Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	5
Translated to:	passeth 5
Lemma:	گذشت/گذر VERB

5 Poems contain می‌گذرد

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.13-28.13

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.13

German Translation

[1] هر چند پیر و خسته دل و ناتوان شدم
هر گه که یاد روی تو کردم جوان شدم

[2] شکر خدا که هر چه طلب کردم از خدا
بر منتهای همت خود کامران شدم

[3] ای گلبن جوان بر دولت بخور که من
در سایه تو بلبل باغ جهان شدم

[4] اول ز تحت و فوق وجودم خبر نبود
در مکتب غم تو چنین نکته دان شدم

[5] قسمت حوالتم به خرابات می‌کند
هر چند کاین چنین شدم و آن چنان شدم

[6] آن روز بر دلم در معنی گشوده شد
کز ساکنان درگه پیر مغان شدم

[7] در شاهراه دولت سرمد به تخت بخت
با جام می به کام دل دوستان شدم

[8] از آن زمان که فتنه چشمت به من رسید
ایمن ز شر فتنه آخرزمان شدم

[9] من پیر سال و ماه نیم یار بی‌وفاست
بر من چو عمر می‌گذرد پیر از آن شدم

[10] دوشم نوید داد عنایت که حافظا
بازآ که من به عفو گناهت ضمان شدم

[1] Although old ,shattered of heart ,powerless ,I have become ,
Whenever I recollected Thy face ,made ,young I became .

[2] Thanks to God that whatever ,from God ,I sought ,
To the limit of my spirit ,prosperous I became .

[3] O young rose - bush the fruit of fortune enjoy for ,
Beneath Thy shade ,the bulbul of the world's garden I became .

[4] At first in eternity without beginning of the word and the cry of the world no news was mine
In the school of grief for thee O murshid a subtlety - knower like this I became .

[5] To the tavern the stage of divine knowledge me ,fate consigneth so that ,thence ,profit and advantage I may reap
As much as like this a sage I go and like that a zahid I became .

[6] To my heart ,the door of reality became opened that day
When ,of the dwellers of Thy court ,the Pir of the Magians ,I became .

[7] In eternal fortune's highway to fortune's throne ,
With the cup of wine ,to the desire of the heart of friends I went .

[8] From that time when the calamity wound of Thy eye reached me ,
From the terrible calamity of the end of Time the last age of this world safe I became .

[9] Not old in years and months ,am I the faithless friend ,it was ,
Who ,swiftly ,like swift life ,passeth by me from grief of that ,old ,I became .

[10] Last night ,me ,glad tidings ,he the Pir of the Magians ,the perfect murshid gave ,saying Hafiz
Come back ; for the pardon of thy sins ,surety I became .

[1] Zum Greise ward ich nichtDurch Monde und durch Jahre,Die Falsche gieng vorbei,Da bin ich alt geworden.

[2] Ich bin zwar alt und krankUnd kräftelos geworden,Allein ich dachte dein,Und bin dann jung geworden.

[3] Es sey gelobt der Herr!Und was ich bat den Herren,Ist mir nach meinem WunschDurch mein Bemüh'n geworden.

[4] O junger Dornenstrauch!Genieße deines Glückes,In deinem Schatten binIch zum Bülbül geworden.

[5] Ich wußte lange NichtsVom Ton und Laut der Welten,Durch deinen Gram bin ichBekannt damit geworden.

[7] Das ew'ge Loos hat michZum Schenkendienst bestimmet,Was ich auch anders that,Ich bin nun so geworden.

[8] Ich bin am Weg des GlücksAuf einem SchicksalsthroneMit einem Glas voll WeinZu Wunsch dem Freund geworden.

[10] Mit jener Stunde, daDein böses Aug' mir zukam,Bin ich nicht mehr besorgtUm's Künftige geworden.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.68-28.68

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.68

German Translation

[1] دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم
سخن اهل دل است این و به جان بنیوشیم

[2] نیست در کس کرم و وقت طرب می‌گذرد
چاره آن است که سجاده به می بفروشیم

[3] خوش هواییست فرح بخش خدایا بفرست
نازنینی که به رویش می گلگون نوشیم

[4] ارغنون ساز فلک رهزن اهل هنر است
چون از این غصه ننالیم و چرا نخروشیم

[5] گل به جوش آمد و از می نزدیمش آبی
لاجرم ز آتش حرمان و هوس می‌جوشیم

[6] می‌کشیم از قدح لاله شرابی موهوم
چشم بد دور که بی مطرب و می مدهوشیم

[7] حافظ این حال عجب با که توان گفت که ما
بلبلانیم که در موسم گل خاموشیم

[1] Friends in the rose - season ,that best that for pleasure we strive
This the word of the Plr of the Magians the murshid is .With soul ,let us listen .

[2] In none ,is liberality that we may have even a groat wherewith to drink wine passeth joy's time
Its remedy is this ,for wine ,the prayer - mat ,we sell .

[3] Tis a pleasant air ,joy - giving .O God send
One of gracious form ,to whose face ,wine ,rose of hue ,we may drink .

[4] One of skill Zuhra is the organ - player of the sky ,highway - robber
Of this grief ,bewail we not how and clamour we not ,why

[5] Into tumult of blossom came the rose and its lustre ,we dashed not with wine ,
Therefore ,with the fire of regret and of desire ,we clamour .

[6] From the tulip's cup ,illusory wine we draw
Far ,the evil eye For without the minstrel and wine ,distraught are we .

[7] Hafiz to whom can one utter this wonderful state For ,we
Are bulbuls that ,in the rose - season ,silent are .

[1] Freunde die Tage der Rosen sind da, Besser ist's sich zu erfreuen. Höret so spricht der erfahrne Wirth, Höret mit Seele die Worte:

[2] Keiner erbarmet Anderer sich, Zeiten der Freude verstreichen, Wahrlich ich kenne nicht besseren Roth, Kaufet Euch Wein für den Teppich.

[4] Höret! der Himmel was orgelt er auf? Stiehlt er nicht ehrlichen Leuten? Sollen wir dieses mit Schweigen ansehn, Sollen hierob wir nicht schreyen?

[5] Sehet! die Rose wie ist sie entflammt, Wein ist uns nöthig zum Löschen. Deßhalb entbrennen wir selber vor Lust, Flammen empor vor Begierde.

[6] Denn im Gedanken nur trinken wir Wein, Schlürfen denselben aus Tulpen; Ferne die Neider! denn ohne den Wein, Ohne den Sänger behagt Nichts.

[7] Welchem Vertrauten erzählst du Hafis, Dieses erstaunliche Wunder, Daß du wahrhaftig die Nachtigall bist, Schweigend in Tagen der Rosen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.36-10.36

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.36

German Translation

[1] چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد
نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد

[2] به هرزه بی می و معشوق عمر می‌گذرد
بطالتم بس از امروز کار خواهم کرد

[3] هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین
نثار خاک ره آن نگار خواهم کرد

[4] چو شمع صبحدمم شد ز مهر او روشن
که عمر در سر این کار و بار خواهم کرد

[5] به یاد چشم تو خود را خراب خواهم ساخت
بنای عهد قدیم استوار خواهم کرد

[6] صبا کجاست که این جان خون گرفته چو گل
فدای نکهت گیسوی یار خواهم کرد

[7] نفاق و زرق نبخشد صفای دل حافظ
طریق رندی و عشق اختیار خواهم کرد

[1] Like the swift wind ,resolution of going to the head of the true Beloved's street ,I will make
By His pleasant perfume ,my own breath ,musk - raining ,I will make .

[2] In folly ,without wine and the true Beloved ,my life passeth
Idleness ,mine .After to - day ,work in love for Him I will make .

[3] Every drop of water of His face that ,by knowledge and faith ,I collected ,
The scattering of on the dust of the path of that idol God I will make .

[4] Like the wasting candle of the morning through love for the true Beloved ,it became evident to me ,
That ,in desire of this matter of His love my life ,I shall make .

[5] In memory of Thy eye ,myself ruined I will make
The foundation of the ancient covenant ,strong I will make .

[6] Where is the breeze the angel of death For this life ,blood gathered ,like the ruddy ,opening rose ,
A sacrifice for the perfume of the true Beloved's tress ,I will make .

[7] Hafiz hypocrisy and dissimulation give not purity of heart
Choice of the path of profligacy and of love ,I will make .

[1] Wie der Ostwind will ich einen Besuch Dem Haus des Freundes machen. Meinen Geist will ich durch seinen Geruch Durchschwärzt mit Moschus machen.

[2] Ohne Wein und ohne Liebesgenuß Verfloß bisher mein Leben, Aber meinem Kaltsinn will ich von heut Gewiß ein Ende machen.

[3] Meines Angesichts verlornen Glanz, Meine Wissenschaft und Glauben, Will ich alle zu dem Staube der Thür Von meinem Liebling machen.

[4] Wie der Glanz der Morgenkerze ist mir Der Vorsatz klar geworden: All mein Leben will ich nur zum Geschäft Von seiner Liebe machen.

[6] Ha wo ist der Ostwind? wo ist er denn? Ich will mein Herz, das blutet, Einem einz'gen Würzehauch des Haars Zum Brandesopfer machen.

[7] Heuchelei Hafis verleihet dir nicht Die heitre Ruh' des Herzens, Beßer ist's zu meiner Straße den Pfad Von Lieb' und Wein zu machen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.140-10.140

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.140

German Translation

[1] رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید

[2] صفیر مرغ برآمد بط شراب کجاست
فغان فتاد به بلبل نقاب گل که کشید

[3] ز میوه‌های بهشتی چه ذوق دریابد
هر آن که سیب زنخدان شاهدی نگزید

[4] مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید

[5] ز روی ساقی مه وش گلی بچین امروز
که گرد عارض بستان خط بنفشه دمید

[6] چنان کرشمه ساقی دلم ز دست ببرد
که با کسی دگرم نیست برگ گفت و شنید

[7] من این مرقع رنگین چو گل بخواهم سوخت
که پیر باده فروشش به جرعه‌ای نخرید

[8] بهار می‌گذرد دادگسترا دریاب
که رفت موسم و حافظ هنوز می‌نچشید

[1] Arrived the glad news that come hath spring ; and up - sprung the verdure
If the allowance arrive ,its expenditure will be the rose and wine .

[2] Ascendeth the piping of the bird .The leathern flagon of wine is where
Falleth clamour upon the bulbuls the rose's veil ,who drew back

[3] From the heavenly fruits ,what delight gaineth
That one who ,the apple of a lovely one's chin ,tasted kissed not .

[4] Complain not of grief .For in the path of search ,
That one who endured not trouble even to a little ease ,arrived not .

[5] To - day ,from the cheek of the moon - like Saki the Beloved pluck a rose
For ,around the face of the rose - garden the cheek the line of violet the beard sprouteth .

[6] My heart from the hand ,the Saki's glance so ravished ,
That ,to any other ,power of talking ,and of listening ,mine is none .

[7] This patched religious garment ,coloured like the rose ,I will burn
For ,for even a single draught ,the Pir ,wine - selling ,purchaseth it not .

[8] The spring passeth .O justice - dispenser help :
For ,departed hath the season and not yet hath Hafiz tasted wine .

[9] O friend many are the wonders of love's path
Among those wonders is this from before the deer of this plain of love the fierce male lion fleeth .

[10] O guide of the holy path for God's sake ,a little help .
For ,limit to love's desert ,visible is none .

[11] Drink wine give the cup of gold to Hafiz
For ,out of mercy ,the sin of the Sufis ,the king hath forgiven .

[12] From the garden of his beauty ,Hafiz plucked not a rose
Perchance in this sward of the world or of the beloved the wind of humanity bloweth not .

[1] Freudige Kunde ist da, Der Frühling kommt, das Grün entsprießt, Kommt die Belohnung nur ein, Sie geh' auf Wein und Rosen auf!

[2] Stimmen der Vögel sind da! Wo ist die Liegerstatt des Weins? Klagen versendet Bülbül, Wer riß der Rosen Schleier weg? Rosengefärbet sey nun Die blaue Kutte mit dem Wein, Weil der weinschenkende Greis Dafür nicht einmal Hefen gab.

[3] Welchen Geschmack von der Frucht Des Paradieses hat der Mann, Der in den Apfel des Kinns Des Liebchens nie gebißen hat.

[4] Klage nicht über den Schmerz, Denn auf dem Weg der Liebe hat Keiner gefunden die Ruh, Der nicht zuvor gelitten hat, Führer des innersten Wegs, Um Gottes willen komm' zu Hülf! Denn ich sehe kein End', In meiner Liebe Wüstenei'n, Trinke den Wein, und verschenk' Den goldnen Becher an Hafis, Weil ein König aus Huld Den Schuldigen verzeihen muß. Von des Geliebten Gesträuch Erhielt Hafis kein einz'ges Blatt, Ihm hat auf diesem Gefild Der Gnade Ostwind nicht geweht.

[5] Sammle das Rosengeschlecht Vom Mondgesicht des Schenken ein, Weil in dem Umfang der Flur Der Veilchen Flaum so lieblich sprießt. Gehe den Weg nicht allein, Zum fernen Bau der Liebe hin, Sicher verlohren ist, wer Dahin sich ohne Führer wagt.

[6] Durch die Gespräche des Freunds Ward ihm mein Herz so zugethan, Daß ich die Anderen nun Nicht hören und nicht sprechen mag. O mein Gefährte! der Weg Der Liebe hat der Wunder viele, Denn es verschrecket der Löw' Auf dieser Haid', der Hirschen viel.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.15-4.15

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.15

German Translation

[1] ما را ز خیال تو چه پروای شراب است
خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است

[2] گر خمر بهشت است بریزید که بی دوست
هر شربت عذبم که دهی عین عذاب است

[3] افسوس که شد دلبر و در دیده گریان
تحریر خیال خط او نقش بر آب است

[4] بیدار شو ای دیده که ایمن نتوان بود
زین سیل دمادم که در این منزل خواب است

[5] معشوق عیان می‌گذرد بر تو ولیکن
اغیار همی‌بیند از آن بسته نقاب است

[6] گل بر رخ رنگین تو تا لطف عرق دید
در آتش شوق از غم دل غرق گلاب است

[7] سبز است در و دشت بیا تا نگذاریم
دست از سر آبی که جهان جمله سراب است

[8] در کنج دماغم مطلب جای نصیحت
کاین گوشه پر از زمزمه چنگ و رباب است

[9] حافظ چه شد ار عاشق و رند است و نظرباز
بس طور عجب لازم ایام شباب است

[1] With fancy for perpetual union with Thee ,what desire for wine Love is ours
To the jar the Murshid possessed of truths and of divine knowledge say Take thy head depart for the jar - house is ruined .

[2] Even if it be the wine of Paradise ,spill it .For without the Friend God
Every draft of sweet water that thou givest is the very essence of torment .

[3] Alas The Heart - Ravisher hath departed and in the weeping eye
The picturing of the fancy of a letter from Him is only the picture on water quick of decline ; calamitous to the seeker

[4] O eye be vigilant .For ,one cannot be safe on the couch of ignorance
From this lasting torrent of vicissitudes that occurreth in the stage of sleep this world

[5] The Beloved One God openly passeth ,by thee but
Keepeth seeing strangers .On that account ,the Beloved is veil - bound .

[6] Since the ruddy rose beheld the grace of sweet latest beauty on thy coloured cheek ,
In envy's fire ,through the heart's grief ,it is immersed in rose - water .

[7] Green are the valley and the plain .O Friend come let us not let go
The hand from the pleasure of the water - pool ; for the world is all mirage and naught else

[8] In the corner of my brain ,seek no place of counsel
For this brain - cell is full of the hum of the harp and of the ribab .

[9] If Hafiz be lover ,or profligate ,or glance - player ,what then
In the time of youth ,many a strange way is necessary .

[11] O candle the true Beloved heart - illuminating
Without Thy face heart - adorning ,my heart is dancing on the fire like roast meat .

[1] Schwebt dein Bild mir vor den Augen, Was kümmert mich das Trinken? "Sey gefaßt - so sprich zur Kanne - "Denn die Schenke wird zerfallen." -

[2] Ist gleich in dem Rebensafte Selbst das Paradies enthalten, Gießt ihn weg! es sind Scherbete, Ohne Mädchen mir die Hölle.

[3] Weh! die Freundinn ist entflohen, Und in meiner Augen Thränen, Sind die Formen Ihrer Schönheit Zart auf Wasser hingemalet.

[4] Wache auf mein Auge! wache! Wer auf diesem Posten schlummert, Ist von der Gefahr des Stromes Keinen Augenblick gesichert.

[5] Die Geliebte wollte ohne Schleyer hier vorüberwallen, Aber sie sah Nebenbuhler, Deßhalb hat sie sich verschleyert.

[6] Seit die Rose hat gesehen Deines Wangenthaues Anmuth, Sank, auf Eifersucht verbrennet, Sie in Rosenwasser unter.

[7] Thäler grünen, Berge grünen, Komm und laß uns an dem Wasser Nicht mit leeren Händen sitzen, Denn die Zeit zerrinnt wie Wasser. Dein Gesicht hat in dem Herzen Hundert Lichter angezündet, Obgleich (das ist eben selten) Hundert Schleyer es verhüllen. O du Flammenkorn der Herzen, Ohne deiner Wangen Schimmer Ist mein Herz, das an dem Feuer Tanzte, längst in Staub verbrennet. Immer sey Hafis betrunken, Immer koß' er liebeäugelnd, Manche wunderliche Streiche Ziemen in der Zeit der Jugend.

[8] In dem Winkel meines Hirnes Such' ich Rath und gute Lehren, Denn du wirst darin von Cythern Und von Lauten übertönet. Was für eine hohe Straße Ist die Straße deiner Liebe! Denn der Ocean des Himmels Ist nur Wasserschein dagegen!