Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	6
Translated to:	مبتلا 2 \| فروبسته 1 \| مبتلا گشتم 1

5 Poems contain entangled

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.59-28.59

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.59

German Translation

[1] فتوی پیر مغان دارم و قولیست قدیم
که حرام است می آن جا که نه یار است ندیم

[2] چاک خواهم زدن این دلق ریایی چه کنم
روح را صحبت ناجنس عذابیست الیم

[3] تا مگر جرعه فشاند لب جانان بر من
سال‌ها شد که منم بر در میخانه مقیم

[4] مگرش خدمت دیرین من از یاد برفت
ای نسیم سحری یاد دهش عهد قدیم

[5] بعد صد سال اگر بر سر خاکم گذری
سر برآرد ز گلم رقص کنان عظم رمیم

[6] دلبر از ما به صد امید ستد اول دل
ظاهرا عهد فرامش نکند خلق کریم

[7] غنچه گو تنگ دل از کار فروبسته مباش
کز دم صبح مدد یابی و انفاس نسیم

[8] فکر بهبود خود ای دل ز دری دیگر کن
درد عاشق نشود به به مداوای حکیم

[9] گوهر معرفت آموز که با خود ببری
که نصیب دگران است نصاب زر و سیم

[10] دام سخت است مگر یار شود لطف خدا
ور نه آدم نبرد صرفه ز شیطان رجیم

[11] حافظ ار سیم و زرت نیست چه شد شاکر باش
چه به از دولت لطف سخن و طبع سلیم

[1] The decision of the Pir of the Magians ,I have ; and an old saying ,it is ,
That unlawful is wine there ,where is neither the friend nor the companion .

[2] This ragged religious garment of hypocrisy I will rend what shall I do
The society of the uncongenial nature is excruciating torment to the soul .

[3] So that ,perchance ,on me ,the true Beloved's lip may scatter a draught
For that reason ,years dweller I have become at the door of the wine - house of love

[4] Perchance ,passed from His memory hath my ancient service :
O morning breeze Him ,recollection of the ancient covenant ,give .

[5] If ,after a hundred years ,Thy perfume blow over my dust ,
Forth from the clay of the grave its head the rotten bone dancing bringeth .

[6] First ,from us ,with a hundred hopes ,the Heart - Ravisher took our heart
Apparently ,the covenant ,His merciful nature forgetteth not .

[7] To the rose - bud the seeker who ,by not attaining the object of his heart ,is strait of heart speak ,saying : Of thy entangled work ,strait of heart be not
For ,from morn's breath ,and from the spirits of the breeze the perfect murshid aid thou wilt gain .

[8] O heart thought of thy own welfare make by another door the door of the true Beloved
By the physician's treatment ,better becometh not the lover's pain .

[9] The jewel of divine knowledge ,amass ,that ,it with thyself ,to the next world ,thou mayst take
For after thy death the portion of others is the wealth of gold and of silver .

[10] Strong is the world's snare from it ,escape is impossible unless God's grace become thy friend ally
If not ,over Shaitan whelmed with stones ,Adam man prevailed not .

[11] Hafiz if silver and gold thine be not ,what matter Be grateful .
Than the fortune of thy grace of speech ,and of thy gentle thought ,what better fortune

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.37-32.37

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.37

German Translation

[1] رفتم به باغ صبحدمی تا چنم گلی
آمد به گوش ناگهم آواز بلبلی

[2] مسکین چو من به عشق گلی گشته مبتلا
و اندر چمن فکنده ز فریاد غلغلی

[3] می‌گشتم اندر آن چمن و باغ دم به دم
می‌کردم اندر آن گل و بلبل تاملی

[4] گل یار حسن گشته و بلبل قرین عشق
آن را تفضلی نه و این را تبدلی

[5] چون کرد در دلم اثر آواز عندلیب
گشتم چنان که هیچ نماندم تحملی

[6] بس گل شکفته می‌شود این باغ را ولی
کس بی بلای خار نچیده‌ست از او گلی

[7] حافظ مدار امید فرج از مدار چرخ
دارد هزار عیب و ندارد تفضلی

[1] One morning to the garden I went a rose to pluck ,
Suddenly ,came to my ear the clamour of a bulbul .

[2] Like me ,wretched ,in love for a rose ,entangled he was
And into the sward ,by hi* plaint ,cast a clamour .

[3] Momently ,in that garden - sward ,I sauntered
On that rose and bulbul ,I kept a - musing .

[4] The rose became the lover of the thorn and the bulbul ,the associate of love and its pain
Not a change to this the rose nor to that the bulbul a change .

[5] When ,in my heart ,the bulbul's voice impression made ,
I so became that mine remained not a particle of patience .

[6] Of this garden ,many a rose keepeth blossoming .But ,
From it ,without the calamity of the thorn ,none plucked a rose .

[7] Hafiz of this centre - place of existence ,have no hope
A thousand defects ,it hath it hath not a single excellence .

[1] Frühe gieng ich in Garten hinaus, um Rosen zu pflücken, Und der Nachtigall Laut tönte mir gählings in's Ohr.

[2] Ach! die Arme, sie ist wie ich in Rosen verliebet, Und mit klagendem Lied, weint sie im Hain, auf der Flur.

[3] Eine Weile gieng ich herum auf der Flur, in dem Garten, Dachte der Rose viel, dachte der Nachtigall nach.

[4] Rosen lieben die Dornen, und Nachtigallen die Liebe, Jene wechseln nicht, und diese verändern sich nicht.

[5] Als der Nachtigall Laut begann auf die Seele zu wirken, Blieb mir weder Kraft, Muth, noch Vermögen zurück.

[6] Freilich blühen der Rosen gar viel im Garten der Erde, Aber wer sie pflückt, fühlet die Schmerzen des Dorns.

[7] Hoffe, Hafis, nicht Bestand von diesem wechselnden Himmel, Weil er keinen Werth, tausend Gebrechen nur hat.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.31-10.31

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.31

German Translation

[1] سحر بلبل حکایت با صبا کرد
که عشق روی گل با ما چه‌ها کرد

[2] از آن رنگ رخم خون در دل افتاد
و از آن گلشن به خارم مبتلا کرد

[3] غلام همت آن نازنینم
که کار خیر بی روی و ریا کرد

[4] من از بیگانگان دیگر ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

[5] گر از سلطان طمع کردم خطا بود
ور از دلبر وفا جستم جفا کرد

[6] خوشش باد آن نسیم صبحگاهی
که درد شب نشینان را دوا کرد

[7] نقاب گل کشید و زلف سنبل
گره بند قبای غنچه وا کرد

[8] به هر سو بلبل عاشق در افغان
تنعم از میان باد صبا کرد

[9] بشارت بر به کوی می فروشان
که حافظ توبه از زهد ریا کرد

[10] وفا از خواجگان شهر با من
کمال دولت و دین بوالوفا کرد

[1] In the morning ,the bulbul Hafiz told a tale to the east wind the Murshid
Saying 0 wind thou sawest for us what calamities love for the face of the rose the true Beloved made .

[2] For that colour of face ,He God cast into my heart the blood of grief
And from this rose - bed eternity without beginning entangled in the thorn of the world with a thousand afflictions me made .

[3] I am the slave of resolution of that graceful one the true Beloved
Who ,without dissimulation and hypocrisy ,the work of liberality made .

[4] Of strangers ,ever I bewail not
For whatever He made that Friend God made .

[5] If of the Sultan ,I formed expectation ,a fault it was
If of the Heart - Ravisher ,I sought fidelity ,tyranny He made .

[6] Be that breeze of the morning pleasant to Him ,
Who ,the remedy for the grief of the night's sitters watchers made .

[7] If the breeze drew aside the veil of the rose the true Beloved and the tress of the hyacinth glories of manifestations
The knot of the coat of the rose - bud the patient traveller's heart loose it made .

[9] To the street of the wine - sellers ,the glad tidings take
That repentance of austerity and of hypocrisy ,Hafiz hath made .

[10] On the part of the respected ones of the city ,fidelity to me ,
The perfection of faith and of fortune ,the Father of Fidelity made .

[1] Morgens hat die Nachtigall kund gethan, Was ihr die Liebe zur Rose gethan.

[2] Wangefarbe färbet mein Herz mit Blut, Weil mir viel Leides die Dornen gethan,

[3] Ich bin jenes Zarten ergebener Knecht, Welcher viel Gutes im Stillen gethan.

[4] Klagen kann ich über die Fremden nicht, Denn die Befreundeten haben's gethan.

[5] Wer vom Schatz der Könige Gold verlangt, Treue von Freunden, hat übel gethan.

[6] Wehe Ost denjenigen, die zum Heil, Nächte durchwachender Manches gethan.

[7] Denn er hat so Schleier als Haar zerwühlt, Knospen das Hemde vom Leibe gethan.

[8] Rundum klagt die Nachtigall Liebespein, Während der Ostwind sich gütlich gethan.

[9] Geh', verkünd' den Trinkenden, daß Hafis Ueber Enthaltsamkeit Buße gethan.

[10] Aus den Herren unseres Landes hat Albuwefa mir das Beste gethan.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.103-10.103

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.103

German Translation

[1] بود آیا که در میکده‌ها بگشایند
گره از کار فروبسته ما بگشایند

[2] اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند
دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند

[3] به صفای دل رندان صبوحی زدگان
بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند

[4] نامه تعزیت دختر رز بنویسید
تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشایند

[5] گیسوی چنگ ببرید به مرگ می ناب
تا حریفان همه خون از مژه‌ها بگشایند

[6] در میخانه ببستند خدایا مپسند
که در خانه تزویر و ریا بگشایند

[7] حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا
که چه زنار ز زیرش به دغا بگشایند

[1] O heart it may be that the door of the wine - houses ,they will open
The knot of difficulty of our entangled work they will open .

[2] If ,for the sake of the Zahid's heart ,self - seeing ,they closed the door
Strong ,keep the heart ; for ,for the sake of God ,they will open .

[3] By the purity of the heart of profligates ,drinkers of the morning cup ,
With the key of prayer ,many a closed door ,they will open .

[4] At the death of pure wine ,sever the tress cord of the harp
So that ,the doubled - up tress ,all the young Magians will loose .

[5] Write ye a letter of condolence to the daughter of the vine ,
So that ,blood ,from the eye - lashes ,all the companions will loose .

[6] O God they fate and destiny closed the door of the wine - house .Approve not .
For ,the door of deception and of hyprocrisy ,they will open .

[7] Hafiz this khirka that thou hast ,to - morrow the day of resurrection thou wilt see ,
How ,with violence ,the religious cord of infidelity from beneath it ,they will loose .

[1] Vielleicht mein Herz, daß sich der Schenke Thüren öffnen, Vielleicht daß sich die Knoten der Verwirrung öffnen.

[2] Hat eines Gleisners Hand aus Selbstsucht dich gesperret, Sey muthig, dann man wird dich wegen Gott eröffnen.

[3] Zur Lust der Trunkenen, die an frühem Morgen trinken, Wird manch' verschloßne Thür' durch das Gebet sich öffnen.

[4] Wenn ihr den Bannbrief schreibt, für sie, der Rebe süße Tochter, So werden Augen sich mit blut'gen Wimpern öffnen.

[5] Der Wein ist tod, hinweg nun mit der Laute Haar, Nun soll sich's Doppelhaar der Schenkediener öffnen.

[6] O Gott! der Schenke Thür' ist wirklich zugesperret, Erlaube nicht, daß sie die Thür' des Truges öffnen.

[7] Hafis! Am jüngsten Tag wirst du verwundert sehen, Was unter Kutten sich für seltne Gürtel öffnen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.36-4.36

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.36

German Translation

[1] به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است
بکش به غمزه که اینش سزای خویشتن است

[2] گرت ز دست برآید مراد خاطر ما
به دست باش که خیری به جای خویشتن است

[3] به جانت ای بت شیرین دهن که همچون شمع
شبان تیره مرادم فنای خویشتن است

[4] چو رای عشق زدی با تو گفتم ای بلبل
مکن که آن گل خندان برای خویشتن است

[5] به مشک چین و چگل نیست بوی گل محتاج
که نافه‌هاش ز بند قبای خویشتن است

[6] مرو به خانه ارباب بی‌مروت دهر
که گنج عافیتت در سرای خویشتن است

[7] بسوخت حافظ و در شرط عشقبازی او
هنوز بر سر عهد و وفای خویشتن است

[1] In the snare of Thy tress ,my heart entangled of itself is .
Slay with a glance for to it the heart punishment of itself is .

[2] If from Thy hand issue our heart's desire ,
Be ready at hand for goodness in place of itself is .

[3] O sweet idol by Thy soul I swear that like a candle ,
In dark nights my desire ,effacement of myself is .

[4] O bulbul when thou expressedest opinion of love ,to thee ,I said
Do not express an opinion for that rose the beloved self - going ,for the sake of itself is .

[5] The perfume of the rose is in no need of the musk of Chin and of Chigal
For ,its pods of musk sweet fragrance from the fastenings leaves of the coat of itself is .

[6] Go not to the house of the Lords void of liberality of the age
For the corner of ease in the dwelling of one's self is .

[7] Hafiz consumed and so consumed in the condition of love and of life staking ,
Yet ,at the head of covenant and of fidelity of himself is .

[1] In deinem Locken-Netz hat sich mein Herz verstricket, Durchbohr's mit einem Blick, es hat es wohl verdienet.

[2] Wenn meines Herzens Wunsch von deinen Händen kommet, Sey schnell, es ist das Gute hier an seinem Orte.

[3] An deiner Seite schwör' ich es, mein süßer Abgott, Wie Kerzen will ich mich des Nachts für dich verbrennen.

[4] Als du auf Liebe sannst, Bülbül hab' ich gesprochen: Thu's nicht, denn selbstisch sorgt die Rose ihretwegen.

[5] Der Moschus Sina's braucht nicht erst des Rosenduftes, Die Blase nimmt den Wohlgeruch vom eignen Kleide.

[6] Geh' nicht in den Pallast empfindungsloser Herren, Der Schatz des Heiles liegt zu deinen eignen Füßen.

[7] Verbrannt ist zwar Hafis, allein im Bund der Liebe Hält er stets fest, was Treue sich bedinget.