Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	3
Co-occurrences:	wine 2

3 Poems contain waft

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.17-28.17

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.17

German Translation

[1] گر دست دهد خاک کف پای نگارم
بر لوح بصر خط غباری بنگارم

[2] بر بوی کنار تو شدم غرق و امید است
از موج سرشکم که رساند به کنارم

[3] پروانه او گر رسدم در طلب جان
چون شمع همان دم به دمی جان بسپارم

[4] امروز مکش سر ز وفای من و اندیش
زان شب که من از غم به دعا دست برآرم

[5] زلفین سیاه تو به دلداری عشاق
دادند قراری و ببردند قرارم

[6] ای باد از آن باده نسیمی به من آور
کان بوی شفابخش بود دفع خمارم

[7] گر قلب دلم را ننهد دوست عیاری
من نقد روان در دمش از دیده شمارم

[8] دامن مفشان از من خاکی که پس از من
زین در نتواند که برد باد غبارم

[9] حافظ لب لعلش چو مرا جان عزیز است
عمری بود آن لحظه که جان را به لب آرم

[1] If the dust of the sole of my idol's foot give aid
With it on the tablet of vision ,a dusty line whereby my vision may be increased I will draw

[2] Overwhelmed in desire of Thy embrace I became and my hope is
That ,through the violence of the wave of my tear ,me to reach to the shore ,it the wave may cause .

[3] If in desire of my life ,His order reach me ,
That very moment ,like the candle ,in a moment ,my life a sacrifice for Him I surrender .

[4] To - day ,from fidelity to me ,turn not away Thy head and think
Of that night ,when ,through grief ,my hand in prayer ,I uplift .

[5] For the consolation of lovers ,Thy two tresses ,
A great covenant ,gave ; and my rest ,took .

[6] O breeze murshid me ,a fragrant waft from that cup of wine of divine love bring :
For ,from the grief of wine - sickness temptations of the world me convalescence ,that perfume giveth .

[7] If the Friend establish not the proof of the base - coin of my heart ,
From my eye ,in His path ,current coin tears I reckon .

[8] From me ,dusty ,shake not in pride thy skirt .For ,after death ,
From this door ,it is not possible that my dust even the whirling wind can take .

[9] Hafiz since His ruby lip is as the dear soul to me ,
That moment when to the lip of the true Beloved I bring my soul ,a lasting life mine will be .

[1] Meine Worte haben gelobt die Locken,Deßhalb hauchen sie nun Gerüche süß wieDüfte des Moschus.

[2] Wenn der Staub der Sohlen der Freundinn zu mir kommt,Will ich auf der Tafel des Aug's mit StaubeLinien zeichnen.

[3] Ich versank in deiner Umarmung Wünschen,Doch ich hoffe an das Gestade aus derFluth mich zu retten.

[4] Fodert mir ihr Schmetterling ab die Seele,Will ich wie die Kerze im AugenblickeOpfern die Seele.

[5] Ziehe nicht zurück vom Gemüth die Treue,Denk der Nacht, wo ich zum Gebet die Hand ausSchmerzen erhoben.

[6] Deine schwarzen Locken versprachen alleHerzen zu bewahren, und meines habenSie mir geraubet.

[7] Ostwind bring' mir einen Geruch vom Weine,Denn mich heilen diese Gerüche von demHefen des Schmerzens.

[8] Wenn sie keinen Werth für das Herz bestimmet,Will ich auf dem Weg statt der baaren MünzeStreuen die Augen.

[9] Wisch' nicht ab den Staub von dem Saum des KleidesBin ich einstens Staub, so vermag von dir keinWind mich zu wehren.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.47-4.47

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.47

German Translation

[1] صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست
بیار نفحه‌ای از گیسوی معنبر دوست

[2] به جان او که به شکرانه جان برافشانم
اگر به سوی من آری پیامی از بر دوست

[3] و گر چنان که در آن حضرتت نباشد بار
برای دیده بیاور غباری از در دوست

[4] من گدا و تمنای وصل او هیهات
مگر به خواب ببینم خیال منظر دوست

[5] دل صنوبریم همچو بید لرزان است
ز حسرت قد و بالای چون صنوبر دوست

[6] اگر چه دوست به چیزی نمی‌خرد ما را
به عالمی نفروشیم مویی از سر دوست

[7] چه باشد ار شود از بند غم دلش آزاد
چو هست حافظ مسکین غلام و چاکر دوست

[1] O Breeze If thy path should chance by the Land of the Friend .
Bring a fragrant waft of air from the beperfumed tress of the Friend .

[2] By this soul I swear that ,in thanks ,I will surrender my Life for thee
If thou bring to me a message from the Friend

[3] And ,if ,even so ,in that Presence difficult of approach no access be thine ,
Bring a little dust as collyrium for my eye from the door of the Friend .

[4] I ,The beggar ,where The longing desire for union with Him ,where alas
Perchance ,in sleep ,I may behold the form of the aspect of the Friend .

[5] My pine - cone - like heart is trembling like the willow ,
In envy of the form and the pine - like stature of the Friend .

[6] Although ,the Friend purchase us not for even a small thing ,
For a whole world ,we sell not a single hair from the head of the Friend .

[7] If his Hafiz's heart be free from the bond of grief ,what then
When poor Hafiz is the slave and servant of the Friend .

[1] O Morgenwind gehst du vorbei Beim Aufenthalt der Freundinn, Bring einen Hauch vom Wohlgeruch Des Ambrahaars der Freundinn.

[2] Bei ihrer Seel'! ich will aus Dank Die meinige verstreuen, Wenn du zu mir die Kunde bringst Vom Busenschnee der Freundinn.

[3] Ich bin ein Bettler! - Ihr Genuß! O wehe der Verwirrung! Vielleicht kann ich im Traume sehn Das schöne Bild der Freundinn.

[5] Es zittert auf mein hohes Herz Wie Weiden leicht beweglich, Aus Sehnsucht nach dem hohen Wuchs Der Pinie der Freundinn.

[6] Wiewohl die Freundinn mich für nichts Erkaufet hat zum Sklaven, So geb ich doch um eine Welt Kein Haar vom Kopf der Freundinn.

[7] Was nützt es wohl, wenn auch das Herz Hafisens frey vom Gram ist, Er bleibet doch der treue Knecht, Er bleibt der Sklav der Freundinn.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.81-4.81

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.81

German Translation

[1] مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چشم جادویت

[2] پس از چندین شکیبایی شبی یا رب توان دیدن
که شمع دیده افروزیم در محراب ابرویت

[3] سواد لوح بینش را عزیز از بهر آن دارم
که جان را نسخه‌ای باشد ز لوح خال هندویت

[4] تو گر خواهی که جاویدان جهان یک سر بیارایی
صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت

[5] و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت

[6] من و باد صبا مسکین دو سرگردان بی‌حاصل
من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت

[7] زهی همت که حافظ راست از دنیی و از عقبی
نیاید هیچ در چشمش بجز خاک سر کویت

[1] Ever intoxicated keepeth me the waft of air of the tress - curl of Thine .
Momently ruined maketh me the deceit of the eye of sorcery of Thine .

[2] O Lord after such patience ,one can see a night
Whereon ,we may kindle the candle of our eye in the prayer - arch of the eyebrow of Thine .

[3] The black tablet of vision ,I hold dear for the sake
That to the soul ,it is a book of the picture of the dark mole of Thine .

[4] If Thou wish perpetually to adorn the world altogether
Tell the breeze that it should uplift awhile the veil from the face of Thine .

[5] And if Thou wish to cast out from the world the custom of effacement
O true Beloved scatter Thy tress that it may shed thousands of souls from every hair of Thine .

[6] Wretched ,I and the morning breeze two heads ,revolving without profit
Intoxicated ,1 ,from the sorcery of the eye of Thine it ,from the perfume of the tress of Thine .

[7] O excellent the spirit that Hafiz hath of this world and of the next world ,
Naught cometh into his eye ,save the dust of the head of the street of Thine .

[8] Every moment ,I used to consider the black pupil of the eye intent upon the blood of my heart ; and regarded it my enemy
This moment ,I hold it dear in memory of the dark mole whose form it hath of Thine .

[1] Immer bin ich betrunken Vom Hauche deiner krausen Locken, Immer bin ich verstöret Vom Blicke deines Zauberauges.

[2] Nach so vieler bestandner Geduld, o Herr! kann ich nicht einstens Auf der Brauen Altare Verbrennen meines Auges Kerze!

[3] Sorgsam halt' ich in Ehren Den schwarzen Apfel meines Auges, Weil er gleichsam ein Abdruck Vom schwarzen Maal ist, für die Seele.

[4] Wenn du wünschest, auf einmal Das ew'ge Leben uns zu zeigen, O so sage dem Ostwind: Daß er den Wangenschleier lüfte.

[5] Wenn du wünschest, auf einmal Die Welt entkörpert ganz zu schauen, Lös' die Locken, es hangen An jedem Härchen tausend Seelen

[6] Beide, ich und der Ostwind, Sind ein Paar verwirrter Thoren; Ich vom Zauber des Auges, Und er von dem Geruch des Haares.

[7] Hoher Geist ward Hafisen! Von dieser Welt , und von der andern Springet nichts ihm ins Aug', als Der Staub der Schwelle deiner Thüre.