه کرد

[4] برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر
وه که با خرمن مجنون دل افگار چه کرد

[5] ساقیا جام می‌ام ده که نگارنده غیب
نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد

[6] آن که پرنقش زد این دایره مینایی
کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد

[7] فکر عشق آتش غم در دل حافظ زد و سوخت
یار دیرینه ببینید که با یار چه کرد

[1] O heart the grief of love ,again ,thou sawest what it did ,
When the heart - ravisher went and with the beloved ,fidelity observing ,what it did .

[2] Alas what play and calamities that narcissus ,the sorcerer ,excited
Alas with men of sense in making them senseless that intoxicated eye what it did .

[3] From the mercilessness of the beloved ,my tears gained the colour of ruddy twilight
In this work of love behold my compassionless fortune what it did .

[4] In the morning ,from Laila's dwelling ,lightning flashed
Alas with the harvest of existence of Majnfln ,heart - rent what it did .

[5] That one God who expressed this azure vault the sky on the picture
In the screen of mysteries ,evident it is not what He did .

[7] Into Hafiz's heart ,the thought of love struck the fire of grief and consumed it
With the lover ,behold ye the ancient Friend God what He did .

[1] Hast du gesehen mein Herz, was der Gram der Liebe gethan hat, Wie die Huldinn entfloh, was Sie dem Treuen gethan,

[2] Schau das seltene Spiel, was die Zaubernarziße gespielt hat, Ach der Trunkene! schau, was er dem Weisen gethan.

[3] Liebe, gefärbt sind meine Thränen durch Härte des Freundes, Schau, was unfreundlich das Loos mir zum Verdruße gethan.

[4] Morgens strahlte ein Blitz herüber von Leila's Wohnung, Ach! im Hause Medschnun's hat er viel Unheil gethan!

[5] Schenke, gieb mir den Becher mit Wein, denn keiner ergründet, Was der Schöpfer der Welt Wunder in Zirkeln gethan,

[6] Keiner weiß, was Er, der Maler des sternichten Himmels, Vom Geheimniß bedeckt, hinter dem Schleier gethan.

[7] Liebesgedanken und Sinn hat das Herz Hafisens entflammet, Seht, was der alte Freund seinem Geliebten gethan.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.53-10.53

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.53

German Translation

[1] در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد

[2] جلوه‌ای کرد رخت دید ملک عشق نداشت
عین آتش شد از این غیرت و بر آدم زد

[3] عقل می‌خواست کز آن شعله چراغ افروزد
برق غیرت بدرخشید و جهان برهم زد

[4] مدعی خواست که آید به تماشاگه راز
دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد

[5] دیگران قرعه قسمت همه بر عیش زدند
دل غمدیده ما بود که هم بر غم زد

[6] جان علوی هوس چاه زنخدان تو داشت
دست در حلقه آن زلف خم اندر خم زد

[7] حافظ آن روز طربنامه عشق تو نوشت
که قلم بر سر اسباب دل خرم زد

[1] O true Beloved in eternity without beginning the day of misak of glory ,the splendour - ray of Thy beauty boasted .
Revealed became love and ,upon all the world ,fire dashed .

[2] O absolute existence Thy face displayed splendour ; and beheld that the angel had no capacity for love
From this exceeding jealousy ,it became the essence of fire and upon Adam dashed .

[3] From that torch of love reason wished to kindle its lamp ,
Jealousy's lightning flashed and in confusion ,the world dashed .

[4] The adversary Shaitan sought to come to the spectacle - place of the mystery of love
The invisible hand of God came and ,at the heart of the excluded one Shaitan dashed .

[5] Others ,all on ease ,dashed the dice of partition fate
Our grief - experienced heart it was that also ,on grief the dice of fate cast .

[6] The desire of Thy chin's dimple Thy mysteries possessed the lofty soul
At the ring of that tress ,curl within curl ,his hand ,he dashed .

[7] The joy - book of love for Thee ,Hafiz wrote on that day ,
When ,on the head of the chattels of his joyous heart ,the reed of cancellation he dashed .

[1] Als in der Ewigkeit deiner Schönheit Schimmer entglänzte, ward die Liebe, Die mit Flammen die Welten ergriffen.

[2] Strahlen entfloßen den Wangen; Sah'n es, und blieben unempfindlich; Zürnend wandte sie sich zu den Menschen.

[3] Siehe! da bat der Verstand um einen Funken, die Leuchte anzuzünden, Eifersucht war der blitzende Funken.

[4] Unsere Geheimniße zu erfahren, Wünschte der Nebenbuhler, eine Höhere Hand hält die Brust ihm verwirret.

[5] Anderen brachte das Loos, das ihnen Einstens beschert ward, Liebe: meinem Gramen Herzen nur brachte es Kummer.

[6] Selbst der belebende Geist der Welten Fiel in das Grübchen deines Kinnes, Faßte, um sich zu retten, die Locken.

[7] Selbigen Tages, Hafis, verließest Du das Vergnügen in der Liebe, Triebst die Freude aus deinem Gemüth aus.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.54-10.54

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.54

German Translation

[1] سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد
به دست مرحمت یارم در امیدواران زد

[2] چو پیش صبح روشن شد که حال مهر گردون چیست
برآمد خنده خوش بر غرور کامگاران زد

[3] نگارم دوش در مجلس به عزم رقص چون برخاست
گره بگشود از ابرو و بر دل‌های یاران زد

[4] من از رنگ صلاح آن دم به خون دل بشستم دست
که چشم باده پیمایش صلا بر هوشیاران زد

[5] کدام آهن دلش آموخت این آیین عیاری
کز اول چون برون آمد ره شب زنده داران زد

[6] خیال شهسواری پخت و شد ناگه دل مسکین
خداوندا نگه دارش که بر قلب سواران زد

[7] در آب و رنگ رخسارش چه جان دادیم و خون خوردیم
چو نقشش دست داد اول رقم بر جان سپاران زد

[8] منش با خرقه پشمین کجا اندر کمند آرم
زره مویی که مژگانش ره خنجرگزاران زد

[9] شهنشاه مظفر فر شجاع ملک و دین منصور
که جود بی‌دریغش خنده بر ابر بهاران زد

[10] از آن ساعت که جام می به دست او مشرف شد
زمانه ساغر شادی به یاد میگساران زد

[11] ز شمشیر سرافشانش ظفر آن روز بدرخشید
که چون خورشید انجم سوز تنها بر هزاران زد

[12] دوام عمر و ملک او بخواه از لطف حق ای دل
که چرخ این سکه دولت به دور روزگاران زد

[13] نظر بر قرعه توفیق و یمن دولت شاه است
بده کام دل حافظ که فال بختیاران زد

[1] In the morning when ,his standard on the mountainous lands ,the Khasrau of the east the rising sun pitched ,
With the hand of mercy ,the door of hopeful ones ,my beloved beat

[2] Before morning ,when it became manifest what is the inconstant state of the sphere's love ,
It the morning ascended and ,on the pride of potentates ,a sweet laugh expressed .

[3] Last night ,when with the intention of dancing ,my idol stood up ,
From the tress ,she unloosed the knot and on the hearts of beloved ones beat .

[5] This usage of deceit ,what iron heart taught Him the true Beloved
That when from his own house He came out ,those keeping awake at night the 'abids ,and the zahids He first attacked .

[6] The idea of horsemen my wretched heart matured and near to them went
O Lord preserve it ,for ,on the centre of the horsemen ,it dashed .

[8] By the woollen khirka ,how into the noose of my power may I bring Him ,
A hair - clad one whose eye - lash ,those dagger - thrusting attacked .

[9] The great king ,Muzaffar of pomp ,the bravery of the kingdom ,and the faith of Mansur
Whose exceeding liberality without hesitation ,laughter ,against the generous spring - cloud ,expressed .

[10] From that moment when ,by his hand ,the cup of wine became honoured ,
In memory of its wine - drinkers ,the cup of joyousness ,time drained .

[11] With his head - cleaving sword ,gleamed victory that day
When ,like the star - consuming sun ,on thousands ,alone he dashed .

[12] Hafiz from God's grace ,ask for his Shah Mansur's lasting life and kingdom
For ,in the time of the people ,this coin of fortune ,the sphere struck .

[13] On the die of grace ,and the felicity of the King's fortune ,my glance is
O beloved give the desire of the heart of Hafiz who ,the omen of the fortunate ,struck .

[14] God most high since it gained the sorcery of existence ,excellent the nature of Shah Mansur
The purity of whose pure essence ,the breath of equality with the austere expressed .

[1] Morgens als die Fahne der Sonne Aufgesteckt war auf den Bergen, Sieh da kam der Liebling des Herzens Aus Erbarmung an die Thüre.

[2] Weil der Morgen deutlich erblickte, Was da sey des Glückes Liebe, Fieng er an im Ernste zu lachen Ueber jene, die d'rauf stolz sind.

[3] Gestern als mein Schöner zum Tanze Aufgestanden war im Kreise, Löst' er auf die Bande der Locken, Warf dieselben auf die Freunde,

[4] Als sein Wein ergründendes Auge, Die Vernünftigen zu rufen, Wusch ich über Frieden und Ruhe In dem Herzensblut die Hände.

[5] Saget, welches eiserne Herz hat Diese List ihn wohl gelehret, Daß er so vor allem beginn't Nachtdurchwacher auszurauben?

[6] Einen Reiter sah ich im Traume, Armes Herz! du war'st verloren, Herr, bewahr's vor allen Gefahren, Mitten unter Reiter fiel es.

[7] Für den Glanz von seinem Gesichte, Wurden Blut und Geist geopfert, Doch erfüllt er einmal die Wünsche, Danken es ihm die Entseelten.

[8] Ha! wie soll ich denn mit der Kutte Eine Locke Haar's erobern, Deren einz'le Härchen auf Straßen Tapfre Männer ganz ausrauben.

[10] Seit der Stunde, da er das Weinglas Nahm zuerst in seine Hände, Gab die Zeit den Becher der Freude Allen Trinkern in die Hände.

[11] Von dem Goldverspendenden Schwerte, Strahlte Sieg an jenem Tage, Als Er, wie die Sonne der Sterne, Tausende allein geschlagen.

[12] Seines Lebens, seiner Regierung Dauer fleh', o Herz! vom Herren, Denn die Münze ward von dem Loose Nach dem Laufe der Zeit geschlagen.

[13] Meines Muthes Loos ist gebunden An des Schahes Glück und Segen, Sey vergnügt Hafis, denn die Losung Ist auf's Beste ausgefallen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.68-10.68

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.68

German Translation

[1] ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد
دل رمیده ما را رفیق و مونس شد

[2] نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد

[3] به بوی او دل بیمار عاشقان چو صبا
فدای عارض نسرین و چشم نرگس شد

[4] به صدر مصطبه‌ام می‌نشاند اکنون دوست
گدای شهر نگه کن که میر مجلس شد

[5] خیال آب خضر بست و جام اسکندر
به جرعه نوشی سلطان ابوالفوارس شد

[6] طربسرای محبت کنون شود معمور
که طاق ابروی یار منش مهندس شد

[7] لب از ترشح می پاک کن برای خدا
که خاطرم به هزاران گنه موسوس شد

[8] کرشمه تو شرابی به عاشقان پیمود
که علم بی‌خبر افتاد و عقل بی‌حس شد

[9] چو زر عزیز وجود است نظم من آری
قبول دولتیان کیمیای این مس شد

[10] ز راه میکده یاران عنان بگردانید
چرا که حافظ از این راه رفت و مفلس شد

[1] The star Muhammad gleamed and the moon of the assembly of the world became
Of our affrighted heart ,the consoler and comforter became .

[2] My idol Muhammad who to school went not ; and writing wrote not
With a glance ,the precept - teacher of a hundred schools became .

[3] By His the true Beloved's perfume ,the sick heart of lovers of God like the swift breeze ,
For the cheek of the wild rose ,and for the dark eye of the narcissus ,a became .

[4] Now ,in the chief seat of the inn the Beloved placeth us
Behold the city - beggar who ,the chief of the assembly became

[5] Fancy established the water of Khizr ,and the cup of Kay Khusrau
With one sweet draught ,the Sultan Abul - Farwaris ,it the fancy became .

[6] Now ,became prosperous the joy of the palace of love
When ,its geometrician ,the arch of my beloved's eye - brow became .

[7] Hafiz make pure thy lip of the excess of wine 'for God's - sake
For ,with thousands of sins ,a mutterer to itself ,my heart became .

[8] O Beloved to lovers ,thy glance poured such a draught of wine ,
That senseless fell their science ; void of understanding ,their reason became .

[9] Like the precious gold of existence ,is my verse .Yes
The alchemy of this copper ,the acceptance of the wealthy became .

[10] Friends from the path of the wine - house ,turn the rein
For ,by this path went Hafiz ; and poor became .

[1] Es ist ein Stern vom Himmel gefallen, Und ist zum Mond des Kreises geworden, Er ist zum Freund, und zum Vertrauten Von meinem scheuen Herzen geworden.

[2] Mein Liebchen hat nie Schulen besuchet, Mein Liebchen hat nie schreiben gelernet, Und doch ist es durchs Winken der Augen Ein grundgelehrter Meister geworden.

[3] Durch den Geruch des Herzens erkrankten Dem Morgenwinde gleich die Verliebten, Sie sind den Hyacinthen ein Opfer, Ein Opfer den Narzißen geworden.

[4] O seht, wohin die Freundinn mich setzet, Sie setzt mich auf die Stelle der Ehren, Und so ist nun der Bettler der Straßen Zum Fürsten unsres Kreises geworden.

[5] Er bildete sich viel von dem Quelle Des Lebens ein, vom Becher Keichorews, Er ist begierig nach dem Getränke Des Schahs, des Herrn der Reiter geworden.

[6] Erfreuet euch! der Freude Palläste, Sie werden nun von neuem erbaut, Seitdem die Bogenbrauen des Freunds Zu Meistern sind im Bauen geworden.

[7] O reinige von Tropfen des Weins Um Gottes willen Lippen und Hände, Von tausend Sünden, tausend Gebrechen Ist mein Gemüth verwirrt geworden.

[8] Du reichtest mit Liebkosung Verliebten So einen Wundernektar zu trinken, Daß alle Kenntniß verlohren gegangen, Daß der Verstand ist sinnlos geworden.

[9] Ja freylich werden alle Gesänge Hafisens gleich dem Golde geschätzet. Denn durch die Gunst des Herren des Glückes Sind sie zum Stein der Weisen geworden.

[10] Freunde, Freude lenkt den Zügel Vom Weg ab, der zu Schenken euch führet, Hafis, der diese Straße gegangen, Ist bankerott auf selber geworden.