Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	4
Translated to:	انس 1
Co-occurrences:	us 2 \| weighty 2

4 Poems contain companionship

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:15.2-15.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:15.2

German Translation

[1] گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
زین چمن سایه آن سرو روان ما را بس

[2] من و همصحبتی اهل ریا دورم باد
از گرانان جهان رطل گران ما را بس

[3] قصر فردوس به پاداش عمل می‌بخشند
ما که رندیم و گدا دیر مغان ما را بس

[4] بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین
کاین اشارت ز جهان گذران ما را بس

[5] نقد بازار جهان بنگر و آزار جهان
گر شما را نه بس این سود و زیان ما را بس

[6] یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

[7] از در خویش خدا را به بهشتم مفرست
که سر کوی تو از کون و مکان ما را بس

[8] حافظ از مشرب قسمت گله ناانصافیست
طبع چون آب و غزل‌های روان ما را بس

[1] From the world's rose - garden one rose of cheek is for us enough
From this sward ,the shade of that moving cypress the true Beloved is for us enough .

[2] I and the fellow - companionship of people of hypocrisy from us be far
Of the weighty things of the world ,the weighty ritl is for us enough .

[3] In return for good deeds ,the palace of paradise ,they give
We ,who are profligate and indigent ,the cloister of the Magians the stage of divine knowledge and of love is for us enough .

[4] On the marge of the passing stream ,sit and the passing of life ,behold
For this example of the passing world is for us enough .

[5] The cash of the world's market ,and the world's pain ,behold
If this profit is not for you enough this loss ,for us enough .

[6] With us ,is the true Beloved .That more we should desire ,what need
The fortune of the society of that dear Friend of the soul ,for us enough .

[7] For God's sake ,from Thy door ,send me not to paradise
For of existence and abode ,the head of Thy street ,for us enough .

[8] Hafiz void of justice ,is the complaint of the watering place of fate the world
The nature pure like water ,and the moving gljazals eloquent and sweet are for us enough .

[1] Eine rosichte Wang' vom Rosenbeete genügt mir,Und der Wuchs der Cypreß' von dieser Wiese genügt mir.

[2] Ferne sey es von mir, mit Gleißnern mich zu besprechen,Von dem Gewichte der Welt ein einziges Rotel genügt mir.

[3] Edens Pallast ward als Lohn für gute Gaben gegeben.Ich bin arm, und trunken des Wirthes Schenke genügt mir.

[4] Sitz' an dem Ufer des Stroms, und sieh wie das Leben vorbeifließt;Dieses Zeichen vom Unbestand der Zeiten genügt mir.

[5] Sieh' die Münze der Welt, und sieh' die grämliche Waare;Wenn Euch dieser Kauf und Verkauf nicht genügt, er genügt mir.

[6] Schicke mich nicht von deinem Thore nach Eden hinüber,Raum und Zeit ist genug, ein einziger Winkel genügt mir.

[7] Klag' nicht Hafis daß ungerecht die Theilung vor sich gieng;Deine Natur und Verse die fließen wie Wasser, genügt dir.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.105-10.105

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.105

German Translation

[1] یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود
رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود

[2] یاد باد آن که چو چشمت به عتابم می‌کشت
معجز عیسویت در لب شکرخا بود

[3] یاد باد آن که صبوحی زده در مجلس انس
جز من و یار نبودیم و خدا با ما بود

[4] یاد باد آن که رخت شمع طرب می‌افروخت
وین دل سوخته پروانه ناپروا بود

[5] یاد باد آن که در آن بزمگه خلق و ادب
آن که او خنده مستانه زدی صهبا بود

[6] یاد باد آن که چو یاقوت قدح خنده زدی
در میان من و لعل تو حکایت‌ها بود

[7] یاد باد آن که نگارم چو کمر بربستی
در رکابش مه نو پیک جهان پیما بود

[8] یاد باد آن که خرابات نشین بودم و مست
وآنچه در مسجدم امروز کم است آن جا بود

[9] یاد باد آن که به اصلاح شما می‌شد راست
نظم هر گوهر ناسفته که حافظ را بود

[1] Be memory of that time 0 true Beloved when towards us Thy exceeding glance of mercy was .
When evident in our face ,the writing of Thy love mercy was .

[2] Be memory of that time when ,me with reproach ,Thy eye slew
When in Thy lip ,sugar - devouring ,the miracle of Isa life - giving was .

[3] Be memory of that time when ,in the assembly of companionship of the perfect murshid ; or of the circle of zikr we dashed drained the morning cup of wine
We were not ,save I and the friend the murshid and ,with us ,God was .

[4] Be memory of that time when Thy cheek kindled the candle of joy
And its careless moth ,this consumed heart was .

[5] Be memory of that time when ,in that banquet - place of courtesy and of manners the assembly of hal and of zikr
That which expressed laughter like the intoxicated one ,the red morning wine of Love for God was .

[6] Be memory of that time ,when the ruby wine of the goblet expressed laughter reflected itself ,and foamed in tumult
Between me and thy ruby lip many a story was .

[7] Be memory of that time ,when my lovely moon used to bind on a moon - like ,crescent cap
At her stirrup in service the new crescent moon ,the world - measuring messenger ,was .

[8] Be memory of that time when I was tavern - sitter and intoxicated :
And that which divine knowledge to - day ,in the assembly of the binding world is wanting to me ; there in the loosening world ready was .

[9] Be memory of that time when ,by your amending ,correct became
The lustrous verse of every unpierced jewel fresh thought ,new melody that Hafiz's was .

[1] Als du heimliche Blicke mir nachsandtest, Deine Liebe auf meinen Wangen strahlte, Erinnere dich!

[2] Als mit Zürnen dein Auge mich entseelte, Zuckerlippen des Heilands Kraft entströmte, Erinnere dich!

[3] Als des Morgens beim Wein im trauten Kreise Nur die Freundinn, und ich, und Gott mit uns war, Erinnere dich!

[4] Als die Wangen den Glanz des Lichts entflammten, Und ein Schmetterling mein verbranntes Herz war, Erinnere dich.

[5] Als in dieser Versammlung guter Sitten, Nur der Becher des Morgens trunken lachte, Erinnere dich.

[6] Als Rubinen im Becher lachten, während Ich mit deinen Rubinen kos'te, Erinnere dich.

[7] Als, mein Mond, du die Haub im Schlaf aufbandest, Und der Mond zu den Füßen stand als Diener, Erinnere dich!

[8] Als wir trunken in Schenken saßen, und was Wir in keiner Moschee erfleh'n, besaßen, Erinnere dich.

[9] Als der Verse Hafisens undurchbohrte Perlen Schöner glänzten, durch deine Pfleg' verbeßert, Erinnere dich.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.7-4.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.7

German Translation

[1] دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

[2] که شنیدی که در این بزم دمی خوش بنشست
که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست

[3] شمع اگر زان لب خندان به زبان لافی زد
پیش عشاق تو شب‌ها به غرامت برخاست

[4] در چمن باد بهاری ز کنار گل و سرو
به هواداری آن عارض و قامت برخاست

[5] مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت
به تماشای تو آشوب قیامت برخاست

[6] پیش رفتار تو پا برنگرفت از خجلت
سرو سرکش که به ناز از قد و قامت برخاست

[7] حافظ این خرقه بینداز مگر جان ببری
کاتش از خرقه سالوس و کرامت برخاست

[1] Went heart and faith ; and the Heart - Ravisher God with reproach arose ,
And said Sit not with me for ,from thee ,safety hath risen .

[2] Of whom heardest thou ,who ,at this banquet of the world hath awhile sat happy
Who ,at the end of the companionship ,not in remorse hath risen .

[3] If ,with its tongue wick the candle expressed a boast of that laughing face
In fine for that boast nights before thy lovers ,it burning hath risen .

[4] In the sward ,from the border of the rose and the cypress ,the spring breeze ,
In longing for that cheek and stature of Thine ,hath risen .

[5] Intoxicated ,Thou passedest by ,and from the Khilvatis of angels
The tumult of resurrection at the sight of Thee hath risen .

[6] Before thy graceful gait ,from shame its foot uplifted not ,
The head - extending lofty cypress that ,with grace of stature and of form ,hath risen .

[1] Glauben und Herz sind weg, und die Geliebte Ist, mich zu schmähen, aufgestanden. Setze dich nicht zu mir! so sprach sie böse: Das Heil ist von dir aufgestanden.

[2] Hast du gehört, es sey bei diesem Fenster Je Einer kurze Zeit geseßen, Welcher zuletzt nicht voll von Reue über Die Unterhaltung aufgestanden.

[3] Weil sich die Kerze jüngst mit freyer Zunge Gerühmet hat der Flammenwangen, Ist sie dadurch zur Pein vor den Geliebten Durch ganze Nächte Wach' gestanden.

[4] Siehe der Frühlingswind ist von den Rosen Und von dem Fuße der Cypreßen, Blos aus Begier und Lust nach deinem Wuchse Nach deinen Wangen aufgestanden.

[5] Trunkenen Schrittes giengst du vorüber, Da ist aus Sehnsucht deines Anblicks Mitten im hohen Kreis der Himmelsbürger Empörung und Gezänk entstanden.

[6] Weil sich die Zeder schämt vor deinem Gange, Hat sie den Fuß nie aufgehoben, Schwankend mit hohem Wuchs ist sie bishero Auf einem Flecke still gestanden.

[7] Werfe hinweg, Hafis, das Kleid des Truges Vielleicht kannst du die Seele retten. Flammen des Schimpfes sind aus dem Gewande Der frommen Mönchezunft entstanden.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.31-4.31

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.31

German Translation

[1] در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است
صراحی می ناب و سفینه غزل است

[2] جریده رو که گذرگاه عافیت تنگ است
پیاله گیر که عمر عزیز بی‌بدل است

[3] نه من ز بی عملی در جهان ملولم و بس
ملالت علما هم ز علم بی عمل است

[4] به چشم عقل در این رهگذار پرآشوب
جهان و کار جهان بی‌ثبات و بی‌محل است

[5] بگیر طره مه چهره‌ای و قصه مخوان
که سعد و نحس ز تاثیر زهره و زحل است

[6] دلم امید فراوان به وصل روی تو داشت
ولی اجل به ره عمر رهزن امل است

[7] به هیچ دور نخواهند یافت هشیارش
چنین که حافظ ما مست باده ازل است

[3] In the world ,not I alone am distressed from being without work
From learning without doing ,is the grief of the learned .

[4] In this thoroughfare full of tumult ,to reason's eye ,
The world and the world's work is without permanency and without place .

[5] Seize the tress of the one of moon face the true Beloved and utter not the .tale ;
For fortune and misfortune are the effects of Venus and of Saturn .

[6] Great hope of union with thee ,had my heart .
But ,on life's path ,death is hope's robber .

[7] At no time ,will they find him sensible :
For this reason ,that Hafiz is intoxicated with the cup of eternity without beginning .

[1] Heutigen Tags, wenn einen treuen Freund du wünschest, Nimm den Becher voll Wein und das Schiff des Liedes.

[2] Geh' du allein, denn einzig ist der Paß der Rettung, Nimm das Glas, denn es ersetzt nichts den Werth des Lebens.

[3] Thätigkeit fehlt mir nicht, ich klag' nicht ihren Mangel, Mancher Weise besitzt Kenntniß ohne Werke.

[4] Schau' mit Vernunft auf diesen lärmenvollen Durchgang Alle Größe der Welt wird dir eitel scheinen.

[5] Greif um das Haar des Monds, und laß das Sternendeuten, Von dem Neumonde Glück, vom Saturnus Unglück.

[6] Auf den Genuß der Wangen hofft' ich einst unendlich, Doch es schneidet der Tod ab des Lebens Börse.

[7] Unser Hafis kann nüchtern nie gefunden werden, Denn betrunken ist Er kraft des ewigen Looses.