Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

talking

Language:	English
Frequency:	2
Translated to:	گفت 2

2 Poems contain talking

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.15-16.15

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.15

German Translation

[1] دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
وز شما پنهان نشاید کرد سر می فروش

[2] گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع
سخت می‌گردد جهان بر مردمان سخت‌کوش

[3] وان گهم درداد جامی کز فروغش بر فلک
زهره در رقص آمد و بربط زنان می‌گفت نوش

[4] با دل خونین لب خندان بیاور همچو جام
نی گرت زخمی رسد آیی چو چنگ اندر خروش

[5] تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

[6] گوش کن پند ای پسر وز بهر دنیا غم مخور
گفتمت چون در حدیثی گر توانی داشت هوش

[7] در حریم عشق نتوان زد دم از گفت و شنید
زان که آنجا جمله اعضا چشم باید بود و گوش

[8] بر بساط نکته دانان خودفروشی شرط نیست
یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش

[9] ساقیا می ده که رندی‌های حافظ فهم کرد
آصف صاحب قران جرم بخش عیب پوش

[1] Last night ,to me ,a mystery - knower ,keen of sense ,secretly spake ,
Saying Concealed from thee ,one cannot hold the mystery of the wine - seller .

[2] He said To thyself ,action easy take .For ,from nature's way ,
On men hard - striving ,hard the world seizeth .

[3] Then ,me ,he gave a cup ,from whose splendour on the heavens ,
To dancing came Zuhra and the lute - striker player kept saying Drink

[5] So long as ,with this screen of mystery thou becomest not acquainted ,a hint thou hearest not
Not the place for Jibra ,il's message ,is the ear of the unprivileged .

[6] O son counsel ,hear ,grief for the world's sake ,suffer not
To thee ,a tale ,I utter lustrous as a pearl if thou canst ,hear .

[7] In love's fold ,of talking and of hearing one cannot boast
For ,there ,eye and ear ,must be all thy limbs .

[8] On the carpet stage of subtlety - knowers ,is the condition ,no self - selling boasting
O man of wisdom either words known understood and weighed utter or silent be .

[9] O Saki wine ,give .For Hanz's profligacies ,understood
Asaf ,the Lord of conjunction ,fault - forgiving ,defect - concealing .

[1] Gestern sagte zu mir ein Vielverständiger heimlich:Nimmer birgst du vor mir heimliche Dinge des Wirths.

[2] Weiteres sprach er zu mir: Erleichtere Alles dir selber,Denn es fällt ja diese Welt immer den Schweren zu schwer.

[3] Einen Becher gab er mir dann, von dessen GefunkelVenus zu tanzen begann; trinke, so sagt' er dazu.

[4] Blutet dein Herz, doch lächle die Lippe dir ähnlich dem Glase,Ist dein Inneres wund, tanze mit Lautengetön!

[5] Du erfährst kein Geheimniß bis du nicht Freundschaft beginnest,Denn in Unheilige dringt himmlische Kunde nicht ein.

[6] Trinke, höre den Rath, mein Sohn, daß die Welt dich nicht kümmre;Wohl ein köstliches Wort, wenn du's zu fassen vermagst.

[7] In dem Gemach der Liebe geziemt es sich nimmer zu sprechen,Jedes der Glieder sey dorten nur Auge, nur Ohr.

[8] In dem Kreise der Weisen, sich selbst zu loben geziemt nicht;Du sey kundig des Worts, oder erzeige dich stumm.

[9] Schenke gieb mir den Wein, Hafisens Trunkenheit kennetEr, der den Koran besitzt, Er, der gelinde Wesir.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.140-10.140

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.140

German Translation

[1] رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید

[2] صفیر مرغ برآمد بط شراب کجاست
فغان فتاد به بلبل نقاب گل که کشید

[3] ز میوه‌های بهشتی چه ذوق دریابد
هر آن که سیب زنخدان شاهدی نگزید

[4] مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید

[5] ز روی ساقی مه وش گلی بچین امروز
که گرد عارض بستان خط بنفشه دمید

[6] چنان کرشمه ساقی دلم ز دست ببرد
که با کسی دگرم نیست برگ گفت و شنید

[7] من این مرقع رنگین چو گل بخواهم سوخت
که پیر باده فروشش به جرعه‌ای نخرید

[8] بهار می‌گذرد دادگسترا دریاب
که رفت موسم و حافظ هنوز می‌نچشید

[1] Arrived the glad news that come hath spring ; and up - sprung the verdure
If the allowance arrive ,its expenditure will be the rose and wine .

[2] Ascendeth the piping of the bird .The leathern flagon of wine is where
Falleth clamour upon the bulbuls the rose's veil ,who drew back

[3] From the heavenly fruits ,what delight gaineth
That one who ,the apple of a lovely one's chin ,tasted kissed not .

[4] Complain not of grief .For in the path of search ,
That one who endured not trouble even to a little ease ,arrived not .

[5] To - day ,from the cheek of the moon - like Saki the Beloved pluck a rose
For ,around the face of the rose - garden the cheek the line of violet the beard sprouteth .

[6] My heart from the hand ,the Saki's glance so ravished ,
That ,to any other ,power of talking ,and of listening ,mine is none .

[7] This patched religious garment ,coloured like the rose ,I will burn
For ,for even a single draught ,the Pir ,wine - selling ,purchaseth it not .

[8] The spring passeth .O justice - dispenser help :
For ,departed hath the season and not yet hath Hafiz tasted wine .

[9] O friend many are the wonders of love's path
Among those wonders is this from before the deer of this plain of love the fierce male lion fleeth .

[10] O guide of the holy path for God's sake ,a little help .
For ,limit to love's desert ,visible is none .

[11] Drink wine give the cup of gold to Hafiz
For ,out of mercy ,the sin of the Sufis ,the king hath forgiven .

[12] From the garden of his beauty ,Hafiz plucked not a rose
Perchance in this sward of the world or of the beloved the wind of humanity bloweth not .

[1] Freudige Kunde ist da, Der Frühling kommt, das Grün entsprießt, Kommt die Belohnung nur ein, Sie geh' auf Wein und Rosen auf!

[2] Stimmen der Vögel sind da! Wo ist die Liegerstatt des Weins? Klagen versendet Bülbül, Wer riß der Rosen Schleier weg? Rosengefärbet sey nun Die blaue Kutte mit dem Wein, Weil der weinschenkende Greis Dafür nicht einmal Hefen gab.

[3] Welchen Geschmack von der Frucht Des Paradieses hat der Mann, Der in den Apfel des Kinns Des Liebchens nie gebißen hat.

[4] Klage nicht über den Schmerz, Denn auf dem Weg der Liebe hat Keiner gefunden die Ruh, Der nicht zuvor gelitten hat, Führer des innersten Wegs, Um Gottes willen komm' zu Hülf! Denn ich sehe kein End', In meiner Liebe Wüstenei'n, Trinke den Wein, und verschenk' Den goldnen Becher an Hafis, Weil ein König aus Huld Den Schuldigen verzeihen muß. Von des Geliebten Gesträuch Erhielt Hafis kein einz'ges Blatt, Ihm hat auf diesem Gefild Der Gnade Ostwind nicht geweht.

[5] Sammle das Rosengeschlecht Vom Mondgesicht des Schenken ein, Weil in dem Umfang der Flur Der Veilchen Flaum so lieblich sprießt. Gehe den Weg nicht allein, Zum fernen Bau der Liebe hin, Sicher verlohren ist, wer Dahin sich ohne Führer wagt.

[6] Durch die Gespräche des Freunds Ward ihm mein Herz so zugethan, Daß ich die Anderen nun Nicht hören und nicht sprechen mag. O mein Gefährte! der Weg Der Liebe hat der Wunder viele, Denn es verschrecket der Löw' Auf dieser Haid', der Hirschen viel.