Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	sincere 1 \| heart bereft 1
Lemma:	مخلص ADJ

2 Poems contain مخلص

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.2-28.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.2

German Translation

[1] مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام
خیر مقدم چه خبر دوست کجا راه کدام

[2] یا رب این قافله را لطف ازل بدرقه باد
که از او خصم به دام آمد و معشوقه به کام

[3] ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست
هر چه آغاز ندارد نپذیرد انجام

[4] گل ز حد برد تنعم نفسی رخ بنما
سرو می‌نازد و خوش نیست خدا را بخرام

[5] زلف دلدار چو زنار همی‌فرماید
برو ای شیخ که شد بر تن ما خرقه حرام

[6] مرغ روحم که همی‌زد ز سر سدره صفیر
عاقبت دانه خال تو فکندش در دام

[7] چشم بیمار مرا خواب نه درخور باشد
من له یقتل داء دنف کیف ینام

[8] تو ترحم نکنی بر من مخلص گفتم
ذاک دعوای و ها انت و تلک الایام

[9] حافظ ار میل به ابروی تو دارد شاید
جای در گوشه محراب کنند اهل کلام

[1] Bird ,auspicious of foot ,gracious of message ,welcome
Happy thy arrival What news of the Friend He is where His path is what

[2] O Lord be the grace of eternity without beginning the guide of this kafila ,
By means of which ,to the snare the enemy hath come and to His desire ,the Beloved .

[3] No limit hath tale of me and of my Beloved
Whatever no beginning hath ,no ending taketh .

[5] Since the heart - possessing tress keepeth ordering me the zunnar the mystic cord which is contrary to the khirka
O khwaja go for ,on our body ,unlawful is the khirka .

[6] The bird of my soul that ,from the summit of the Sidra tree ,crieth out
It ,at last ,into the snare of Thy beauty the grain of Thy mole cast .

[7] For my blood - raining eye ,how is sleep fit
He who hath a grievous malady that slayeth how sleepeth he

[8] To me ,heart - bereft ,Thou showest no pity I said
This is my claim that Thou pity me and this ,Thou art and this is the opportune time .

[9] If inclination for Thy eye - brow ,Hafiz have ,it is fit
In the corner of the prayer - arch ,their dwelling ,men of eloquence or men of the Kuran will make .

[1] Sey willkommen, o glücklicher Vogel,Gesegneter Bothe!Welche Kunde vom Freunde vom Guten?Wo führet sein Weg hin?

[2] Herr! Du leite der Reisenden HeerzugDurch ewige Güte;Sie verstricken die Feinde in Schlingen,Sie beglücken Verliebte.

[3] Was sich alles mit mir und dem LieblingHat Verschiednes ereignet,Hat kein Ende, denn leider! gebrichts hierSo am Ausgang wie Anfang.

[4] Allzu üppig erscheinen die Rosen,Zeig' die Hülle des Geistes!Wohl bewegen sich schwankend Cypressen,Doch nicht lieblich, o Wandler!

[5] Wenn der Liebling befiehlt, aus den LockenFeuergürtel zu machen,Dann, o Meister! ist's uns nicht erlaubet,Ordenskleider zu tragen.

[6] Jüngst noch prahlte der Vogel des GeistesMit dem Lebensbaum Sidra,Sieh da hat ihn das Körnlein des MaalesIn die Schlingen gelocket.

[7] Sage, ziemt es dem blutigen AugeZiemt es ihm wohl zu schlafen?Kann derjenige schlafen, der siechendStets in Todesgefahr liegt.

[8] Du zeigst leider! mir Elenden keineHuld, keine ErbarmungDieses ist vorüber, ich klage,So bist du und die Zeiten.

[9] Wenn Hafis zu den Brauen sich hinneigt,Ist's nicht anders als billig,Denn es machen die Künstler der RedeHochaltäre aus selben.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.56-32.56

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.56

German Translation

[1] تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی
ور نه هر فتنه که بینی همه از خود بینی

[2] به خدایی که تویی بنده بگزیده او
که بر این چاکر دیرینه کسی نگزینی

[3] گر امانت به سلامت ببرم باکی نیست
بی دلی سهل بود گر نبود بی‌دینی

[4] ادب و شرم تو را خسرو مه رویان کرد
آفرین بر تو که شایسته صد چندینی

[5] عجب از لطف تو ای گل که نشستی با خار
ظاهرا مصلحت وقت در آن می‌بینی

[6] صبر بر جور رقیبت چه کنم گر نکنم
عاشقان را نبود چاره بجز مسکینی

[7] باد صبحی به هوایت ز گلستان برخاست
که تو خوشتر ز گل و تازه‌تر از نسرینی

[8] شیشه بازی سرشکم نگری از چپ و راست
گر بر این منظر بینش نفسی بنشینی

[9] سخنی بی‌غرض از بنده مخلص بشنو
ای که منظور بزرگان حقیقت بینی

[10] نازنینی چو تو پاکیزه دل و پاک نهاد
بهتر آن است که با مردم بد ننشینی

[11] سیل این اشک روان صبر و دل حافظ برد
بلغ الطاقه یا مقله عینی بینی

[12] تو بدین نازکی و سرکشی ای شمع چگل
لایق بندگی خواجه جلال الدینی

[1] Perchance ,with desire of khilvat by the marge of a pool ,thou sittest not ,
If not ,every calamity ,that thou experiencest ,all thou experiences from self - seeingness .

[2] I conjure thee by God ,Whose chosen slave ,thou art ,
That ,to this ancient slave ,none thou choose prefer

[3] If ,in safety ,love's deposit I take ,there is no fear
Easy is the state of being void of heart heart - bereft if be not the state of being void of faith infidelity

[4] Thee ,the Khusrau of those moon of face ,respect and shame did
Afarin on thee for ,worthy of a hundred such thou art .

[5] O rose beloved wonderful ,with all thy grace thou sittest with the thorn the watcher
Apparently ,in it ,the good counsel of thy welfare thou seest .

[6] If ,as to the watcher's tyranny patience I exercise not ,what may I do
To wretched lovers ,is no remedy save wretchedness .

[7] From the rose - garden ,arose a morning breeze in desire of thee
For ,like the beautiful ,red ,beperfumed rose ; and ,like the wild white rose ,fragrant thou art .

[8] From left and right ,the bottle - play of my bloody tears thou seest :
If a moment ,on this spectacle - place of my vision ,thou sittest .

[9] From thy sincere slave ,a disinterested word ,hear ,
O thou that ,the cynosure of great ones ,truth beholding ,art

[10] A dainty one like thee ,pure of heart ,pure of nature ,
That is best that ,with evil men ,thou sit not .

[11] Taketh the patience of the heart of Hafiz ,the torrent of these streaming tears ,
O pupil of my eye come to my aid .

[12] O candle of Chigil with this delicacy ,and heart - alluringness thou art
Worthy of the banquet - place of Khwaja Jalalu - d - Din ,thou art .

[1] Sitz' nicht voll Begier dort an den Ufern des Wassers, Widerfährt dir was, wahrlich allein hast du Schuld.

[2] Ich beschwör' dich bei Gott, der dich vor andern erwählet, Zieh' dem Armen nicht andere Fremdlinge vor. Künftig will ich mich durchbetteln die Straße der Liebe. Es ist Demuth dort Pilgern der einzige Pfad.

[3] Rett' ich den Glauben, und rett' ich mein Heil, so ist nichts zu fürchten, Ohne Gefühl wär's leicht, ohne den Glauben nicht so.

[4] Schaam und Sitte hat dich zur Fürstinn der Schönen erkohren, Lob und Preis sey dir, weil du die Herrschaft verdienst.

[5] O der Milde der Huld! du Rose sitzest mit Dornen, Aber doch ist's gewiß, daß du dort Alles vollbringst.

[6] Was zu thun, wenn ich den Nebenbuhler nicht dulde, Liebenden bleibt zuletzt nichts als Verachtung zur Wahl.

[8] Siehst du, wie mit den Flaschen ich spiel' zur Rechten, zur Linken, Schau, in meinem Aug' harret die Seele auf dich.

[9] Hör' ein trauliches Wort von einem aufrichtigen Freunde, Du, auf dem das Aug' aller Erhabenen ruht.

[10] Dir, o reines Herz, und reingesitteter Liebling, Wird's viel besser seyn, wenn du die Bösen vermeid'st.

[11] Dieser Thränenstrom hat das Herz Hafisens zerschwemmet, Aus ist die Geduld, löse die Banden des Aug's.

[12] Du, o lieblicher Knab! du leuchtende Kerze von Tschigil, Bist Dschelaleddins trauter Versammlungen werth.