Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	5
Translated to:	god forbid 4 \| save 1
Co-occurrences:	کنم 2
Lemma:	حاشا NOUN

5 Poems contain حاشا

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.8-28.8

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.8

German Translation

[1] زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم

[2] می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر
سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم

[3] زلف را حلقه مکن تا نکنی دربندم
طره را تاب مده تا ندهی بر بادم

[4] یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم
غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم

[5] رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم
قد برافراز که از سرو کنی آزادم

[6] شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی ما را
یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم

[7] شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه
شور شیرین منما تا نکنی فرهادم

[8] رحم کن بر من مسکین و به فریادم رس
تا به خاک در آصف نرسد فریادم

[9] حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی
من از آن روز که دربند توام آزادم

[1] So that me ,to the wind of destruction thou give not ,to the dishevelling breeze ,thy tress give not :
So that my foundation of life ,thou take not ,the foundation of disdain ,establish not .

[2] So that in affliction the blood of my liver ,I drink not ,with others ,wine drink not
So that from my remembrance ,thou pass not ,every tribe remember not .

[3] So that me ,in bonds ,thou put not thy tress becurl not
So that me ,to the wind of destruction thou give not ,lustre to thy face give not .

[4] So that me ,from thyself thou take not the friend of the stranger be not
So that me ,unhappy thou make not grief for strangers suffer not .

[5] So that me ,independent of the rose - leaf perfume thou mayst make ,thy face illumine
So that me ,free of the lofty cypress ,thou mayst make ,thy stature exalt .

[6] So that me ,thou mayst not consume ,the candle of every assembly be not
So that its head to the sky ,my plaint draw not ,thy head withdraw not .

[7] So that my head in perturbation in desire for the solitude of the mountain thou put not ,the notoriety of the city be not :
So that me ,Farhad ,thou make not ,the disdain of Shirin display not .

[8] On me ,miserable ,show pity and to my plaint ,arrive
So that ,to the dust of the door of Asaf ,my plaint reach not .

[9] Of thy tyranny ,God forbid that Hafiz should ,one day ,complain
From this day when ,in thy bond ,I am ,free I am .

[10] So that Hafiz thou slay not ,like the sky ,violence do not
So that me ,justice ,auspicious fortune may give ,gentle be .

[1] O Schicksal sey nicht ungerecht,Daß man Hafisen nicht ermordet,Erzeige dich vielmehr mir gut,Daß ich Gerechtigkeit erfahre.

[2] O löse nicht die Locken auf,Daß du mich nicht in Staub auflösest,O fange nicht zu kosen an,Daß du nicht meinen Bau zerstörest!

[3] O trinke Wein mit Andern nicht,Sonst trinke ich das Blut des Herzens,Erinnre dich nicht Jedermanns,Damit ich Deiner mich erinnre.

[4] O ringle deine Locken nicht,Sonst würdest du für stets mich fesseln,Und schmücke nicht dein Angesicht,Sonst richtest du mich ganz zu Grunde.

[5] Den Fremden schenke nicht dein Herz,Damit ich noch bei Sinne bleibe.Um Andrer Leiden gräm' dich nicht,Daß du mich nicht zu viel betrübest.

[6] Entflamme deiner Wangen Gluth,Der Rosen kann ich dann entbehren,Nicht deines Wuchses Höhe auf,Ich thu' Verzicht auf die Cypreßen.

[7] Sey nicht in jedem Kreis das Licht,Sonst wird das Feuer mich verzehren,Und setze deinen Kopf nicht auf,Sonst schrey ich auf bis zu dem Himmel.

[8] Mach' dich nicht allzuviel berühmt,Sonst muß ich in's Gebirge wandern.Liebkose mir nicht wie Schirin,Sonst wirst du zum Ferhad mich machen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.43-28.43

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.43

German Translation

[1] حاشا که من به موسم گل ترک می کنم
من لاف عقل می‌زنم این کار کی کنم

[2] مطرب کجاست تا همه محصول زهد و علم
در کار چنگ و بربط و آواز نی کنم

[3] از قیل و قال مدرسه حالی دلم گرفت
یک چند نیز خدمت معشوق و می کنم

[4] کی بود در زمانه وفا جام می بیار
تا من حکایت جم و کاووس کی کنم

[5] از نامه سیاه نترسم که روز حشر
با فیض لطف او صد از این نامه طی کنم

[6] کو پیک صبح تا گله‌های شب فراق
با آن خجسته طالع فرخنده پی کنم

[7] این جان عاریت که به حافظ سپرد دوست
روزی رخش ببینم و تسلیم وی کنم

[1] God forbid that ,in the rose - season ,wine ,I should abandon
Of reason ,I boast ; this work how should I do

[2] The minstrel is where So that all the in - gathering of austerity and of knowledge ,
In the work of the harp ,of the lyre ,and of the voice of the reed ,I may make .

[3] Now ,weariness of the useless disputation of the outward college ,hath my heart taken
Once ,awhile ,only the service of the beloved the perfect murshid and of wine of love I will do .

[4] In time ,fidelity was where The cup of wine ,bring ,
That the tale of Jam ,and of Ka ,us ,and of Kay ,I may make .

[5] The black book of sins I fear not .For ,in the day of assembling ,
By the bounty of His grace ,a hundred books of this kind ,I would close .

[6] The foot - messenger of morn the breeze from the east where So that plaints of the night of separation ,
To that one ,auspicious of fortune ,and happy of foot the murshid I may make .

[7] This borrowed life ,that ,to Hafiz ,the Friend God entrusted ;
His face ,one day ,I shall see and to Him its surrender will make .

[1] Gott bewahr! zur Zeit der Rosen, Auf den Wein Verzicht zu thun. Ich der mit Verstande prahle, Wie vermöcht' ich dies zu thun?

[2] Ha! wo ist der Sänger! alle Tugend und Bescheidenheit Will ich bei dem Ton der Flöte Und des Saitenspiels verthun.

[5] Mich erschrecken nicht die Sünden, Denn am Tage des Gerichts Wird man durch die Huld des Herrn Sünden aus dem Buch austhun.

[6] Ha! wo ist der Both' des Morgens, Denn die Klagen dieser Nacht Soll er jenem Freund des Glückes Meinerseits zu wissen thun. Einstens ward der Staub des Körpers Abgeknetet mit dem Wein, Sagt, was fodert Ihr, ihr Tadler, Kann darauf Verzicht ich thun.

[7] Diese mir gelieh'ne Seele, Die ich von dem Freund erhielt, Will sobald ich ihn nur sehe, Ich sogleich beiseite thun.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.53-28.53

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.53

German Translation

[1] آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم
خاک می‌بوسم و عذر قدمش می‌خواهم

[2] من نه آنم که ز جور تو بنالم حاشا
بنده معتقد و چاکر دولتخواهم

[3] بسته‌ام در خم گیسوی تو امید دراز
آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم

[4] ذره خاکم و در کوی توام جای خوش است
ترسم ای دوست که بادی ببرد ناگاهم

[5] پیر میخانه سحر جام جهان بینم داد
و اندر آن آینه از حسن تو کرد آگاهم

[6] صوفی صومعه عالم قدسم لیکن
حالیا دیر مغان است حوالتگاهم

[7] با من راه نشین خیز و سوی میکده آی
تا در آن حلقه ببینی که چه صاحب جاهم

[8] مست بگذشتی و از حافظت اندیشه نبود
آه اگر دامن حسن تو بگیرد آهم

[9] خوشم آمد که سحر خسرو خاور می‌گفت
با همه پادشهی بنده تورانشاهم

[1] That one the true Beloved ,or the murshid who ,like the trodden dust of the path ,made me trampled of tyranny ,
The dust of the path of His foot I kiss ; and for the trouble of His approach ,pardon beg .

[2] Not that one am I ,who bewail of violence from Thee .God forbid
The faithful servant ; and slave ,well - wishing ,I am .

[3] In the curl of Thy long tress ,my long hope ,have I bound
Be it not that my hand of search ,short it the tress should make cut

[4] An atom of dust ,I am and ,in Thy street ,pleasant ,is my time
Friend I fear that suddenly ,me ,a great wind of calamity may take .

[5] In the morning ,the Pir of the wine - house the perfect murshid me ,the cup world - viewing the heart pure of impurity of beholding other than God gave
And in that world - viewing cup like a mirror ,me ,informed of Thy beauty ,made .

[6] The Sufi of the lofty cloister of the holy world am I .But ,
Now ,the lowly cloister of the Magians is the charge of mine .

[7] With me ,the road .sitter ,arise and to the wine - house of love come
So that thou mayst see how in that circle of zikr va fikr master of rank ,am I .

[8] Intoxicated ,Thou passedest and of Hafiz ,no thought was Thine
Alas if the skirt of Thy beauty ,my morning sigh should catch consume

[9] Happy to me it came when ,in the morning ,the Khusrau of the east the resplendent sun spake
Notwithstanding all my sovereignty ,the slave of the Turan King am I .

[1] Ha! er zertrat mich, er hat mich zum Staube des Weges erniedrigt. Aber ich küsse den Staub, fleh' um Vergebung den Fuß.

[2] Ueber dich beklag' ich mich nicht, bewahre der Himmel! Denn ich bin dein Sklav, wünsche dir Segen als Knecht.

[3] Meine Hoffnung ist an die langen Haare geheftet, O verkürze du mir nimmer die Hände der Lust!

[4] Ich bin ein Stäubchen des Staubs, bei dir ist's mir so behaglich, Doch ich fürchte, mein Freund, daß mich der Wind nicht entführt.

[5] Morgens hat mir der Wirth das Glas der Welten gegeben, Und von deinem Reiz mir dazu Kunde gebracht.

[6] Freilich gehör' ich sonst zum Kloster der höheren Welten, Aber mein Unterpfand ist jetzt in dem Schenkengelag'.

[7] Auf! mit mir, der am Wege ich sitze, wir gehen zur Schenke, Daß du Zeuge seyst, was mir für Ehre gebührt.

[8] Trunken giengst du vorbei, und dachtest nicht deines Hafisens. Wehe! wenn mein Ach! etwa ergriffe dein Kleid.

[9] Angenehm war's, als am Morgen der Größte der Fürsten selbst sagte: Samt der Herrschaft bin ich Turanschahs Diener und Knecht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.64-4.64

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.64

German Translation

[1] دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت
بشکست عهد وز غم ما هیچ غم نداشت

[2] یا رب مگیرش ار چه دل چون کبوترم
افکند و کشت و عزت صید حرم نداشت

[3] بر من جفا ز بخت من آمد وگرنه یار
حاشا که رسم لطف و طریق کرم نداشت

[4] با این همه هر آن که نه خواری کشید از او
هر جا که رفت هیچ کسش محترم نداشت

[5] ساقی بیار باده و با محتسب بگو
انکار ما مکن که چنین جام جم نداشت

[6] هر راهرو که ره به حریم درش نبرد
مسکین برید وادی و ره در حرم نداشت

[7] حافظ ببر تو گوی فصاحت که مدعی
هیچش هنر نبود و خبر نیز هم نداشت

[1] Thou sawest that ,save the desire of violence and of tyranny ,my beloved aught i had not .
He shattered the covenant ; and ,on account of our grief at the shattering grief had not .

[2] O Lord as guilty take him not .Although my heart ,like the pigeon flying in love to Thee
He cast down and slew and respect for the prey of the sacred enclosure had not .

[3] Against me ,on account of my ill - fortune ,came this violence on the Beloved's part If not the Beloved ,
Save the way of courtesy and the path of liberality ,aught had not .

[4] With all this violence every one who endured from Him no contempt ,
Everywhere he went ,him honoured any one had not .

[5] Saki bring wine say to the Muhtasib
Deny us not .For such a cup even Jamshid had not .

[6] Every way - farer holy traveller or lover of God who took not the path to the sacred enclosure of His door ,
Unhappy ,travelled the valley of love yet ,the path to the sacred enclosure had not .

[7] Hafiz do thou take the ball of eloquence .For the claimant ,
His was no skill at all and any information ,he had not .

[1] Hast du geseh'n, wie hart die Freundinn mich gehalten, Bundsbrüchig hat sie nichts auf meinen Gram gehalten.

[2] Herr! zürne nicht auf Sie, wiewohl Sie harten Herzens, Mein armes Taubenherz der Jagd nicht werth gehalten.

[3] Das Leiden ist mir durch mein Loos zu Theil geworden Nicht weil Sie Ihre Huld mir Armen vorenthalten.

[4] Doch einen Mann, der nicht von ihr hat Schmach gelitten, Hat nirgends noch die Welt in hoher Ehr gehalten.

[5] O Schenke, bring das Glas, und sage nur dem Vogte: Er läugne, daß Dschemschid nie solch ein Glas gehalten,

[6] Der Wandrer, der nicht bis in das Harem gelangte, Ist wie ein Pilger auf der Wallfahrt aufgehalten.

[7] Hafis! schlag kühn den Ball des Wortes hin dem Gegner, Er weiß von Tugend nichts, hat nie darauf gehalten.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.75-4.75

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.75

German Translation

[1] یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
بازآید و برهاندم از بند ملامت

[2] خاک ره آن یار سفرکرده بیارید
تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت

[3] فریاد که از شش جهتم راه ببستند
آن خال و خط و زلف و رخ و عارض و قامت

[4] امروز که در دست توام مرحمتی کن
فردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت

[5] ای آن که به تقریر و بیان دم زنی از عشق
ما با تو نداریم سخن خیر و سلامت

[6] درویش مکن ناله ز شمشیر احبا
کاین طایفه از کشته ستانند غرامت

[7] در خرقه زن آتش که خم ابروی ساقی
بر می‌شکند گوشه محراب امامت

[8] حاشا که من از جور و جفای تو بنالم
بیداد لطیفان همه لطف است و کرامت

[9] کوته نکند بحث سر زلف تو حافظ
پیوسته شد این سلسله تا روز قیامت

[1] O Lord devise a means ,whereby in safety my Beloved
May come back ,and release me from the claw of reproach .

[2] Bring ye the dust of the Path of that travelled Beloved the necessarily existent One
That I may make my world - seeing eye His sojourn - place .

[3] Justice For ,they have barred my Path on six sides
By the power of that mole ,beard ,tress ,face ,cheek ,and stature .

[4] To - day ,when I am in thy hand ,show a little mercy
To - morrow ,when I become clay in the grave what profit are tears of repentance

[5] O thou that of love expresses breath in relating and explaining ,
With thee no word have we save this Prosperity and safety be thine

[6] Darvish Lament not of the sword of friends
For this band of friends taketh the blood - price for the slain .

[7] Set fire to the religious garment for the curve of the Saki's eye - brow
Shattereth the corner of the prayer - arch of the service of the Imam .

[8] God forbid that of thy violence and tyranny I should bewail
The injustice of dainty ones is all daintiness and goodness .

[9] The long argument of thy tress - tip ,Hafiz shorteneth not
This chain of argument is joined extended to the day of resurrection .

[1] Herr! o mach daß mein Freund mit Wohlseyn wieder zurückkehr', Daß er mich befrey von dem Gerede des Volks.

[2] Bringt mir her den Staub von diesem gereiseten Freunde, Mein weltsehendes Aug' bleib' im Besitze davon.

[3] Wehe! wehe! der Weg ist verrennt von allen vier Seiten, Durch die Locken, durchs Maal, durch das Gesicht und den Wuchs.

[4] Heute, da ich noch in deiner Gewalt bin, erbarme dich meiner! Morgen nützen nichts mehr Thränen der Reue dem Staub.

[5] Du, der mit trockenem Wort die Lieb' erklärst und erläuterst, Lebe wohl! mit dir hab' ich zu sprechen kein Wort.

[6] Ueber das Schwerdt der Geliebten Derwisch! sollst klagen nicht länger, Denn sie machen sich noch mit den Erschlagenen groß.

[7] Du, verbrenne dein Kleid, es haben die Brauen des Schenken Den Altar des Imans einmal für immer zerstört.

[8] Gott behüte, daß ich mich deiner Härte beklage, Unrecht von Schönen verübt, dünket mir Gnade und Huld.

[9] Nimmer endet Hafis von deinen Locken die Sage: An dem Tag des Gerichts hat er geknüpft das Band.