Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	3
Translated to:	talk 1 \| speech 1 \| eloquence 1
Lemma:	کلام NOUN

3 Poems contain کلام

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.2-28.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.2

German Translation

[1] مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام
خیر مقدم چه خبر دوست کجا راه کدام

[2] یا رب این قافله را لطف ازل بدرقه باد
که از او خصم به دام آمد و معشوقه به کام

[3] ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست
هر چه آغاز ندارد نپذیرد انجام

[4] گل ز حد برد تنعم نفسی رخ بنما
سرو می‌نازد و خوش نیست خدا را بخرام

[5] زلف دلدار چو زنار همی‌فرماید
برو ای شیخ که شد بر تن ما خرقه حرام

[6] مرغ روحم که همی‌زد ز سر سدره صفیر
عاقبت دانه خال تو فکندش در دام

[7] چشم بیمار مرا خواب نه درخور باشد
من له یقتل داء دنف کیف ینام

[8] تو ترحم نکنی بر من مخلص گفتم
ذاک دعوای و ها انت و تلک الایام

[9] حافظ ار میل به ابروی تو دارد شاید
جای در گوشه محراب کنند اهل کلام

[1] Bird ,auspicious of foot ,gracious of message ,welcome
Happy thy arrival What news of the Friend He is where His path is what

[2] O Lord be the grace of eternity without beginning the guide of this kafila ,
By means of which ,to the snare the enemy hath come and to His desire ,the Beloved .

[3] No limit hath tale of me and of my Beloved
Whatever no beginning hath ,no ending taketh .

[5] Since the heart - possessing tress keepeth ordering me the zunnar the mystic cord which is contrary to the khirka
O khwaja go for ,on our body ,unlawful is the khirka .

[6] The bird of my soul that ,from the summit of the Sidra tree ,crieth out
It ,at last ,into the snare of Thy beauty the grain of Thy mole cast .

[7] For my blood - raining eye ,how is sleep fit
He who hath a grievous malady that slayeth how sleepeth he

[8] To me ,heart - bereft ,Thou showest no pity I said
This is my claim that Thou pity me and this ,Thou art and this is the opportune time .

[9] If inclination for Thy eye - brow ,Hafiz have ,it is fit
In the corner of the prayer - arch ,their dwelling ,men of eloquence or men of the Kuran will make .

[1] Sey willkommen, o glücklicher Vogel,Gesegneter Bothe!Welche Kunde vom Freunde vom Guten?Wo führet sein Weg hin?

[2] Herr! Du leite der Reisenden HeerzugDurch ewige Güte;Sie verstricken die Feinde in Schlingen,Sie beglücken Verliebte.

[3] Was sich alles mit mir und dem LieblingHat Verschiednes ereignet,Hat kein Ende, denn leider! gebrichts hierSo am Ausgang wie Anfang.

[4] Allzu üppig erscheinen die Rosen,Zeig' die Hülle des Geistes!Wohl bewegen sich schwankend Cypressen,Doch nicht lieblich, o Wandler!

[5] Wenn der Liebling befiehlt, aus den LockenFeuergürtel zu machen,Dann, o Meister! ist's uns nicht erlaubet,Ordenskleider zu tragen.

[6] Jüngst noch prahlte der Vogel des GeistesMit dem Lebensbaum Sidra,Sieh da hat ihn das Körnlein des MaalesIn die Schlingen gelocket.

[7] Sage, ziemt es dem blutigen AugeZiemt es ihm wohl zu schlafen?Kann derjenige schlafen, der siechendStets in Todesgefahr liegt.

[8] Du zeigst leider! mir Elenden keineHuld, keine ErbarmungDieses ist vorüber, ich klage,So bist du und die Zeiten.

[9] Wenn Hafis zu den Brauen sich hinneigt,Ist's nicht anders als billig,Denn es machen die Künstler der RedeHochaltäre aus selben.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:30.7-30.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:30.7

German Translation

[1] تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو
پرده غنچه می‌درد خنده دلگشای تو

[2] ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق می‌کند شب همه شب دعای تو

[3] من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان
قال و مقال عالمی می‌کشم از برای تو

[4] دولت عشق بین که چون از سر فقر و افتخار
گوشه تاج سلطنت می‌شکند گدای تو

[5] خرقه زهد و جام می گر چه نه درخور همند
این همه نقش می‌زنم از جهت رضای تو

[6] شور شراب عشق تو آن نفسم رود ز سر
کاین سر پرهوس شود خاک در سرای تو

[7] شاه‌نشین چشم من تکیه گه خیال توست
جای دعاست شاه من بی تو مباد جای تو

[8] خوش چمنیست عارضت خاصه که در بهار حسن
حافظ خوش کلام شد مرغ سخنسرای تو

[1] Torment of envy to the violet ,giveth the musk - exhaling tress - ^ of thine ;
The fold of the rose - bud ,rendeth the heart - alluring laughter of thine .

[2] O my rose ,sweet of perfume the beloved thy bulbul thy lover ,in separation consume not ;
For ,night ,all night ,with the essence of sincerity ,it makfth prayer for the welfare of thine .

[3] I who ,with the breathing murmuring of angels used to be vexed so delicate was my nature
Now the disputation of a whole world high and low I endure for the sake of Thee .

[4] Love's fortune behold ,how ,for the desire of pomp and glory ,
The corner of the crown of sovereignty aslant placeth ,the beggar of Thine .

[5] The ragged garment of the beggar of love hath treasure in the sleeve
To sovereignty ,quickly reacheth whoever was the beggar of Thine .

[6] Goeth from my head ,wine's clamouring and love's consuming at that moment ,
When this head full of passion becometh the dust of the door of the abode of Thine .

[7] My eye's king - seat is the resting - place of Thy image
A place of prayer it is .O my sovereign ,without thee ,be not the place of Thine

[8] A pleasant sward is Thy cheek ,especially when in the spring of beauty ,
Hafiz ,sweet of speech ,became the bird ,song - singing ,' of Thine ,

[1] Veilchen brennet der Neid ob deinen Locken, Rosenschleier zerreißt dein holdes Lächeln.

[2] Süße Rose verbrenn' die Nachtigall nicht, Welche Nächte hindurch für dich nur betet.

[3] Ich, dem ehmals der Engel Hauch zur Last ward, Trage nun das Gerede deinetwegen. Deine Huld ist mein Loos, dein Staub mein Eden, Meine Ruh' dein Gebet, mein Seyn die Wangen.

[4] Einen Schatz in dem Aermel tragen Bettler Deine Bettler gelangen schnell zur Herrschaft.

[5] Zwar vereinen sich nicht der Wein, die Kutte, Doch vereine ich beide dir zu Liebe.

[6] Wein und Liebegekos entflieh'n zur Stunde, Wo mein Haupt voll Begier zu deinem Staub wird.

[7] Freund! gebrauche das Aug' als Erker; Laß es niemals allein, es ist ein Betort.

[8] Wahrlich! schön ist der Wangen Flur, besonders Wenn Hafis der geliebte Sänger bleibt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.40-4.40

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.40

German Translation

[1] ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است
ببین که در طلبت حال مردمان چون است

[2] به یاد لعل تو و چشم مست میگونت
ز جام غم می لعلی که می‌خورم خون است

[3] ز مشرق سر کو آفتاب طلعت تو
اگر طلوع کند طالعم همایون است

[4] حکایت لب شیرین کلام فرهاد است
شکنج طره لیلی مقام مجنون است

[5] دلم بجو که قدت همچو سرو دلجوی است
سخن بگو که کلامت لطیف و موزون است

[6] ز دور باده به جان راحتی رسان ساقی
که رنج خاطرم از جور دور گردون است

[7] از آن دمی که ز چشمم برفت رود عزیز
کنار دامن من همچو رود جیحون است

[8] چگونه شاد شود اندرون غمگینم
به اختیار که از اختیار بیرون است

[9] ز بیخودی طلب یار می‌کند حافظ
چو مفلسی که طلبکار گنج قارون است

[1] O true Beloved From much weeping ,the pupil of my eye seated in blood of grief is ,
From this behold the state of men in search of Thee ,how it is .

[2] To the memory of Thy ruby lip and wine - like ruddy intoxicated eye ,
From grief's cup ,the wine of that ruby that I drink ,blood is .

[3] From the east of the head of the street ,the sun of Thy countenance ,
If it rise ,my fortune auspicious is .

[4] The tale of Shirin's lip ,Farhad's talk is
The twist of Laila's tress ,Majnun's dwelling is

[5] O Beloved Seek my heart .For thy stature ,lofty like the cypress is heart - seeking and agreeable
Utter speech .For thy speech gracious and weighed is

[6] O Saki From the circulation of the cup ,cause a little mercy jto reach my soul
For ,from the grief of the sphere's revolution ,the heart's sorrow is .

[7] From that time when ,from my grasp ,went the precious musical chord the true Beloved
Like the river Jlhun through much weeping my skirt's border is

[8] Gladsome ,how may my sorrowful heart become
By the power God that beyond my power is

[9] Through distraughtness ,Hafiz seeketli for the true Beloved
Like an indigent one ,who a seeker of Karun's treasure is .

[1] Blutdurchstriemt ist der Apfel des Aug's von Weinen und Klagen, Siehe! dahin hast du liebende Augen gebracht.

[2] Blut wird röthlicher Wein, wenn aus dem Glase des Kummers Trink' auf das Wohl des Munds und des betrunkenen Augs.

[3] Wenn die Sonne im Ost von deinen Wohnungen aufgeht, Strahlet mein Stern sogleich heller, als Glückesgestirn.

[4] Vom süßkosenden Munde Schirins, sang Lieder Ferhad einst, Und das Herz Medschnun's stecket in Leilas Haar.

[5] Nimm mein Herz in die Hand, du gleichst den Cedern an Anmuth, Sprich ein einziges Wort, lieblich entfließt dir das Wort.

[6] Schenke verschaffe mir Ruh' mit einigen kreisenden Gläsern, Denn die kreisende Welt hat mich zu Boden gedrückt.

[7] Seit dem Augenblick, wo das Liebchen den Händen entflohen, Ist der Saum des Kleids wie von dem Oxus durchnäßt.

[8] Wie ist es möglich, daß sich mein trübes Inner's erfreue, Liegt es doch nicht an ihm, sich zu erfreuen der Wahl.

[9] Abgestorben der Welt sehnt sich Hafis nach Geliebten, Wie ein armer Mann nach dem Vermögen Karuns.