Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

[3] Ich will auf die Gesundheit Des Schahs das Glas Ergreifen, und es lachend In Stücke thun. Wenn von des Freunds Rubinen, Ein Kuß mir wird, Will ich den Lauf des Lebens Von Neuem thun.

[4] Heilt mein Gehirn mit Bechern, Wenn ich vielleicht In dieser Zeit der Freuden Will Buße thun.

[5] Weil vom Gesicht die Rose Des Wunsches blüht, Will ich den Kopf des Feindes Auf Steine thun.

[6] Ich bin der Schenke Bettler Allein im Rausch Soll mein Gebeth, der Himmel, Die Sterne thun.

[7] Ich der auf einen Bißen, Mich nicht versteh', Soll ich wohl einen Vorwurf Den Trunknen thun.

[8] Mein Liebchen soll erhöhen Der Rosenthron, Ich will dann mit Jasminen Den Hals umthun.

[9] Es schmerzt Hafisen heimlich Zu trinken Wein, Wir wollen's kund mit Pfeifen Und Lauten thun.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.70-10.70

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.70

German Translation

[1] یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

[2] آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست
خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد

[3] کس نمی‌گوید که یاری داشت حق دوستی
حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد

[4] لعلی از کان مروت برنیامد سال‌هاست
تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد

[5] شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

[6] گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند
کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد

[7] صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست
عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد

[8] زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت
کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد

[9] حافظ اسرار الهی کس نمی‌داند خموش
از که می‌پرسی که دور روزگاران را چه شد

[1] Friendship in none ,I perceive .To friends what hath happened
Friendship ended when To friends what hath happened

[2] Black of hue became the limpid ,gleaming water of life .Khizr ,auspicious of foot ,is where
From its own roseate colour ,the rose hath changed .To the spring - breeze what hath happened

[3] None saith A friend preserved the right of friendship .
Those right - understanding ,what state hath befallen To friends what hath happened

[4] Years it is since no ruby came from the mine of manliness
To the sun's heat ,to the wind's effort ,to the rains ,what hath happened

[5] This land was the city of friends and the dust of kind ones
Friendship ,how ended To the city friends ,what hath happened

[7] Many a rose a created being hath blossomed no cry of a bird hath risen
To the nightingales lovers of God what hath chanced To those of a thousand notes lovers of God what hath happened

[8] No sweet melody ,maketh Zuhra the murshid Perchance ,she hath consumed her lute tongue
Intoxication ,none desireth .To the wine - drinkers ,what hath happened

[9] Hafiz divine mysteries ,none knoweth .Silence
Of whom ,askest thou saying To the state of Time's revolution ,what hath happened

[1] Nirgends kann ich Freunde schauen, Was ist aus ihnen geworden? Wo ist Freundschaft? wo die Freunde? Was ist aus ihnen geworden?

[2] Trübe ist des Lebensquelle, Wo ist der reinliche Chiser? Umgekehrt sind Wind und Rosen, Was ist aus ihnen geworden?

[3] Keiner redet von den Freunden, Die Wort und Treue bewahren, Dankbarkeit, wohin entfloh sie? Was ist aus Freunden geworden?

[4] Aus der Mine ihrer Gnaden Entsteigen nicht mehr Rubinen, Windepfleg' und Sonnenwärme Was ist aus ihnen geworden?

[5] Diese Stadt war sonst der Wohnort Der Fürsten und der Verliebten, Was befiel denn die Verliebten? Was ist aus Fürsten geworden?

[6] Gottesleitung, Himmelsgnade Ward uns als Spende geworfen, Keiner tummelt auf dem Platz sich, Was ist aus Reitern geworden?

[8] Sohre singet nicht mehr lieblich, Hat sie die Leier verbrennet? Niemand freut sich mehr des Rausches, Was ist aus Trinkern geworden?

[9] Schweige still Hafis, denn Niemand Erspäht Geheimniße Gottes, Welchen fragst du von dem Zeitlauf, Was ist aus selbem geworden?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.67-4.67

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.67

German Translation

[1] صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت
ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت

[2] گل بخندید که از راست نرنجیم ولی
هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت

[3] گر طمع داری از آن جام مرصع می لعل
ای بسا در که به نوک مژه‌ات باید سفت

[4] تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد
هر که خاک در میخانه به رخساره نرفت

[5] در گلستان ارم دوش چو از لطف هوا
زلف سنبل به نسیم سحری می‌آشفت

[6] گفتم ای مسند جم جام جهان بینت کو
گفت افسوس که آن دولت بیدار بخفت

[7] سخن عشق نه آن است که آید به زبان
ساقیا می ده و کوتاه کن این گفت و شنفت

[8] اشک حافظ خرد و صبر به دریا انداخت
چه کند سوز غم عشق نیارست نهفت

[1] At dawn ,the bird of the sward the necessarily existent One ,God spake to the rose faithful men in the state of being beloved
Display less disdain for ,in this garden the world many a one like thee hath blossomed .

[2] The rose laughed saying We grieve not at the truth but
No lover spoke a harsh word to the beloved .

[3] If thou desire ruby wine the mystery of haklkat from that begemmed cup the Murshid
O many the pearl the tear that it is necessary for thee to pierce with the point of thy eye - lash .

[4] To eternity without end ,the perfume of divine love reacheth not the perfume place of him
Who ,with his face ,swept not the dust of the door of the tavern the stage of love and of divine knowledge

[5] Last night ,in the garden of Iram ,when from the bounty of the air ,
The tress of the hyacinth was disturbed by the morning breeze ,

[6] I said throne of Jamshid thy cup world - displaying ,where
It said Alas wakeful fortune slept .

[7] Not that which cometh to the tongue is the talk of love
O Saki Murshid give wine make short this uttering and hearing of love

[1] Morgens sprach der Vogel der Flur zur entknospeten Rose, Hör' auf, spröde zu thun, viel sind der Rosen wie du.

[2] Lächelnd sprach die Rose hierauf, du redest die Wahrheit, Aber ein hartes Wort ziemet den Liebenden nicht.

[3] Eh' du zum Rubin des goldnen Bechers gelangest, Werden von Wimpern gar viel Perlen der Thränen gebohrt.

[4] Wer mit den Wangen nie den Staub der Schenke gekehrt hat, Athmet ewig nicht ein Freundschafts- und Liebesgeruch.

[5] Gestern im Blumenbeet beim lieblich wehenden Ostwind War des Hyacinths Haar lieblich vom Winde verwirrt.

[6] Thron Dschemschid's; so sprach ich zum Garten, wo ist das Weltglas? Leider! sprach er zu mir: dieses Geschenk ist vorbei.

[7] Was den Zungen entströmt, das ist nicht Rede der Liebe, Schenke, bring' uns Wein, kürze das leere Geschwätz.

[8] Sieh! Hafisens Vernunft geht unter in Fluten der Thränen, Was ist zu thun? Der Gram Liebender birget sich nicht.