Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	4
Translated to:	پروریده 1 \| او می‌کشدم 1

4 Poems contain cherished

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.6-16.6

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.6

German Translation

[1] فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش
گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش

[2] دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه آن است که باشد غم خدمتگارش

[3] جای آن است که خون موج زند در دل لعل
زین تغابن که خزف می‌شکند بازارش

[4] بلبل از فیض گل آموخت سخن ور نه نبود
این همه قول و غزل تعبیه در منقارش

[5] ای که در کوچه معشوقه ما می‌گذری
بر حذر باش که سر می‌شکند دیوارش

[6] آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست
هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

[7] صحبت عافیتت گر چه خوش افتاد ای دل
جانب عشق عزیز است فرومگذارش

[8] صوفی سرخوش از این دست که کج کرد کلاه
به دو جام دگر آشفته شود دستارش

[9] دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود
نازپرورد وصال است مجو آزارش

[1] The thought of the bulbul the holy traveller all is that ,that the rose the true Beloved his beloved may be
The rose ,in thought how ,in her work ,grace she may display .

[2] Not all heart - ravishingness is that that slayeth the lover
Khwaja is he ,whose attendant is grief .

[3] That is a place where into the ruby's heart the wave dasheth blood ,
With this loss that its the ruby's market - value ,the sherd shattereth .

[4] From the bounty of the rose the true Beloved the bulbul the holy traveller learned speech and if not ,there had not been
In his beak ,all this sweet speech and song .

[5] O thou that passest in the street of our Beloved ,
Full of caution ,be for the head ,his wall shattereth .

[6] That travelled one the Beloved whose fellow - traveller is a hundred Kafilas of the heart ,
O God wherever he be ,him ,in safety from the peril of travel keep .

[7] O heart although health's company happily falleth to thee ,
Precious ,is love's quarter : it ,abandon not .

[8] Merry of head intoxicated the Sufi placed his cap aslant ,
With two cups of wine more ,disordered may be his turban .

[9] The heart of Hafiz that had become accustomed to the sight of Thee
Is cherished with union .Its the heart's torment ,seek not .

[1] Wenn die Begierde nicht die RuhIn deiner Seele störet,So findest du den Weg gewißZu ihrem Angesichte.

[2] Es sinnt die Nachtigall, wie sieDie Rose zur Freundinn mache,Die Rose aber sinnt daraufDie Nachtigall zu kränken.

[3] Der Mörder eines LiebendenIst noch kein Herzensräuber,Wer um die Dienerschaft sich sorgtIst wahrhaft ein Gebieter.

[4] Es ist gerecht, daß der RubinIm Herzen blutig schäume,Wenn rothe Glaskorallen ihnIm Handel überwiegen.

[5] Die Nachtigall hat den GesangGelernet von der Rose,Woher denn sonsten das GeschwätzDas Kosen ihres Schnabels?

[6] Du, der vorbeigehst an dem HausVon dem geliebten Freunde,Gieb Acht, daß an der Mauer duDen Kopf dir nicht verschlagest.

[7] O Gott! gieb dem gereißten Freund,Dem Hundert KarawanenDer Herzen folgen, gieb ihm stets,Wo er auch seyn mag, Wohlseyn!

[8] O Herz! wie wohl dir das GesprächDes wahren Heils gefallen,Verlaß' du doch die Liebe nichtDenn sie ist hoch zu ehren.

[9] Der Sofi, der im Rausche krummDie Mütze aufgesetzet,Zerwühlet (trinkt er noch ein PaarVon Gläsern) seinen Turban.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.72-28.72

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.72

German Translation

[1] بارها گفته‌ام و بار دگر می‌گویم
که من دلشده این ره نه به خود می‌پویم

[2] در پس آینه طوطی صفتم داشته‌اند
آن چه استاد ازل گفت بگو می‌گویم

[3] من اگر خارم و گر گل چمن آرایی هست
که از آن دست که او می‌کشدم می‌رویم

[4] دوستان عیب من بی‌دل حیران مکنید
گوهری دارم و صاحب نظری می‌جویم

[5] گر چه با دلق ملمع می گلگون عیب است
مکنم عیب کز او رنگ ریا می‌شویم

[6] خنده و گریه عشاق ز جایی دگر است
می‌سرایم به شب و وقت سحر می‌مویم

[7] حافظم گفت که خاک در میخانه مبوی
گو مکن عیب که من مشک ختن می‌بویم

[1] Times I have said and again I say ,
That ,heart bereft ,not of myself ,have I gone this Path of love

[2] Behind the pure mirror of the holy traveller's heart me ,they have kept like the parrot
What the Teacher of eternity without beginning said Say I say .

[3] Whether I be the thorn ,or whether the rose ,there is a sward - adorner God
By whose hand ,as it cherished me ,I grew .

[4] O friends me ,heart - bereft ,astonied ,censure not
A great jewel I have and the master of vision the jeweller God I seek .

[5] Although to the wearer of the patched darvish garment ,the drinking of wine ,rose of hue ,is a sin ,
Me ,censure not for with it from off the darvish garment the colour of hypocrisy ,I wash .

[6] From another place cause is the laughing and the weeping of lovers of God
In the night through union with the Beloved I sing ; in the morning - time through separation I moan .

[7] To me ,Hafiz spake saying The dust of the tavern - door smell not
Say Censure not for the fragrant musk of Khutan ,I smell .

[1] Oftmals hab' ich's gesagt, und abermal will ich es sagen, Ich Verlorener geh' nicht von mir selber den Weg.

[2] Einem Papagey gleich wird mir der Spiegel gehalten, Was der Ewige sagt, plaudere lallend ich nach.

[3] Gebe man mir, was es sey; Ich esse so Disteln als Rosen, Meine Nahrung gemäß, wachs' und gedeihe ich groß.

[4] Schmähet mich nicht, und wißt, es ist die Perle mein eigen, Und ich suche nur einen Besitzer für sie.

[6] Lachen und Weinen der Liebenden hat so mancherlei Gründe, Abend lach' ich vor Lust; Morgens bewein' ich mein Loos.

[7] Riech' nicht, sagte Hafis, o riech' den Staub nicht der Schenke. Sag' ihm: schmähle nicht, denn Moschus entduftet dem Staub.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:30.5-30.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:30.5

German Translation

[1] ای خونبهای نافه چین خاک راه تو
خورشید سایه پرور طرف کلاه تو

[2] نرگس کرشمه می‌برد از حد برون خرام
ای من فدای شیوه چشم سیاه تو

[3] خونم بخور که هیچ ملک با چنان جمال
از دل نیایدش که نویسد گناه تو

[4] آرام و خواب خلق جهان را سبب تویی
زان شد کنار دیده و دل تکیه گاه تو

[5] با هر ستاره‌ای سر و کار است هر شبم
از حسرت فروغ رخ همچو ماه تو

[6] یاران همنشین همه از هم جدا شدند
ماییم و آستانه دولت پناه تو

[7] حافظ طمع مبر ز عنایت که عاقبت
آتش زند به خرمن غم دود آه تو

[1] O thou that hast the blood - price of the precious musk - pod of Chin ,the dust of the path of thine
And the sun ,cherished in the shade of the border of the cap of thine

[3] My blood ,drink .For ,with beauty like this ,even any angel ,
From his heart ,it cometh not to record the sin of thine .

[4] O beloved the cause thou art of the people's ease and the world's slumber
On that account ,the border of my eye and of my heart became the repose - place of thine .

[6] From each other separated all are friends ,fellow - sitters
But together are I and the threshold of the empire - shelter of thine .

[7] Hafiz favour ,desire not .For ,in the end ,
To grief's harvest ,setteth fire the smoke of the sigh of thine .

[8] To - morrow ,the day of assembly the resurrection when is the presenting of the people ,
In the midst ,possibly ,may fall on me the kind glance of thine

[1] Das Blutgeld für den Moschus aus Sina Ist deiner Füße Staub. Die Sonne selbst sie wurde genähret Im Schatten deines Orts.

[2] O sieh! wie die Narzissen es treiben Mit ihren Schmeichelei'n; O zeig dich, und sie opfern die Seele Dem Nicken deines Augs.

[3] O trinke kühn mein Blut, denn es waget Zu deiner Schönheit sich Kein Engel in die Nähe, daß selber Aufmerke deine Schuld.

[4] Du bist die Ursach', daß hier auf Erden Die Menschen ruhig sind. Deßwegen ist mein Herz, und mein Auge Zum Wohnort dir geweiht.

[5] Ich habe jede Nacht mit den Sternen Mein eigenes Geschäft, Aus Sehnsucht nach dem strahlenden Glanze Von deinem Mondgesicht.

[6] Die Freunde, die vereiniget waren, Sind alle nun getrennt, Ich aber blieb als Schwelle der Zuflucht Vor deinem Glück zurück.

[7] Hafis! verzweifle nicht an der Gnade Von deinem Gott und Herrn, Es wird des Grames Scheune verbrennen Bei deinem Seufzerrauch.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:31.10-31.10

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:31.10

German Translation

[1] دامن کشان همی‌شد در شرب زرکشیده
صد ماه رو ز رشکش جیب قصب دریده

[2] از تاب آتش می بر گرد عارضش خوی
چون قطره‌های شبنم بر برگ گل چکیده

[3] لفظی فصیح شیرین قدی بلند چابک
رویی لطیف زیبا چشمی خوش کشیده

[4] یاقوت جان فزایش از آب لطف زاده
شمشاد خوش خرامش در ناز پروریده

[5] آن لعل دلکشش بین وان خنده دل آشوب
وان رفتن خوشش بین وان گام آرمیده

[6] آن آهوی سیه چشم از دام ما برون شد
یاران چه چاره سازم با این دل رمیده

[7] زنهار تا توانی اهل نظر میازار
دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده

[8] تا کی کشم عتیبت از چشم دلفریبت
روزی کرشمه‌ای کن ای یار برگزیده

[9] گر خاطر شریفت رنجیده شد ز حافظ
بازآ که توبه کردیم از گفته و شنیده

[10] بس شکر بازگویم در بندگی خواجه
گر اوفتد به دستم آن میوه رسیده

[1] The skirt - trailer damsel kept moving in cloth ,gold - embroidered ,
In envy of her ,a hundred moon - of - face ,the collar of hempen cloth rent

[2] From the heat of the fire of wine ,round about her cheek ,sweat ,
Like drops of night - dew on the rose - leaf dropped .

[3] A pronunciation ,eloquent and sweet a stature ,tall and beautiful
A face ,gracious and heart - alluring ; the eye in a bow sweetly drawn .

[4] Her soul refreshing ruby lip of the water of grace born
The boxtree stature sweetly moving ,in daintiness cherished .

[5] That heart - alluring ruby lip of hers ,behold and that laughter full of ripple
That sweet moving of hers ,behold and that gait reposed .

[6] Forth from our snare ,that mistress ,dark of eye ,hath gone
Friends what remedy may I make with this heart affrighted

[7] Take care so far as thou canst ,injure not people of vision
No fidelity ,hath the world .O light of both eyes

[8] On account of that heart - fascinating eye ,reproach how long shall I endure
One day ,glance ,O friend well chosen

[9] If ,on account of Hafiz thy noble heart be grieved ,
Come back .For ,repentance ,we have made of that uttered and heard .

[10] On account of the Khwaja's service ,many the thanks that I shall utter ,
If to my hand fall that fruit matured .

[11] Every evil that ,in respect of us ,the enemy uttered thou heardest
O Lord the adversary's tongue be severed

[1] Er schleppte nach die Schleppe Vom goldgestickten Hemd, Und hundert Mondgesichter Zerrissen ihr Gewand.

[2] Der Schweiß trof auf die Wangen Von heißer Gluth des Weins, Wie auf die Rosenblätter Ein Tropfe frischen Thaus.

[3] Voll süßer schöner Worte, Hochstämmig und gewandt, Vom lieblichen Gesichte Und anmuthsvollem Blick.

[4] Es war aus Lebenswasser Geformt des Munds Rubin, Sein Buchs war aufgewachsen, Genährt mit Schmeichelei'n.

[5] O schaue die Rubinen Und dieses Lächelns Reiz, Den Gang voll Huld und Anmuth, Den wohlgemeßnen Schritt.

[6] Der Hirsch mit schwarzen Augen Entkam aus unsrem Netz, Was ist zu thun, o Freunde, Für ein zerschlagnes Herz!

[7] Hüt' dich, bist du's im Stande, Rühr' Liebende nicht an, Die Welt hat keine Treue, O du mein Augenlicht!

[8] Wie lang schilt mich dein Auge, Das alle trüget, aus? Wann wirst du mir dann schmeicheln, Mein auserwählter Freund?

[9] Hat deine edle Seele Beleidiget Hafis, So komm', denn That und Worte Will herzlich ich bereun.

[10] Ich will den Herren loben Aus schuld'ger Dankbarkeit, Wenn diese Frucht gereifet In meine Hände fällt.