Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	hope thee 1 \| desire thee 1
Lemma:	مراد تو NOUN PRON

2 Poems contain مرادت

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.22-28.22

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.22

German Translation

[1] تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که چون همی‌سپرم

[2] چنین که در دل من داغ زلف سرکش توست
بنفشه زار شود تربتم چو درگذرم

[3] بر آستان مرادت گشاده‌ام در چشم
که یک نظر فکنی خود فکندی از نظرم

[4] چه شکر گویمت ای خیل غم عفاک الله
که روز بی‌کسی آخر نمی‌روی ز سرم

[5] غلام مردم چشمم که با سیاه دلی
هزار قطره ببارد چو درد دل شمرم

[6] به هر نظر بت ما جلوه می‌کند لیکن
کس این کرشمه نبیند که من همی‌نگرم

[7] به خاک حافظ اگر یار بگذرد چون باد
ز شوق در دل آن تنگنا کفن بدرم

[1] Like the morning of laughing forehead Thou art ; and the candle of the chamber of the morning ,I am
Smile and behold how for Thee my soul ,I surrender .

[2] In my heart ,the stain of love for Thy heart - alluring tress is so in dwelling that ,
When from this vanishing world I pass ,my tomb becometh the dark violet bed .

[3] On the threshold of hope of Thee ,I have opened my eye ,
That Thou mayest cast one glance from Thy glance ,me Thou Thyself castedest .

[4] O crowd of griefs to thee ,how may I utter thanks God forgive thee
On the day of friendlessness ,at last ,from my bosom thou goest not .

[5] I am the slave of the man of vision ,who ,notwithstanding his black - hearted - ness ,
Raineth a thousand drops tears when my heart's pain ,I recount .

[6] On every side ,our idol divine bounty displayeth splendour but ,
This glance that I keep glancing ,none seeth .

[7] If the Beloved like the fragrant breeze pass to the tomb of Hafiz
From desire of that Beloved in the heart of that narrow place the grave the shroud ,I rend .

[1] Du bist der Morgen, ich die Lampe, O lächle nur und ich vergehe,

[2] Gebrannt hat mich die Veilchenlocke, Daß Veilchen meinem Grab entblühen.

[3] Mein Kopf lag auf der Hoffnung Schwelle, Du hast mir deinen Blick entzogen.

[4] Wie dank ich dir o Herr des Schmerzens, Du bleibst bei mir am Sterbetage.

[5] Ich bin der Sklav' des Augeapfels, Der über meine Leiden weinet.

[6] Mein Abgott liebeäugelt immer, Doch Keiner schauet, was ich schaue.

[7] Hafis besucht dein Grab die Freundinn, Das Leichentuch wirst du zerreißen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.91-10.91

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.91

German Translation

[1] کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند
ببرد اجر دو صد بنده که آزاد کند

[2] قاصد منزل سلمی که سلامت بادش
چه شود گر به سلامی دل ما شاد کند

[3] امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند
گر خرابی چو مرا لطف تو آباد کند

[4] یا رب اندر دل آن خسرو شیرین انداز
که به رحمت گذری بر سر فرهاد کند

[5] شاه را به بود از طاعت صدساله و زهد
قدر یک ساعته عمری که در او داد کند

[6] حالیا عشوه ناز تو ز بنیادم برد
تا دگرباره حکیمانه چه بنیاد کند

[7] گوهر پاک تو از مدحت ما مستغنیست
فکر مشاطه چه با حسن خداداد کند

[8] ره نبردیم به مقصود خود اندر شیراز
خرم آن روز که حافظ ره بغداد کند

[1] One day ,when recollection of us thy musky reed maketh ,
It the reed will take reward : Two hundred slaves that free ,it maketh .

[2] The messenger of Her Highness Salma to whom be safety -
What is it if ,with a kind salutation ,our heart joyous ,she maketh

[3] Examine this Many a treasure of desire will they give thee ,
If prosperous ,one ruined like me ,thy favour maketh .

[4] O Lord into the heart of that Khusrau Shirin Sultan Uvays cast the thought
That ,a passing in mercy ,by Farhad ,he maketh .

[5] For the king -, than a hundred years of piety and of austerity ,better is
A Life to the extent of only an hour ,wherein justice ,he maketh .

[6] Now ,me from foundation ,love's glance for thee hath taken
Let us see ,again ,what thy sage - like thought maketh .

[7] Independent of our praise is thy pure essence
With beauty God - given ,thought of the attirer ,who maketh

[8] Into Shiraz we travelled not to our desire ,
Joyful the day ,when in the service of Sultan Uvays way to Baghdad ,Hafiz maketh .

[1] Wenn sich dein Moschuskiel einmal an uns erinnert, Ist's gleich, als lös'test du zweyhundert Sklaven aus.

[2] Der Bothe Selma's, (Heil sey über ihr beschieden) Was ist's, wenn er mit Gruß mein armes Herz erfreut,

[3] Versuch' es, einen Schatz wird man zum Lohn dir geben, Wenn du ein wüstes Feld dem meinen gleich bebaust;

[4] O Herr! wirf in das Herz Chosrus Schirinens Milde, Er schonet dann mit Huld Ferchadens armes Haupt.

[5] Weit beßer ist's, der Fürst thut Recht in einer Stunde, Als wenn er hundert Jahr' nur in Betrachtung lebt.

[6] Durch Schmeichelei'n hast du des Herzens Bau zerstört, Wenn's weise ist, was soll nun es von neuem bauen!

[7] Dein reines Leben ist des Lobes nicht bedürftig, Schminkt wohl die Kräuslerin, die schlichte Schönheit der Natur?

[8] Hafis fand seinen Wunsch nicht in Schirasens Mauern, Beglückt der Tag, an dem er einst nach Bagdad reis't.