Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	2
Translated to:	برآمیز 1

2 Poems contain mix

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.83-10.83

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.83

German Translation

[1] حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند
محرمی کو که فرستم به تو پیغامی چند

[2] ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند

[3] چون می از خم به سبو رفت و گل افکند نقاب
فرصت عیش نگه دار و بزن جامی چند

[4] قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست
بوسه‌ای چند برآمیز به دشنامی چند

[5] زاهد از کوچه رندان به سلامت بگذر
تا خرابت نکند صحبت بدنامی چند

[6] عیب می جمله چو گفتی هنرش نیز بگو
نفی حکمت مکن از بهر دل عامی چند

[7] ای گدایان خرابات خدا یار شماست
چشم انعام مدارید ز انعامی چند

[8] پیر میخانه چه خوش گفت به دردی کش خویش
که مگو حال دل سوخته با خامی چند

[9] حافظ از شوق رخ مهر فروغ تو بسوخت
کامگارا نظری کن سوی ناکامی چند

[1] Thou wrotest not the account of thy state and ,passed some time
Where a confidant so that to thee ,I may send some message

[2] O Murshid to this lofty desire acquisition of union with the true Beloved we cannot attain
Unless your favour advanceth us some paces .

[3] Since from the jar ,wine hath gone into the' flagon and the rose hath cast its veil ,
Preserve the opportunity of ease and drink some cups of wine

[4] Candy mixed with the rose rose - conserve is not the remedy for our sick heart
Some kisses mix with some abuse .

[5] O Zahid pass from the circle of profligates to safety :
Lest ruined make thee ,the society of some ill of fame .

[6] The defect of wine ,all thou toldest its profit also tell us
Negation of God's skill ,make not for the sake of the heart of some people .

[7] O beggars of the tavern God is your Friend ,
Have no eye of expectation of favour from some animals .

[8] To his dreg - drinker ,how well spake the Pir of the wine - house ,
Saying Utter not the state of the consumed heart to some immature ones .

[9] From desire of thy face ,love - kindling that hath the sun's splendour Hafiz consumed
O one whose desire is fulfilled cast a glance towards one some desire unfulfilled .

[1] Du schriebst von deiner Lage nichts, Es giengen hin der Tage manche. O zeig mir einen trauten Freund, Daß ich dir Kunde sende manche.

[2] Zu meinem hocherhabnem Zweck Kann ich unmöglich je gelangen, Wenn du mir selbst nicht Vorschub thust. Durch Huld auf manche Streck', auf manche.

[3] Jetzt da der Wein aus Fäßern strömt, Die Rose ihren Schleier lüftet, Ergreife die Gelegenheit, Und trink' der vollen Gläser manche.

[4] Der Rosen Zuckerkandel ist Nicht meines Herzens Rettungsmittel, Zu deiner Küße manchen misch' Für mich der Bitterkeiten manche.

[5] O Klausner, rette dich mit Hast Hinaus aus der Betrunknen Kreise, Damit nicht deinen guten Ruf Zerstör' der bösen Sorgen manche.

[6] Den Wein hast du genug geschmält, Nun preise auch sein Gutes, Zum folgern sind noch nicht genug, Der allgemeinen Sätze manche.

[7] Ihr Bettler von der Schenke wißt, Ihr habet selber Gott zum Freunde, O sprechet nicht in Gnaden an Deshalb der dummen Thiere manche.

[8] Der Alte von der Schenke hat Gar schön gesagt zu seinen Trinkern, Dem Herzen, welches Gluth verzehrt, Erzählet nicht der Reden manche.

[9] Hafisens Herz ist aus Begier Nach deinem Wangenglanz verbrennet, Du Mächtiger! o schau herab Auf der Ohnmächtigen so manche.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.32-4.32

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.32

German Translation

[1] گل در بر و می در کف و معشوق به کام است
سلطان جهانم به چنین روز غلام است

[2] گو شمع میارید در این جمع که امشب
در مجلس ما ماه رخ دوست تمام است

[3] در مذهب ما باده حلال است ولیکن
بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است

[4] گوشم همه بر قول نی و نغمه چنگ است
چشمم همه بر لعل لب و گردش جام است

[5] در مجلس ما عطر میامیز که ما را
هر لحظه ز گیسوی تو خوش بوی مشام است

[6] از چاشنی قند مگو هیچ و ز شکر
زان رو که مرا از لب شیرین تو کام است

[7] تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کوی خرابات مقام است

[8] از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است
وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است

[9] میخواره و سرگشته و رندیم و نظرباز
وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است

[10] با محتسبم عیب مگویید که او نیز
پیوسته چو ما در طلب عیش مدام است

[11] حافظ منشین بی می و معشوق زمانی
کایام گل و یاسمن و عید صیام است

[1] When the rose is in the bosom ; wine in the hand and the Beloved to my desire ,
On such a day ,the world's Sultan is my slave .

[2] Say Into this assembly ,bring ye no candle for to - night .
In our assembly ,the moon of the Friend's face is full .

[3] In our order of profligates the wine - cup is lawful but ,
O Cypress ,rose of body without thy face presence unlawful .

[4] My ear is all intent on the voice of the reed and ,the melody of the harp the instruction of the Murshid
My eye is all intent on Thy ruby lip ,and on the circulation of the cup the manifestations of glories of God in the night season

[5] In our assembly of Lovers mix not 'itr perfume for our soul ,
Every moment ,receiveth perfume from the fragrance of the tip of Thy tress .

[6] Say ye naught of the sweetness of candy and sugar the delights of the world
For my desire is for Thy sweet lip the sweet stream of Divine grace ,the source of endless delight

[7] From the time when the treasure of grief for Thee was dweller in my ruined heart ,
The corner of the tavern is ever my abode .

[8] Of shame ,why speakest thou For from shame is my name renown
Of name renown why askest thou For from name renown is my shame .

[9] Wine - drinker ,distraught of head ,profligate ,and glance - player 1 am :
In this city ,who is that one who is not like this

[10] To the Muhtasib ,utter not my crime ; for he also
Is ever like me in desire of the drinkers of wine .

[11] Hafiz sit not a moment without wine ,and the Beloved
Tis the season of the rose ,and of the jessamine ,and of the 'Id of Siyam

[1] Rosen am Busen! Wein in der Hand, Die Liebste nach Willen! Dann sind Kaiser meine Sklaven

[2] Weg mit den Lichtern, traget sie weg! In dieser Versammlung Scheinet heut der Liebsten Vollmond.

[3] Wein ist erlaubt nach unserm Gesetz; Doch ohne dein Antlitz

[4] Lautengetön erfreut das Ohr Das Auge verweilet Auf den Lippen, auf dem Glase.

[5] Rosenceder ists verbothen. Rosengeruchs bedürfen wir nicht, Es duften die Seelen Vom Geruche deiner Locken.

[6] Rede mir nicht vom Zuckergebäck! Der Zucker der Lippen Ist der höchste meiner Wünsche.

[7] Seit im verstörten Busen der Schatz Des Kummers verwahrt liegt, Liege ich verstört in Schenken.

[8] Sprich von Schimpf nicht, Schimpf ist mein Ruhm. Was fragst du vom Ruhme? Ruhm ist mir zum Schimpf geworden.

[9] Rauschig und taumelnd schmachtenden Blicks Durchzieh' ich die Straßen, Zeige sich, der mir nicht gleichet!

[10] Saget hievon der Obrigkeit nichts Begabet mit Trinklust Ist sie selber anzuschauen.

[11] Bleibe nicht ohne Liebchen und Wein Hafis bei dem Feste Zu der Zeit der Rosenblüthe.