Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	5
Translated to:	wailing 1 \| lamentation 1 \| soft emotion 1
Lemma:	زاری NOUN \| زارید/زار VERB

5 Poems contain زاری

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:8.1-8.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:8.1

German Translation

[1] اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح
صلاح ما همه آن است کان تو راست صلاح

[2] سواد زلف سیاه تو جاعل الظلمات
بیاض روی چو ماه تو فالق الاصباح

[3] ز چین زلف کمندت کسی نیافت خلاص
از آن کمانچه ابرو و تیر چشم نجاح

[4] ز دیده‌ام شده یک چشمه در کنار روان
که آشنا نکند در میان آن ملاح

[5] لب چو آب حیات تو هست قوت جان
وجود خاکی ما را از اوست ذکر رواح

[6] بداد لعل لبت بوسه‌ای به صد زاری
گرفت کام دلم ز او به صد هزار الحاح

[7] دعای جان تو ورد زبان مشتاقان
همیشه تا که بود متصل مسا و صباح

[8] صلاح و توبه و تقوی ز ما مجو حافظ
ز رند و عاشق و مجنون کسی نیافت صلاح

[1] If ,in thy religious order ,the shedding of the blood of the lover is lawful to us it is lawful
Our rectitude is all that which is thy rectitude .

[2] The black hue of thy hair is the explanation of the Bringer forth of darkness .
The white hue of thy face ,the manifestation of the Splitter of the morning .

[3] Escape from the grasp of thy tress - noose ,none gained
Nor freedom from the little bow of thy eye - brow ,and from the arrow of thy eye .

[4] From thy eye into the bosom ,went flowing a raging stream ,
In the midst whereof ,the sailor swimmeth not .

[5] Thy lip ,like the water of life ,is the power of the soul
From him ,our dusty existence is the taste of wine .

[6] With a hundred stratagems ,the ruby of thy lip gave me no kiss
With a hundred thousand solicitations ,my heart gained no desire from him .

[7] A prayer for thy soul be the morning - prayer of the tongue of Hafiz
Be ever continual till evening and morning

[8] O Zahid ever seek not from me rectitude ,or penitence ,or piety
From the profligate ,and the lover ,and the distraught ,none sought perseverance in good .

[9] What is the worthless cup Ever in recollection of thee ,we drink
Drinking ,we drink a cup so big .

[1] Bescheidenheit, und Scham, und ReueVerlange nicht von mir,Wer heischet gute Werke,Von Trunkenen und von Liebenden?

[2] Wenn du für Recht hältst zu vergießen,Das Blut des Liebenden,So halt' auch ich's für recht und billig,Gerade so wie es dir däucht.

[3] Wer deinen Locken Schwärze schenkte,Hat eingesetzt die Nacht;Den Tag hat aufgekläret,Wer deinem Antlitz Weiße gab.

[4] Noch Niemand ist den krausen LockenVon deinem Moschushaar,Noch Niemand dem GeschooßeDer Brauen, und des Aug's entflohn.

[5] Von meiner Augen Thränen fließtEin bittrer Quell zusammen,Kein Schiffer steuert durch die MitteVon diesem Fluthenmeer sein Schiff.

[6] Des Lebens Quell sind deine Lippen.Sie geben Geisteskraft,Deßwegen hat mein KörperDen geistigen Geschmack des Weins.

[8] Kein Kuß von deinen PurpurlippenWard mir durch tausend List.Es hat mit tausend BittenMein Herz nicht seinem Wunsch erreicht, Was ist das Glas, das sich auf deineGesundheit immer leeret?Wir Andern trinken immer,Und sind hierin den Gläsern gleich.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:15.1-15.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:15.1

German Translation

[1] ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس
بوسه زن بر خاک آن وادی و مشکین کن نفس

[2] منزل سلمی که بادش هر دم از ما صد سلام
پرصدای ساربانان بینی و بانگ جرس

[3] محمل جانان ببوس آن گه به زاری عرضه دار
کز فراقت سوختم ای مهربان فریاد رس

[4] من که قول ناصحان را خواندمی قول رباب
گوشمالی دیدم از هجران که اینم پند بس

[5] عشرت شبگیر کن می نوش کاندر راه عشق
شب روان را آشنایی‌هاست با میر عسس

[6] عشقبازی کار بازی نیست ای دل سر بباز
زان که گوی عشق نتوان زد به چوگان هوس

[7] دل به رغبت می‌سپارد جان به چشم مست یار
گر چه هشیاران ندادند اختیار خود به کس

[8] طوطیان در شکرستان کامرانی می‌کنند
و از تحسر دست بر سر می‌زند مسکین مگس

[9] نام حافظ گر برآید بر زبان کلک دوست
از جناب حضرت شاهم بس است این ملتمس

[1] O breeze if by the bank of the river Araxes ,thou pass ,
Upon the dust of that valley ,a kiss express and thy breath from the perfumed dust musky make .

[2] Salma's dwelling to whom ,momently ,from us ,a hundred salutations be ,
Full of the clamour of the camel - drivers and of the crash of the great bell ,thou seest .

[3] The beloved's litter ,kiss then ,with soft emotion ,the request present ,
Saying O kind one from separation from thee ,I consume .Help

[5] Night - taking ,make pleasure without fear .For ,in love's city ,
With the chief of the patrol ,the night - prowler the holy traveller hath friendship .

[6] O heart not the work of playing is love - playing .Play thy head life
If not ,with the chaugan of passion ,one cannot strike the ball of pure love .

[7] To the intoxicated eye of the true Beloved ,Us own soul ,my heart with pleasure giveth
Although ,to none gave sensible ones their own will .

[8] In sugar - land ,parrots other disciples urge their own pleasure by the aid of the perfect murshid
But ,through grief ,his wings about his head the wretched fly Hafiz beateth .

[9] If to the nib of the friend's reed ,the name of Hafiz ascend ,
From His Majesty ,the King ,this that is supplicated is enough .

[1] Wenn du vorbeigehst Ost am Ufer des AraxesSo küß' den Staub des Thals, durchwürze deine Seele.

[2] Da wirst du Selma's Platz, den hundertfach ich küßteVoll vom Geschrey und Lärm der Karawanen finden.

[3] Dort küße das Gepäck der Freundin, seufze klagend:Ich bin durch Flucht verbrannt, o helfe mir Geliebter!

[4] Ich, dem eh guter Rath wie Lautenton verklungenMag jetzt durch Trennung klug denselben gerne hören.

[5] Du schwärme bei der Nacht, denn in der Stadt der LiebeSind Schwärmer wohl bekannt dem Obersten der Wache.

[6] Ganz eigen ist das Spiel der Liebe, setz den Kopf ausWenn du im Spiel verlangst den Ballen fortzuschlagen.

[7] Mein Herz hat sich dem Aug des Freundes überlassenWiewohl Vernünftige sich Keinem überlassen.

[8] Es schwelgt der Papagey im Zuckerfeld mit WohlbehagenDie arme Ameis schlägt aus Leid die Händ' zusammen.

[9] Ich fleh' die Majestät des Schahes um Nichts Anders,Als daß Hafisens Nam' dem Kiel des Freundes entfließe.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.17-16.17

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.17

German Translation

[1] کنار آب و پای بید و طبع شعر و یاری خوش
معاشر دلبری شیرین و ساقی گلعذاری خوش

[2] الا ای دولتی طالع که قدر وقت می‌دانی
گوارا بادت این عشرت که داری روزگاری خوش

[3] هر آن کس را که در خاطر ز عشق دلبری باریست
سپندی گو بر آتش نه که دارد کار و باری خوش

[4] عروس طبع را زیور ز فکر بکر می‌بندم
بود کز دست ایامم به دست افتد نگاری خوش

[5] شب صحبت غنیمت دان و داد خوشدلی بستان
که مهتابی دل افروز است و طرف لاله زاری خوش

[6] می‌ای در کاسه چشم است ساقی را بنامیزد
که مستی می‌کند با عقل و می‌بخشد خماری خوش

[7] به غفلت عمر شد حافظ بیا با ما به میخانه
که شنگولان خوش باشت بیاموزند کاری خوش

[1] The water - bank ,and the willow - root and the poetic nature and a friend ,happy
A companion ,the sweet heart - ravisher ,and the Saki ,rose of cheek ,happy .

[2] Ho O fortune of destiny that knoweth not the worth of time ,
To thee ,be this pleasure pleasant for a time ,thou hast happy .

[3] To whose heart is friendship through the love of a heart - ravisher ,
Say On the fire ,put rue to dispel the evil eye for a business ,thou hast happy .

[4] For the bride of nature ,with generosity ,I bind thought's jewel
It may be ,from time's picture ,on my hand may fall an idol happy .

[5] Plunder ,reckon the night of the Beloved's society and do justice to happy - heartedness ,
For ,heart - kindling ,is the moon - beam and stream - bank happy .

[6] In God's name in the cup of the Saki's eye ,is wine
That giveth intoxication with reason and bringeth about a wine - sickness ,happy

[1] Bacchusufer, Stämme der Weiden, Singkraft,Freunde treu, und in der Gesellschaft lieblich,Herzgeliebte, Schenken mit RosenwangenUnd dabei lieblich.

[2] Merke auf mein Schicksal, erkenn' der ZeitenGanzen Werth, in denen du dies genießest,Wohl bekomme dieses Vergnügen dir, dieTage sind lieblich.

[3] Jeder, der in seinem Gemüthe eineLast der Liebe für den Geliebten traget,Werf' sie in das Feuer, damit sein HandelnFrey sey und lieblich.

[4] Von dem Schmucke meiner Gedanken hab' ichMeiner Seele Braut ein Geschmeid' geschenket,Einstens entsteiget eine Gestalt den ZeitenGlänzend und lieblich.

[5] Eine Beute seyen die Nachtgespräche;Fodre nun die Rechtsgebühr froher Herzen!Denn der Mondesschimmer erhellt die Herzen,Bäche sind lieblich.

[6] Wein entglänzt und perlet im Becher vor demAug' der Schenken. Wahrlich ein Namen Gottes!Er berauschet selbst die Vernunft und macht denRebensaft lieblich.

[7] Sorglos ward das Leben Hafis versplittert,Komm', nun komm' zur Schenke mit uns, damit duLernest dieser lieblichen Sitte, denn ihrAnstand ist lieblich.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.49-10.49

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.49

German Translation

[1] یارم چو قدح به دست گیرد
بازار بتان شکست گیرد

[2] هر کس که بدید چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد

[3] در بحر فتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شست گیرد

[4] در پاش فتاده‌ام به زاری
آیا بود آن که دست گیرد

[5] خرم دل آن که همچو حافظ
جامی ز می الست گیرد

[1] When my true Beloved the wine - cup in hand taketh ,
Through His resplendent beauty the market of idols lovely ones disaster taketh .

[2] Every one ,who beheld His intoxicated eye said
Where a Muhtasib ,who the intoxicated taketh

[3] Like a fish ,I have fallen into the sea of tears
So that ,me ,by the hook ,the true Beloved taketh .

[4] In lamentation ,at His feet ,I have fallen
In the hope that me ,by the hand ,the true Beloved taketh .

[5] Happy the heart of that one who ,like Hafiz ,
A cup of the wine of Alast ,taketh .

[1] Wenn mein Freund den Becher ergreift, Mindrer Werth die Schönen ergreift.

[2] Wer sein Aug' sieht, rufet dem Vogt, Welcher sonst die Trunknen ergreift.

[4] Weinend fall' ich ihm zu dem Fuß, Bis er mit der Hand mich ergreift.

[5] Wie Hafis sey fröhlichen Sinns, Wer den Wein, den ewigen, greift.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.71-4.71

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.71

German Translation

[1] شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت
روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت

[2] گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود
بار بربست و به گردش نرسیدیم و برفت

[3] بس که ما فاتحه و حرز یمانی خواندیم
وز پی اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت

[4] عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد
دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

[5] شد چمان در چمن حسن و لطافت لیکن
در گلستان وصالش نچمیدیم و برفت

[6] همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت

[1] From His lip of ruby ,a single draft we tasted not and He departed
His face ,moon of form ,we beheld not to our fill and He departed .

[2] Thou mayst say By our society ,He hath become greatly straitened .
His chattels thus quickly He bound up about him ,we arrived not ,and He departed .

[3] Many the Fatiha and the Harz - i - Yamani that we recited
After that ,we murmured the Ikhlas ,and He departed .

[4] A glance ,He gave saying From the street of desire love I depart not
Thou sawest bow ,at last ,we purchased the glance ,and He departed .

[5] Proudly moving ,He went into the sward of beauty and of grace .But ,
In the rose garden of union with Him ,we moved not ,and He departed .

[6] All night ,weeping and wailing ,we did like Hafiz
For alas for bidding Him farewell ,we arrived not ,and He departed .

[1] Keinen Sorbet von ihren Lippen genoß ich, Und Sie ist fortgegangen! Niemals erblickt' ich die Wangen dem Vollmond gleich, Und Sie ist fortgegangen!

[2] Ist Sie vielleicht durch unsre Reden erzürnet, Weil Sie den Fuß gehoben? Ha! ich vermocht' zu ihrem Staub' nicht zu kommen, Und Sie ist fortgegangen!

[3] Hab' ich nicht oft genug die frommen Gebetlein Singend herabgelesen, Fatiha bald, bald andre Suren gebetet, Und Sie ist fortgegangen!

[4] Schmeichelnd versprach Sie, aus der inneren Kammer Wolle Sie nie entfliehen, Siehe zuletzt, wir glaubten ihrem Betruge, Und Sie ist fortgegangen! Meinen Genuß, wenn Ihr verlanget, so sprach Sie Trennet Euch von Euch selber; Selber vergaß ich mich in dieser Begierde, Und Sie ist fortgegangen.

[5] Schaukelnd und schwank erschien die Schönheit auf Wiesen, Aber im Rosenbeete Mußte ich doch entbehren Ihres Genußes, Und Sie ist fortgegangen.

[6] Nächte hindurch hab' ich geklagt und geweinet, Armer Hafis dir ähnlich, Leider gelangt zu ihrem Abschied ich nimmer, Denn Sie ist fortgegangen.