Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	4
Translated to:	keepeth 3 \| giveth 1
Lemma:	داشت/دار VERB

4 Poems contain می‌دارد

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.1-1.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.1

German Translation

[1] الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

[2] به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها

[3] مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها

[4] به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها

[5] شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها

[6] همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل‌ها

[7] حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها

[1] Ho Saki ,pass around and offer the bowl of love for God
For the burden of love for God at first on the day of covenant appeared easy ,but now difficulties have occurred .

[2] By reason of the perfume hope of the musk - pod ,that ,at the end of night the breeze displayeth from that knotted fore - lock ,
From the twist of its musky dark ,fragrant curl ,what blood of grief befell the hearts of the lovers of God

[3] In the stage this world of the true Beloved ,mine what ease and pleasure ,when momently ,
The loud bell of the call of death giveth voice ,saying Bind ye up the chattels of existence

[4] With wine ,becolour the prayer - mat if the Pir of the magians the perfect murshid bid thee
For of the way and usage of the stages to God not without knowledge is the holy traveller the perfect murshid

[5] The dark night of the world and the fear of the wave of grief and the whirlpool so fearful the time of death
The light - burdened ones of the shore ancestors who have passed the flood of death how know they our state

[6] By following my own fancy in hastening to union with God me only to ill fame all my work brought
Secret ,how remaineth that great mystery of love whereof great assemblies speak

[7] Hafiz if thou desire the presence union with God Most High from Him be not absent
When thou visitest thy Beloved ,abandon the world and let it go .

[1] Reich mir o Schenke das Glas,Bringe den Gästen es zu,Leicht' ist die Lieb' im AnfangEs folgen aber Schwierigkeiten.

[2] Wegen des Moschusgeruchs,Welchen der Ostwind geraubtDeinen gekrau'sten Locken,Wie vieles Blut entfloß dem Herzen!

[3] Folge dem Worte des WirthsFärbe den Teppich mit Wein.Reisende sind der Wege,Sie sind des Laufs der Posten kundig.

[4] Kann ich genießen der LustIn des Geliebten Gezelt,Wenn mich zum Aufbruch immerDer Karawane Glocke rufet!

[5] Finstere Schatten der Nacht!Wogen und Wirbelgefahr,Können Euch wohl begreifen,Die leicht geschürzt am Ufer wohnen?

[6] Durch die befriedigte LustWard ich zum Mährchen der Stadt,Kann ein Geheimniß bleibenDer Stoff der allgemeinen Sage?

[7] Wünschest du Ruhe Hafis,Folge dem köstlichen Rath:Willst du das Liebchen finden,Verlaß die Welt und laß sie gehen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:25.2-25.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:25.2

German Translation

[1] هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک
گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک

[2] مرا امید وصال تو زنده می‌دارد
و گر نه هر دمم از هجر توست بیم هلاک

[3] نفس نفس اگر از باد نشنوم بویش
زمان زمان چو گل از غم کنم گریبان چاک

[4] رود به خواب دو چشم از خیال تو هیهات
بود صبور دل اندر فراق تو حاشاک

[5] اگر تو زخم زنی به که دیگری مرهم
و گر تو زهر دهی به که دیگری تریاک

[6] بضرب سیفک قتلی حیاتنا ابدا
لان روحی قد طاب ان یکون فداک

[7] عنان مپیچ که گر می‌زنی به شمشیرم
سپر کنم سر و دستت ندارم از فتراک

[8] تو را چنان که تویی هر نظر کجا بیند
به قدر دانش خود هر کسی کند ادراک

[9] به چشم خلق عزیز جهان شود حافظ
که بر در تو نهد روی مسکنت بر خاک

[1] If design for my destruction ,thousands of enemies Shaitans ,intent upon leading one astray make ,
If thou O perfect murshid be my friend and aider of enemies ,I have no fear .

[2] Me ,hope of union with Thee keepeth alive
If not ,from separation from Thee a hundred ways ,fear of destruction is mine .

[3] Breath by breath ,if ,from the breeze ,Thy perfume ,I perceive not ,
Time after time ,rent like the rose my collar I make .

[4] On account of Thy image ,go to sleep my two eyes never
In separation from Thee ,patient was my heart ,'God forbid

[5] If a wound ,Thou strike ,'tis better than the plaister of another
If poison Thou give ,better than the antidote of another .

[6] My slaughter ,by the blow of Thy sword is everlasting life
For ,verily happy is my soul in this that it is a sacrifice for Thee .

[7] The rein ,turn not .For if me ,Thou strike with the sword ,
My head ,the shield I make from the saddle - strap to bind me as game Thy hand I keep not back .

[8] Thee ,as Thou art ,how may every vision see
To the extent of his vision ,every one understandeth .

[1] Tausende Feinde mögen mir den Untergang drohen,Bist nur du mein Freund, fürcht' ich der Feinde nicht.

[2] Mich erhält beim Leben, Hoffnung deines Genußes,Hunderfachen Tod fürcht' ich von deiner Flucht.

[3] Bringt der Wind von Hauch zu Hauche deinen Geruch nicht,So zerspring' ich wie Rosen von Zeit zu Zeit.

[4] Läßt dein Bild wohl Schlaf in meine Augen? Beyleibe!Bin ich fern von dir ruhig? Bewahre Gott!

[5] Besser ist ein Schlag von dir als Pflaster von Andern,Und ich zieh' dein Gift Anderer Theriak vor.

[6] Mord mit deinem Schwerdte ist mir ewiges Leben,Meine Seel' ist gut dir sie zu opfern,

[7] Lenk' nicht ab den Zügel, schlage mich mit dem Schwerdte,Denn ich zieh' die Hand nimmer vom Bügel ab.

[8] Wo sah' je das Auge eine Schönheit, wie du bist,Jeder schaut nach Maß seines Vermögens dich.

[9] Damals wird Hafis von allem Volke geehret,Wenn er sein Gesicht wälzet in deinem Staub.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.61-4.61

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.61

German Translation

[1] خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست
تاب آن زلف پریشان تو بی چیزی نیست

[2] از لبت شیر روان بود که من می‌گفتم
این شکر گرد نمکدان تو بی چیزی نیست

[3] جان درازی تو بادا که یقین می‌دانم
در کمان ناوک مژگان تو بی چیزی نیست

[4] مبتلایی به غم محنت و اندوه فراق
ای دل این ناله و افغان تو بی چیزی نیست

[5] دوش باد از سر کویش به گلستان بگذشت
ای گل این چاک گریبان تو بی چیزی نیست

[6] درد عشق ار چه دل از خلق نهان می‌دارد
حافظ این دیده گریان تو بی چیزی نیست

[1] The sleep of that thy seducing eye without something is not
The curl of that thy dishevelled tress ,without something is not .

[2] Running from thy lip ,was milk in infancy when I spake ,
Saying : This sugar round about thy salt - pan mouth without something is not

[3] Be thy life long for well I know
The arrow of thy eye - lash in the bow ,without something is not .

[4] With the grief ,the pain ,the sorrow of separation ,thou art distressed
O heart this thy wailing and lamenting without something is not .

[5] Last night ,from the head of his street ,the wind passed to the rose - garden
O rose this rent of thy collar ,without something is not .

[6] Although the heart keepeth love's pain secret from the people ,
Hafiz This weeping eye without something is not .

[1] Deiner Narziß' schelmischer Schlaf, ist nicht umsonst; Deines verwirrten Haars Geringel Ist nicht umsonst.

[2] Als ich dich sah milchigen Munds sagte ich schon Diese Verschwendung deines Zuckers Ist nicht umsonst. Lippen und Mund sind ein verjüngender Quell; Aber am Kinn der Brunn des Grübchens Ist nicht umsonst.

[3] Lange genug lebe vergnügt! Wenn ich gleich weiß Pfeile der Wimpern auf dem Bogen Sind nicht umsonst.

[4] Kummer und Schmerz, Trennung und Gram, lasset auf immer Glaube mein Herz dieses Flehen und Klagen Ist nicht umsonst.

[5] Gestern entfloh'n ihrem Gemach, Lüftchen der Flur Deine zerspaltne Brust o Rose! Ist nicht umsonst.

[6] Halte dem Volk Liebesgefühl, immer versteckt; Augen Hafis! die Thränen weinen, Sie sind nicht umsonst.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.81-4.81

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.81

German Translation

[1] مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چشم جادویت

[2] پس از چندین شکیبایی شبی یا رب توان دیدن
که شمع دیده افروزیم در محراب ابرویت

[3] سواد لوح بینش را عزیز از بهر آن دارم
که جان را نسخه‌ای باشد ز لوح خال هندویت

[4] تو گر خواهی که جاویدان جهان یک سر بیارایی
صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت

[5] و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت

[6] من و باد صبا مسکین دو سرگردان بی‌حاصل
من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت

[7] زهی همت که حافظ راست از دنیی و از عقبی
نیاید هیچ در چشمش بجز خاک سر کویت

[1] Ever intoxicated keepeth me the waft of air of the tress - curl of Thine .
Momently ruined maketh me the deceit of the eye of sorcery of Thine .

[2] O Lord after such patience ,one can see a night
Whereon ,we may kindle the candle of our eye in the prayer - arch of the eyebrow of Thine .

[3] The black tablet of vision ,I hold dear for the sake
That to the soul ,it is a book of the picture of the dark mole of Thine .

[4] If Thou wish perpetually to adorn the world altogether
Tell the breeze that it should uplift awhile the veil from the face of Thine .

[5] And if Thou wish to cast out from the world the custom of effacement
O true Beloved scatter Thy tress that it may shed thousands of souls from every hair of Thine .

[6] Wretched ,I and the morning breeze two heads ,revolving without profit
Intoxicated ,1 ,from the sorcery of the eye of Thine it ,from the perfume of the tress of Thine .

[7] O excellent the spirit that Hafiz hath of this world and of the next world ,
Naught cometh into his eye ,save the dust of the head of the street of Thine .

[8] Every moment ,I used to consider the black pupil of the eye intent upon the blood of my heart ; and regarded it my enemy
This moment ,I hold it dear in memory of the dark mole whose form it hath of Thine .

[1] Immer bin ich betrunken Vom Hauche deiner krausen Locken, Immer bin ich verstöret Vom Blicke deines Zauberauges.

[2] Nach so vieler bestandner Geduld, o Herr! kann ich nicht einstens Auf der Brauen Altare Verbrennen meines Auges Kerze!

[3] Sorgsam halt' ich in Ehren Den schwarzen Apfel meines Auges, Weil er gleichsam ein Abdruck Vom schwarzen Maal ist, für die Seele.

[4] Wenn du wünschest, auf einmal Das ew'ge Leben uns zu zeigen, O so sage dem Ostwind: Daß er den Wangenschleier lüfte.

[5] Wenn du wünschest, auf einmal Die Welt entkörpert ganz zu schauen, Lös' die Locken, es hangen An jedem Härchen tausend Seelen

[6] Beide, ich und der Ostwind, Sind ein Paar verwirrter Thoren; Ich vom Zauber des Auges, Und er von dem Geruch des Haares.

[7] Hoher Geist ward Hafisen! Von dieser Welt , und von der andern Springet nichts ihm ins Aug', als Der Staub der Schwelle deiner Thüre.