Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	4
Translated to:	curl 3 \| tress 1
Co-occurrences:	بایدش 2
Lemma:	جعد NOUN

3 Poems contain جعد

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.1-1.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.1

German Translation

[1] الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

[2] به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها

[3] مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها

[4] به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها

[5] شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها

[6] همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل‌ها

[7] حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها

[1] Ho Saki ,pass around and offer the bowl of love for God
For the burden of love for God at first on the day of covenant appeared easy ,but now difficulties have occurred .

[2] By reason of the perfume hope of the musk - pod ,that ,at the end of night the breeze displayeth from that knotted fore - lock ,
From the twist of its musky dark ,fragrant curl ,what blood of grief befell the hearts of the lovers of God

[3] In the stage this world of the true Beloved ,mine what ease and pleasure ,when momently ,
The loud bell of the call of death giveth voice ,saying Bind ye up the chattels of existence

[4] With wine ,becolour the prayer - mat if the Pir of the magians the perfect murshid bid thee
For of the way and usage of the stages to God not without knowledge is the holy traveller the perfect murshid

[5] The dark night of the world and the fear of the wave of grief and the whirlpool so fearful the time of death
The light - burdened ones of the shore ancestors who have passed the flood of death how know they our state

[6] By following my own fancy in hastening to union with God me only to ill fame all my work brought
Secret ,how remaineth that great mystery of love whereof great assemblies speak

[7] Hafiz if thou desire the presence union with God Most High from Him be not absent
When thou visitest thy Beloved ,abandon the world and let it go .

[1] Reich mir o Schenke das Glas,Bringe den Gästen es zu,Leicht' ist die Lieb' im AnfangEs folgen aber Schwierigkeiten.

[2] Wegen des Moschusgeruchs,Welchen der Ostwind geraubtDeinen gekrau'sten Locken,Wie vieles Blut entfloß dem Herzen!

[3] Folge dem Worte des WirthsFärbe den Teppich mit Wein.Reisende sind der Wege,Sie sind des Laufs der Posten kundig.

[4] Kann ich genießen der LustIn des Geliebten Gezelt,Wenn mich zum Aufbruch immerDer Karawane Glocke rufet!

[5] Finstere Schatten der Nacht!Wogen und Wirbelgefahr,Können Euch wohl begreifen,Die leicht geschürzt am Ufer wohnen?

[6] Durch die befriedigte LustWard ich zum Mährchen der Stadt,Kann ein Geheimniß bleibenDer Stoff der allgemeinen Sage?

[7] Wünschest du Ruhe Hafis,Folge dem köstlichen Rath:Willst du das Liebchen finden,Verlaß die Welt und laß sie gehen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.5-16.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.5

German Translation

[1] باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش
بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش

[2] ای دل اندربند زلفش از پریشانی منال
مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش

[3] رند عالم سوز را با مصلحت بینی چه کار
کار ملک است آن که تدبیر و تامل بایدش

[4] تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست
راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش

[5] با چنین زلف و رخش بادا نظربازی حرام
هر که روی یاسمین و جعد سنبل بایدش

[6] نازها زان نرگس مستانه‌اش باید کشید
این دل شوریده تا آن جعد و کاکل بایدش

[7] ساقیا در گردش ساغر تعلل تا به چند
دور چون با عاشقان افتد تسلسل بایدش

[8] کیست حافظ تا ننوشد باده بی آواز رود
عاشق مسکین چرا چندین تجمل بایدش

[1] The gardener the holy traveller if ,for a space of five days ,a life - time the society of the rose the true Beloved is necessary for him ,
Against the tyranny of the thorn of separation ,the patience of the patient bulbul is necessary for him .

[2] O heart in the bond of His tress the world regarding perturbation ,bewail not ,
When ,into the bond ,the wise bird falleth ,fortitude is necessary for it .

[4] In tarikat ,reliance on piety and knowledge is infidelity
If a hundred kinds of skill ,the way - farer have ,trust in God is necessary for him .

[5] With tress and face like this of His the true Beloved unlawful be glance - playing of love
To that one ,if the jasmine - face ,and the hyacinth - curl is necessary for him .

[6] The disdainful airs of that intoxicated narcissus ,it is necessary to endure ,
O distraught heart since that tress and fore - lock is necessary for it .

[7] O Saki in the cup's circulation ,delay how long
When with lovers ,the cup's circulation chanceth ,succession continuity is necessary for it .

[8] Who is Hafiz since ,without the harp's sound ,he drinketh not the cup
The wretched lover patience like this ,why' is necessary for him

[1] Der Gärtner, dem fünf Tage langGespräch der Rosen ziemet,Er weiß wohl, daß der NachtigallDes Dornes Leiden ziemet.

[2] In ihrer Locken Banden klag'Nicht über dein Verderben,Weil kleinen Vögeln in dem NetzKein Weheklagen ziemet.

[3] Was hat der Trunkene der WeltZu thun wohl mit Geschäften?Da Rath und tiefe UrtheilskraftZu dem Geschäfte ziemet.

[4] Ungläubig ist, wer auf dem WegDer Lieb' und Tugend prahlet,Weil, wenn er Tausende auch hat,Ihm doch Vertrauen ziemet.

[5] Mit solchen Wangen, solchem HaarZu spielen sey verboten,Wenn immer Hyacinthen HaarJasminenantlitz ziemet.

[6] Der trunkenen Narziße ziemtLiebkosungen zu spenden,So lang dem wüsten Herz die LustDes dunkeln Haares ziemet.

[7] O Schenke sag', was weigerst duDas Glas herum zu geben?Da den Verliebten in dem KreisEin stetes Drehen ziemet.

[8] Wer ist Hafis, daß er den WeinNicht ohne Lärmen trinket;Wer sagt daß armen LiebendenSo vieler Aufwand ziemet?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.81-4.81

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.81

German Translation

[1] مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چشم جادویت

[2] پس از چندین شکیبایی شبی یا رب توان دیدن
که شمع دیده افروزیم در محراب ابرویت

[3] سواد لوح بینش را عزیز از بهر آن دارم
که جان را نسخه‌ای باشد ز لوح خال هندویت

[4] تو گر خواهی که جاویدان جهان یک سر بیارایی
صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت

[5] و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت

[6] من و باد صبا مسکین دو سرگردان بی‌حاصل
من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت

[7] زهی همت که حافظ راست از دنیی و از عقبی
نیاید هیچ در چشمش بجز خاک سر کویت

[1] Ever intoxicated keepeth me the waft of air of the tress - curl of Thine .
Momently ruined maketh me the deceit of the eye of sorcery of Thine .

[2] O Lord after such patience ,one can see a night
Whereon ,we may kindle the candle of our eye in the prayer - arch of the eyebrow of Thine .

[3] The black tablet of vision ,I hold dear for the sake
That to the soul ,it is a book of the picture of the dark mole of Thine .

[4] If Thou wish perpetually to adorn the world altogether
Tell the breeze that it should uplift awhile the veil from the face of Thine .

[5] And if Thou wish to cast out from the world the custom of effacement
O true Beloved scatter Thy tress that it may shed thousands of souls from every hair of Thine .

[6] Wretched ,I and the morning breeze two heads ,revolving without profit
Intoxicated ,1 ,from the sorcery of the eye of Thine it ,from the perfume of the tress of Thine .

[7] O excellent the spirit that Hafiz hath of this world and of the next world ,
Naught cometh into his eye ,save the dust of the head of the street of Thine .

[8] Every moment ,I used to consider the black pupil of the eye intent upon the blood of my heart ; and regarded it my enemy
This moment ,I hold it dear in memory of the dark mole whose form it hath of Thine .

[1] Immer bin ich betrunken Vom Hauche deiner krausen Locken, Immer bin ich verstöret Vom Blicke deines Zauberauges.

[2] Nach so vieler bestandner Geduld, o Herr! kann ich nicht einstens Auf der Brauen Altare Verbrennen meines Auges Kerze!

[3] Sorgsam halt' ich in Ehren Den schwarzen Apfel meines Auges, Weil er gleichsam ein Abdruck Vom schwarzen Maal ist, für die Seele.

[4] Wenn du wünschest, auf einmal Das ew'ge Leben uns zu zeigen, O so sage dem Ostwind: Daß er den Wangenschleier lüfte.

[5] Wenn du wünschest, auf einmal Die Welt entkörpert ganz zu schauen, Lös' die Locken, es hangen An jedem Härchen tausend Seelen

[6] Beide, ich und der Ostwind, Sind ein Paar verwirrter Thoren; Ich vom Zauber des Auges, Und er von dem Geruch des Haares.

[7] Hoher Geist ward Hafisen! Von dieser Welt , und von der andern Springet nichts ihm ins Aug', als Der Staub der Schwelle deiner Thüre.