Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	5
Translated to:	صفحه 1
Part of:	the surface 2

4 Poems contain surface

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:2.2-2.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:2.2

German Translation

[1] گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب
گفت در دنبال دل ره گم کند مسکین غریب

[2] گفتمش مگذر زمانی گفت معذورم بدار
خانه پروردی چه تاب آرد غم چندین غریب

[3] خفته بر سنجاب شاهی نازنینی را چه غم
گر ز خار و خاره سازد بستر و بالین غریب

[4] ای که در زنجیر زلفت جای چندین آشناست
خوش فتاد آن خال مشکین بر رخ رنگین غریب

[5] می‌نماید عکس می در رنگ روی مه وشت
همچو برگ ارغوان بر صفحه نسرین غریب

[6] بس غریب افتاده است آن مور خط گرد رخت
گر چه نبود در نگارستان خط مشکین غریب

[7] گفتم ای شام غریبان طره شبرنگ تو
در سحرگاهان حذر کن چون بنالد این غریب

[8] گفت حافظ آشنایان در مقام حیرتند
دور نبود گر نشیند خسته و مسکین غریب

[1] To the true Beloved I said O Sultan of lovely ones show pity to this poor stranger
He said In the desire of his own heart ,loseth his way the wretched stranger .

[2] To Him ,I said Pass awhile with me .He replied Hold me excused .
A home delicately nurtured one ,what care beareth he for such griefs of the poor stranger

[3] To the gently nurtured one ,asleep on the royal ermine ,what grief ,
If ,should make the couch of thorn and ,the pillow of the hard stone ,the poor stranger .

[4] O thou in the chain of whose tress ,are the souls of so many lovers ,
Happily ,fell that musky mole ,on thy coloured cheek ,so strange .

[5] In the colour of the moon - like face ,appeareth the reflection of wine of love or of unity
Like the leaf of the ruddy Arghavan on the surface of the wild red rose ,strange .

[6] Strangely hath fallen that ant - line the down around thy face
Yet ,in the picture gallery of Arzhang the musky line of shading is not strange .

[7] I said O thou tress of night - hue the attraction of grace the evening shelter of the stranger
In the morning time ,beware ,if his need bewail this stranger .

[8] He said Hafiz at my beauty friends are in the stage of astonishment
Far from wonder it is not ,if shattered and wretched sitteth the stranger .

[1] Ich sprach zu dem Schah der Schönen:Erbarme dich dieses Fremden,Er sagte: wohl mögen im SinnVerirren sich die Fremden.

[2] Ich sagte: Verweil' ein wenig,Er sprach: halt' mich entschuldigt;Was kümmert uns Kinder vom HausDer Gram von solchen Fremden!

[3] Wer königlich hingebettetAuf Hermelinen lieget,Der kennet nicht Kissen aus Stein,Das Dornenbett des Fremden.

[4] O du, in den Ketten dessenSo viele Freunde schmachten,Es schickt sich das Maal zum Gesicht'Gar schön gleich einem Fremden.

[5] Auf deinem Gesicht erscheinetDer Widerglanz des Weines,Wie Purpurblüh lieblich erscheinetAuf der Narziß’ der Fremden.

[6] Es scheinen die feinen HaareAuf deinen Wangen fremde,Doch sollte auf Sina's GemäldenDer Haarstrich nicht befremden.

[7] Ich sprach zu dem Abend: schwarz istDein Haar, dem Fremde huldigen,Mit Rechte beklagen sich dannZur Morgenzeit die Fremden.

[8] Es sprach zu sich selbst der DichterBekannte werden irre;So minder dann darf dich befremdenDer Gram und Schmerz der Fremden.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.9-12.9

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.9

German Translation

[1] ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر
بازآ که ریخت بی گل رویت بهار عمر

[2] از دیده گر سرشک چو باران چکد رواست
کاندر غمت چو برق بشد روزگار عمر

[3] این یک دو دم که مهلت دیدار ممکن است
دریاب کار ما که نه پیداست کار عمر

[4] تا کی می صبوح و شکرخواب بامداد
هشیار گرد هان که گذشت اختیار عمر

[5] دی در گذار بود و نظر سوی ما نکرد
بیچاره دل که هیچ ندید از گذار عمر

[6] اندیشه از محیط فنا نیست هر که را
بر نقطه دهان تو باشد مدار عمر

[7] در هر طرف ز خیل حوادث کمین‌گهیست
زان رو عنان گسسته دواند سوار عمر

[8] بی عمر زنده‌ام من و این بس عجب مدار
روز فراق را که نهد در شمار عمر

[9] حافظ سخن بگوی که بر صفحه جهان
این نقش ماند از قلمت یادگار عمر

[1] O thou ,from the splendour of whose cheek ,is joyous the tulip - bed of life
Come back for ,without the rose of thy cheek ,spilleth the spring of life .

[2] If ,like rain ,the tear drop from my eye ,it is lawful
For ,in grief for thee ,like lightning swiftly in tumult passed the time of life .

[3] These moments ,one or two ,when the fortune of seeing Thee O Beloved is possible ,
Discover our work the fortune of seeing Thee For ,not revealed is the work of life .

[4] Till when art thou careless and senseless in the wine of the morning ,and the sweet sleep of dawn ,
Ho be wakeful for passed hath the choice of life -

[5] Yesterday ,He the Beloved passed and towards me glanced not
O helpless heart that saw naught of profit from the passing of life .

[6] Of the ocean of effacement no thought is his to whom ,
On the point of thy mouth ,the hidden mystery is the centre of life .

[8] Without life ,alive I am .This ,esteem no great wonder
The day of separation ,who placeth in the reckoning of life .

[9] Hafiz utter speech .For ,on earth's surface ,
Of thy eloquence ,only this picture remaineth ,the recollection of life .

[1] Du, deren WangenglanzErfrischt das Tulpenbeet des Lebens,Komm'! ohne dein GesichtVerwelkt der Frühlingsglanz des Lebens.

[2] Recht ist's, wenn Thränen mirWie Regen von den Augen fließen,Denn wie der Blitz verschwandIm Gram um dich die Zeit des Lebens.

[3] In diesem AugenblickWo du des Glückes Antlitz schauest,Bereite dir dein Loos,Verborgen ist das Loos des Lebens.

[4] Wie lang' noch Morgenwein!Wie lang' noch süßer Schlaf am Morgen!Erwach! erwach! vorbeiIst längstens schon die freye Wahl des Lebens.

[5] Sie gieng bei mir vorbei,Doch ohne auf mich her zu sehen,O! armes Herz, das nichtsGenoß im Uebergang des Lebens.

[6] Den grauen Schlund des NichtsWird jeder Glückliche verhöhnen,Der deines Mundes PunktErkohr zum Mittelpunkt des Lebens.

[7] Von allen Seiten drohtIm Hinterhalt' ein Heer Gefahren,Verhängten Zaumes sprengtDavon der Reiter unsers Lebens.

[8] Selbst lebenslos bin ichLebendig, dies soll dich nicht wundern,Wer zählt den TrennungstagWohl zu den Tagen seines Lebens.

[9] Hafis, o sprich ein Wort,Denn auf der Erde weiter FlächeBleibt deiner Feder Bild,Ein Denkmal deines Lebens.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.13-12.13

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.13

German Translation

[1] روی بنما و مرا گو که ز جان دل برگیر
پیش شمع آتش پروا نه به جان گو درگیر

[2] در لب تشنه ما بین و مدار آب دریغ
بر سر کشته خویش آی و ز خاکش برگیر

[3] ترک درویش مگیر ار نبود سیم و زرش
در غمت سیم شمار اشک و رخش را زر گیر

[4] چنگ بنواز و بساز ار نبود عود چه باک
آتشم عشق و دلم عود و تنم مجمر گیر

[5] در سماع آی و ز سر خرقه برانداز و برقص
ور نه با گوشه رو و خرقه ما در سر گیر

[6] صوف برکش ز سر و باده صافی درکش
سیم درباز و به زر سیمبری در بر گیر

[7] دوست گو یار شو و هر دو جهان دشمن باش
بخت گو پشت مکن روی زمین لشکر گیر

[8] میل رفتن مکن ای دوست دمی با ما باش
بر لب جوی طرب جوی و به کف ساغر گیر

[9] رفته گیر از برم وز آتش و آب دل و چشم
گونه‌ام زرد و لبم خشک و کنارم تر گیر

[10] حافظ آراسته کن بزم و بگو واعظ را
که ببین مجلسم و ترک سر منبر گیر

[1] O true Beloved display Thy face and to me speak ,saying From life thy heart up take
Say Before the candle ,with soul ,the fire of the moth kindle .

[2] At our thirsty lip ,look and from it water withhold not
To the head of thy slain one thy lover come and him ,fronVthis dust of contempt up take .

[3] The darvish ,abandon not ,if his be not silver and gold
In grief for thee ,this crystal tear ,silver reckon and his ruddy face ,red gold take .

[4] Twang the harp and with it be content .If aloe - wood fuel be not ,what fear
My love ,the fire my heart ,the aloe - wood fuel and my body ,the censer ,take .

[5] Into sama' ,come off from thy head ,cast the khirka ; and dance
If not ,into the corner of solitude go and on thy head ,our khirka of hypocrisy take .

[6] Off from thy head ,draw the wool garment of beggary and the wine of purity ,drink
Silver ,play spend money and ,with gold ,into thy embrace one of silver bosom a beloved one take .

[7] Say ,the Friend God is my friend ,then be both worlds my enemy
Then say ,fortune becometh recreant and all the men of the surface of the land ,army taker .

[8] O Friend the true Beloved for going away ,make no desire with us ,a moment be
On the rivulet's bank formed of my tears joy ,seek and ,in thy hand ,the cup take .

[9] Gone from my bosom ,this fire of love and water of tears of my heart and eye ,take
My hue ,yellow with grief my lip ,dry with thirst my bosom wet with tears take .

[10] Hafiz the banquet ,adorned make and to the admonisher ,speak ,
Saying : My assembly behold and ,the path of abandoning the pulpit take .

[1] Sag' mir zeigend die Wang':Greife aus dem Gemüthe das Herz,Zu dem Schmetterling sag':Wirf dich statt in die Gluth in's Gemüth.

[2] Meinem trockenen MundSey ein Tropfe von Wasser gegönnt,Zum erschlagenen MannKomm' und heb' ihn auf von dem Staub.

[3] Flieh den Bettelnden nicht,Weil er Silber und Gold nicht besitzt;Silber weinet sein Aug'Seine Wangen sind gelb wie das Gold.

[4] Schlag' die Laute und sing';Zag' nicht wenn es an Aloe fehlt,Lieb' ist Gluth, und das HerzDas Gewürz und das Rauchfaß der Leib.

[5] Singe, wirf das GewandWeg und lärme mit Jubel und Tanz,Oder flieh' in ein Eck,Mit der Kutte den Kopf eingehüllt.

[6] Zieh das Ordenskleid aus,Deinen Rebensaft zieh' dafür ein,All dein Silber verspiel',Silberbusen erkauf' für das Gold.

[7] Günstig sey dir der Freund,Beiden Welten verfeinde dich dann,Günstig sey dir das Glück,Heere mögen dann wider dich ziehn.

[8] Fliehe nicht so geschwind,Einen Augenblick weile mit mir,An dem Ufer des BachsNimm den Becher mit mir in die Hand.

[9] Wärst du wirklich entflohn.O dann wäre von flammender GluthMeines Herzens und Aug'sNaß die Brust, und vertrocknet der Mund.

[10] Bring' Gesellschaft Hafis!Muthig sage zum Prediger dann:Die Versammlung schau' anHurtig steig' von der Kanzel herab.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.22-10.22

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.22

German Translation

[1] هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد
سعادت همدم او گشت و دولت همنشین دارد

[2] حریم عشق را درگه بسی بالاتر از عقل است
کسی آن آستان بوسد که جان در آستین دارد

[3] دهان تنگ شیرینش مگر ملک سلیمان است
که نقش خاتم لعلش جهان زیر نگین دارد

[4] لب لعل و خط مشکین چو آنش هست و اینش هست
بنازم دلبر خود را که حسنش آن و این دارد

[5] به خواری منگر ای منعم ضعیفان و نحیفان را
که صدر مجلس عشرت گدای رهنشین دارد

[6] چو بر روی زمین باشی توانایی غنیمت دان
که دوران ناتوانی‌ها بسی زیر زمین دارد

[7] بلاگردان جان و تن دعای مستمندان است
که بیند خیر از آن خرمن که ننگ از خوشه چین دارد

[8] صبا از عشق من رمزی بگو با آن شه خوبان
که صد جمشید و کیخسرو غلام کمترین دارد

[9] و گر گوید نمی‌خواهم چو حافظ عاشق مفلس
بگوییدش که سلطانی گدایی همنشین دارد

[1] Every one ,who ,his heart collected and the beloved acceptable hath
Happiness became his fellow - companion and fortune ,his fellow - sitter ,he hath .

[2] Much more lofty than reason is the court of the fold of love
That threshold ,that one kisseth who ,his life in his sleeve ,hath .

[3] O beloved thy small sweet mouth is perchance Sulaiman's seal
For ,the world beneath the seal - stone ,the picture of the seal of its ruby lip hath .

[4] The ruby lip and the musky hair ,when His is that the lip and His is this the hair
Of my Heart - ravisher ,I boast ; because this and that ,His beauty hath .

[5] O opulent one with contempt ,regard not the weak and the poor
For ,the chief seat of honour ,the poor Fakir ,the road - sitter hath .

[6] When thou art on the surface of the land yet living regard powerfulness plunder take profit of it be not careless
For ,beneath the surface of the land in the grave many a non - powerful one Time hath .

[7] The turner aside of calamity from the soul and the body ,is the prayer of the poor :
Who experienceth good ,who ,from that harvest ,shame of the poor corngleaner hath

[8] O breeze utter a secret of my love to the sovereign of the lovely ones ,
Who ,as the meanest slave ,a hundred mighty Jamshids and Kay - Khusraus hath .

[9] If he the beloved say A poor lover like Hafiz I desire not
Speak ye to him ,saying Imperial sway ,the beggar ,road - sitter hath .

[1] Es ist gewiß, wer den Sinn Im Freund versammelt hat, Das gute Glück zur Folgemagd Und zur Gefährtinn hat.

[2] Weit höher ist, als der Verstand, Der Liebe Kabinet, Die Thüre küßt nur, wer die Seel In seinem Aermel hat.

[3] Es ist der Mund des Freund's vielleicht Das Siegel Salomons, Das unter des Rubinens Macht Die Welt zu Diensten hat.

[4] Mein Freund hat einen Moschusflaum, Und Lippen wie die Gluth, Ich will dem Schönen schmeicheln fein, Der dies und jenes hat.

[5] Wohlhabender, die Armen schau' Nicht mit Verachtung an; Indem der Ehren erster Platz Viel arme Sitzer hat.

[6] Weil du noch auf der Erde bist, Benütz' Gelegenheit, Indem das Grab unendlich viel Unnützer Zeiten hat.

[7] Es schirmt von Uebeln Seel' und Leib Der Armen Herzgebet, Indeß, wer sich vor Armen schämt, Kein gutes Ende hat.

[8] O sprich von meiner Liebe doch Zum Schah der Schönen Ost! Zu ihm, der Keichosrew, Dschemschid Zu seinen Dienern hat.

[9] Sagt er, ich will nicht, daß in mich Hafis verliebet sey, So sage, daß die Bettler selbst Der Fürst zu Freunden hat.