Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	60
Translated to:	روز الست 1
Part of:	eternity without end 2 \| eternity without beginning said 2 \| eternity without beginning the 2 \| eternity without beginning 19 \| eternity without 21
Co-occurrences:	without 22 \| beginning 19 \| wine 5 \| was 4 \| love 4 \| fate 3 \| which 3 \| end 3 \| destiny 3 \| path 3

6 Poems contain Eternity

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.10-1.10

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.10

German Translation

[1] دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما

[2] ما مریدان روی سوی قبله چون آریم چون
روی سوی خانه خمار دارد پیر ما

[3] در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم
کاین چنین رفته‌ست در عهد ازل تقدیر ما

[4] عقل اگر داند که دل دربند زلفش چون خوش است
عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما

[5] روی خوبت آیتی از لطف بر ما کشف کرد
زان زمان جز لطف و خوبی نیست در تفسیر ما

[6] با دل سنگینت آیا هیچ درگیرد شبی
آه آتشناک و سوز سینه شبگیر ما

[7] تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش
رحم کن بر جان خود پرهیز کن از تیر ما

[2] How may we ,disciples ,turn to the Ka'ba the Masjid when
Our Pir Muhammad hath his face towards the house of the Vintner the stage of Truth and Love

[3] In the Fire - worshipper's Tavern the stage of Truth and Love we also shall be lodging
For ,in the Covenant of eternity without beginning ,even so was our destiny .

[4] In the bond of His the Beloved's tress ,how happy is the Heart If Wisdom know ,
In pursuit of our tress - chain ,the wise will become distraught .

[5] By its grace ,Thy beautiful face explained to us a verse of the Kuran
For that reason ,in our explanation ,is naught save grace and beauty .

[6] A single night ,against Thy stony heart ,ever effecteth aught
Our sigh ,fire - raining supplicating God and the burning of our heart in the night - time

[7] Beyond the sphere passeth the arrow of our sigh .Hafiz silence .
Show compassion to thy soul avoid the arrow of ours .

[8] At the door of the wine - house ,dweller I shall be like Hafiz ,
Since a tavern - haunter became that friend of the Path ,the Pir of ours .

[1] Unser Scheich wallte gesternAus dem Bethaus in die Schenke.O ihr frommen Männer saget,Was ist uns forthin zu rathen?

[2] Wie doch können wir die JüngerDas Gesicht zur Kaaba wenden,Wenn der alte Vater ScheichSelber in die Schenke gehet!

[3] Ey so lasset mit dem WirtheUns gemeine Sache machen!Denn so wars von EwigkeitenIn das Schicksalsbuch geschrieben. Sieh ein Windhauch in die LockenHat die Welt für mich verfinstert!Dieses also ist der NutzenDen mir deine Locken bringen. Ruhe hatte sich mein HerzIn dem Netze aufgefangen,Sieh da rollten auf die Locken,Und entflohen war die Beute.

[4] Wüßte der Verstand, wie seligHerzen in den Locken ruhen,O! es würden die Verständ'genUnsrer Bande wegen närrisch.

[5] Einen Vers vom SchönheitskoranHat mir dein Gesicht enthüllet.Deßhalb athmen meine VerseHohe Schönheit, reine Anmuth.

[6] Können meine FeuerseufzerUnd die Gluthen meines Busens,So die ganze Nacht durch brennenNicht dein steinern Herz bewegen!

[7] Sieh Hafisens Seufzer-PfeileSind zum Himmel aufgeflogen,Haben Mitleid mit demselben,Fürchte dich vor meinen Pfeilen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.10-4.10

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.10

German Translation

[1] مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست
که به پیمانه کشی شهره شدم روز الست

[2] من همان دم که وضو ساختم از چشمه عشق
چارتکبیر زدم یک سره بر هر چه که هست

[3] می بده تا دهمت آگهی از سر قضا
که به روی که شدم عاشق و از بوی که مست

[4] کمر کوه کم است از کمر مور این جا
ناامید از در رحمت مشو ای باده پرست

[5] بجز آن نرگس مستانه که چشمش مرساد
زیر این طارم فیروزه کسی خوش ننشست

[6] جان فدای دهنش باد که در باغ نظر
چمن آرای جهان خوشتر از این غنچه نبست

[7] حافظ از دولت عشق تو سلیمانی شد
یعنی از وصل تواش نیست بجز باد به دست

[1] From me intoxicated ,is the desire of devotion and of covenant ,and of rectitude
For ,in Eternity without beginning ,I became renowned for wine - drinking .

[3] Give wine that I may give thee news of the mystery of Fate
By whose face ,I became a Lover and by whose perfume ,intoxicated .

[4] Here in God's sight less than the ants' slender waist is the waist of the great mountain of Sin
O wine - worshipper Be not hopeless of the door of God's mercy .

[5] Save that intoxicated eye the evil eye reach him not
None sate happy beneath this turquoise vault of Heaven

[6] Be my soul the ransom of Thy mouth For ,in the garden of vision ,
The Parterre - arrayer the Creator of the World established no rose - bud more sweet than this rose - bud of a mouth

[7] Through the fortune of Love for thee ,Hafiz became a Sulaiman in grandeur
That is Of Union with thee ,he hath naught in hand save wind .

[1] Fordre ja nicht von mir Trunknem Pflichterfüllung, gute Werke, Denn am Tage der Bestimmung Ward zum Becher ich bestimmet.

[2] Seit ich an dem Quell der Liebe Mich nach Brauch gewaschen habe, Hab' ich ja mit einem Worte Allem übrigen entsaget.

[3] Gieb mir Wein, daß vom Geheimniß Meines Looses ich dir sage, Welches Angesicht ich liebe, Welcher Duft mich trunken machte.

[4] Berge trugen diese Lasten Nicht so sicher wie die Ameis. Trinker, du verzweifle niemals An der Pforte der Erbarmung.

[5] Ausser dem Narzißenauge (Gott bewahr's vor bösen Augen) Hat im blauen Himmelskreise Alles seine Ruh verloren.

[6] Willig werde meine Seele Deinem Munde hingeopfert, In der Garten schöner Ansicht Blühet keine schönre Knospe.

[7] Deine Liebe hat Hafisen Salomonen gleich gemacht, Denn es bleibt ihm vom Genuße Nichts als Wind in leeren Händen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.44-4.44

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.44

German Translation

[1] سر ارادت ما و آستان حضرت دوست
که هر چه بر سر ما می‌رود ارادت اوست

[2] نظیر دوست ندیدم اگر چه از مه و مهر
نهادم آینه‌ها در مقابل رخ دوست

[3] صبا ز حال دل تنگ ما چه شرح دهد
که چون شکنج ورق‌های غنچه تو بر توست

[4] نه من سبوکش این دیر رندسوزم و بس
بسا سرا که در این کارخانه سنگ و سبوست

[5] مگر تو شانه زدی زلف عنبرافشان را
که باد غالیه سا گشت و خاک عنبربوست

[6] نثار روی تو هر برگ گل که در چمن است
فدای قد تو هر سروبن که بر لب جوست

[7] زبان ناطقه در وصف شوق نالان است
چه جای کلک بریده زبان بیهده گوست

[8] رخ تو در دلم آمد مراد خواهم یافت
چرا که حال نکو در قفای فال نکوست

[9] نه این زمان دل حافظ در آتش هوس است
که داغدار ازل همچو لاله خودروست

[1] Together are the head of our desire ,and the threshold of the Mighty Friend God
For ,whatever of good ,or of bad passeth over our head is His will .

[2] My Friend's equal ,I have not seen although of the gleaming moon and of the shining sun ,
The mirrors opposite to the Friend's face I placed .

[3] Of our straitened heart ,giveth the breeze what news ,
That ,like the folding of the leaves of the rose bud ,tightly folded it the heart is .

[4] Not alone ,am I a wine - drinker a lover of this cloister ,profligate consuming the wine tavern ,the stage of love
O many a great head in this workshop is only the dust of the pitcher

[5] Verily ,Thou combedest Thy tress ,ambergris - scattering ,
Since that the breeze became like civet ; and the dust ,beperfumed with ambergris .

[6] The sprinkling of Thy face be every rose - leaf that is in the sward
The ransom of Thy lofty form be every cypress that is on the river - bank .

[7] In the description of His Love ,even the tongue of speech is dumb
What room for the feeble reed ,split of tongue ,folly uttering

[8] Of happy omen Thy face came into my heart : my desire I shall gain :
For ,after the happy omen ,is the happy state .

[9] Not ,at this time ,is Hafiz's heart in the fire of search of love
For ,in Eternity without beginning ,it was the possessor of the mark of love like the self - growing wild tulip of Shlraz

[1] Mein Kopf und Willen fügen sich Zur Schwelle meine Freundinn, Was über meinen Kopf ergeht, Ergeht nach Ihrem Willen.

[2] Ich schaute Ihres gleichen nicht, Wiewohl dem Mond der Sonne, Den Spiegel ich entgegenhielt Blos des Vergleiches willen.

[3] Was kann der Ostwind von der Qual Des armen Herzens sagen? Es ist verwickelt Blatt in Blatt Wie eine Rosenknospe.

[4] In dieser trunknen bösen Welt, Sind außer mir noch Trunkne; Gar viele Köpfe sind allhier Geformt aus Thon der Kanne;

[5] Vielleicht hast du mit einem Kamm Dein Ambrahaar durchfahren, Weil Moschusduft im Ostwind haucht Und Ambra aus der Erde.

[6] Ein jedes Rosenblatt der Flur Sey deiner Wangen Streue, Und die Cypreßen an dem Fluß Ein Opfer deines Wuchses!

[7] Die Sprach und Redekunst verstummet, Soll sie die Sehnsucht schildern, Wie könnte das, der Feder Rohr, Das schwätzende, gespaltne!

[8] Dein Angesicht kam in mein Herz, Nun wird mein Wunsch erfüllet, Denn gute Dinge folgen stets Auf gute Vorbedeutung.

[9] Es fiel Hafisens Herz nicht jetzt Ins Feuer der Begierde, Von ewig her ist dein Gesicht Gebrannt wie eine Tulpe.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.48-4.48

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.48

German Translation

[1] مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

[2] واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست

[3] زلف او دام است و خالش دانه آن دام و من
بر امید دانه‌ای افتاده‌ام در دام دوست

[4] سر ز مستی برنگیرد تا به صبح روز حشر
هر که چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست

[5] بس نگویم شمه‌ای از شرح شوق خود از آنک
دردسر باشد نمودن بیش از این ابرام دوست

[6] گر دهد دستم کشم در دیده همچون توتیا
خاک راهی کان مشرف گردد از اقدام دوست

[7] میل من سوی وصال و قصد او سوی فراق
ترک کام خود گرفتم تا برآید کام دوست

[8] حافظ اندر درد او می‌سوز و بی‌درمان بساز
زان که درمانی ندارد درد بی‌آرام دوست

[1] Welcome O Messenger of the Longing Ones ,give the message of the Friend
That ,with the essence of pleasure ,I may make my soul a sacrifice for the Friend .

[2] Wailing and lamenting perpetually is like the BulbQl in the cage
Of parrot - nature ,am I through love of sugar the lip and of the almond the eye of the Friend .

[3] His tress is the snare the grain of that snare ,his mole and I ,
In hope of that grain ,have fallen into the snare of the Friend .

[5] Even a little by way of explanation of my own desire ,I uttered not on that account
It is head - pain to show more than this importunity to the Friend .

[6] Into my eye ,I put as collyrium ,if it be gained ,
The dust of the precious path that becometh honoured by the footstep of the Friend .

[7] My inclination ,towards Union and His towards separation
Helpless I abandoned my own desire that there might issue the desire of the Friend .

[8] Hafiz In grief for Him ,continue to consume remediless ,be content .
On that account ,that no remedy hath the restless pain of the Friend .

[1] Sey mir gegrüßt der Wünscher Bothe, Gieb uns Kunde der Freundinn, Daß auch ich die Seele opfern möge Für den Namen der Freundinn.

[2] Närrisch und irr wie die Nachtigallen Hascht des trunkenen Sinnes, Papagey im Bauer gierig Nach dem Zucker der Freundinn.

[3] Netze sind ihre Locken, und ihr Schwarzes Maal ist ein Körnlein; Sehnsuchtsvoll nach dem Körnlein fiel ich In die Netze der Freundinn.

[4] Bis an den jüngsten Tag wird jener Nicht die Trunkenheit lassen, Der so wie ich am Tag des Looses Trank vom Becher der Freundinn.

[5] Ihren Genuß verlang ich sehnlichst, Ihr Verlangen ist Trennung, Gerne vergeß ich meine Wünsche, Wird vergnüget die Freundinn.

[6] Meinem Gesichte will ich schwarzen Staub auflegen statt Schminke, Wenn mir ein gutes Glück den Staub bringt Von der Schwelle der Freundinn.

[7] Meine Begierde hab ich weiter Nicht erläutert der Freundinn, Denn die Erklärung, ach! ich fürcht' es Wäre beschwerlich der Freundinn.

[8] Feuer des Grams verzehrt Hafisen Ohne Rettung. Erduld' es! Nimmer gewährt verliebten Herzen Ruh' die Unruh' der Freundinn.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.65-4.65

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.65

German Translation

[1] کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت
من و شراب فرح بخش و یار حورسرشت

[2] گدا چرا نزند لاف سلطنت امروز
که خیمه سایه ابر است و بزمگه لب کشت

[3] چمن حکایت اردیبهشت می‌گوید
نه عاقل است که نسیه خرید و نقد بهشت

[4] به می عمارت دل کن که این جهان خراب
بر آن سر است که از خاک ما بسازد خشت

[5] وفا مجوی ز دشمن که پرتوی ندهد
چو شمع صومعه افروزی از چراغ کنشت

[6] مکن به نامه سیاهی ملامت من مست
که آگه است که تقدیر بر سرش چه نوشت

[7] قدم دریغ مدار از جنازه حافظ
که گر چه غرق گناه است می‌رود به بهشت

[1] Now ,that the fragrant breeze of Paradise bloweth from the rose garden .
Together are 1 and the wine ,joy - giving and the Beloved ,of the nature of Hur .

[2] Today ,why boasteth not the beggar of empire
For his lofty pavilion is the Cloud's shade ; and his banquet place ,the field's wide border .

[3] The sward the Murshid uttereth the tale of glories of the spring month Urdibihisht
No Arif is he ,who purchased a loan the hope of to - morrow and let go cash divine glories here

[4] With wine of divine love make prosperous the fabric of the heart .For this evil world
Is bent on that it may make a brick of our dust in the grave

[5] From the enemy this world seek not - fidelity .For ,a feeble ray it giveth not ,
When thou kindlest the candle of the cloister of the Muslim from the lamp of the church of the Kafir

[6] O Zahid For recorded open blackness of sin reproach not me intoxicated
Who knoweth what Fate in Eternity without beginning hath written on his fore - head

[7] From the bier of Hafiz ,keep not back thy foot
For though he be immersed in sin ,he goeth to paradise .

[1] Jetzt da edenischer Hauch Vom Garten wehet, Trennet mich nichts von dem Wein, Von Himmelsmädchen.

[2] Sollen die Bettler denn nicht Mit Herrschaft prahlen, Ist nicht der Himmel ihr Zelt, Die Flur ihr Tanzsaal?

[3] Jetzo erzählet die Flur, Des Mays Geschichten, Wer sich mit Geld jetzt befängt, Der ist nicht weise.

[4] Frische dein Herz auf mit Wein! Die Erd' ist nur ein Bau, zu dem unser Gebein Den Mörtel her giebt.

[5] Suche beim Freunde nicht Treu Sie ist erstorben, Heiliges Feuer kömmt nicht Aus Kirchenlampen.

[6] Du verschwärze mich nicht Ob meinem Rausche. Wem ist bekannt, was das Loos Schrieb auf die Stirne?

[7] Wende die Schritte nicht ab Vom Grab Hafisens; Wenn gleich in Sünden versenkt, Harrt er des Himmels.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.66-4.66

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.66

German Translation

[1] عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

[2] من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

[3] همه کس طالب یارند چه هشیار و چه مست
همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت

[4] سر تسلیم من و خشت در میکده‌ها
مدعی گر نکند فهم سخن گو سر و خشت

[5] ناامیدم مکن از سابقه لطف ازل
تو پس پرده چه دانی که که خوب است و که زشت

[6] نه من از پرده تقوا به درافتادم و بس
پدرم نیز بهشت ابد از دست بهشت

[7] حافظا روز اجل گر به کف آری جامی
یک سر از کوی خرابات برندت به بهشت

[1] O Zahid ,pure of nature censure not the profligates
For ,against thee ,they will not record another's crime .

[2] If I be good I am for myself or if I be bad I am for myself Go thou be thyself about thy work
In the end ,every one reapeth that work that at this time he sowed .

[3] Every one ,whether sensible sober or insensible ,is the seeker of the true Beloved
Every place ,whether the masjid of Islam or the church of the Kafir is the house of love .

[4] Together are my head of submission and the brick of the Tavern - door :
If the complainant understand not this speech ,say Thy head and brick beat together

[5] Of the former kindness established in eternity without beginning ,^make me not hopeless
What knowest thou ,behind the screen who is good ,who is bad

[6] From the cell of piety ,not only I fell out
My father Adam also let go from his hand Paradise of Eternity without end .

[7] O Hafiz If ,on the day of death ,thou bring a cup of Love
Immediately ,they will take thee from the street of the tavern to Paradise .

[8] Rely not on thy work .For ,in that day of Eternity without beginning ,
What knowest thou what creation's pen hath recorded against thy name

[9] If thy disposition be all this ,O excellent ,thy good disposition
And ,if thy nature be all this ,O excellent ,thy good nature

[1] Aufs Paradies o Klausner laß Verzicht uns thun, Wir sind von Anfang her dazu Nicht eingeschrieben.

[2] Wer Gott zu lieb auf dieser Welt Kein Körnlein pflanzet, Der wird mit keinem Körnlein auch Des Daseyns froh.

[3] Dir ziemt Moschee und Rosenkranz Gebet und Tugend, Und mir die Schenk' und Glockenton Und Kirch und Kloster.

[4] Du frommer Mann, o halte mich Nicht ab vom Weine, Es ward mein Staub am Schöpfungstag Mit Wein geknetet.

[5] Der ist kein Weiser, der verdien't' Nicht himmelsfreuden, Wer in der Schenke nie sein Kleid Für Wein verpfändet.

[6] Wer seines Freundes Kleidersaum Entschlüpfen lasset, Wird Edenslust, und Engelskuß Nie recht genießen.

[7] Hafis wenn Gottes Gnade dich Mit Gunst bezeichnet, Scheu du die Hölle nicht, du bist Des Himmels sicher.