Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	6
Translated to:	جاودان 2 \| جاوید 1 \| ابدا 1
Part of:	everlasting life 2
Co-occurrences:	life 2

5 Poems contain everlasting

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.11-1.11

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.11

German Translation

[1] ساقی به نور باده برافروز جام ما
مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما

[2] ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم
ای بی‌خبر ز لذت شرب مدام ما

[3] هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما

[4] چندان بود کرشمه و ناز سهی قدان
کاید به جلوه سرو صنوبرخرام ما

[5] ای باد اگر به گلشن احباب بگذری
زنهار عرضه ده بر جانان پیام ما

[6] گو نام ما ز یاد به عمدا چه می‌بری
خود آید آن که یاد نیاری ز نام ما

[7] مستی به چشم شاهد دلبند ما خوش است
زان رو سپرده‌اند به مستی زمام ما

[8] ترسم که صرفه‌ای نبرد روز بازخواست
نان حلال شیخ ز آب حرام ما

[9] حافظ ز دیده دانه اشکی همی‌فشان
باشد که مرغ وصل کند قصد دام ما

[10] دریای اخضر فلک و کشتی هلال
هستند غرق نعمت حاجی قوام ما

[1] Saki murshid with the light of wine divine love up - kindle the cup of the heart of ours .
Minstrel murshid speak ,saying The world's work hath gone agreeably to the desire of' ours .

[2] In the cup of the heart we have beheld the reflection of the face of the Beloved God
O thou void of knowledge of the joy of the perpetual wine - drinking of ours .

[3] Never dieth that one ,whose heart is alive with true love to God
On the world's record ,is written the everlasting existence of ours .

[4] The coy glance and the grace of those straight of stature illusory beloved ones is only till
With grace ,moving like a lofty pine - tree ,cometh the cypress the true Beloved of ours .

[5] O breeze if thou pass by the rose - bed of beloved ones ,
Take care present to the beloved the murshid the message of ours .

[6] O breeze from thy memory ,our name why purposely takest thou
Itself forgetfulness cometh ,when after death cometh no recollection of ours .

[7] To the eye of our heart - binding beloved the murshid pleasing is intoxication
For that reason ,to intoxication they Fate and Destiny have given the rein of ours .

[8] On the day of up - rising the resurrection I fear ,a profit taketh not .
The lawful bread piety of the shaikh ,more than the unlawful water wine of love of ours .

[9] Hafiz from thy eye ,keep shedding a tear - drop
It may be ,that the bird of union may attempt the snare of ours .

[10] The green blue sea of sky ,and the bark of the new moon the mysteries of the sphere
Are immersed'in the favour of Haji Kivam the murshid of ours .

[11] Like the tulip ,in the cold air of love my heart was caught contracted
O bird of fortune Beloved of the soul when wilt thou go into the snare drawings of love of ours

[1] Schenk! erleucht' mit dem Licht des Weins den Becher,Sänger singe; nun geht's nach unsern Wünschen.

[2] Ich erblick im Pokal der Wangen Abglanz.Wiß es, der du nichts weißt vom Glück des Trinkens.

[3] Wessen Zunge die Lieb' beseelet, stirbt nicht.Ewig bleibet mein Ruhm im Weltenbuche.

[4] Dieser Schmächtigen Reiz gefällt so lang nur,Bis sich meine Cypreß mit Schwanken nahet.

[5] Ostwind, gehst du vorbei beim Rosenhaine,Gieb doch Kunde von mir dem treuen Freunde.

[7] Rausch und Trunkenheit ziemt dem Aug des Freundes;Deßhalb raubt mir der Rausch so Zaum als Zügel.

[8] Ich befürchte, daß nicht am jüngsten TagePriesterbrod und der Wein von gleichem Werth sey.

[9] O mein Auge verstreu' das Korn der Thränen,Daß sich fange im Netz der Wollust Vogel.

[10] Du Aetherische Fluth, und du o Mondschiff,Ihr verschwindet zugleich in seiner Großmuth.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:25.2-25.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:25.2

German Translation

[1] هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک
گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک

[2] مرا امید وصال تو زنده می‌دارد
و گر نه هر دمم از هجر توست بیم هلاک

[3] نفس نفس اگر از باد نشنوم بویش
زمان زمان چو گل از غم کنم گریبان چاک

[4] رود به خواب دو چشم از خیال تو هیهات
بود صبور دل اندر فراق تو حاشاک

[5] اگر تو زخم زنی به که دیگری مرهم
و گر تو زهر دهی به که دیگری تریاک

[6] بضرب سیفک قتلی حیاتنا ابدا
لان روحی قد طاب ان یکون فداک

[7] عنان مپیچ که گر می‌زنی به شمشیرم
سپر کنم سر و دستت ندارم از فتراک

[8] تو را چنان که تویی هر نظر کجا بیند
به قدر دانش خود هر کسی کند ادراک

[9] به چشم خلق عزیز جهان شود حافظ
که بر در تو نهد روی مسکنت بر خاک

[1] If design for my destruction ,thousands of enemies Shaitans ,intent upon leading one astray make ,
If thou O perfect murshid be my friend and aider of enemies ,I have no fear .

[2] Me ,hope of union with Thee keepeth alive
If not ,from separation from Thee a hundred ways ,fear of destruction is mine .

[3] Breath by breath ,if ,from the breeze ,Thy perfume ,I perceive not ,
Time after time ,rent like the rose my collar I make .

[4] On account of Thy image ,go to sleep my two eyes never
In separation from Thee ,patient was my heart ,'God forbid

[5] If a wound ,Thou strike ,'tis better than the plaister of another
If poison Thou give ,better than the antidote of another .

[6] My slaughter ,by the blow of Thy sword is everlasting life
For ,verily happy is my soul in this that it is a sacrifice for Thee .

[7] The rein ,turn not .For if me ,Thou strike with the sword ,
My head ,the shield I make from the saddle - strap to bind me as game Thy hand I keep not back .

[8] Thee ,as Thou art ,how may every vision see
To the extent of his vision ,every one understandeth .

[1] Tausende Feinde mögen mir den Untergang drohen,Bist nur du mein Freund, fürcht' ich der Feinde nicht.

[2] Mich erhält beim Leben, Hoffnung deines Genußes,Hunderfachen Tod fürcht' ich von deiner Flucht.

[3] Bringt der Wind von Hauch zu Hauche deinen Geruch nicht,So zerspring' ich wie Rosen von Zeit zu Zeit.

[4] Läßt dein Bild wohl Schlaf in meine Augen? Beyleibe!Bin ich fern von dir ruhig? Bewahre Gott!

[5] Besser ist ein Schlag von dir als Pflaster von Andern,Und ich zieh' dein Gift Anderer Theriak vor.

[6] Mord mit deinem Schwerdte ist mir ewiges Leben,Meine Seel' ist gut dir sie zu opfern,

[7] Lenk' nicht ab den Zügel, schlage mich mit dem Schwerdte,Denn ich zieh' die Hand nimmer vom Bügel ab.

[8] Wo sah' je das Auge eine Schönheit, wie du bist,Jeder schaut nach Maß seines Vermögens dich.

[9] Damals wird Hafis von allem Volke geehret,Wenn er sein Gesicht wälzet in deinem Staub.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:31.4-31.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:31.4

German Translation

[1] وصال او ز عمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده که آن به

[2] به شمشیرم زد و با کس نگفتم
که راز دوست از دشمن نهان به

[3] به داغ بندگی مردن بر این در
به جان او که از ملک جهان به

[4] خدا را از طبیب من بپرسید
که آخر کی شود این ناتوان به

[5] گلی کان پایمال سرو ما گشت
بود خاکش ز خون ارغوان به

[6] به خلدم دعوت ای زاهد مفرما
که این سیب زنخ زان بوستان به

[7] دلا دایم گدای کوی او باش
به حکم آن که دولت جاودان به

[8] جوانا سر متاب از پند پیران
که رای پیر از بخت جوان به

[9] شبی می‌گفت چشم کس ندیده‌ست
ز مروارید گوشم در جهان به

[10] اگر چه زنده رود آب حیات است
ولی شیراز ما از اصفهان به

[11] سخن اندر دهان دوست شکر
ولیکن گفته حافظ از آن به

[1] Union with the Beloved than everlasting life ,better ;
O Lord me that union give for that is best .

[2] Me ,with the sword ,He struck and to none ,I spake
For ,concealed from the enemy ,the Beloved's mystery best .

[3] With the mark of service ,at this door of the Beloved to die ,
By His soul I swear that ,than the region of the whole world ,it is better .

[4] For God's sake ,ask my physician ,the Beloved
Saying : At last ,when by the remedy of union becometh this powerless one through separation better .

[5] That rose ,that foot - trodden of our cypress the Beloved becometh
Its dust trampled leaf than the blood of the ruddy arghavan ,better .

[6] O Zahid me ,to paradise invite not
For this apple of the chin dimple of the Beloved than that garden of paradise better .

[7] O heart be ever a beggar of His street ,
By the decree Perpetual fortune best .

[8] O youth from the counsel of old men ,turn not thy head
For ,the old man's counsel than youthful fortune ,better .

[9] One night He said My eye hath seen none
In the world ,than the pearl of my ear better .

[10] Although the Zinda river of Isfahan is the water of life
Yet our Shlraz than Isfahan ,better .

[11] In the Beloved's mouth ,speech is the jewel
But ,Hafiz's utterance than that ,better .

[1] Fort ewiges Leben! ihr Genuß ist besser. Verleih' ihn mir, o Gott! denn er ist besser.

[2] Sie schlug mich mit dem Schwert, ich sagt' es Keinem, Denn vor dem Feind geheim zu seyn, ist besser.

[3] Gebrandmarkt mit dem Maal des Sklavendienstes, Für sie zu sterben ist vieles besser.

[4] O fraget meinen Arzt um Gotteswillen, Wann wird es dann mit diesen Schwachen besser?

[5] Das Blut des Safrans ist zwar schön und lieblich, Der Staub von ihrem Fuß zermalmt, ist besser.

[6] Lad' in die Einsamkeit mich nicht, o Frommer, Der Apfel dieses Kinns ist vieles besser.

[7] Mein Herz sey ewig in dem Gaue Bettler, Denn jedes Glück, das ewig währt, ist besser.

[8] O wende dich vom Greisenrath nicht ab. Denn er ist mehr als Jünglingsgunst und besser.

[9] Sie sprach einst bei der Nacht: wo sind die Perlen, Die schöner sind, als mein Gehäng', und besser.

[11] In meiner Freundinn Munde sind die Perlen, Doch ist Hafisens Wort um vieles besser.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.21-10.21

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.21

German Translation

[1] بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه بان دارد
بهار عارضش خطی به خون ارغوان دارد

[2] غبار خط بپوشانید خورشید رخش یا رب
بقای جاودانش ده که حسن جاودان دارد

[3] چو عاشق می‌شدم گفتم که بردم گوهر مقصود
ندانستم که این دریا چه موج خون فشان دارد

[4] ز چشمت جان نشاید برد کز هر سو که می‌بینم
کمین از گوشه‌ای کرده‌ست و تیر اندر کمان دارد

[5] چو دام طره افشاند ز گرد خاطر عشاق
به غماز صبا گوید که راز ما نهان دارد

[6] بیفشان جرعه‌ای بر خاک و حال اهل دل بشنو
که از جمشید و کیخسرو فراوان داستان دارد

[7] چو در رویت بخندد گل مشو در دامش ای بلبل
که بر گل اعتمادی نیست گر حسن جهان دارد

[8] خدا را داد من بستان از او ای شحنه مجلس
که می با دیگری خورده‌ست و با من سر گران دارد

[9] به فتراک ار همی‌بندی خدا را زود صیدم کن
که آفت‌هاست در تاخیر و طالب را زیان دارد

[10] ز سروقد دلجویت مکن محروم چشمم را
بدین سرچشمه‌اش بنشان که خوش آبی روان دارد

[11] ز خوف هجرم ایمن کن اگر امید آن داری
که از چشم بداندیشان خدایت در امان دارد

[12] چه عذر بخت خود گویم که آن عیار شهرآشوب
به تلخی کشت حافظ را و شکر در دهان دارد

[1] I have an idol that ,the canopy of the hyacinth around the rose hath
A line in the blood of the Arghavan ,the spring of his cheek hath .

[2] O Lord the dust of the line of the beard covered the sun of his face
Give him everlasting life ,who everlasting beauty - hath .

[3] When I became lover of God I spake saying I have carried off the jewel of my desire union with God
I knew not what tumultuous blood - scattering ,waves ,this sea of unity hath .

[4] From his eye ,it is not fit to take the soul .For ,from every direction ,I see
Of the corner ,he hath made the ambush and the arrow in the bow hath .

[5] When from around lovers' heart ,He loosed the snare of the tress ,
To the informer of the wind ,He speaketh saying : Secret ,our mystery ,he hath .

[6] On the dust ,scatter the draught and behold the state of people of rank
For ,of Jamshid ,of Kay Khusrau ,a thousand tales ,it the dust hath .

[7] O bulbul when in thy face the rose laugheth ,be not in her snare ,
For ,on the rose ,is no reliance ,say ,even if the world's beauty ,it hath

[8] O watchman of the assembly for God's sake ,take my justice from him do me justice
For ,with others ,he hath drunk wine and with me ,a heavy head hath .

[9] If thou bind me to the saddle - strap ,for God's sake ,quickly make me prey
For ,in delay are calamities and the seeker's loss ,it delay hath ,

[10] Make not excluded my eye from the cypress of thy heart - seeking stature
Plant in this its fountain - head for pleasant running water ,it hath .

[11] From the fear of separation ,make me safe ,if thou have hope of it ,
Saying In safety from the eye of ill - thinkers ,thee ,God hath .

[12] To my own fortune ,what excuse may I utter For that knave ,city - upsetting
Slew Hafiz with bitterness and ,in his mouth ,sugar hath .

[1] Mein Liebchen eine Rosenlaube Mit Hyacinth' umschattet hat, Sein Wangenglanz die zarte Weiche Vom Blut der Purpurblume hat.

[2] Die Sonne seines Angesichts Ist von dem Flaum des Barts versteckt. O Herr verleih' ihm ew'ges Leben, Weil er die ew'ge Schönheit hat!

[3] Verliebt sprach ich zwar zu mir selber: Ich habe meinen Wunsch erreicht. Ich wüßte nicht, was dieses Weltmeer Für blut'ge Wogenstürme hat.

[4] Die Seel' entflieht nicht seinem Auge, Denn überall, wohin ich schau', Seh' ich, wie er im Hinterhalte Die Pfeile auf dem Bogen hält.

[5] Der Freundinn Haarnetz wird vom Staube Verliebter Herzen rein gemacht, Der Schwätzer Ostwind plaudert immer, Statt daß er's im Geheimen hat. Was ist gefallen auf die Straße, Ich seh' viel Fürsten hohen Sinns, Von denen jeder auf die Schwelle Des Thors sein Haupt geleget hat.

[6] Du gieß' den Hefen auf die Erde, Und schaue der Berühmten Loos, Du weißt, was man von Keichosrewen Und von Dschemschid für Sagen hat.

[7] Wenn dir die Rose freundlich lächelt, O Nachtigall! so prahle nicht, Denn keiner darf der Rose trauen, Wenn sie auch Himmelsschönheit hat.

[8] O Vogt des Freundeskreises fodre Bei Gott! von ihm, was mir gebührt, Indem mit andern er getrunken, Mit mir nur üble Laune hat.

[9] Wenn du mich willst in Bande legen, Bei Gott! so fange mich geschwind, Weil nur Gefahr im Aufschub liegt, Und selbst der Fänger Schaden hat.

[10] Beraube nicht des Freundes Auge Von deines Wuchses Cederstamm Verpflanz' sie in den Quell des Auges, Wo sie stets frisches Wasser hat,

[11] Entfern' von mir die Furcht der Trennung, Wenn du die kleinste Hoffnung nähr'st, Daß wieder das Verschrey'n des Auges Dich Gott in seiner Obhut hat.

[12] Was soll ich noch mein Loos entschuld'gen! Schlug dieses Schelmenauge nicht Mit Bitterkeit Hafisen nieder? Indeß im Mund' es Zucker hat.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.52-4.52

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.52

German Translation

[1] بنال بلبل اگر با منت سر یاریست
که ما دو عاشق زاریم و کار ما زاریست

[2] در آن زمین که نسیمی وزد ز طره دوست
چه جای دم زدن نافه‌های تاتاریست

[3] بیار باده که رنگین کنیم جامه زرق
که مست جام غروریم و نام هشیاریست

[4] خیال زلف تو پختن نه کار هر خامیست
که زیر سلسله رفتن طریق عیاریست

[5] لطیفه‌ایست نهانی که عشق از او خیزد
که نام آن نه لب لعل و خط زنگاریست

[6] جمال شخص نه چشم است و زلف و عارض و خال
هزار نکته در این کار و بار دلداریست

[7] قلندران حقیقت به نیم جو نخرند
قبای اطلس آن کس که از هنر عاریست

[8] بر آستان تو مشکل توان رسید آری
عروج بر فلک سروری به دشواریست

[9] سحر کرشمه چشمت به خواب می‌دیدم
زهی مراتب خوابی که به ز بیداریست

[10] دلش به ناله میازار و ختم کن حافظ
که رستگاری جاوید در کم آزاریست

[1] O distraught bulbul illusory lover bewail if ,the desire of being a lover with me ,thine is .
For ,we two are ,weeping lovers and our work ,weeping is .

[2] In that land the holy traveller's abode where bloweth the fragrant breeze from the true Beloved's tress divine attraction
For boasting of the fragrant jnusk - pods of Tatar ,what room is .

[4] To devise the fancy for Thy tress is not the work of immature ones
To go beneath the suspended chain of death the way of a bold one is .

[5] Wherefrom love ariseth ,is a hidden subtlety ,
Whose name neither the ruby lip ,nor the auburn hair is .

[6] The person's beauty is not the eye ,nor the tress ,nor the cheek ,nor the mole
In this matter many a thousand subtlety ,heart - possessing is .

[7] For half a barleycorn Kalandars of the Path purchase not ,
The satin coat of worldly rank of that one who void of skill and spirituality is .

[8] To Thy threshold the sky of joyousness one can reach only with difficulty .Yes :
With difficulty ,the ascent to the sky of joyousness is .

[9] In the morning ,in a dream ,I beheld the glance of union with Him
Oh excellent when the stage of sleeping better than the stage of waking is .

[10] Hafiz vex not His heart with weeping ,and conclude
For ,in little injurng ,everlasting safety is .

[1] Klage, klage Bülbül, wenn du mein Freund bist, Wir sind beide verliebt, die Klage ziemt uns.

[2] Wo die Locke des Freundes Geruch aushauchet, Was hat dorten zu thun die Moschusblase?

[3] Bringet, bringet mir Wein, mein Kleid zu färben, Denn ich taumle von Stolz und heiße weise.

[4] Unerfahrenen ziemt die Lust des Haar's nicht, Die Durchtriebenen schlägt der Vogt in Ketten.

[5] Ein verborgenes Ding erregt die Liebe, Weder Lippen noch Flaum sind dieses Etwas.

[6] Nicht die schöne Gestalt, nicht Maal und Wangen, Tausend Dingerchen sinds im Herzensraube.

[7] Nicht ein Körnlein verwirft der wahre Weise Um den Atlas des Manns, der tugendleer ist.

[8] Freylich ist es nicht leicht zu dir zu kommen, Schwer ists steigen hinauf zum Freudenhimmel.

[9] Ihren Wonnegenuß fand ich im Schlafe, O des seligen Schlafs, ich neid' ihn wachend. Sieh das Ende der Qual ist angelanget, Doch ich fürchte das End' ist Kälteanfang.

[10] Reiz mit Klagen Hafis! das Herz nicht, schweige, Denn das ewige Glück hat, wer nicht klaget.