Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	8
Translated to:	dawn 5 \| breeze 1 \| morning dawn 1 \| morning 1
Co-occurrences:	خوش 2
Lemma:	صبحدم NOUN

8 Poems contain صبحدم

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.14-16.14

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.14

German Translation

[1] در عهد پادشاه خطابخش جرم پوش
حافظ قرابه کش شد و مفتی پیاله نوش

[2] صوفی ز کنج صومعه با پای خم نشست
تا دید محتسب که سبو می‌کشد به دوش

[3] احوال شیخ و قاضی و شرب الیهودشان
کردم سؤال صبحدم از پیر می فروش

[4] گفتا نه گفتنیست سخن گر چه محرمی
درکش زبان و پرده نگه دار و می بنوش

[5] ساقی بهار می‌رسد و وجه می‌نماند
فکری بکن که خون دل آمد ز غم به جوش

[6] عشق است و مفلسی و جوانی و نوبهار
عذرم پذیر و جرم به ذیل کرم بپوش

[7] تا چند همچو شمع زبان آوری کنی
پروانه مراد رسید ای محب خموش

[8] ای پادشاه صورت و معنی که مثل تو
نادیده هیچ دیده و نشنیده هیچ گوش

[9] چندان بمان که خرقه ازرق کند قبول
بخت جوانت از فلک پیر ژنده پوش

[1] In the age of the king ,fault - forgiving ,crime - covering ,
Flagon - drinker ,became Hafiz and cup - drinker ,the mufti .

[2] Forth from the cloister - corner ,the Sufi sate drinking at the wine - jar's foot ,
Since he beheld the muhtasib a wine - pitcher on his shoulder bear .

[3] The state of the shaikh ,and of the kazi and of their jew secret drinking ,
I asked ,in the morning ,of the Pir ,the wine - seller .

[4] He said Unfit to be uttered is the matter though thou art a confidant
From slander thy tongue indraw the screen of high and of low preserve and wine of love drink .

[5] Saki spring arriveth and means of wine drinking is none
On getting means a thought make .For ,from grief of want of means of wine - drinking into tumult hath come my heart's blood .

[6] Love and poverty ,and youth ,and the new spring ,all this is
My excuse .It ,accept and ,in mercy's trail ,the crime conceal .

[7] Like the burning candle ,tongue extending in clamour how long makest thou
O friend the moth of thy desire hath arrived .Silence

[8] O King ,in form and in truth like thee ,
No eye hath seen no ear hath heard .

[9] Remain ,until the khirk a of hypocrisy ,accepteth
Thy youthful fortune from the old ,tattered garment - wearing sky .

[10] Hafiz from this inconstant sphere ,I sought my purpose
It said To the wine - house ,go and the cup of wine ,drink .

[11] Last night ,from the hidden ,to the ear of my heart ,reached a voice
Hafiz less grief suffer thou tranquil sit wine ,drink .

[1] In der Zeit des milden SchahesTrinkt Hafis aus seinem Kruge,Dem Mufti aus seinem Becher.

[2] Von der Zelle in das WeinhausGeh'n Sofis, seit sie den VogtSah'n, die Kanne auf den Schultern.

[3] Um den Scheich, um den Richter,Um den Trunk der Juden fragt' ichIn der Früh' den Weinverkäufer.

[4] Bist du gleich ein Eingeweihter,Sprach er, kann ich's doch nicht sagen,Trinke schweigend und verstecket.

[5] Schenk', der Frühling ist gekommen,Aber hin ist's Geld, bedenkeWie mein Herzensblut nun wallet.

[6] Geldlos und verliebt im Frühling!Halte mich damit entschuldigt,Und verzeihe meine Fehler.

[7] Ey wie lange wirst du schwätzenWie die Kerze, sieh! des WunschesSchmetterling ist da, nun schweige.

[8] Herrscher nach dem Wort und Sinne,Den kein Auge noch gesehen,Den kein Ohr noch hat gehöret,

[9] Bleibe bis dein junges SchicksalVon dem alten Greis des HimmelsSeine blaue Kutte annimmt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.12-28.12

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.12

German Translation

[1] دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم
نقشی به یاد خط تو بر آب می‌زدم

[2] ابروی یار در نظر و خرقه سوخته
جامی به یاد گوشه محراب می‌زدم

[3] هر مرغ فکر کز سر شاخ سخن بجست
بازش ز طره تو به مضراب می‌زدم

[4] روی نگار در نظرم جلوه می‌نمود
وز دور بوسه بر رخ مهتاب می‌زدم

[5] چشمم به روی ساقی و گوشم به قول چنگ
فالی به چشم و گوش در این باب می‌زدم

[6] نقش خیال روی تو تا وقت صبحدم
بر کارگاه دیده بی‌خواب می‌زدم

[7] ساقی به صوت این غزلم کاسه می‌گرفت
می‌گفتم این سرود و می ناب می‌زدم

[8] خوش بود وقت حافظ و فال مراد و کام
بر نام عمر و دولت احباب می‌زدم

[1] Last night ,with a torrent of tears ,sleep's path ,I dashed
In mernory of Thy down ,a vanishing picture on water ,I dashed .

[2] In my view ,the Friend's eye - brow ; and the consumed khirka
To the memory of the corner of Thy prayer - arch eye - brow a cup I dashed .

[3] Every bird of thought ,that ,from the tip of joy's branch ,flew ,
Again ,to the snare of Thy curl ,it ,I dashed .

[4] In my sight ,the form of the idol the true Beloved displayed grandeur
From afar ,on the cheek of the moon ,a kiss ,I dashed .

[5] On the Saki's face ,my eye on the harp's wail ,my ear ;
In this matter ,with eye and ear ,an omen of what will be revealed I dashed .

[6] Till morning - dawn ,the picture of the fancy of Thy face ,
On the workshop of my sleepless eye ,I dashed .

[7] To the words of this ghazal ,the cup uptoook my Saki
This song ,I uttered and pure wine ,I dashed .

[8] Happy ,was the time of Hafiz and an omen of object and of desire ,
In respect of long life ,and of great fortune of friends ,I dashed .

[1] Gestern Abends schnitt durch ThränenIch den Weg des Schlafes ab,Zeichnete in der ErinnrungAuf die Thränen hin dein Bild.

[2] Vor mir schwebten deine Brauen,Und die Kutte war verbrannt,Auf des Hochalters GesundheitTrank ich dann den Becher aus.

[3] Jeden Vogel der Gedanken,Der sich wiegte auf dem Ast,Schoß ich mit den LockenpfeilenDeines schwarzen Haars herab.

[4] Dein Gesicht fieng mit LiebkosungMeinem sich zu nahen an,Und ich warf von fern dem MondlichtDeiner Wangen Küsse zu.

[5] Auf dem Schenken lag mein Auge,Auf der Laute lag mein Ohr,Und so fiel dem Aug', dem OhreDiesesmal ein gutes Loos.

[6] Bis der Morgen graute, schwebte,Deines Bildes Truggestalt,Vor dem leeren LustgebäudeMeines schlafenlosen Aug's.

[7] Als das Lied entfloß den Saiten,Griff der Schenke um das Glas,Von der Leyer floßen Lieder,Aus dem Glase floß der Wein.

[8] Fröhlich floßen hin die Stunden,Und zufrieden war Hafis,Sieh! da warf ich auf das Leben,Und der Freunde Glück das Loss.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.25-28.25

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.25

German Translation

[1] نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه‌های غریبانه قصه پردازم

[2] به یاد یار و دیار آن چنان بگریم زار
که از جهان ره و رسم سفر براندازم

[3] من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب
مهیمنا به رفیقان خود رسان بازم

[4] خدای را مددی ای رفیق ره تا من
به کوی میکده دیگر علم برافرازم

[5] خرد ز پیری من کی حساب برگیرد
که باز با صنمی طفل عشق می‌بازم

[6] بجز صبا و شمالم نمی‌شناسد کس
عزیز من که بجز باد نیست دمسازم

[7] هوای منزل یار آب زندگانی ماست
صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم

[8] سرشکم آمد و عیبم بگفت روی به روی
شکایت از که کنم خانگیست غمازم

[9] ز چنگ زهره شنیدم که صبحدم می‌گفت
غلام حافظ خوش لهجه خوش آوازم

[1] At the time of the evening - prayer of strangers when weeping I begin ,
With moans like a stranger ,my tale ,I compose .

[2] To the memory of the Friend and of my native land so bitterly I'weep ,
That ,up from the world ,the way and usage of journeying ,I cast .

[3] From the country of my true Beloved I am not from the cities of the stranger
divine Protector Me ,back to my companions ,cause to reach .

[4] guide of the Path for God's sake ,a little aid give so that ,
In the street of the wine - house ,my banner ,again I may exalt .

[5] Of my being a Pir ,reckoning how may wisdom take ,
When ,again ,with a child - idol at love I play .

[6] Save the east morning breeze and the cool north wind ,me recogniseth none
O my friend for ,save the fleeting wind ,my companion is none .

[7] The air of the Friend's dwelling is our water of life ,
O breeze from the dust of Shiraz ,me ,a fragrant perfume bring .

[8] Forth came my tear and told my crime face to face publicly
Complaint may I make of whom of my household ,the informer is .

[9] From the harp of Zuhra ,I heard that ,at dawn ,it said
The disciple of Hafiz ,sweet of note ,sweet of voice I am .

[1] Wenn ich fremd in der Nacht beim Gebet zu weinen beginne, Bringt der Freundinn Haar Wundergeschichten ans Licht.

[2] Weinen will ich, des Vaterlands und der Freunde gedenkend, Bis die Welt dereinst Reisen und Wandrer verbannt.

[3] Ich bin vom Lande des Freunds, und nicht aus der Fremde gebürtig; Sende mich, o Herr! meinen Gefährten zurück.

[4] Weiser des Wegs, ich beschwör' dich bei Gott, verschaff' mir ein Mittel, Daß ich im Schenkengau noch einmal pflanze die Fahn',

[5] Wann werd' ich dem Verstand die Rechnung legen vom Alter? Leider! bin ich jetzt wieder in Knaben verliebt.

[6] Außer dem Ost und außer dem West verstehet mich Niemand. O ich Seliger! der Keinem vertraut als dem Wind.

[7] Ha! die Luft vom Wohnort des Freunds ist mir Wasser des Lebens, Bring von Schirasens Staub, Ostwind Gerüche mir her!

[8] Meine Thräne verrieth mich von Angesicht zu Gesichte, Ach! wem klag' ich dieß, denn der Verräther bin ich.

[9] Morgens hörte ich, wie die Leyer der Sterne getönt hat; Süßre Töne ward ich von Hafisen gelehrt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.24-32.24

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.24

German Translation

[1] طفیل هستی عشقند آدمی و پری
ارادتی بنما تا سعادتی ببری

[2] بکوش خواجه و از عشق بی‌نصیب مباش
که بنده را نخرد کس به عیب بی‌هنری

[3] می صبوح و شکرخواب صبحدم تا چند
به عذر نیم شبی کوش و گریه سحری

[4] تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار
که در برابر چشمی و غایب از نظری

[5] هزار جان مقدس بسوخت زین غیرت
که هر صباح و مسا شمع مجلس دگری

[6] ز من به حضرت آصف که می‌برد پیغام
که یاد گیر دو مصرع ز من به نظم دری

[7] بیا که وضع جهان را چنان که من دیدم
گر امتحان بکنی می خوری و غم نخوری

[8] کلاه سروریت کج مباد بر سر حسن
که زیب بخت و سزاوار ملک و تاج سری

[9] به بوی زلف و رخت می‌روند و می‌آیند
صبا به غالیه سایی و گل به جلوه گری

[10] چو مستعد نظر نیستی وصال مجوی
که جام جم نکند سود وقت بی‌بصری

[11] دعای گوشه نشینان بلا بگرداند
چرا به گوشه چشمی به ما نمی‌نگری

[12] بیا و سلطنت از ما بخر به مایه حسن
و از این معامله غافل مشو که حیف خوری

[13] طریق عشق طریقی عجب خطرناک است
نعوذبالله اگر ره به مقصدی نبری

[14] به یمن همت حافظ امید هست که باز
اری اسامر لیلای لیله القمر

[1] For the sake of love's existence are man and Pari ,
A little pure desire ,show ,so that a great happiness in attaining to true love thou mayst achieve .

[2] Khwaja strive portionless of .love be not
For none buyeth the slave with the defect of being void of skill .

[3] The wine of the morning draught ,and the sweet sleep of dawn ,how long
For pardon strive by the supplication of mid - night ; and ,with the weeping of the morning .

[4] O dainty one ,sorcery - player what doll art thou thyself
Neither in front of the eye art thou nor hidden from vision art thou .

[5] A thousand holy souls consumed on account of this jealousy ,
For ,every morning and evening ,the candle of another assembly thou art .

[6] The message from me to His Highness Asaf ,who taketh ,
Saying Recollect two hemistiches of mine in Dan verse

[7] Come ,so that ,even so ,the world's way I may behold
If ,examination ,thou wilt make ,wine ,thou drinkest and grief ,sufferest not .

[8] On thy head of beauty ,aslant in pride be not the crown of sovereignty
For ,the beauty of fortune ,and worthy of throne and of the crown of gold ,thou art .

[9] By the perfume of Thy tress and Thy cheek ,go and come ,
The morning breeze for acquiring from Thy tress the power of perfume - diffusing ,and the rose for acquiring from Thy cheek splendour .

[10] Since ,prepared of vision ,thou art not ,union ,seek not ,
For ,no good doeth the world - viewing cup of Jamshid at the time of being without vision .

[11] Turneth calamity the prayer of the corner - sitters
With a corner of thy eye ,at us corner - sitters wherefore lookest thou not

[12] O beloved come and ,from us ,with the capital of thy beauty ,sovereignty purchase
Careless of this matter ,be not ,lest sorrow thou suffer .

[13] Love's Path is a path wonderfully dangerous ,
We seek refuge in God If to a place of safety ,the path thou take not .

[14] By the blessing of the prayer of Hafiz ,is hope that again
I may see the traces of glories of my Laila the true Beloved in the path of the night ,luminous with the moon .

[1] Menschen und Feen sind ungebetene Gäste der Liebe, Zeige mir Willenskraft, sicher entführst du das Glück.

[2] Suche keinen Genuß, wenn du nicht im Stand bist zu schauen, Denn der Spiegel Dschemschids nützet den Sehenden nur.

[3] Morgentrunk und Morgenschlaf, wie lange noch währt dieß? Sinn' auf Entschuldigung, höre das Morgengeschrey.

[5] Tausend heilige Seelen, sie sind entbrennet voll Eifer, Weil du Abends und früh Anderen haltest das Licht.

[7] Komm', ich habe so viel aus langer Erfahrung gelernet, Welcher das Weinglas leert, leeret die Sorgen auch aus.

[8] Niemals sey der Wipfel von deiner Cypresse gekrümmet, Denn wahrhaftig du bist würdig der Krone des Throns.

[9] Rosen und Ostwind kommen und gehen mit Glanz und Gerüchen, Diese vom Dufte des Haars, jener vom Licht des Gesichts.

[11] Winkelsitzergebet verhütet Schaden und Unglück. Warum blickest du nicht mir nach dem Winkel des Aug's? Was soll ich thun, verwirrt von der Trennung, und von dem Genuße? Immer bist du im Aug', aber von Angesicht fern.

[12] Komm' und kaufe die Herrschaft von uns mit dem Schatze der Schönheit, Sorge dafür, daß du's nicht mögest verzehren umsonst. Höre den Meister, und sey nicht ganz entblößet von Liebe, Niemand kaufet den Knecht, wenn er nicht Tugenden hat. Jegliche Nachricht öffnet das Thor zu neuen Geschäften, Deßhalb bin ich berauscht, bin so verloren und irr'. Zeige mir doch den Weg in diesen finsteren Gängen. Schon tönt Morgengebet, tönet das Morgengeschrey.

[13] Wunderlich ist der Weg der Lieb' und voll von Gefahren, Laßt uns flüchten zu Gott, daß er uns Sicherheit geb'. Siehe! sie kommen und gehen in Hoffnung des Duftes der Locken, Winde verstreuen das Roth, Rosen bedienen sich deß. Durch die Schmerzen der Freundinn bin ich auf ewig gebunden, Hin ist mein Leben durch sie, aber mich kümmert es nicht. Kennet der Unerfahrene wohl die heimlichen Freuden? Wollte Gott, ich hätt' Kräfte zu Freuden des Gau's! Mein Geheimniß, o Freund! ist durch die Thränen verrathen, Du erbarme dich mein, der zur Genüge mich kennt! Trockenen Mund's gieng ich vorbei am Wasser des Lebens, Hilf mir, Schenke, o hilf, reich' mir vom lautersten Trunk! Wenn Hafis für dich einst stirbt, an der Schwelle der Thüre Wird ihm durch den Tod ewiges Leben zu Theil.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.20-10.20

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.20

German Translation

[1] دلی که غیب نمای است و جام جم دارد
ز خاتمی که دمی گم شود چه غم دارد

[2] به خط و خال گدایان مده خزینه دل
به دست شاهوشی ده که محترم دارد

[3] نه هر درخت تحمل کند جفای خزان
غلام همت سروم که این قدم دارد

[4] رسید موسم آن کز طرب چو نرگس مست
نهد به پای قدح هر که شش درم دارد

[5] زر از بهای می اکنون چو گل دریغ مدار
که عقل کل به صدت عیب متهم دارد

[6] ز سر غیب کس آگاه نیست قصه مخوان
کدام محرم دل ره در این حرم دارد

[7] دلم که لاف تجرد زدی کنون صد شغل
به بوی زلف تو با باد صبحدم دارد

[8] مراد دل ز که پرسم که نیست دلداری
که جلوه نظر و شیوه کرم دارد

[9] ز جیب خرقه حافظ چه طرف بتوان بست
که ما صمد طلبیدیم و او صنم دارد

[1] That heart that is the hidden - displayer and that the cup of Jamshid hath ,
For a seal ring of Sulaiman that awhile became lost ,what grief is it that it hath

[2] To the beard or to the mole ,of beggars outward lovers ,who ,before the true Beloved ,are like beggars give not the heart's treasure
Give to the hand of a king - like one ,who it precious hath holdeth

[3] Not every tree endureth the violence of autumn :
The slave of resolution of the cypress ,I am ,who this foot of endurance hath .

[4] Hath arrived that season ,when from joy like the intoxicated narcissus ,
He placeth it at the goblet's foot as price for wine who sixdirhams hath .

[5] Now ,like the rose hold not back gold for the price of wine
For ,suspicion of thee ,by a hundred defects ,absolute reason Jibra ,il or the Light of prophecy hath .

[6] With the hidden mystery ,none is acquainted utter not the tale of the forbidders of wine
The path into this sacred enclosure ,what confidant friend of the heart hath .

[7] My heart that used to boast of solitude ,now a hundred occupations ,
With the morning breeze ,on account of the perfume of Thy tress hath .

[8] The heart's desire of whom may I seek Since there is no heart - possessor ,
Who ,splendour of sight ,and habit of liberality ,hath .

[9] From the pocket of Hafiz's religious garment ,what profit can one gain
For from him we seek the eternal ; and his own work with a beloved he hath .

[1] Sieh! mein Herz, das vom Verborgnen Kunde, Kunde von Dschemschidens Becher hat, Nimmer eines einz'gen Ringes wegen, Den es irre geht, Kummer hat!

[2] Gieb den Schatz des Herzens in die Hände, Von dem Maal und Flaum der Bettler nicht, Aber gieb ihn einem mächtigen Schahe, Der denselben hoch in Ehren hat.

[3] Nicht ein jeder Baum kann widerstehen Diesen Herbstorkanen, Gram und Schmerz. Doch ich bin der Sklave der Cypreße, Deines Wuchses, welcher Wahrheit hat.

[4] Die sechs Blätter am Narzißenkelche Wollen gar nichts anders sagen, als: Jeder lege in des Glases Boden Die sechs Pfennige, die er noch hat.

[5] Da die Zeit des Frühlings nun gekommen, Spar' so wenig als die Rose Gold, Weil die Geizigen die Rose Im Verdacht von hundert Fehlern hat.

[6] Niemand hat von dem Geheimniß Kunde, Spar' dir also die Erzählung auf, Sage an, wo ist der Hochbetraute, Welcher Kunde vom Geheimniß hat?

[7] Sieh, mein Herz, das sich zuvor gepriesen, Seiner freyen Unabhängigkeit, Siehe, wie es mit dem Dufte deiner Locken Tausendfach zu schaffen hat.

[8] Wen soll ich um meines Herzens Wünsche Wenn soll ich drum foderen mit Recht, Da ich keinen Herzenspfleger kenne, Der die Kunst, mir schön zu thun, besitzt.

[9] Was entspringt für Nutzen aus Hafisens Heucheleibeflecktem Ordenskleid? Wir verlangen nach des Ew'gen Antlitz, Während er nur einen Abgott hat.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.80-10.80

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.80

German Translation

[1] رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند

[2] من ار چه در نظر یار خاکسار شدم
رقیب نیز چنین محترم نخواهد ماند

[3] چو پرده دار به شمشیر می‌زند همه را
کسی مقیم حریم حرم نخواهد ماند

[4] چه جای شکر و شکایت ز نقش نیک و بد است
چو بر صحیفه هستی رقم نخواهد ماند

[5] سرود مجلس جمشید گفته‌اند این بود
که جام باده بیاور که جم نخواهد ماند

[6] غنیمتی شمر ای شمع وصل پروانه
که این معامله تا صبحدم نخواهد ماند

[7] توانگرا دل درویش خود به دست آور
که مخزن زر و گنج درم نخواهد ماند

[8] بدین رواق زبرجد نوشته‌اند به زر
که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند

[9] ز مهربانی جانان طمع مبر حافظ
که نقش جور و نشان ستم نخواهد ماند

[1] Arrived the glad tidings that grief's time shall not remain
Like that joy's time remained not ; like this grief's time shall not remain .

[2] Although by the ill - speaking of the watcher I am ,in the Beloved's sight ,become dusty and despicable
Yet honoured like this ,the watcher shall not remain .

[3] Since the veil - holder door - keeper striketh all with the sword ,
Dweller of the sacred harlm ,a person shall not remain .

[4] Of regarding the picture ,good or bad ,is what room for thanks or for lament
When ,on the page of existence ,the writing of the decree shall not remain

[5] The song of Jamshid's assembly ,they have said ,was this
Bring the cup of wine for Jam Jamshid shall not remain .

[6] O candle reckon union with the moth a great gain
For even till dawn ,this commerce shall not remain .

[7] O powerful one bring to thy hand and help the darvish's heart
For the treasure of gold ,and the treasure of dirham shall not remain .

[8] In gold ,on this mansion of chrysolite ,they have written
Save the goodness of people of liberality ,aught shall not remain .

[9] Hafiz sever not desire for the true Beloved's favour
For the picture of violence and the mark of tyranny shall not remain .

[1] Freudenkunde kam zu mir: Tage des Grames werden nicht bleiben, Keine sind geblieben, ha! Keine derselben bleiben.

[2] Zwar bin ich im Angesicht Meines Geliebten wenig geehret, Doch mein Nebenbuhler wird Höher geehrt nicht bleiben.

[3] Da der Hüter mit dem Schwerdt Alle Besuche treibet von hinnen, Werden selbst die Tulpen nicht In dem Hareme bleiben.

[5] Dieses, sagt man, war das Wort Von dem Gesellschaftskreise Hafisens: Bringet Wein, der Becher wird Nimmer hienieden bleiben.

[6] Nimm als Beute an, o Licht! Jeden Genuß der Schmetterlingsliebe, Denn es wird am Morgen nichts Von dem Gekose bleiben. Des Verborgenen Bote hat Freudige Kunde heut mir gegeben: Wiß', es soll in dieser Welt Ewiger Gram nicht bleiben.

[7] Reicher! nimm das arme Herz Deines Derwisches einmal zu Handen, Denn ihm wird fürwahr kein Schatz Goldes und Silbers bleiben.

[8] Sieh auf dem smaragdnen Dom Stehet mit goldnen Zügen geschrieben: Außer guten Thaten wird Ewig hierorts nichts bleiben. In der Frühe gab der Ost, Ihren Genuß verheißend, mir Kunde: Daß in Kummer Niemand soll Ewig hienieden bleiben.

[9] Auf der Freundinn Liebe hoff' Immer Hafis mit gläubigem Herzen, Denn es wird das Unrecht nicht Ewig hienieden bleiben.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.100-10.100

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.100

German Translation

[1] واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند
چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند

[2] مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می‌کنند

[3] گوییا باور نمی‌دارند روز داوری
کاین همه قلب و دغل در کار داور می‌کنند

[4] یا رب این نودولتان را با خر خودشان نشان
کاین همه ناز از غلام ترک و استر می‌کنند

[5] ای گدای خانقه برجه که در دیر مغان
می‌دهند آبی که دل‌ها را توانگر می‌کنند

[6] حسن بی‌پایان او چندان که عاشق می‌کشد
زمره دیگر به عشق از غیب سر بر می‌کنند

[7] بر در میخانه عشق ای ملک تسبیح گوی
کاندر آن جا طینت آدم مخمر می‌کنند

[8] صبحدم از عرش می‌آمد خروشی عقل گفت
قدسیان گویی که شعر حافظ از بر می‌کنند

[1] The outward admonishers who ,in the prayer - arch and the pulpit ,grandeur of exhortation make ,
When into their chamber they go ,that work of another kind they make .

[2] A difficulty ,I have .Ask the wise ones of the assembly those ordering penitence
Why those ordering penitence ,themselves penitence seldom make

[3] Thou mayst say ,they have no belief in the day of judgment ,
That ,in the work of the Ruler God all this fraud and deceit they make .

[4] Lord place these newly - enriched ones upon their own asses reward them according to their deeds
Because ,on account of a Turk slave and a mule ,all this arrogance ,they make .

[5] They give a little water wine of Love for God and hearts strong make .
O heart make void thy house of the idol of lust ,and of that other than God that it may become the dwelling of the true Beloved

[6] To the same degree from the invisible ,their head in love to God raised another crowd make .
I am the slave of the Pir of the tavern ,whose darvishes

[7]
O angel utter the tasbih at the door of love's tavern

[8] Thou mayst say that chaunting of the verse of Hafiz ,the holy ones angels make

[1] Die Priester, die mit Stuhl und Pult, In Kirchen gar so heilig thun, Sie werden in der Einsamkeit Das Gegentheil desselben thun.

[2] Ich habe einen Zweifel, frag' Den Weisen der Gemeind' darum, Warum die Buße-Prediger Denn selbst so wenig Buße thun?

[3] Nach allem Anschein glauben sie Nicht an die Stunde des Gerichts, Weil sie mit Trug und Gleisnerey So viel des Aergernißes thun.

[4] Geleite diese Zunft, o Herr! Zu ihrem Eselstall zurück. Ihr Uebermuth rührt blos daher, Weil sie mit Striegeln Nichts zu thun.

[5] O Bettler, springe schnell herbei, Ein Wasser, theilet man jetzt aus, Ein Wasser, das die Herzen stärkt, Die dann Verzicht auf alles thun. Mach rein dein Herz vom Götzendienst, Es sey nur des Geliebten Dach, Wiewohl die Allbegierigen Auch mehrere zusammen thun.

[6] Seht ihre Schönheit mordet stets Die Liebenden, ein Wunder ists, Daß ungeachtet dessen stets Noch Liebende hervor sich thun. Ich bin ein treuer Knecht des Wirths, Denn seine Jünger sind so reich, Daß sie nur eine Handvoll Staub Auf Reichthum und auf Schätze thun.

[7] Ihr Engel an der Schenkenthür, Lobsinget Euern Preisgesang, Die Säuerung von Adams Stoff, Nichts anders ist der Trinker Thun.

[8] Des Morgens schallte ein Getön Vom Himmel her: da sprach Vernunft: Die Engel lernen dich Hafis, Was könnten sie wohl Beßres thun?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.67-4.67

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.67

German Translation

[1] صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت
ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت

[2] گل بخندید که از راست نرنجیم ولی
هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت

[3] گر طمع داری از آن جام مرصع می لعل
ای بسا در که به نوک مژه‌ات باید سفت

[4] تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد
هر که خاک در میخانه به رخساره نرفت

[5] در گلستان ارم دوش چو از لطف هوا
زلف سنبل به نسیم سحری می‌آشفت

[6] گفتم ای مسند جم جام جهان بینت کو
گفت افسوس که آن دولت بیدار بخفت

[7] سخن عشق نه آن است که آید به زبان
ساقیا می ده و کوتاه کن این گفت و شنفت

[8] اشک حافظ خرد و صبر به دریا انداخت
چه کند سوز غم عشق نیارست نهفت

[1] At dawn ,the bird of the sward the necessarily existent One ,God spake to the rose faithful men in the state of being beloved
Display less disdain for ,in this garden the world many a one like thee hath blossomed .

[2] The rose laughed saying We grieve not at the truth but
No lover spoke a harsh word to the beloved .

[3] If thou desire ruby wine the mystery of haklkat from that begemmed cup the Murshid
O many the pearl the tear that it is necessary for thee to pierce with the point of thy eye - lash .

[4] To eternity without end ,the perfume of divine love reacheth not the perfume place of him
Who ,with his face ,swept not the dust of the door of the tavern the stage of love and of divine knowledge

[5] Last night ,in the garden of Iram ,when from the bounty of the air ,
The tress of the hyacinth was disturbed by the morning breeze ,

[6] I said throne of Jamshid thy cup world - displaying ,where
It said Alas wakeful fortune slept .

[7] Not that which cometh to the tongue is the talk of love
O Saki Murshid give wine make short this uttering and hearing of love

[1] Morgens sprach der Vogel der Flur zur entknospeten Rose, Hör' auf, spröde zu thun, viel sind der Rosen wie du.

[2] Lächelnd sprach die Rose hierauf, du redest die Wahrheit, Aber ein hartes Wort ziemet den Liebenden nicht.

[3] Eh' du zum Rubin des goldnen Bechers gelangest, Werden von Wimpern gar viel Perlen der Thränen gebohrt.

[4] Wer mit den Wangen nie den Staub der Schenke gekehrt hat, Athmet ewig nicht ein Freundschafts- und Liebesgeruch.

[5] Gestern im Blumenbeet beim lieblich wehenden Ostwind War des Hyacinths Haar lieblich vom Winde verwirrt.

[6] Thron Dschemschid's; so sprach ich zum Garten, wo ist das Weltglas? Leider! sprach er zu mir: dieses Geschenk ist vorbei.

[7] Was den Zungen entströmt, das ist nicht Rede der Liebe, Schenke, bring' uns Wein, kürze das leere Geschwätz.

[8] Sieh! Hafisens Vernunft geht unter in Fluten der Thränen, Was ist zu thun? Der Gram Liebender birget sich nicht.