Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	placedest 1 \| one nature 1
Lemma:	نهاد/نه VERB

2 Poems contain نهادی

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.60-28.60

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.60

German Translation

[1] خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم
به ره دوست نشینیم و مرادی طلبیم

[2] زاد راه حرم وصل نداریم مگر
به گدایی ز در میکده زادی طلبیم

[3] اشک آلوده ما گر چه روان است ولی
به رسالت سوی او پاک نهادی طلبیم

[4] لذت داغ غمت بر دل ما باد حرام
اگر از جور غم عشق تو دادی طلبیم

[5] نقطه خال تو بر لوح بصر نتوان زد
مگر از مردمک دیده مدادی طلبیم

[6] عشوه‌ای از لب شیرین تو دل خواست به جان
به شکرخنده لبت گفت مزادی طلبیم

[7] تا بود نسخه عطری دل سودازده را
از خط غالیه سای تو سوادی طلبیم

[8] چون غمت را نتوان یافت مگر در دل شاد
ما به امید غمت خاطر شادی طلبیم

[9] بر در مدرسه تا چند نشینی حافظ
خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم

[1] Arise so that by the wine - house door ,an opening of the heart we may seek .;
In the path of the Friend ,may sit ; and our purpose seek .

[2] Road - provisions for the path of travel to the Friend's fold ,we have not ,Perchance ,
By begging ,from the wine - house door ,road - provisions ,we may seek .

[3] Though running ,are our blood stained tears ,yet ,
For despatching them to Him ,one of pure nature ,we seek .

[4] To our heart ,forbidden be the taste of the stain of grief for Thee ,
If ,for the violence of the grief of love for Thee ,justice we seek .

[5] On vision's tablet ,the point of Thy dark mole ,one cannot cast ,
Unless ,from the dark pupil of the eye ,ink we seek .

[6] From Thy sweet lip ,my heart with soul sought the way
With sweet smile ,Thy lip said A purpose ,let us seek .

[7] As long as the beperfumed prescription shall be for the distraught stricken heart ,
From Thy perfume - diffusing hair ,a passion we seek -

[8] Since ,save in the joyous heart ,one cannot gain grief for Thee ,
In hope of grief for Thee ,a joyous heart ,we seek .

[9] Hafiz at the college - doer ,how long sittest thou
Arise so that by the wine - house door ,an opening of the heart we may seek .

[1] Steh' auf! man öffne die Schenkenthür, Wir wollen es begehren. Wir wollen sitzen am Weg des Freunds Und unsern Wunsch begehren.

[2] Der Vorrath mangelt uns auf dem Weg, Der zu dem Freunde führet, Wir wollen bettelnd am Schenkenthor Den Vorrath uns begehren.

[3] Es fließen blutige Thränen zwar Aus meinen Augen immer, Allein gereiniget sey der Both Den wir für ihn begehren.

[4] Nie soll mein Herz den Geschmack des Maals Von deinem Grame kosten, Wenn ich im Fieber der Lieb' vielleicht Ein Mittel soll begehren.

[5] Um auf das Blatt des Gesichts den Punkt Von deinem Maal zu mahlen, Muß man die Schwärze vom Dintenschwarz Des Aug's dazu begehren.

[6] Das Herz verlangte für Seelenpreis Liebkosung von den Lippen, Doch lächelnd sagten die Lippen ihm: Das heißt zu viel begehren.

[7] Um einen Balsam für's wunde Herz Nach Regeln zu bereiten. Geschieht es, daß wir vom Schwarz des Barts Für uns etwas begehren.

[8] Weil mir im fröhlichen Sinn dein Schmerz Sich pfleget einzunisten, So wollen wir mit des Schmerzes Wunsch Nur frohen Sinn begehren.

[9] Wie lange sitzest du noch Hafis Hier an der Thür der Schenke, Steh' auf! man öffne das Schenkenthor Wir wollen es begehren.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.5-32.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.5

German Translation

[1] ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی
لطف کردی سایه‌ای بر آفتاب انداختی

[2] تا چه خواهد کرد با ما آب و رنگ عارضت
حالیا نیرنگ نقشی خوش بر آب انداختی

[3] گوی خوبی بردی از خوبان خلخ شاد باش
جام کیخسرو طلب کافراسیاب انداختی

[4] هر کسی با شمع رخسارت به وجهی عشق باخت
زان میان پروانه را در اضطراب انداختی

[5] گنج عشق خود نهادی در دل ویران ما
سایه دولت بر این کنج خراب انداختی

[6] زینهار از آب آن عارض که شیران را از آن
تشنه لب کردی و گردان را در آب انداختی

[7] خواب بیداران ببستی وان گه از نقش خیال
تهمتی بر شب روان خیل خواب انداختی

[8] پرده از رخ برفکندی یک نظر در جلوه گاه
و از حیا حور و پری را در حجاب انداختی

[9] باده نوش از جام عالم بین که بر اورنگ جم
شاهد مقصود را از رخ نقاب انداختی

[10] از فریب نرگس مخمور و لعل می پرست
حافظ خلوت نشین را در شراب انداختی

[11] و از برای صید دل در گردنم زنجیر زلف
چون کمند خسرو مالک رقاب انداختی

[12] داور دارا شکوه‌ای آن که تاج آفتاب
از سر تعظیم بر خاک جناب انداختی

[13] نصره الدین شاه یحیی آن که خصم ملک را
از دم شمشیر چون آتش در آب انداختی

[1] O thou that ,on the moon of thy radiant face the veil of musky hair castest ,
Kindness ,thou didst on the sun thy effulgent face ,so that from love's fire ,lovers should not consume a shade thou castest .

[2] With us ,the water lustre of colour of thy cheek ,what will it do
Now ,on water ,the picture of thy own sorcery ,thou castest .

[3] From the lovely ones of the world ,the ball of loveliness thou tookest .Be joyful
The world - viewing cup of Kay Khusrau ,seek for Afrasiyab ,down thou castest .

[4] In a different way ,with the luminous candle of thy face ,love every one played
Out from the midst ,into trepidation ,the moth ,the lover thou castest .

[5] In our desolate heart ,the treasure of thy own love ,thou placedest
On this ruined treasure ,mercy's shadow thou castest

[6] Shelter from the water lustre of thy flashing sword ,by which lions ,
Thirsty with wounds thou madest and heroes into water of shame thou castest

[7] The sleep of the wakeful ,thou boundest preventedest then from the picture of fancy ,
On the night - prowlers of the troop of sleep ,a suspicion ,thou castest .

[8] For the sake of one glance ,thy veil thou up - castest in the place - of - splendour
And into the veil ,through shame ,Hur and Pari thou castest .

[9] From the cup ,world - viewing ,wine drink for ,on Jamshid's throne ,
From the face of the desired Beloved ,the veil down thou castest .

[10] From the desire for the intoxicated narcissus eye and for the ruby lip wine - worshipping ,
Into wine ,Hafiz sitting in khilvat ,thou easiest .

[11] For the sake of capturing the heart ,on his neck ,the chain of thy tress ,
Like the mighty noose of Khusrau ,the master of necks ,thou castest .

[12] The Ruler ,Dara of pomp ,O thou ,who ,the sun's crown ,
From the height of mightiness ,on the dust of the door - post ,thou castest

[13] Nusratu - d - Din Shah Yahiya ,O thou who ,the enemy's land ,
Into water ,with the foam of thy flashing sword ,like fire ,thou castest

[1] Um den Mond hast du den Schleier der Flaumen geworfen, Gnädig hast du sogar auf Sonnen den Schatten geworfen.

[2] Ha! was wird mir noch thun die Farbe von deinem Gesichte, Da um selbes jetzt solch einen Schimmer geworfen.

[3] Siegend trägst du den Ballen davon, deß magst du dich freuen. Nimm den Becher Chosrus, Efrasiab ist geworfen.

[4] In den Augenglanz verliebte ein Jeder sich anders, Und den Schmetterling selbst hast du in Verwirrung geworfen.

[5] Deiner Liebe Schatz verbargst du in unseren Herzen, Auf den Schatz hast du den Schatten voll Milde geworfen.

[6] Schone, schone, o Schah! mit deinem funkelnden Schwerte, Löwen dürsten darnach, und Helden werden geworfen.

[7] Wachenden hast du zuerst die Kraft zu schlafen benommen, Dann mit deinem Bilde in Schlaf Nachtwandler geworfen.

[8] Einen Augenblick nur hast du gelüftet den Schleier, Sieh' da haben aus Schaam Peris sich in Schleier geworfen. Freilich bin ich berauscht, doch weis' mich nicht deßhalb zurücke, Denn zu löblichem Zweck hast du herein mich geworfen.

[9] Trinke, o Schah! vom weltenerklärenden Becher Dschemschids, Weil du auf Salomons Thron den Schleier des Wunsches geworfen.

[10] Durch die Betrügerei'n des Rubins der trunknen Narzisse Hast du Hafisen, der einsam lebt, zu den Trinkern geworfen.

[11] Um sein Herz zu fangen hast du die Ketten der Locken Wie ein Band des Herrn um deinen Sklaven geworfen.

[12] Er ist ein mächtiger Fürst, vor dem die Krone der Sonne Ehren halben sich hin zu seinen Füßen geworfen.

[13] Naßreddinschah Jahja ist jener mächtige König, Der mit dem Schwerte den Feind in die Gluth, in das Wasser geworfen.