Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

[1] Wir haben hundertmal das Angesicht Vor dir in Staub geleget, Wir haben allen Trug und Gleisnerey Vor dir beiseit geleget. Den guten Namen von so manchem Jahr, Und selbst von unsern Ahnen, Wir haben ihn des Schenken Mondgesicht Zu Liebe weggeleget.

[2] Der hohen Schule Säulengang und Saal Und allen Streit von Tugend, Wir haben Alles auf den Liebesstand Der Schönen hingeleget. Wir legten keine allzugroße Last Auf unser Herz, das schwach ist. Wir haben, was wir treiben, was wir thun, Nie auf ein Haar geleget.

[3] Wir haben diesen zwey Narzissen längst Empfohlen unsre Seele, Wir haben auf die süßen Zaubereien Der Liebe Grund geleget.

[5] Wir haben nicht mit unserm eignen Heer Des Feindes Reich erobert, Und unsrer Herrschaft Krone haben wir Nicht selber abgeleget.

[7] Wir haben unser ungeliebtes Haupt Erfüllet von Begierde, Und liebberauschet wie Narzissen hin Auf's Knie zur Ruh geleget. Hafis! bemühe Dich um Freund' und Sang, Denn des Verstandes Summe Ist alle auf das schöne lange Haar Des Freundes angeleget.

[8] Wir haben in der Hoffnung letzten Eck, Gleich Sehern nach dem Monde, Des Wunsches Sehrohr auf den Brückenbau Der Brauen angeleget.

[9] Du sagtest: O Hafis! wo ist dein Herz, Das sich so sehr empöret? Wir haben's sorgsam in die Ringelein Von jenem Haar geleget.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:29.8-29.8

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:29.8

German Translation

[1] چو گل هر دم به بویت جامه در تن
کنم چاک از گریبان تا به دامن

[2] تنت را دید گل گویی که در باغ
چو مستان جامه را بدرید بر تن

[3] من از دست غمت مشکل برم جان
ولی دل را تو آسان بردی از من

[4] به قول دشمنان برگشتی از دوست
نگردد هیچ کس دوست دشمن

[5] تنت در جامه چون در جام باده
دلت در سینه چون در سیم آهن

[6] ببار ای شمع اشک از چشم خونین
که شد سوز دلت بر خلق روشن

[7] مکن کز سینه‌ام آه جگرسوز
برآید همچو دود از راه روزن

[8] دلم را مشکن و در پا مینداز
که دارد در سر زلف تو مسکن

[9] چو دل در زلف تو بسته‌ست حافظ
بدین سان کار او در پا میفکن

[1] Like the rose ,momently ,by thy fragrance ,the garment of my body ,
Rent ,I make from collar to skirt .

[2] Thou mayst say The rose in the garden ,beheld thy body
Since like the intoxicated ,, the garment on its body ,it rent .

[3] From the power of grief for thee ,with difficulty ,I bear life
But ,from me ,the heart easily thou tookest .

[4] At the word of enemies watchers away from the friends lovers thou turnedest ;
With the friend ,enemy none becometh .

[5] Thy body in the garment ,like sparkling wine in the cup :
Thy head in the chest ,like hard ,red iron in pure white silver .

[6] O candle from thy eye ,rain tears like the cloud
For ,manifest to the people ,hath become the consuming of thy heart .

[7] Do not ,so that ,from my breast ,the sigh liver - consuming
May ascend like smoke by way of the window .

[8] My heart ,shatter not ; it ,under foot ,cast not ;
For in thy tress - tip ,its dwelling it hath .

[9] Since to thy tress ,Hafiz hath bound his heart ,
In this way ,his work under foot ,cast not .

[1] Deinem Geruche zu lieb, weil die Rose den Schleier zerreißet, Zerreiß' auch ich mein ganzes Kleid.

[2] Auf den Fluren ersah dich die Rose, und ohne Besinnen Zerriß wie trunken sie ihr Kleid.

[3] Schwer befrey' ich mein Herz aus der Hand der Schmerzen und Leiden, Und du befreiest so leicht dein Herz!

[4] Ich verließ den Freund, von meinem Feinde beredet, O niemand sey den Freunden Feind.

[5] Deinen Körper umhüllt das Gewand, wie den Nektar der Becher, Das Herz die Brust, das Gold der Stein.

[6] Träufle, Kerze, herab! o träufle Thränen in Fluthen! Dein Herzensbrand sey allen kund!

[7] Thue mir Nichts, sonst steigt von meinen verbrennenden Seufzern Der Rauch empor wie vom Kamin.

[8] Brich nicht das arme Herz, und wirf es mir nicht vor die Füße, Es ist geknüpfet an dein Haar.

[9] Da Hafis sein Herz an deine Locken geknüpft hat, So wirf es mir nicht vor den Fuß.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.19-32.19

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.19

German Translation

[1] بیا با ما مورز این کینه داری
که حق صحبت دیرینه داری

[2] نصیحت گوش کن کاین در بسی به
از آن گوهر که در گنجینه داری

[3] ولیکن کی نمایی رخ به رندان
تو کز خورشید و مه آیینه داری

[4] بد رندان مگو ای شیخ و هش دار
که با حکم خدایی کینه داری

[5] نمی‌ترسی ز آه آتشینم
تو دانی خرقه پشمینه داری

[6] به فریاد خمار مفلسان رس
خدا را گر می‌دوشینه داری

[7] ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ
به قرآنی که اندر سینه داری

[1] O beloved come towards us this hatred exercise not
For the light of ancient society ,thou hast .

[2] My counsel hear for this pearl of counsel much better is
Than that jewel that ,in the treasury ,thou hast .

[3] But ,to the profligates ,thy face how mayst thou show ,
Thou who ,the mirror of the sun and of the moon ,thou hast

[4] O Shaikh sense ,keep against the profligates speak not
Lest that with God's love hate thou have .

[5] O Zahid fearest thou not my fiery burning sigh
Thou knowest ,the woollen khirka ,easily consumed thou hast .

[6] O Saki to the cry of the poor wine - drinkers come .Them ,give wine
For God's sake ,if the wine of last night thou hast .

[7] Hafiz I have not seen verse more beautiful than thy verse ,
Which ,in thy heart ,by the great Kuran I swear thou hast .

[1] Es ziemt sich nicht, daß wider mich Du einen Groll hast, Du der den langen Freundschaftsbund Mit mir gemacht hast.

[2] O hör' genau auf diesen Rath, Denn diese Perle Ist besser als der Edelstein, Den du im Schatz hast.

[3] Wie kannst du wohl dem Trunkenen Die Wangen zeigen, Du der von Sonne und von Mond Das Spiegelglas hast?

[5] O Frommer, fürchtest du dich nicht Vor meinem Feuer? Vergaßest du, daß du ein Kleid Von Wollenstoff hast?

[6] Um Gotteswillen komm' zu Hülf' Dem Fleh'n der Trunknen, Wenn du vom gestrigen Gelag' Noch Wein im Kopf hast.

[7] Das schönste Lied, das ich je sah, Gehört Hafisen, Ich schwör' es beim Koran, den du In deiner Brust hast.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.74-4.74

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.74

German Translation

[1] شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت

[2] حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر
کنایتیست که از روزگار هجران گفت

[3] نشان یار سفرکرده از که پرسم باز
که هر چه گفت برید صبا پریشان گفت

[4] فغان که آن مه نامهربان مهرگسل
به ترک صحبت یاران خود چه آسان گفت

[5] من و مقام رضا بعد از این و شکر رقیب
که دل به درد تو خو کرد و ترک درمان گفت

[6] غم کهن به می سالخورده دفع کنید
که تخم خوشدلی این است پیر دهقان گفت

[7] گره به باد مزن گر چه بر مراد رود
که این سخن به مثل باد با سلیمان گفت

[8] به مهلتی که سپهرت دهد ز راه مرو
تو را که گفت که این زال ترک دستان گفت

[9] مزن ز چون و چرا دم که بنده مقبل
قبول کرد به جان هر سخن که جانان گفت

[10] که گفت حافظ از اندیشه تو آمد باز
من این نگفته‌ام آن کس که گفت بهتان گفت

[1] I heard a pleasant speech that the old man of Kin'an the Murshid uttered
Separation from want of acquisition of divine knowledge of the true Beloved God maketh not that which can be uttered .

[2] The tale of terror of the resurrection day ,which the city - admonisher uttered
Is only a hint ,which ,of the time of separation ,he uttered .

[3] Of whom ,may I ask the trace of the Beloved ,many a journey made ,the absolute existence ,God
For whatever the wind's messenger the man learned and excellent uttered ,confusedly he uttered .

[4] Alas that unkind moon ,the Friend's enemy ,
For the abandoning the society of his own lovers ,words how easily he uttered

[5] After this together are I and the stage of contentment ,and thanks to my rival
For accustomed to pain by thee ,my heart hath become and the abandonment of remedy uttered .

[6] With wine of many years ,repel ye the old grief of the heart
For ,the seed of happy - heartedness is this .It ,the Pir of the village uttered .

[7] Fix not a knot on the wind rely not on the world though ,on thy object ,it favourably blow ,
For to Sulaiman this speech ,as a proverb ,the wind ,uttered .

[8] For a frivolous excuse that the sky may give thee ,go not from the Path
Who told thee ,that ,the abandoning of tales ,this old woman the sky uttered .

[9] As to how and why ,express no breath .For the happy slave accepteth with
soul every word that the Sultan God uttered .

[10] From thought of thee ,who said Hafiz hath come back
This ,I have not said .He who uttered it ,calumny uttered .

[1] Ein Wörtlein hörte ich, das Jakob einst gesagt, Der Schmerz der Trennung von dem Freund wird nicht gesagt,

[2] Was uns der Prediger vom jüngsten Tag erzählt, Hat er als Gleichniß nur vom Tag der Flucht gesagt.

[3] Wer giebt mir Kunde von dem fortgereis'ten Freund, Der Ost hat alles so verwirret angesagt.

[4] O weh! Der Freunde Feind, der liebelose Mond Hat ohne Müh' den Freunden Lebewohl gesagt.

[5] Ich will getrost, selbst Nebenbuhlern dankbar seyn, Mein Herz, gewohnt an Schmerz, hat Arzney'n entsagt.

[6] Vertreibt den alten Gram mit Wein, mit altem Wein, Dies macht das Herz vergnügt, so hat der schlaue Greis gesagt.

[7] Vertrau nicht auf den Wind, selbst wenn er günstig bläst. Dies Sprichwort hat zu Salomon der Ost gesagt.

[8] Giebt dir das Schicksal Frist, verlasse nicht den Weg, Wer sagt daß eine Metze dem Betrug entsagt?